Wykorzystanie technik i metod public relations przez partie polityczne 87 Tabela 2. Płaszczyzny kreowania wizerunku przez partie polityczne
Płaszczyzna |
Elementy charakterystyczne |
Merytoryczna |
- program polityczny sensu stricto - uznanie na arenie międzynarodowej - wysoki poziom zindywidualizowania partii politycznej, np. Polskie Stronnictwo Ludowe - reprezentant środowiska rolniczego - wywiązywanie się z obietnic wyborczych - doktryny polityczne, które jednoczą jej członków oraz odpowiadają liderom partyjnym |
Emocjonalna |
- prestiż, jakim cieszą się liderzy partii politycznej - płaszczyzna ideologiczna programu politycznego (wspólna ideologia łączy daną partię polityczną z jej zwolennikami), - długookresowa działalność, rodowodowy i docelowy charakter - nostalgia (wywoływanie tęsknoty za przeszłością, określonym modelem państwa czy odwoływanie się do szczęśliwych czasów itp.) - specyficzna symbolika, dzięki której partia polityczna jest identyfikowana w społeczeństwie, np. powtarzające się logo, koloiystyka - te same standardy w całym kraju - wykorzystanie tradycji, jaką partia posiada |
Personalna |
- kreowanie wizerunku liderów politycznych - uznani liderzy - jakość polityków identyfikowanych z daną partią polityczną - ludzie, któiymi partia się otacza |
Komercyjna |
- dostosowanie programu do indywidualnych preferencji wyborców - popularność partii, polityka - pozytywne opinie o programie politycznym, jak i o samej partii wypowiadane przez uznane autorytety - program wyborczy i jego przekaz - opieranie strategii public relations na badaniach rynku i marketingu - wiece, mityngi - kampania medialna |
Źródło: Opracowanie własne.