Monter_konstruk_bud_[712]_Z2.04

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Lucja Zegadło

Montaż budynków halowych
712[04].Z2.04

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:

dr inż. Ewelina Sadowska

inż. Grażyna Piontecka - Nowińska

Opracowanie redakcyjne:

mgr inż. Barbara Olech

Konsultacja:

mgr inż. Krzysztof Wojewoda

Korekta:

mgr

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 712[04].Z2.04 „Montaż
budynków halowych” zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu monter
konstrukcji budowlanych 712[04].

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Pa

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Konstrukcja prefabrykowanych hal żelbetowych

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Metody montażu budynków halowych

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3. Montaż elementów konstrukcyjnych budynków halowych o konstrukcji

żelbetowej

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia

4.3.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o zasadach konstruowania budynków

halowych o konstrukcji żelbetowej oraz sposobach ich montażu.

Poradnik ten zawiera:
1. Wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś

mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej.

2. Cele kształcenia tej jednostki modułowej.
3. Materiał nauczania (rozdział 4) który umożliwia samodzielne przygotowanie się do

wykonania ćwiczeń i zaliczenia sprawdzianów. Do poszerzenia wiedzy wykorzystaj
wskazaną literaturę oraz inne źródła informacji. Materiał obejmuje również:

−

pytania sprawdzające wiedzę niezbędną do wykonania ćwiczeń,

−

ćwiczenia zawierające polecenie, sposób wykonania oraz wyposażenie stanowiska pracy,

−

sprawdzian postępów, sprawdzający poziom wiedzy po wykonaniu ćwiczeń.

Wykonując sprawdzian postępów powinieneś odpowiadać na pytanie „tak” lub „nie”, co

oznacza,  że  opanowałeś  materiał  albo  nie.  Zaliczenie  ćwiczeń  jest  dowodem  osiągnięcia
umiejętności    określonych  w  tej  jednostce  modułowej.  Jeżeli  masz  trudności  ze  zrozumieniem
tematu  lub  ćwiczenia,  to  poproś  nauczyciela  lub  instruktora  o  wyjaśnienie  i  ewentualne
sprawdzenie, czy dobrze wykonujesz daną czynność.

4. Zestaw pytań sprawdzających Twoje opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu całej

jednostki. Po przerobieniu materiału spróbuj zaliczyć sprawdzian z zakresu jednostki
modułowej.

Jednostka modułowa: „Montaż budynków halowych”, której treści teraz poznasz jest częścią

modułu „Technologia montażu konstrukcji żelbetowych”.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bhp oraz

instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju wykonywanych prac. Przepisy te
poznasz podczas trwania nauki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

712[04].Z1/2.03

Wykonywanie rusztowań do robót budowlanych

712[04].Z2

Technologia montażu konstrukcji żelbetowych

712[04].Z1/2.01

Dobieranie narzędzi, sprzętu i maszyn do robót montażowych

712[04].Z1/2.02

Wykonywanie podstawowych pomiarów w robotach

budowlanych

712[04].Z2.14

Wykonywanie prostych robót uzupełniających przy robotach

montażowych: murarskich, ciesielskich, zbrojarskich,

betoniarskich

712[04].Z2.05

Montaż wielokondygnacyjnych konstrukcji szkieletowych

712[04].Z2.06

Montaż budynków w technologii wielkopłytowej

712[04].Z2.07

Wykonywanie budynków w technologii wielkoblokowej

712[04].Z2.08

Wykonywanie zbiorników i silosów żelbetowych

712[04].Z2.09

Montaż ścian oporowych

712[04].Z2.04

Montaż budynków halowych

712[04].Z2.11

Prowadzenie prac montażowych zimą

712[04].Z1/2.12

Rozliczanie robót montażowych

712[04].Z2.10

Montaż słupów elektroenergetycznych

712[04].Z2.13

Konserwacja i naprawa uszkodzonych konstrukcji

żelbetowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej „Montaż budynków halowych”

powinieneś umieć:

