604495310

Wiftuiud

doinformowanie tych gremiów naukowych może wielokrotnie weryfikowane, uzgadniane i konkret-być kompetentne i pełne. Ponadto raz w roku do- nie adresowane. W dobie mizerii finansowej nale-świadczenia i wnioski z pracy w Centralnej Korni- ży z dużą rozwagą dysponować posiadanymi środ-sji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych kami, przeznaczając je na realizację szczególnie przedstawiam na forum Senatu AON. Reasumu-    ważnych zadań naukowych, zwłaszcza tych,

jąc, sądzę, że przez tego rodzaju działalność    które w krótkim czasie mogą przynieść

przyczyniamy się do podnoszenia poziomu rozpraw promocyjnych i wniosków profesorskich, a co się z tym wiąże - do podwyższenia wskaźnika (sięga on prawie 100 proc.) pozytywnie rozpatrzonych spraw, kierowanych przez naszą uczelnię do Centralnej Komisji. Ogromnie ważne są także bezpośrednie kontakty z licznymi profesorami reprezentującymi różne dziedziny i dyscypliny naukowe. Wpływa to pozytywnie na postrzeganie akademii wśród uczelni wyższych i nasze funkcjonowanie w polskim środowisku naukowym.

Panie Generale, a teraz proszę o perspektywiczne spojrzenie na sprawy nauki. O co trzeba szczególnie zadbać, aby badania uprawiane w naszej uczelni jeszcze lepiej służyła rozwojowi nauki polskiej, bezpieczeństwu i obronności państwa, siłom zbrojnym i akademii?

Po pierwsze muszą być zdecydowanie usunięte wszystkie zagrożenia, o których wcześniej wspomniałem. Ponieważ zapał do redukcji, także niesieniu do szkolnictwa wojskowego, jest ogrom ny, istnieje potrzeba jednoznacznego potwierdzenia decyzji politycznej, czy państwo średniej wielkości, jakim jest Polska, powinno, chce i może mieć wyższe szkolnictwo wojskowe spełniające obowiązujące standardy edukacyjne i naukowe? Czy chcemy we własnym zakresie realizować studia pierwszego i drugiego stopnia, czy powinniśmy kształcić kadry naukowe, a tym samym uprawiać naukę w siłach zbrojnych? Obecnie wydaje się, że w deklaracjach słownych nie ma sprzeciwu, aby tak właśnie było, chociaż praktyka restrukturyzacji i redukcji każe wątpić w szczerość intencji lub skłania do wniosku, że cały ten skomplikowany proces wymyka się spod kontroli.

Ale zostawmy sprawy decyzji politycznych i strategicznych wielkim tego świata, a zajmijmy się tym, na co możemy mieć wpływ i co bezpośrednio od nas zależy. Możemy niewątpliwie podwyższać efektywność badań naukowych. Programy badawcze powinny być zatem głęboko przemyślane,

oczekiwane efekty. Kryterium przyjęcia do realizacji konkretnego zadania badawczego powinna być jego przydatność dla obronności państwa, sił zbrojnych i akademii. Nadal musimy zwracać uwagę, może jeszcze większą niż dotychczas, na zacho-| wanie wła-ściwych proporcji pomiędzy badaniami

podstawowymi a stosowanymi, przywiązując większą wagę do użytkowego charakteru uzyskiwanych rezultatów.

Przyszłość nauki w naszej uczelni zależy od odpowiedniej liczby samodzielnych pracowników naukowych. Tej grupie osobowej należy zapewnić odpowiedni status zawodowy, stanowiska adekwatne do posiadanych kwalifikacji oraz warunki pracy na tyle atrakcyjne, aby były one konkurencyjne w stosunku do tych, które współcześnie oferuje bardzo chłonny cywilny rynek pracy w sektorze szkolnictwa niepublicznego. Szczególną opieką należy otoczyć młodych nauczycieli akademickich, stwarzając im warunki dynamicznego rozwoju - dydaktycznego i naukowego.

Jak z powyższego wynika, mówiąc o przyszłości akademii, mając na uwadze jej funkcję naukową, przywiązuję dużą wagę do czynnika ludzkiego, który, niestety, w restrukturyzowanych siłach zbrojnych wydaje się schodzić na plan dalszy. Osiągnięcie odpowiedniego statusu naukowego, potwierdzonego stopniem naukowym doktora, doktora habilitowanego czy tytułem profesora, wymaga ogromnego i długotrwałego wysiłku przede wszystkim osoby bezpośrednio zainteresowanej, ale także instytucji, która sprawuje swoisty mecenat nad rozwojem swoich kadr naukowych. Bądźmy zatem świadomi tego faktu.

Dziękuję za rozmowę.

□

KlIJI.KTYM Akao