Ks. Grzegorz Puchalski Ewangelizacja i nowa ewangelizacja w nauczaniu Kościoła \ 3
lizacją oraz o konsekwencje wynikające z modelu tych relacji. Niniejszy referat ma za zadanie wprowadzić w tegoroczne sympozjum wykładowców katechetyki, prezentując ewangelizację i nową ewangelizację w nauczaniu Kościoła.
2. Ewangelizacja w posoborowym nauczaniu Kościoła
Ewangelizacja stanowi zjawisko bogate, wielopłaszczyznowe i dynamiczne, które wymyka się próbom jednoznacznych określeń i prostych opisów. Trudno jest zamknąć tę złożoną rzeczywistość w fonnie ścisłej definicji8. Nie uczynił tego ani Sobór Watykański II, ani też Synod Biskupów 1974. Papież Paweł VI przestrzegał wręcz przed definiowaniem ewangelizacji ze względu na niebezpieczeństwo osłabienia jej sensu lub nawet zniekształcenia9. Również Jan Paweł II nie przedstawił w swoim nauczaniu wyraźnie zdefiniowanej formuły ewangelizacji. Nie znaczy to jednak, że nie jest możliwe przedstawienie pełnego znaczenia tej rzeczywistości.
Należy stwierdzić, że od czasu Soboru Watykańskiego II zauważa się znaczną ewolucję w rozumieniu pojęcia ewangelizacja. Dekret soborowy o działalności misyjnej Kościoła przedstawia ewangelizację, jako synonim przepowiadania misyjnego10. Jednak ten sam dekret w dalszej części ukazuje ewangelizację już nie tylko jako głoszenie zbawczego orędzia, lecz całą działalność misyjną Kościoła11. W innych dokumentach soborowych ewangelizacja oznacza wszelką posługę słowa12. Do dokumentów soborowych nawiązuje Ogólna Instrukcja Katechetyczna, w której ewangelizacja jest określona jako przepowiadanie o charakterze misyjnym, które ma na uwadze zapoczątkowanie wiary'5.
W najszerszy sposób pojmuje ewangelizację papież Paweł VI w Ewangelii nuntiandi, gdzie utożsamia ją w zasadzie z całą działalnością Kościoła14. W papieskiej adhortacji ewangelizacja znajduje kilka określeń i jest rozumiana jako:
• pokazywanie Chrystusa Pana tym, którzy go nie znają, jako kaznodziejstwo, katechizacja, chrzest i udzielanie innych sakramentów'5,
• zanoszenie Dobrej Nowiny do wszelkich kręgów rodzaju ludzkiego, aby przenikając je swą mocą od wewnątrz tworzyła z nich nową ludzkość'6,
8 Por. J. Schutte. Ewangelizacja i rozwój w świetle teologii soborowej i posoborowej. W: Ewangelizacja, dialogi rozwój, red. M. Dhavamony. Warszawa 1986 s. 353.
9 Por EN 17.
1,1 DM 6.
" DM 23,27.
12 KK 35. DB 6. KDK 44, DA 2.
13 DCG 17.
14 Por. W. Przyczyna. Teologia ewangelizacji. Kraków 1992 s. 28.
15 EN 17.
16 EN 18.