Układem swobodnych punktów materialnych nazywa się układ punktów materialnych, którego ruch nie podlega żadnym ograniczeniom pochodzącym spoza tego układu.
Układem nieswobodnych punktów materialnych nazywa się układ punktów materialnych, którego ruch podlega dodatkowym ograniczeniom. Ograniczenia ruchu są wyrażone poprzez dodatkowe warunki nałożone na położenia lub prędkości. Ograniczenia nałożone na ruch są nazywane więzami.
Ciałem sztywnym nazywa się taki szczególny układ nieskończenie wielu punktów materialnych, w którym odległości między punktami pozostają stałe (nie występują względne przemieszczenia punktów).
Układ materialny (albo układ mechaniczny) składa się ze skończonej liczby punktów materialnych i/lub ciał sztywnych, pomiędzy którymi zachodzą wzajemne oddziaływania (np. ciała mogą być ze sobą połączone), a ich ruchy JKOgą podlegać różnego rodzaju ograniczeniom.
Swobodny układ materialny to układ (składający się z punktów materialnych i/lub ciał sztywnych), na który nie oddziałują inne ciała, albo ich oddziaływania występują w postaci znanych sił. Pojęcie swobodnego układu puńktow materialnych dotyczy takich układów, których ruch spowodowany jest jedynie poprzez siły, przy czym mogą to być siły wewnętrzne (działające pomiędzy punktami tego układu) lub zewnętrzne (spoza układu).
Nieswobodny układ materialny to układ (składający się z punktów materialnych i/lub ciał sztywnych), którego położenie (alboęunh) jest ograniczone przez oddziaływanie innych ciał. Ograniczenia nałożone na położenie ciała lub układu - wynikające z oddziaływania ciał nie należących do rozpatrywanego układu są nazywane więzami. Poza ograniczeniami nałożonymi na położenie więzy mogą oznaczać warunki nałożone na prędkości.
Podstawą mechaniki klasycznej są:
— hipoteza niezmienniczości G. Galileusza1 (1564-1642),
— prawo dodawania prędkości (dotyczące ruchu względem poruszającego się układu odniesienia).
Hipoteza Galileusza oznacza, że: Jeśli prawa mechaniki są ważne'w pewnym układzie odniesienia, to są one ważne w każdym innym układzie poruszającym się ruchem jednostajnym względem układu odniesienia. Inne sformułowanie tej hipotezy: Podstawowe prawa fizyki są jednakowe we wszystkich układach odniesienia, które poruszają się względem siebie ze stalą prędkością (bez przyspieszenia) [10]. Obserwacje i eksperyfhenty potwierdzają słuszność tej hipotezy.