157
Jednak niewszystkie gatunki wrotków w jednakowym stopniu związane są z zamieszkiwanem przez się środowiskiem; na podstawie dotychczasowych wyników możemy pod tym względem wyróżnić 3 grupy (analogicznie do podziału THIENE-MANNA 1925):
1. Psammobionty, t. j. gatunki znane dotychczas tylko z psammolitoralu, w innych zaś środowiskach występujące prawdopodobnie jedynie przypadkowo:
1. Lindia janickii
2, Cephalodella compacta
3, Dicranophorus Hercules var.
4. Encentrum diglandula 5- Wierzejskiella velox
6. „ sabulosa
7. Diurella taurocephala
8. „ pygocera
9, Elosa spinifera
10- Lecane levistyla
11- Monostyla psammo phila
12. Cephalodella megałotrocha
13. „ remanei
14- Dicranophorus leptodon
15- Myersina tetraglena 16. Wigrella depressa
2. Psammofile, występujące w psammonie licznie, znane jednak także i w innych biotopach, lub nieliczne w psammonie, lecz b. rzadkie gdzieindziej:
1- Cephalodella catellina
2. „ gibba
3. „ auriculata
4. „ gracilis
5- Lepadella patella
6, Colurella colurus
7. Proales minima 8- Bryceella tenclla 9 - M o nom m a ta as tia
10, Cephalodel la mega lccephala
11. ,, ycntripcs
12- Cephalodella tachyphora
13- Dicranophorus lutkeni
14, Diurella intermedia 15- „ tenuior
16, Notholca striata labis 17- Lecane elara
18. Mon ot tvla closterocerca
j
19. Rotaria tardigrada
20. Ph ilodina me galo troć ha
21. Adinela raci 1 is
i >
3. F s
s a m m o k s e n y, t. j
e 45 gatunków, które
me odgrywają ważniejszej roli w życiu psammonu i występują tam prawdopodobnie tylko przypadkowo.
Dwie pierwsze grupy, t. zn. psammobionty i psammofile (razem 37 gatunków) nadają oczywiście w pierwszym rzędzie swoiste piętno całemu zespołowi. Najważniejszą rolę odgrywają wśród nich przedstawiciele grup: Noiommatidae (22 gat,), Trichocercidae (5), Lecaninae (4) i Lepadellinae (2), Jest rzeczą znamienną, że te same grupy wrotków (prócz rzędu Bdelloidea, który w psammonie jest stosunkowo nielicznie reprezentowany)