5895614176

PRZEGLĄD BIBLIOTECZNY 1997 2/3 PL ISSN 0033-202X

ELŻBIETA STĘPIEŃ

POLSKIE TOWARZYSTWO INFORMACJI NAUKOWEJ

Zakres i główne cel działalności PTIN. Formy tej działalności i trudności, na jakie ona napotyka.

Potrzebę powołania Towarzystwa pracownicy informacji naukowej dostrzegali od kilkunastu lat. Podejmowane były przez członków założycieli próby rejestracji, ale dopiero w maju 1992 r. kolejna próba została uwieńczona wpisem do rejestru stowarzyszeń. Tak więc od 27.05.1992 r. postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w Warszawie rozpoczęło swą działalność Polskie Towarzystwo Informacji Naukowej (PTIN). Spełniły się zatem oczekiwania pracowników informacji i jej użytkowników.

Towarzystwo jest samorządnym stowarzyszeniem naukowym o charakterze ogólnokrajowym, posiada osobowość prawną, zrzesza swych członków na zasadzie pełnej dobrowolności, a podstawą jego działalności jest praca społeczna ogółu członków. Zakres działalności Towarzystwa określa statut oraz uchwały i postanowienia Walnego Zebrania Członków. Prezesem Towarzystwa jest od pierwszej kadencji mgr Marian Surdyk.

Głównym zadaniem PTIN jest, cytując za statutem, „upowszechnienie w społeczeństwie przeświadczenia o ważnej roli i znaczeniu informacji naukowej i technicznej w rozwoju społeczno-gospodarczym i postępie naukowo-technicznym oraz konieczności jej wykorzystywania w działaniach twórczych i decyzyjnych”. Z zapisu tego wynika służebna i wspomagająca rola, jaką spełnia Towarzystwo w procesie kształtowania przyszłości naszego kraju w obszarze nauki i techniki. Jakkolwiek zapis w statucie jest oczywisty, to jednak praktyka dnia codziennego wskazuje, że wiele pozostaje do zrobienia. Proces organizacji funkcjonowania informacji naukowej w kraju ulega ciągłym przemianom, nie zawsze idącym w pożądanym kierunku. Przedstawione przez zespół KBN założenia polityki rozwoju informacji naukowej i technicznej (int) w Polsce, opracowane z udziałem członków naszego Towarzystwa, nie zostały przyjęte do realizacji. Likwidacji ulega wiele ośrodków int, a ich pracownicy przenoszeni są do działów reklamy lub marketingu. Niepokojącym zjawiskiem jest fakt, że często mówiąc o rozwoju społeczeństwa informacyjnego, mało uwagi poświęca się sprawom rozwoju zasobów informacyjnych i edukacji informacyjnej tego społeczeństwa, tj. zarówno twórcom, jak i użytkownikom informacji.