7186604300

niała młodopolskim pisarzom znajomość ich dorobku, młodszy i nierozpoznawalny dla emigrantów Kaden-Bandrowski musiał ad hoc budować swą legendę. Nawet z tego skrótowego zrelacjonowania faktów wynika także, iż spory międzypartyjne niezupełnie zamykano w domu; za granicą nie były one z całą siłą eksponowane, ale nie zostały zupełnie wyciszone.

Aktywność pisarzy młodopolskich przejawiała się szczególnie intensywnie, co oczywiste, w polityce kulturalnej, w projektach wydawniczych. W początkowym okresie istnienia PEN-Clubu jego prace organizował Żeromski, podobnie ważną rolę odegrał w powołaniu Związku Zawodowego Literatów Polskich na I Wszechdzielnicowym Zjeżdzie Literatów Polskich w Warszawie w 1920 roku (zjednoczenia środowisk literatów nie udało się jednak osiągnąć), a pośród piętnastu członków Polskiej Akademii Literatury (1933—1939), oficjalnej reprezentacji piśmiennictwa polskiego w tamtych latach, dominowali młodopolscy zasłużeni: W. Sieroszewski (prezes), L. Staff (wiceprezes), W. Berent (inaugurujący działalność Akademii odczytem Onegdąj), K. Irzykowski, B. Leśmian, Z. Przesmycki, K.H. Rostworowski, T. Boy-Żeleński, J. Lorentowicz²⁵.

A czasopisma? W wydawanym w Krakowie miesięczniku „Maski” (1918—1919), którego deklarowany estetyzujący profil nawiązywał do koncepcji młodopolskiej literatury (oprawa graficzna „Masek” przypominała Miriamowską „Chimerę”), publikują uznane tuzy przedwojennej literatury: na przykład K. Irzykowski (szczególnie aktywny w pierwszej fazie redagowania pisma), C. Jellenta, S. Przybyszewski, K.H. Rostworowski, L. Rydel,

K.    Tetmajer czy T. Boy-Żeleński. Publikują też, raczej jednak okazjonalnie, reprezentanci młodej literatury: L. Chwistek, J. Tuwim. Dochodzi więc do nieśmiałego jeszcze, bo starsi dominują, spotkania dwóch pokoleń literatów²⁵.

Prace nad zorganizowaniem miesięcznika poświęconego literaturze i sztuce zainicjował Staff²⁷: w rezultacie w latach

²⁵    Por. B. Winki owa: Polska Akademia Literatury. W: O współczesnej kulturze literackiej. T. 2. Wrocław 1973.

²⁶    O czasopismach kulturalno-społecznych i literackich w dwudziestoleciu, które w szczególny sposób prezentowały związki literatury przedwojennej z powojenną i były areną międzypokoleniowych spotkań, pisze A.Z. Makowiec ki w: Literatura polska w okresie między wojemiym. T. 1. Red. J. Ką dzieła, J. Kwiatkowski, I. Wyczańska. Kraków 1979, s. 267 271 i 313—316.

²⁷    Taką role przypisują L. Staffowi <J. Czachowska i 1. Maciejewska zob.

L.    Staff:    W kręgu literackich przyjaźni. Listy. Oprać. d. Czachowska,

I. Maciejewska. Warszawa 1966, s. 430.

80