−

stosować terminologię budowlaną,

−

odczytywać i interpretować rysunki budowlane,

−

posługiwać się dokumentacją budowlaną,

−

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i przepisami bhp,

−

transportować materiały budowlane,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

dobierać narzędzia i sprzęt do robót montażowych,

−

wykonywać podstawowe pomiary w robotach budowlanych,

−

wykonywać rusztowania do robót budowlanych,

−

łączyć elementy konstrukcji w stykach montażowych,

−

wykonywać proste roboty murarskie, ciesielskie, zbrojarskie i betoniarskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

rozróżnić elementy konstrukcyjne budynków prefabrykowanych żelbetowych,

−

rozróżnić i scharakteryzować metody montażu budynków halowych z elementów

prefabrykowanych,

−

dobrać narzędzia i sprzęt montażowy,

−

dobrać materiały do montażu hal żelbetowych,

−

zmontować stopy fundamentowe prefabrykowane,

−

zmontować stropy żelbetonowe,

−

połączyć słup ze stopą fundamentową,

−

zmontować belki i dźwigary,

−

zmontować elementy ścienne,

−

połączyć słupy i belki,

−

zmontować elementy pokryć dachowych,

−

wykonać prace montażowe, zgodnie z zasadami bhp, wykorzystać dokumentację techniczną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Konstrukcja prefabrykowanych hal żelbetowych

4.1.1. Materiał nauczania

Hale są to budynki jednokondygnacyjne, jedno- lub wielonawowe, w których dach i ściany

zewnętrzne zamykają pewną przestrzeń i zapewniają dużą powierzchnię użytkową. Nie mają one
na ogół ścian wewnętrznych ani podpór pośrednich, z wyjątkiem słupów wewnętrznych
w halach wielonawowych i w niektórych halach o nietypowych rozwiązaniach.

Główny podział hal jest uwarunkowany przede wszystkim ich przeznaczeniem. Rozróżnia

się hale:

a) przemysłowe, do których zalicza się m.in. hale produkcyjne i montażowe, hale warsztatowe

i  magazynowe  hale  zaplecza  produkcyjnego,  a  także  kotłownie  i  maszynownie,  stalownie,
walcownie  i  inne.  Hale  przemysłowe  są  wyposażone  w  stałe  lub  ruchome  elementy,  bądź
urządzenia,  zapewniające  prawidłowy  przebieg  procesu  produkcyjnego,  tj.  maszyny
i urządzenia technologiczne, suwnice, przenośniki, ciągi instalacyjne, transportowe i inne.

b) użyteczności publicznej stanowiące dużą grupę dość zróżnicowanych budynków

przeznaczonych na stały bądź czasowy pobyt bardzo wielu ludzi. Są to hale sportowe,
widowiskowe, wystawowe, handlowe i inne,

c) hale obsługowe to przede wszystkim obiekty obsługi podróżnych i środków transportowych,

do których można zaliczyć hale dworców kolejowych, lotniczych, morskich, autobusowych
oraz hangary, zajezdnie, stacje obsługi samochodów itp,

d) składowe, które stanowią wyodrębnione obiekty magazynowe niskiego lub wysokiego

składowania, nie związane z zakładem przemysłowym, lecz z transportem, handlem,
rezerwami państwowymi itp. Obiekty te są wyposażone w urządzenia dźwigowo-
transportowe i przenośnikowe.

Hale o konstrukcji żelbetowej i z betonu sprężonego mają najczęściej układ słupowo

ryglowy, w którym słupy sztywno łączy się z fundamentem i przegubowo z dźwigarami
dachowymi.

Hale mogą być wyposażone w podparte lub podwieszone suwnice. Ściany takich hal są

ciężkie i dlatego też słupy muszą mieć dużą nośność.

Rys. 1. Hala o konstrukcji słupowo ryglowej [3, s.230]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W najnowszych rozwiązaniach hal stosuje się w konstrukcji hal lekkie przekrycia dachowe

i lekkie ściany. Pokrycie w tego typu halach często układa się na płatwiach.

Rys. 2. Hala o lekkiej konstrukcji [3, s. 230]

Hale o konstrukcji słupowo-ryglowej projektuje się i wykonuje z prefabrykowanych

elementów systemów konstrukcyjno-montażowych.

