5439978950

Nr 9    PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY    243

Co się tyczy wpływu matcrjału spawanego na elastyczność łuku, to jest on również znaczny, np. spawanie na miedzi jest bardzo trudne. Łuk na miedzi jest bardzo nieelastyczny; pochodzi to prawdopodobnie z powodu wielkiej przewodności cieplnej miedzi. Jeśli przewodność cieplną srebra oznaczymy liczbą 100, to miedzi będzie — 82,8, a żelaza (stali Bessemera) ok. 8,7, zaś żelaza czystego — 14,7. Wskutek tak wielkiej przewodności cieplnej spawanie miedzi elektrodami miedzianemi otulonemi w zimnym stanie jest prawie niemożliwe, gdyż jeziorko roztopione pod elektrodą nie może się utworzyć i wskutek niskiej temperatury trudno utrzymać łuk, choć spawanie miedzianą elektrodą nad żelazem jest stosunkowo łatwe.

Wpływ rodzaju prądu na elastyczność łuku przy gołych elektrodach jest również znaczny. Prąd stały daje łuk znacznie elastyczniejszy, niż zmienny, czego dowodem jest choćby możność spawania na ścianie pionowej lub z dołu do góry elektrodami gołemi prądem stałym, podczas gdy zmiennym nawet spawanie z góry na dół jest utrudnione.

tak iż łuk daje się tu wyciągać najwyżej na 10 mm. Lecz wystarczy pokryć elektrodę gołą jakąś warstwą ochronną, by spawanie było już możliwe. Np. pokrycie rdzą elektrody gołej pozwala już na spawanie prądem zmiennym. Stosowanie elektrod otulonych pozwala na spawanie prądem zmiennym. Przy elastyczności łuku, określanej w sposób wyżej podany, ok. 15 mm, można już wygodnie spawać. Przykłady zaś wskazują, żc elastyczność do 30 mm otrzymuje się w normalnych warunkach pracy. Elastyczność do 50 mm można otrzymać w pewnych warunkach.

Powyższe wywody miały na celu wykazanie, że określenie elastyczności łuku jest możliwe. Istnieje więc możność sprawdzenia, czy dwie spawarki będą posiadały równe czy też różne oddziaływanie na elastyczność łuku. Istnieje też możność dokładnego określenia elastyczności łuku tych czy innych elektrod. Zjawisko łuku jest jeszcze niezbadane, lecz wpływ tych czy innych czynników na elastyczność łuku możemy dość dokładnie ustalić.

BADANIA ŁUKU SPAWALNICZEGO

Inż. T. Źarneckl

Streszczenie. Opis doświadczeń, ustalających zależność pomiędzy długością łuku spawalniczego i napięciem, oraz roocą. Spółczynnik mocy. Sprzeczność wyników doświadczeń z wywodami innych autorów. Wnioski.

Doświadczenia.

Do doświadczeń użyto transformatora do spawania (spawarki) firmy ..Elektrobudowa" S. A. w Łodzi.

Próby przeprowadzono w układzie rys. 1.

5/2 ah/arUa

■ i

Rys. 1.

Układ połączeń przy badaniu łuku.

Tablica I.

długość łuku	7	9	10	11	i 12|	13	15	16	n	20
_ mm
Napięcie V	33	33	35	32	34 1	43	43	43	50	50
. < C* cl> .Z. « C	40	40	40	41	40	38	8	37	33	34
Moc W	l 0001 1501 140! 1 000				'o O	O o CM O		1 2251 275'1 200

Pomiary mocy, prądu i napięcia wykonano przy pomocy przyrządów laboratoryjnych z lustrzaną skalą (prąd przy większem natężeniu — amperomierzem tablicowym). Odległość ,,d’‘ w mm między końcem elektrody i metalem spawanym mierzono po odłączeniu spawarki od sieci.

Pierwsze pomiary orjenlacyjne dały wyniki następujące: Co do sposobu przeprowadzenia pomiarów, to na podstawie prób orientacyjnych stwierdzono, że wskazania przyrządów są trudne do bezspornego ustalenia, gdyż wskazówki są stale w ruchu. Odczyt wskazań przyrządów następował albo na sygnał jednej z osób odczytujących, przy-czem jednocześnie wyłączano spawarkę, albo leż no-n towano wskazania w chwili, gdy łuk s*ę przerywał ~    wskutek nadmiernego wydłużenia przy wypalaniu się

— S elektrody, vnieruchomionej w stojaku.

Ponieważ pomiar mocy watomierzem nie dawał wyników, które można byłoby uznać za zupełnie pewne, pomiaru mocy zaniechano, za wyjątkiem wypadku, gdy chodziło o ustalenie zależności pomiędzy charakterystykami slatycznemi spawarki przy łuku i przy oporze praktycznie bezindukcyjnym (wodnym).

Wyniki pomiarów zgrupowano podług wzrastającej odległości „d , przyczem w tablicach podano wartości średnie, zaznaczając jednocześnie, z ilu pomiarów obl ćzono średnie wartości.

Dane tablicy II przedstawiają wyniki pomiarów przy sa-modzielnem wygasaniu łuku. Różne długości otrzymano, zmieniając rodzaj i grubość otuliny przy stałej średnicy (4 mm) metalowego rdzenia elektrody i stałem napięciu biegu jałowego 79 V oraz stałem natężeniu prądu zwarcia 300 A.

Tablica II.

			10 1	u	12	13	14	15|	16	F	18	19	22| i	25	26	28	29	30	31	32	33	36 38
	34 34	40	40	40	41	42	43	44	46	46	49		55	56	59	59	57	58	58	60	61	61 62
A	220 200 214		214	208 200 204			190	190*	177	173	162		43	138	112	120 i	139	139;	126	123	12S|104 95
Uosc pomiarów		4! ł	>6	76 4	11		12	24,	14	1 1		8 18j 13	^6i	10	6	“I	11	21	12	^4i	2	i i