(po otwarciu 2 x A3). Rozdzielczość maksymalna to 600 dpi (do formatu A3) i 400 dpi (format A2). Głębokość barwy wynosi 1 bit (obraz monochromatyczny), lecz można ją sprzętowo rozszerzyć do 8 bitów (256 odcieni szarości). Obraz 1-bito-wy wystarcza do zapisania tekstu, również w celu późniejszego przetworzenia. Oprócz podanych parametrów obrazu, menu podręczne skanera pozwala na wstępny retusz (m. in. maskowanie palców trzymających książkę oraz maskowanie tzw. czarnych krawędzi - efektu znanego np. z odbitek kserograficznych), wybór formatu oryginału, rozdzielczości i orientacji pliku wynikowego.
Politechnika Gdańska wzbogaci zasoby światowej biblioteki cyfrowej o skany najcenniejszych zbiorów, w tym starodruków, rękopisów i inkunabułów. Również unikatowe roczniki czasopism o tematyce technicznej będą stanowiły wyjątkowy, w skali światowej, wkład w zasoby Uni-versal Library.
W następnej kolejności planujemy wprowadzić zbiory wydane w latach 1801 -1945, w tym również bezcenne, pod względem merytorycznym, zbiory czasopism technicznych. Oprócz tego, skanowane będą także wszelkie inne dokumenty dostarczone przez pracowników Biblioteki, w tym brakujące fragmenty książek z przeznaczeniem do uzupełnienia, rzadkie materiały współczesne - w celu ich udostępnienia szerszemu gronu czytelni-
Proces digitalizacji przebiega w następujący sposób:
1. Skanowany obiekt, strona po stronie, zostaje wprowadzony do pamięci komputera, a następnie zapisany na dysk. Używa się graficznego formatu nie-skompresowanego, dzięki czemu jakość obrazu nie ulega pogorszeniu. Takie pliki są zachowywane na nośnikach optycznych.
2. Skany poddane zostają obróbce oraz zapisowi z dużą kompresją i umieszczone na stronie Wirtualnej Biblioteki Sieci Semantycznej oraz przesłane do Universal Digital Library Project.
3. Skany poddane zostają kolejnej obróbce, tym razem w celu stworzenia e-bo-
oka, czyli książki elektronicznej zapisanej na płycie CD, wyposażonej w menu nawigacyjne i opisy dodatkowe (o autorze, o dziele, o wpływie ważnego dzieła na sposób myślenia ludzi etc.).
Politechnika Gdańska już od 2003 roku tworzy zasoby uczelnianej biblioteki cyfrowej, której celem jest zapewnienie elektronicznego dostępu do zasobów edukacyjnych i twórczości naukowej pracowników naszej Uczelni, a także do zasobów zabytkowych gromadzonych w Bibliotece Głównej PG. Wirtualna Biblioteka Sieci Semantycznej Politechniki Gdańskiej (www.wbss.pg.gda.pl) funkcjonuje na bazie oprogramowania JeromeDL (Open source), opracowanego przez naukowców WETI, przy współpracy z Instytutem DERI w Irlandii. Oprogramowanie to wykorzystuje rozwiązania sieci semantycznych. Oprogramowanie JeromeDL zostało zainstalowane również w Kaszubskiej Bibliotece Cyfrowej (www.kbc.pg.gda.pl).
W przyszłości przewiduje się utworzenie regionalnego ośrodka digitalizacji, świadczącego usługi bibliotekom i instytucjom naukowym, a także muzeom i archiwom z terenu Trójmiasta i Pomo-
Bożena Hakuć Biblioteka Główna
Fot. Sebastian Konopiński Krzysztof Krzempek
&
BafflcSeo Regon INTERREG III B
RECO (Rozwój Sieci Regionalnej Współpracy w zakresie Zarządzania Odpadami) jest projektem opartym na współpracy partnerów z Białorusi, Estonii, Finlandii, Litwy, Łotwy, Niemiec, Polski, Rosji i Szwecji w zakresie gospodarki odpadami i planowania przestrzennego. Liderem projektu jest Urząd Administracji Regionu Sztokholm (County Ad-ministrative Board of Stockholm -CABS). Projekt RECO realizowany jest
w ramach Programu BSR Interreg III B.
Ze strony polskiej rolę Krajowych Partnerów Wiodących (National Lead Partner) pełnią Region Mazowsza oraz Region Pomorza. Województwo pomorskie reprezentują Politechnika Gdańska we współpracy z Urzędem Marszałkowskim. Politechnika Gdańska, realizując główne cele i zadania wpisane w projekt RECO, wspierana jest organizacyjnie przez Pomorskie Centrum Badań i Technologii Środowiska POMCERT. Projekt koordynuje na Politechnice Gdańskiej prorektor ds współpracy ze środowiskiem gospodar czym i z zagranicą prof. dr hab. inż. Woj ciech Sadowski, zaś planowanie i realiza cja odbywają się na Wydziale Chemicz nym pod kierownictwem prof. dr. hab. inż Jana Hupki.
Projekt rozpoczęty został w styczniu 2005 roku, a zakończenie planowane jest na grudzień 2007 roku. Głównym celem
Nr 1/2007