System konstrukcyjno-montażowy FF (fabryka fabryk) opracowano dla hal o poprzecznym

układzie  konstrukcyjnym  oraz  siatce  słupów  naw  głównych  6,0  x  18,0  i  12,0  x  18,0  m.
Wysokość  naw  w  świetle  może  wynosić  4,8  ÷  12,0  m.  Hale  projektowane  są  jako  jedno
i wielonawowe, z przybudówkami jedno- i dwukondygnacyjnymi. W halach o rozstawie słupów
w  kierunku  poprzecznym  równym  6,0  m,  przewidziano  możliwość  zastosowania  suwnic
podwieszonych o udźwigu do 3,2 t, a w halach wysokości 8,4  m i większej  suwnic podpartych
o udźwigu do 20 t.

Rys. 3. Przekrój poprzeczny hali systemu FF z transportem podpartym [3, s. 231]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W halach systemu FF występują następujące elementy konstrukcyjne:

–

płyty dachowe żelbetowe o rozpiętości 6,0 m oraz płyty PSFF-1 i PSFF-2 z betonu
sprężonego o rozpiętości 12,0 m (rys. 4, 5),

Rys. 4. Żelbetowe płyty dachowe hal systemu FF: a) ÷ c) płyta zwykła, d) płyta ściekowa, e) płyta pod świetliki
kopułowe, f) płyta pod świetlik kalenicowy, g) płyta pod świetlik gąsienicowy rozpiętości 3 m, h) płyta pod świetlik
gąsienicowy rozpiętości 2,4 m [3, s. 232]

Rys. 5. Płyty dachowe z betonu sprężonego: a) PSFF-1, b) PSFF-2 [3, s. 233]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–

dźwigar sprężony SBSFF-90/18 o 5 wariantach zbrojenia (rys. 6),

Rys. 6. Dźwigar strunobetonowy SBSFF-90/18: a) widok z boku, b) przekrój poprzeczny [3, s. 233]

–

słupy żelbetowe pełne i dwugałęziowe (rys. 7),

Rys. 7. Słupy systemu FF [3, s. 234]

–

belki podsuwnicowe strunobetonowe o rozpiętości 6,0 i 12,0 m,

–

płyty ścienne ocieplone i nie ocieplone,

–

belki podwalinowe.

Cechą charakterystyczną systemu FF jest wykonywanie nadbetonu na dźwigarach, po

ułożeniu  płyt  dachowych.  Dźwigary  i  elementy  obudowy  (płyty  ścienne)  łączy  się  ze  słupami
przez  spawanie  odpowiednich  marek  stalowych.  Słupy  zabetonowuje  się  w  kielichowych
stopach  fundamentowych.  Do  elementów  uzupełniających  systemu  FF  należą:  okna,  bramy,
świetliki kalenicowe i kopułkowe, elementy dylatacyjne itp.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

System JSB (Jednolity system budownictwa) dla budownictwa halowego opracowano

w dwóch wariantach:

1. System JSB-L o układzie poprzecznym i lekkiej obudowie,

2. System JSB-TT o układzie podłużnym rygli, na których oparte są płyty stropowe

strunobetonowe.

W systemie JSB-L można projektować i wykonywać hale jedno i wielonawowe

z transportem podwieszonym lub bez transportu. Nawy mogą mieć rozpiętość 12, 18, 24 m, a ich
wysokość wynosi 3,6÷ 9,6 m. Hale wielonawowe mogą mieć nawy o różnych wysokościach.

Rys. 8. Konstrukcja hali systemu JSB-L [3, s. 235]

W halach systemu JSB stosuje się następujące elementy konstrukcyjne:

–

dźwigary strunobetonowe dwuspadowe o rozpiętości 12, 18, 24 m rozstawione co 6 m (rys. 9),

Rys. 9. Dachowe dźwigary strunobetonowe systemu JSB-L: a) widok z boku, b) widok od czoła i przekrój

poprzeczny [3, s. 236]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–

słupy pełne żelbetowe,

–

elementy lekkiego pokrycia dachowego (rys. 10),

–

elementy obudowy ściennej, zaprojektowanej w kilku wariantach.

