984501853

mentalności semickiej¹⁸. Dlatego też autorytet hagady łączy się z atmosferą poezji i wyobraźni, jest bowiem ona nie tyle tworem intelektu, ile raczej owocem talentu¹⁹.

W powieści Brandstaettera można odnaleźć wiele fragmentów, które obrazowym poetyckim językiem dokonują egzegezy biblijnej i przybliżają teologiczne przesłanie. Niektóre mają charakter scen wizyjnych - i do nich należy spotkanie Symeona z gołębicą zamieszczone w rozdziale Marzenie Symeona.

Jego podstawę biblijną stanowią dwa wersety Ewangelii św. Łukasza. Ewangelista informuje w nich, że Symeon był człowiekiem sprawiedliwym i pobożnym, oczekującym Mesjasza, człowiekiem, któremu Duch Święty’ objawił, że na własne oczy ujrzy Bożego Pomazańca²⁰. Opowiadający dodaje dwa istotne elementy, których nie ma w Ewangelii. Po pierwsze, ukazuje Symeona w^r momencie składania ofiary z jagnięcia; po drugie zaznacza, iż jest to ofiara dziękczynna za siedemdziesiąt lat życia. Podkreśla, że starzec bardzo głęboko rozumiał sens tej ofiary.

Symeon zamknął oczy i odmawiając modlitwę położył żylastą dłoń na białej głowie jagnięcia na znak, że je ofiarowuje nie tylko zamiast siebie i za siebie, bo to byłoby zbyt łatwe, nie kłopotliwe i wręcz wygodne, ale jako swoje ja, najpełniejsze i najistotniejsze Ja, jako swoje niepodzielne, całkowite i dosłowne istnienie (I-II, 49).

Narratorowi znane są wewnętrzne przeżycia i pragnienia bogobojnego męża: jego marzenia o tym, by zjednoczyć się w śmierci z ofiarowanym Bogu jagnięciem i przez śmierć przekroczyć granice Wieczności i Nieskończoności. Początek opisu nie ma jeszcze charakteru ponadnaturalnego; stanowi zarysowanie tła kulturowego i psychologicznego, na którym pojawi się aspekt nadprzyrodzony. Można w takim ukształtowaniu kolejności scen znaleźć

^tB Por. M. S ca ro w i c y s k i, Ewangelie apokryficzne.....,Znak" 1977, nr 275,

s. 524.

¹⁹    S. M ę d a 1 a, IVprowadzenie..s. 346.

²⁰    Por. Łk 2, 25-26.

230