WYTRZYMAŁOŚĆ I STATECZNOŚĆ KONSTRUKCJI TRÓJWARSTWOWEJ PUDŁA WAGONU OSOBOWEGO
wypełnieniem może być odpowiednio ukształtowana blacha (np. pofałdowanie sinusowe, trapezowe). Najczęściej spotykane konstrukcje w nadwoziach wagonów pasażerskich to profile wielościenne, wewnętrznie użebrowane, wytwarzane ze stopów aluminium metodą wyciskania, oraz klasyczne profile trójwarstwowe z rdzeniem z blachy falistej, zgrzewane lub klejone [14, 35, 24]. Podjęto również próby wykonania nadwozia pojazdu szynowego techniką nawijania materiału. Szerszy opis tej technologii przybliżyli Brooks [10] i Seitz [60]. Przykładowe rozwiązanie wielowarstwowej konstrukcji nadwozia wagonu typu EZT, wykonanej metodą wyciskania, przedstawiono na rys. 1.2. Jest to konstrukcja modułowa, składająca się z długich, wielowarstwowych pasm płytowych. Z połączenia poszczególnych paneli powstaje ostoja, ściana boczna i dach pojazdu. Tak przygotowane moduły łączone są ze sobą stanowiąc lekką i wysokowytrzymałą konstrukcję nośną pojazdu szynowego.
Rys. 1.2. Przykład konstrukcji trój warstwowej w nadwoziu wagonu typu EZT [55]
Podobną technologią wykonano nadwozie Pendolino [20]. Konstrukcja nośna tego pojazdu również wykonana jest z aluminiowych struktur wielowarstwowych, uzyskanych metodą wyciskania. Panele wielowarstwowe układane są tylko w kierunku wzdłużnym, a połączenie ich powoduje powstanie profilu zamkniętego o przekroju poprzecznym zarysu wagonu. Następnie w ostoi, ścianach bocznych i dachu wycinane są otwory okienne, drzwiowe i szereg innych niezbędnych dla urządzeń zabudowanych w wagonie. Konstrukcję nośną Pendolino przedstawiono na rys. 1.3. Cecha charakterystyczną tej i innych konstrukcji wielowarstwowych wytwarzanych metodą wyciskania są belki, o dużych przekrojach poprzecznych, wprowadzone w połączeniach podłogi i ścian bocznych oraz ścian bocznych
12