Rys. 10. Pokrycie dachowe hali systemu JSB-L [3, s.236]

Przy montażu elementów systemu JSB-L wyeliminowano betonowanie oraz spawanie.

Dźwigary opierają się na słupach za pośrednictwem podkładek neoprenowych.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie są rodzaje hal ze względu na przeznaczenie?
2.  Jakie podstawowe elementy konstrukcyjne rozróżnia się w konstrukcji hali systemu FF?
3.  Jakie podstawowe elementy konstrukcyjne rozróżnia się w konstrukcji hali systemu JSB?
4.  Z jakich elementów składa się pokrycie hali systemu JSB?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Podpisz prawidłowo elementy konstrukcji pokrycia dachowego na rysunku przedstawionym

Ci przez nauczyciela.

Sposób wykonania ćwiczenia

Nauczyciel przedstawi Ci rysunek konstrukcji dachu hali. Twoim zadaniem jest podpisanie

elementów tej konstrukcji na odnośnikach i przedstawienie nauczycielowi oraz kolegom
z grupy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  literatura z rozdziału 6,
–  przybory kreślarskie,
–  rysunki konstrukcji dachu hali.

Ćwiczenie 2

Przedstaw na rysunkach w rzucie i przekroju poprzecznym płyty żelbetowe stosowane

w systemie FF budownictwa halowego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z konstrukcją hal żelbetowych,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  narysować płyty,
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  blok techniczny formatu A4,
–  przybory kreślarskie,
–  literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 3

Dokonaj klasyfikacji budynków halowych przedstawionych przez nauczyciela, według

przeznaczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Nauczyciel przedstawi Ci rysunki lub zdjęcia budynków halowych. Twoim zadaniem jest

zakwalifikowanie  poszczególnych  hal  do  odpowiedniej  grupy  według  przeznaczenia.(I  –  hale
przemysłowe,  II  –  hale  użyteczności  publicznej,  III  –  hale  obsługowe,  IV  -  hale  składowe).
Każdą  grupę  przedstaw  osobno  na  arkuszu  A  4  przypinając  rysunki.  Swoją  pracę  przedstaw
nauczycielowi oraz kolegom z grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  blok techniczny formatu A4,
–  literatura z rozdziału 6,
–  spinacze,
–  zdjęcia lub rysunki budynków halowych.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Tak

Nie

Czy potrafisz:
1) określić rodzaje i przeznaczenie hal stalowych?

2) rozróżnić podstawowe elementy konstrukcyjne hal stalowych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Metody montażu budynków halowych

4.2.1. Materiał nauczania

Rozróżnia się trzy zasadnicze metody montażu hal: rozdzielcza, kompleksowa oraz

zintegrowanych  konstrukcji  budowlanych.  Metoda  rozdzielcza  montażu  polega  na  dwóch  lub
więcej  przejazdach  roboczych.  Przy  każdym  przejeździe  montowane  są    jednakowe  rodzaje
elementów  wznoszonej  konstrukcji.  Przy  stosowaniu  metody  rozdzielczej  liczba  przejazdów
roboczych  zależy  od  zakresu  prefabrykacji  oraz  zastosowanego  systemu  montażu.  Przyjmując
pełny  zakres  prefabrykacji,  łącznie  ze  stopami  fundamentowymi,  przeprowadzając  montaż
jednym  żurawiem,  otrzymuje  się  następującą  liczbę  jego  przejazdów  roboczych:  I  —  przy
montażu  stóp  fundamentowych,  2  —  słupów, 3 —  belek  podsuwnicowych, 4—  płyt ściennych
oraz konstrukcji przekrycia.

Zależnie od rozpiętości naw oraz możliwości montażowych stosowanego żurawia, montaż

słupów przeprowadza się przy przejeździe żurawia środkiem nawy lub wzdłuż każdego szeregu
slupów (rys. 11, 12).

