9372349533

26

Teodora Jeske Choińskiego około roku 1880 „antysemityzm podniósł śmiało głowę i stanął w obronie duszy chrześcijańskiej, na którą złożyła się nie tylko ewangelia, lecz cała wogóle „kultura" ludów romańsko-germańsko-słowiańskich". (!!!).

Ci sami Niemcy, których uważamy za duchowych i faktycznych inspiratorów antysemickiej polityki, trzymali się przecież dawnej wygodnej i obecnie jeszcze praktykowanej zasady: „jak bieda, to do żyda".

Gdy groźna dłoń Napoleona ciężyła nad Niemcami, wówczas przypomniano sobie, iż żydowscy obywatele spełniają swe powinności wobec państwa, iż stanowią czynnik państwowy nieodzownie potrzebny i tak r. 1812, a za niem r. 1870, (wojna prusko-francuska) daje obywatelom wyznania żydowskiego równouprawnienie.

Ledwie ośm lat po uwolnieniu się z pod przewagi Napoleońskiej poczynają się krwawe prześladowania ludności żydowskiej, ośm lat po zwycięstwach Sedańskich, rozpoczyna pastor Stocker swą haniebną, niekulturalną działalność. Antysemityzm teoryi i praktyki manifestuje swe istnienie.

Antysemityzm par ty i konserwatywnych w Rzeszy objawia się wiernie doktrynie o chrześciańskiem państwie w żądaniu, li chrześcijańskiej władzy, szkoły, prawa, wykluczenia żydów od urzędu, szkoły, sądu. Wskażę tylko na żądanie saskich antysemitów, objawione w formie petycyi do rządu, a wymagającej zniesienia emancypacyi ludności żydowskiej.

Antysemityzm oficyalnej par-ty i antysemitów objawia się w żądaniu zniesienia równouprawnienia ludności żydowskiej żyjącej