9439810577

Dlatego też warto przypomnieć, a może i uzmysłowić istotę zawodu „oficera - lekarza”, bowiem jak wykazała nasza historia ostatnich stu lat, zawód ten miał i nadal ma istotny wpływ na określenie miejsca i roli wojskowej służby zdrowia w strukturach Wojska Polskiego. A jej żywotność i elastyczność działania w ekstremalnych warunkach była i jest jednym z istotnych czynników bezpiecznego funkcjonowania armii oraz państwa.

Ta oficerska, a jednocześnie samarytańska służba człowiekowi i w imię człowieka ma oczywiście głębsze, historyczne tradycje. Jednak dzieje etatowej służby zdrowia Wojska Polskiego, powołanej Rozporządzeniem MSWojsk. z dn. 8 listopada 1918 roku, łączą się nierozerwalnie z historią całego 100-lecia Rzeczypospolitej Polskiej.

U progu niepodległości organizatorzy Wojska Polskiego mieli świadomość, że nie będzie można stworzyć nowoczesnej armii, bez stworzenia wojskowej służby zdrowia opartej o zawodowy korpus oficerów lekarzy, wykształconych we własnej uczelni wojskowo-medycznej. Bowiem jak podkreślali, niezbędną rzeczą dla lekarza wojskowego jest znajomość sztuki lekarskiej z jednoczesną znajomością przepisów administracyjno-organizacyjnych i ogólno-wojskowych. Wyrażali przekonanie, że im lepiej oficerowie lekarze będą do swojej służby przygotowani i lepiej wojskowo wyszkoleni, tym samym oddadzą większe korzyści oddziałom, w których pełnią służbę, a tym samym powiększą autorytet wojskowej służby zdrowia.

Autorzy artykułów poszukiwali uogólnionych odpowiedzi na następujące pytania zasadnicze:

1. Czy Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej potrzebna jest dzisiaj w XXI wieku profesjonalna wojskowa służba zdrowia?

% Jakie są cele i różnice w procesie kształcenia i wychowania lekarzy wojskowych a lekarzy cywilnych, a także jakie instytucje powinny ten proces dydaktyczny realizować?

3. Czy współczesnej armii potrzebny jest lekarz wojskowy wykształcony w medycznej uczelni wojskowej, czy wystarczy lekarz cywilny na kontrakcie w wojsku wykształcony na wydziale lekarskim uczelni medycznej lub jakiejkolwiek uczelni mającej akredytację kierunku lekarskiego? Tych pytań można by postawić jeszcze kilka, a związanych także z medycyną pola walki oraz procesem obecnego i przyszłego kształcenia studentów - podchorążych medycyny.

Dr n. hum. Czesław Marmura Prof. zw. dr hab. n. mecL Jurek Obzewski

| 8 | Refleksja historyczna o służbie zdrowia i kształceniu lekarzy w Wojsku Polskim