Rys. 11. Schemat montażu elementów hali przy przejeździe żurawia środkiem naw: a) montaż słupów i belek

podsuwnicowych, b) montaż elementów przekrycia [4, s. 503]

W pierwszym przypadku z każdego kolejnego stanowiska montuje się dwa przeciwlegle

słupy w dwóch szeregach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 12. Schemat przejazdów roboczych wzdłuż każdego z rzędów słupów żurawia przy montażu słupów

i belek podsuwnicowych [4, s. 503]

Realizując większe obiekty metodą rozdzielczą wykorzystać można dwa żurawie lub pracę

żurawia można wspomagać innym sprzętem montażowym np. suwnicą

Metoda kompleksowa polega na wbudowywaniu wszystkich elementów konstrukcji

kolejnych  sekcji  obiektu  do  pełnej  ich  wysokości  przy  jednym  przejeździe  maszyny
montażowej.  Metodę  kompleksową,  ze  względu  na  niższą  jej  efektywność  w  porównaniu
z metodą  rozdzielczą,  ogranicza  się  do  obiektów  wysokich  o  skomplikowanym  układzie
konstrukcyjnym i dużym ciężarze prefabrykatów.

Systemy metody kompleksowej:

System 1 – pracują dwa żurawie: montażowy oraz rozładunkowy. Żuraw montażowy

zmienia  zazwyczaj  swe  stanowiska  pracy  wzdłuż  podłużnej  osi  realizowanego  obiektu.
Wycofując  się  ku  tyłowi  montuje  w  ustalonej  kolejności  przedziały  konstrukcji  do  pełnej  ich
wysokości.  Żuraw  rozładunkowy  rozładowuje  jednostki  transportowe  dowożące  elementy
i umieszcza je w miejscach najbardziej dogodnych do pobrania przez żuraw montażowy.

System 2 – montaż fundamentów, wyładunek i rozmieszczanie elementów przeprowadzane

są przez żuraw pomocniczy. Pozostałe procesy wykonuje żuraw przeznaczony do montażu.

System 3 – konstrukcja obiektu w poszczególnych częściach charakteryzuje się różnymi

wymiarami ze względu na odmienny charakter użytkowy. Każda z tych części jest montowana
w sposób kompleksowy za pomocą różnych maszyn, dobieranych zależnie od charakteru
występujących na nich elementów.

Montaż zintegrowanych struktur polega na ich scalaniu w dogodnych warunkach,

a następnie dźwiganiu ich, podnoszeniu i stawianiu za pomocą prostych maszyn i urządzeń.
Przykład montażu zintegrowanego przekryć obiektów halowych ilustruje poniższy rysunek.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 13. Montaż zintegrowanych struktur przekrycia dachowego [4, s. 509]

Dźwigary dachowe kratowe betonowe sprężane kablami podnoszone są wciągarkami.

Między dwoma blokami (scalonymi konstrukcjami słupów i przekrycia) zmontowanymi
żurawiem montowane są płyty dachowe.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakimi metodami montuje się żelbetowe budynki halowe?
2.  Na czym polega metoda rozdzielcza montażu hal żelbetowych?
3.  Na czym polega metoda kompleksowa montażu hal żelbetowych?
4.  Na czym polega metoda zintegrowanych konstrukcji montażu hal żelbetowych?

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Narysuj schemat przejazdów roboczych żurawia wzdłuż rzędów słupów, przy montażu

słupów i belek podsuwnicowych. Zaznacz na schemacie miejsca zatrzymań żurawia przy
montażu słupów i belek podsuwnicowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Nauczyciel przedstawi Ci rzut poziomy hali o konstrukcji żelbetowej . Twoim zadaniem jest

narysowanie na rysunku trasy przejazdu żurawia i jego zatrzymań montażowych podczas
montażu słupów i belek podsuwnicowych hali.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– rzut poziomy hali o konstrukcji żelbetowej,
– przybory kreślarskie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

– literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Rozpoznaj ze schematów przedstawionych przez nauczyciela metodę montażu hal

o konstrukcji żelbetowej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Nauczyciel przedstawi Ci rysunki przedstawiające schematy montażu obiektów halowych

o konstrukcji żelbetowej. Twoim zadaniem jest rozpoznanie metod montażu, przedstawionych
na schematach, podpisanie ich i przedstawienie nauczycielowi oraz kolegom z grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  literatura z rozdziału 6,
–  przybory do pisania,
–  schematy przedstawiające montaż obiektów halowych.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Czy potrafisz:
1) rozróżnić metody montażu hal o konstrukcji żelbetowej?

