8482348686

Jan Zabrodzki, Grafika komputerowa

Wyjaśnijmy teraz zasadę wyświetlania obrazu wykorzystywaną w klasycznych monitorach CRT (cathode-ray tubę). Są to monitory z lampą kineskopową. Poszczególne piksele są wyświetlane pierwszą z wymienionych wyżej metod. Ekran jest pokryty zbiorem tak zwanych triad. Każda triada jest to zestaw trzech małych plamek luminoforów. Plamki te są (w odpowiednim momencie) pobudzane równocześnie do świecenia przez trzy strumienie elektronów i emitują światło odpowiednio o barwie czerwonej (R), zielonej (G) i niebieskiej (B). Wielkość emisji przez każdą plamkę zależy od intensywności odpowiedniego strumienia elektronów. W efekcie obserwator znajdujący się w pewnej odległości od ekranu widzi jedynie punkt o barwie będącej wypadkową barw emitowanych przez poszczególne plamki luminoforów.

Na rysunku III.2 pokazano dwa wzory rozmieszczania plamek na ekranie spotykane we współczesnych monitorach CRT. Zaznaczony na rysunku parametr p określa odstęp między środkami dwóch sąsiednich plamek luminoforów generujących tę samą barwę. Określa on rozdzielczość lampy kineskopowej.

Rys. III.2. Wzory plamek luminoforów w monitorach CRT

Struktura plamek luminoforów stanowi osnowę dla wyświetlania obrazów reprezentowanych poprzez zbiór pikseli. Zintegrowana wiązka trzech strumieni elektronów z reguły pobudza do świecenia plamki luminoforów znajdujące się w obszarze obejmującym pewną liczbę nominalnych triad (por. rysunek III.3), przy czym każdy z trzech strumieni elektronów pobudza do świecenia tylko odpowiadające mu luminofory. Wielkość obszaru odpowiadającego pikselowi zależy od wybranej rozdzielczości monitora (800 [w] 600, 1024 [5] 768 itp.) i tak jest dobierana, żeby obraz o takiej rozdzielczości mógł być wyświetlony na całej dostępnej powierzchni ekranu.

Rys. III.3. Przykładowy obszar piksela na osnowie plamek luminoforów

Strona 12 z 110