984502185

1I1ST0RYK0W POLSKICH. 191

gram“ zajęć zjazdowych. Dbały o zewnętrzne decorum komitet staranuie poozoaczał, w jakich chwilach obowiązywał „strój uroczysty Scenaryusz ów, zniewalający do kilkakrotnego przebierania się dziennie, był trochę niemiłą niespodzianką dla tych, co przywożąc z sobą należną ilość książek i notatek, pozapominali o... garniturze frakowym.

Obok programu ze wskazówkami obowiązków ceremoniału salonowego uczestnicy zaopatrzeni byli w książkę, zawierającą w sobie „referaty zjazdowe*⁴. Dla oszczędności czasu referatów nie odczytywano, jako przypuszczalnie znanych obecnym, a tylko pozwalano referentom zabierać głos, dodatkowo popierający stawione wnioski i po skończonej dyskusyi ze strony oponentów odpierać ich zarzuty. Aby nie przeciągać dyskusyi marną gadaniną, wyznaczono maximmn 15 minut dla pojedynczego głosu.

Książka „referatów¹⁴ zawiera 29 pojedynczych artykułów; z tych dwanaście pochodziło z Krakowa, dziesięć ze Lwowa, Warszawa dostarczyła sześć, Poznań jeden i... Monachium jeden. Już z tego faktu, że Lwów i Kraków wzięły taką liczebną przewagę oraz że nie odezwały się inne punktu, w których także prowadzi się praca nad dziejami polskiemi, „Kuryer Lwowski⁴⁴ wyprowadzał nie zbyt korzystny wniosek, mówiąc: „Z góry więc już sądzić można, że zjazd obecny w porównaniu z podobnymi zjazdami, odbywanymi za granicą, a nawet w porównaniu z pierwszym zjazdem krakowskim i pod względem rozmiaru i pod względem znaczenia ogólnego przedstawia się nierównie skromniej*'.

Zjazd rozpoczął się 1 7 lipca o godzienie 10 rano uroczystem nabożeństwem, które odprawił ks. biskup Puzyna. O godzinie 11 uczestnicy zgromadzili się w wielkiej sali magistratu na pierwsze posiedzenie ogólne, na które stawili się także ks. arcybiskup Morawski, ks. biskup Puzyna, br. Jau Tarnowski, marszałek krajowy,

baron Kanne i dostojnicy miejscowi. Posiedzenie zagaił w nieobecności prezydenta miasta Mochnackiego wiceprezydent dr. Marchwicki. Po p. Marchwickim zajął miejsce na trybunie dr. Tadeusz oj ci ech owaki, autor „Chrobacyi⁴⁴, profesor uniwersytetu lwowskiego, aby powitać zebranych w imieniu komitetu. Jako wiceprezes towarzysta historycznego zastępował miejsce złożonego od lat kilku chorobą prezesa dr. prof. Liskego. W mowie swej złożył podziękowanie poza galicyjskim uczestnikom i wyraził żal, że prócz czechów w osobie dwóch młodych przedstawicieli tego narodu, od pokrewnych narodów nie przybył nikt więcej pomimo rozesłanych zaproszeń. Dalej przyznał, że Lwów pod względem starożytności sw^rej bistoryi musi ustąpić miejsca Krakowowi, chociaż miał i on swoich znakomitych dzicjopisów, jak autora kroniki halicko-wołyńskiej, arcybiskupa Solikowskiego, kan. Józefowicza, Niesieckiego, metrop. rusk. Kiszkę,Siarczyńskiego, Ossolińskiego,Szajnocbę, Bielowskiego i Kalinko. Po zorganizowaniu biura prezydyalnego i wyboru odpowied-