2) ustalić przejazd roboczy żurawia przy montażu hal metodą rozdzielczą?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Montaż elementów konstrukcyjnych budynków halowych

o konstrukcji żelbetowej

4.3.1.Materiał nauczania

Montaż stóp fundamentowych

Stopy fundamentowe w budynkach halowych wykonuje się jako monolityczne lub

prefabrykowane. Stopy prefabrykowane to przede wszystkim stopy kielichowe o przekroju
trapezowym lub schodkowym. Kielichy w stopach służą do osadzania słupów. Stopy kielichowe
montuje się żurawiem i ustawia na warstwie świeżego chudego betonu. Stopę nieprawidłowo
ustawioną należy podnieść i ponownie prawidłowo postawić.

Rys. 14. Stopy kielichowe: a) trapezowa, b) schodkowa [1, s. 137]

Montaż słupów

Przed montażem słupów, wyrównuje się betonem lub podkładkami poziom ustawienia

podstawy słupów w kielichach poszczególnych stóp fundamentowych. Słupy podnosi się do
góry za pomocą zawiesia i po przeniesieniu w odpowiednie miejsce ustawia się w kielichu stopy
fundamentowej (rys. 15).

Rys. 15. Montaż słupa żurawiem: a) położenie początkowe, b) transport, c) położenie końcowe [4, s. 573]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W przypadku, kiedy ciężar słupa przekracza nośność dźwigu, montaż słupów wykonuje się

metodą nasuwania lub metodą obrotu.

Metoda nasuwania (rys. 16) polega na podnoszeniu słupa jednym końcem i jednoczesnym

przesuwaniu  podstawy  słupa  na  fundament.  Dźwig  w  tym  przypadku  wykonuje  jedynie  ruch
pionowy.  Ponieważ  zazwyczaj  są  to  słupy  bardzo  ciężkie  (o  ciężarze  kilkudziesięciu  ton),
podstawę  słupa  umieszcza  się  na  wózku  poruszającym  się  po  torach  „okraczających”  stopę
fundamentową. Często wózek jest ciągnięty po torach np. wciągarką linową.

Rys. 16. Montaż metodą nasuwania [4, 575]

Montaż słupów metodą obrotu (rys. 17) polega również na podnoszeniu tylko jednego końca

słupa. Drugi koniec słupa, a mianowicie jego podstawę, sytuuje się od razu podczas składowania
przy stopie fundamentowej. Wymaga to oczywiście odpowiedniego uprzedniego przygotowania
położenia słupa.

Rys. 17. Montaż metodą obrotu [4, s. 574]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W tym przypadku dźwig, oprócz ruchu pionowego, wykonuje również ruch poziomy, co

w rezultacie powoduje obrót w pionie górnego końca słupa.

Słupy po ustawieniu na fundamencie, w celu ich usztywnienia i zrektyfikowania, mocuje się

do terenu za pomocą drewnianych zastrzałów  lub odciągów stalowych z nakrętkami rzymskimi
(rys. 18). Słup w gnieździe stopy fundamentowej w tzw. „szklance” stopy ustawia się i umacnia
za pomocą klinów z twardego drewna, a następnie wolną przestrzeń w „szklance” wypełnia  się
betonem  do  poziomu  dolnych  końców  wbitych  klinów.  Gdy  beton  ten  uzyska  odpowiednią
wytrzymałość ok. 3,0 ÷ 5,0 MPa, można wybić kliny  i uzupełnić  betonem pozostałą przestrzeń
„szklanki”, uprzednio jednak dokładnie ją oczyszczając i zwilżając wodą.

Rys. 18. Rozmieszczenie kotwi lin odciągowych utrzymujących słup przy montażu [4, s. 574]

Słupy hal systemu JSB ustawia się w szklankach na bolcach stalowych wmurowanych

wcześniej na dnie kielicha. W dolnej części słupa znajduje się marka stalowa, w którą wchodzi
wmurowany bolec.

