330 PIK KU SZA KONSTYTUCYA AUSTRYACKA.
dwoma tygodniami kartę konstytucyjną czeską, nie zostawiając z niej ani strzępka. Me potrzeba dodawać, że konstytu-e y ą nini ej sza nie b y ły obj ę t e kr aj e w ęgierskie , które j ej ni e potrzebowały, mając już własną. Tylko w §. 1 konst. stwierdzoną została, w myśl sankcyi pragmatycznej, nierozdziełność wszystkich kraj ó w, należ ący cli do cesarski ego p aństwa austriackiego.
Przypatrzmyż się bliżej temu dziełu, które dla utorowania sobie łatwiej przystępu do serc obywateli, wydanem zostało w dzień urodzin cesarza Ferdynanda, 25 kwietnia. W pa-tencie swoim wypowiada cesarz przekonanie, że instyt.ucye państwa kroczyć muszą w ślad za postępem narodów w cywi-lizacyi i rozwoju ducha: a jako wcielenia tego postępu wydaje on akt niniejszy, mający zabezpieczyć obywatelom państwa ich sferę prawną, i przyznać im współudział w kierowaniu sprawami ojczyzny. Cesarz sądzi, i liczy na to, że akt ten wzmocni jeszcze węzeł wzajemnego zaufania pomiędzy ludami i tronem, oraz połączy i zespoli należące do monarchii kraje i ludy jeszcze ściślej dla ich wzajemnego dobra. Wydanie ordynacji wyborczej, na podstawie której ma się zebrać pierwsza reprezentacja państwa, zastrzega sobie cesarz na później, wyła.czając ją tern samem z konstytucyi, jako prowizoryczną b
Konstytucya składa się z 7 działów. Pierwszy zawiera postanowienie ogólne, drugi traktuje o osobie i prawrach cesarza, trzeci o politycznych i obywatelskich prawach mieszkańców państwa, czwarty o ministrach, piąty o Sejmie państwa, szósty o jego działalności, siódmy o stanach prowincjonalnych.
Jako konstytucya państwa monarchicznego, opiera się ona na zasadzie skupienia pełni władzy państwowej w' ręku panującego, odpowiednio do art. 57, aczkolwiek tego wyraźnie nie wypowiada, jak to czyni np. konstytucya badeńska z roku 1818, którą jej też niektórzy pisarze za wzór stawiają. W §.5
zaliczono wyraźnie do
1 Uchwalenie stałej ordynacji wyborczej jednych z pierwszych zadań Sejmu.