9733773887

5. Wyniki

5.1. Przestrzenne zróżnicowanie badanej flory

Florę można rozpatrywać nic tylko jako wykaz gatunków występujących na określonym obszarze, ale również jako „ogół populacji gatunków roślinnych występujących spontanicznie w określonym czasie i na dość jednorodnym pod względem geograficznym terytorium wraz z ich zróżnicowaniem dynamicznym, chorologicznym i ekologicznym” (Jackowiak 1998). 'laką definicję flory przyjęto także w niniejszym opracowaniu, starając się przeanalizować zarówno jej przestrzenne, czasowe, jak i ekologiczne zróżnicowanie.

Metoda kartogramu umożliwia nie tylko przedstawienie danych dotyczących flory całego badanego obszaru, ale również porównanie składu flory podstawowych pól badawczych (kwadratów), na które został on podzielony. W analizie można uwzględnić wszystkie gatunki występujące na badanym obszarze albo tylko ich wybrane grupy, które mogą być wyodrębnione na podstawie różnych kryteriów. Pozwala to na wydzielenie obszarów, na których koncentrują się stanowiska gatunków roślin należących do określonej kategorii, np.: grupy geograficzno-hi-storycznej. siedliskowej, elementu geograficznego, jednostki fitosocjologicznej i wielu innych. W analogiczny sposób można również wyróżnić tereny szczególnie cenne pod względem flory-stycznym, które zasługują na ochronę.

5.1.1. Wskaźniki bogactwa florystycznego

W niniejszym rozdziale omówiono zróżnicowanie jednostek kartogramu, biorąc pod uwagę

pełny skład ich Hory, bez wyróżniania w jej obrębie grup roślin spełniających określone kryteria. Opierając się na publikacji S. Loster (1985a), dla każdego kwadratu obliczono wartości 3 wskaźników: liczbę gatunków, walor flo-rystyczny oraz odrębność llorystyczną.

5.I.I.I. Liczba gatunków

Flora roślin naczyniowych Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej (2615 km²) obejmuje 1441 gatunków rodzimych i trwale zadomowionych antropofitów. Podobna liczba gatunków (1383) cechuje Horę Doliny Środkowej Wisły (585 km²)

— M. Kucharczyk (2001). Dla porównania Hora Tatr (175 km²) ma około 1300 gatunków, a większości pasm górskich w naszym kraju — około 1000 gatunków. Przykładowe flory regionalne Pojezierza Gnieźnieńskiego — 2114 km² (Chmiel 1993), Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego — 731 km² (Sendek 1984), Niecki Nidziańskiej — 8400 km² (Szwagrzyk 1987), Płaskowyżu Rybnickiego — 960 km² (Urbisz An. 1996) liczą około 1100 do 1200 gatunków.

W poszczególnych jednostkacłi kartogramu odnotowano od 1(X) (DF6734) do 710 (DF4844) gatunków roślin naczyniowych, średnio — 243 gatunki. Generalnie liczba gatunków jest większa w kwadratach położonych w południowej oraz zachodniej części badanego terenu (ryc. 7).

Rycina 6 przedstawia zróżnicowanie jednostek kartogramu ze względu na liczby gatunków, które odnotowano w ich obrębie. Jednostek kar-togramu, w których stwierdzono ponad 400 gatunków, jest niewiele — tylko 34. Natomiast znacznie więcej było kwadratów, w obrębie kto- 27