8482348700

Jan Zabrodzki, Grafika komputerowa

768, 1600 ® 1200. Niemniej spotykane są rozdzielczości o innym stosunku, na przykład 5 : 4 (1280 ® 1024).

W miarę upływu czasu i rozwoju technologii rośnie "typowa" rozdzielczość pikselowa obrazów wyświetlanych na ekranach monitorów - kiedyś było to 320 ® 240; obecnie jest to 1024 ® 768. Można postawić pytanie czy są jakieś granice w tym względzie. Wydaje się, że jedyne sensowne ograniczenie można wiązać ze skończoną zdolnością systemu wzrokowego człowieka do rozróżniania szczegółów. Praktyczna reguła mówi, że człowiek jest w stanie rozróżniać szczegóły widziane w obrębie kąta o wartości około 1 minuty kątowej. Przyjmując, że typowa odległość obserwatora od ekranu monitora wynosi około 0,5 metra otrzymuje się, że maksymalna sensowna rozdzielczość odnośnie do postrzegania drobnych szczegółów jest w przedziale 100-200 punktów (pikseli) na centymetr. (We współczesnych monitorach mamy dostępne rozdzielczości rzędu 30-50 punktów na centymetr.). Zwiększanie rozdzielczości poza ten przedział będzie się mijało z celem skoro i tak nie będziemy w stanie rozróżnić drobnych szczegółów. Warto zwrócić uwagę, że praktycznie ta granica została już osiągnięta. Są dostępne monitory, które wyświetlają obrazy o rozdzielczości pikselowej 4096 [5] 3072.

Przykład

Obserwator ogląda obraz o szerokości 30 cm z odległości 50 cm. Przyjmując, że obserwator jest w stanie rozróżniać szczegóły widziane w obrębie kąta o wartości 1 minuty kątowej (1') określić przybliżoną liczbę pikseli w poziomie, które obserwator jest w stanie rozróżnić.

Korzystając z rysunku pokazanego obok możemy zapisać, że tg ®/2 =0,3. Stąd (w)/2 ® 17® i ® ® 34®. Przy założonej zdolności rozróżniania szczegółów i pamiętając, że 1 ® = 60' otrzymujemy szukany wynik: 34 ® 60 = 2040 pikseli.

2. Zmiana rozdzielczości obrazu

Czasami powstaje konieczność zmiany rozdzielczości obrazu. Teoretycznie rozdzielczość można zmieniać na zasadzie ponownego próbkowania pierwotnego obrazu. W praktyce jednak na ogół dysponujemy obrazem w postaci cyfrowej o pewnej rozdzielczości pikselowej i na tej podstawie musimy określić nową reprezentację cyfrową obrazu.

Rozwiązanie problemu jest proste jeżeli ograniczymy zmianę rozdzielczości pikselowej jedynie do kilku korzystnych wartości. Na rysunkach II.4 i II.5 pokazano dwa przykłady takich korzystnych sytuacji.

Strona 7 z 110