WYTRZYMAŁOŚĆ I STATECZNOŚĆ KONSTRUKCJI TRÓJWARSTWOWEJ PUDŁA WAGONU OSOBOWEGO
i dachu. Zastępują one ostojnicę i pas dachowy znany z klasycznych konstrukcji szkieletowych i są niezbędne do zapewnienia odpowiedniej sztywności konstrukcji nośnej nadwozia.
Rys. 1.3. Przekrój poprzeczny nadwozia pojazdu Pendolino [19]
W latach 2011 - 2013 w Instytucie Pojazdów Szynowych ‘TABOR’ w ramach realizacji projektu rozwojowego nr 10 0047 06 pt.: „Konstrukcja pojazdu szynowego z zastosowaniem najnowszych lekkich materiałów o wysokich parametrach wytrzymałościowych i o minimalnym oddziaływaniu na środowisko naturalne” rozważono możliwości zastosowania struktur wielowarstwowych w konstrukcji nośnej pojazdu szynowego typu EZT [30, 31, 34, 44, 76, 78]. Zostało przeprowadzonych szereg analiz oraz badań próbek i fragmentów nośnych nadwozi pojazdów szynowych takich jak belka skrętowa czy czołownica [77]. Zastosowane w próbkach elementy wielowarstwowe nie wykazywały tendencji do rozwarstwiania się kleju w połączeniu rdzeń - okładzina, jak i okładzina -konstrukcja szkieletowa. Po pozytywnych przesłankach wynikających z analiz i badań przeprowadzonych na fragmentach nośnych, podjęto próbę wykonania modułu nadwozia wagonu w skali 1:1. Obejmował on szkielet z profili aluminiowych oraz płyty wielowarstwowej stanowiące poszycie ścian bocznych podłogę i dach. Płyty wielowarstwowe [75] połączono ze szkieletem metodą klejenia. Tak wykonany moduł (patrz rys. 1.4) przygotowano do badań stanowiskowych. Próby takie nie odpowiedziały jednak jednoznacznie na pytanie, jaki wpływ na połączenia klejone będzie miała temperatura, czynniki atmosferyczne, czy starzenie się kleju. Niemniej jednak, część wcześniejszych badań na próbkach wielowarstwowych z rdzeniem z blachy falistej wykazała, iż rodzaj
13