8377355960

Ks. Grzegorz Puchalski WSD Elbląg

EWANGELIZACJA I NOWA EWANGELIZACJA W NAUCZANIU KOŚCIOŁA

Wstęp

Od czasu Soboru Watykańskiego II ewangelizacja i katecheza znalazły się w centrum zainteresowań Kościoła. Źródłem tej sytuacji stała się odnowiona wizja Kościoła, jako wspólnoty' misyjnej. Sobór, poszukując odpowiedzi na pytanie o istotę Kościoła wskazał, że jest on misyjny ze swej natury, ponieważ swój początek bierze wedle planu Ojca z posiania (ex missione) Syna i z posiania Ducha Świętego¹. Impulsów dla odnowy Kościoła należy upatrywać jednocześnie w uwarunkowaniach społeczno-kulturowych współczesności, w pluralizmie poglądów, teorii i sposobów postępowania, w rozprzestrzeniającym się seku-laryzmie i obojętności religijnej oraz w kryzysie przekazu wiary. Wszystkie te wyzwania domagają się od Kościoła podjęcia na nowo dzieła ewangelizacji i katechezy. Dlatego najdłuższy pontyfikat posoborowy, jakim był pontyfikat Jana Pawła II upływał pod znakiem wielkiego przedsięwzięcia Kościoła, które zostało nazwane przez papieża nową ewangelizacją. Stanowi ona centralne i pierwszoplanowe zadanie Kościoła zwłaszcza w krajach i narodach o chrześcijaństwie dawnej daty, które utraciły żywy sens wiary^{2 3}. Wezwanie do nowej ewangelizacji zwraca uwagę, że w obecnych czasach zaczęło brakować bardzo ważnego ogniwa w procesie kształtowania wiary człowieka, jakim jest pierwsza ewangelizacja, na której katecheza się opierała lub jej towarzyszyła^. Także i dziś, na początku nowego tysiąclecia, Kościół doświadcza naglącego wyzwania do tego, aby odnowił swoją działalność ewangelizacyjną i katechetyczną, dając tym samym świadectwo wierności swemu Panu.

Można wskazać na przynajmniej kilka impulsów do podjęcia tematu ewangelizacji, jakie płyną w ostatnim czasie z nauczania i życia Kościoła. Najpierw należy odnotować pojawienie się Noty doktrynalnej Kongregacji Nauki Wiary na

1

'DM2.

2

   Por. RMis 33; C. Ruini. Nowa ewangelizacja Europy. OR 13:1992 nr 1 s. 11.

3

   R. Murawski. Ewangelizacyjny charakter katechezy. AK 85:1992 z. 2 s. 188.