Wykorzystanie technik i metod public relations przez partie polityczne 85
3. Komunikację wewnętrzną. Zaliczyć tu należy działania komunikacyjne prowadzone wewnątrz partii politycznej, mające na celu konsolidację jej aktywu.
4. Doradztwo. W polityce może polegać na zatrudnianiu wyspecjalizowanych agencji public relations bądź tworzeniu odpowiednich struktur, komórek wewnątrz partii. Do ich zadań należy- m in. doradztwo kierownictwu organizacji, budowa wizerunku ugrupowania, organizacja kampanii wyborczych itp.1 2 3. Natomiast piąta działalność związana ze zjawiskiem wywierania wpływu na procesy decyzyjne, tj. lobbing, może być prowadzona jedynie w ograniczonym zakresie. Public relations, jako narzędzie komunikacyjno-promocyjne wspierające działania na rynku politycznym, jest działalnością etyczną, natomiast lobbying, który szczególnie w polskich warunkach ma pejoratywny odbiór społeczny i oznacza „podejmowanie przez grupy interesu czy jednostki prób wywierania wpływu na treść decyzji władzy państwowej, (...) bądź posłów zasiadających w parlamentach"1’, jest działalnością nieetyczną, a więc nie może być zaliczony do czystej formy politycznego public relations. Jedynie pojmowanie lobbyingu, jako „reprezentanta cudzych interesów, który przekazuje użyteczne informacje służące przyszłym rozstrzygnięciom legislacyjnym, czyli funkcja tzw. public relations officers , jest do przyjęcia dla politycznego public relations, lecz na jej zaadoptowanie na rodzimym gruncie należy jeszcze poczekać.
W Polsce mechanizmy rynkowe, które sterują systemami politycznymi w państwach wysoko rozwiniętych, zaczęły obowiązywać dopiero od 1989 roku. Dlatego też okres PRL-u odbija się wciąż na jakości naszych polity ków, jak również na sposobie kreowania wizerunku przez ugrupowania polityczne. Sferą publiczną często zajmują się ludzie nieprzygotowani merytorycznie do zawodu polityka, a wiele partii dopiero w ostatnim czasie dostrzegło konieczność stosowania systematycznych, planowych i długofalowych działań związanych z public relations, mających na celu świadomą i dwustronną komunikację ze swoim elektoratem. Występu-
Ibidem.
Leksykon politologii.... op. cit., s. 212-213.
Ibidem.