Rys. 19. Połączenie słupa ze stopą fundamentową w systemie JSB-L [3, s. 237]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Umacnianie słupów w kielichu klinami drewnianymi można zastąpić stężającym koszem

montażowym. Sposób ten przedstawiony jest na poniższym rysunku.

Rys. 20. Kosz stężający dla słupów [4, s. 575]

Rektyfikacja prawidłowości ustawienia przeprowadzana przez odpowiednie luzowanie

jednych klinów i pobijanie drugich, wymaga utrzymywania słupa przez żuraw. Rektyfikacji
w pionie dokonuje się śrubami rzymskimi zamontowanymi na odciągach.

Montaż wszystkich slupów w hali z reguły wyprzedza pozostałe roboty montażowe. Dalsze

prace mogą być wykonywane, gdy zamocowanie słupów w fundamencie jest na tyle sztywne, że
nie istnieje obawa ich wywrócenia.

Montaż belek i dźwigarów dachowych

Różnorodność belek w konstrukcji hal stwarza różne warunki ich montażu oraz różne

sposoby  łączenia  ich  między  sobą  i  z  innymi  elementami  konstrukcji.  Sposób  łączenia  belek
wynika również z przyjmowanego schematu statycznego pracy belek. I tak np. belki stanowiące
podwaliny  ściany  zewnętrznej  traktuje  się  zazwyczaj  jako  belki  jednoprzęsłowe,  wolno
podparte.  Układa  się  je  w  linii  słupów,  opierając  końcami  bezpośrednio  na  stopach
fundamentowych lub za pośrednictwem betonowych filarków. Belki te układa się równocześnie
z  montażem  słupów  przy  użyciu  tych  samych  środków  montażowych.  Natomiast  belki
podsuwnicowe lub płatwie żelbetowe konstruuje się jako belki ciągłe, wieloprzęsłowe. Ciągłość
tych belek uzyskuje się przez odpowiednie ich łączenie na podporze.

Rozpiętość belek jest stosunkowo niewielka, gdyż z reguły nie przekracza 6 m. Stąd również

ciężary  tego  rodzaju  prefabrykatów  nie  są  duże  i  można  je  z  powodzeniem  montować  przy
użyciu powszechnie stosowanych środków montażowych (żurawie wieżowe, koparki itp.). Belka
zostaje  podniesiona  o  0,5  ÷  0,8  m  ponad  wsporniki  słupa,  a  następnie  przez  obrót  nadwozia
żurawia  przemieszczana  na  podpory.  Monter,  odczepiający  liny  zawiesia  po  ułożeniu  belki,
powinien być zabezpieczony przed spadnięciem w sposób pokazany na rysunku.

Rys. 21. Zabezpieczenie montera przy odczepianiu lin zawiesia [2, s.515]

1-rama kosza,
2-śruby rektyfikacyjne,
3-słupki śrub rektyfikacyjnych,
4- ściągi,
5-podkładki,
6-boczny dźwignik śrubowy,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ponieważ układ belek jest podłużny tzn. równoległy do podłużnej osi hali, nie ma trudności

w montowaniu tych elementów zarówno od strony zewnętrznej hali, jak i od strony
wewnętrznej. W tym drugim przypadku urządzenie dźwigowe porusza się wzdłuż nawy hali.

Rys. 22. Schemat montażu belek podsuwnicowych [4, s. 577]

W podobny sposób montuje się również dźwigary dachowe. Podnoszenie dźwigarów

powinno być dokonywane na zawiesiach linowo-rozporowych. Dźwigary najczęściej układa się
skośnie, ażeby zapewnić dogodny przejazd maszynie montażowej oraz jednostkom
transportowym, dowożącym elementy przekrycia. W czasie swej pracy żuraw zajmuje kolejne
stanowiska na osi nawy, wycofując się ku tyłowi w miarę postępu montażu.

Rys. 23. Schemat pracy żurawia przy montażu dźwigarów dachowych [4, s.578]

Przy montażu elementów systemu JSB-L wyeliminowano betonowanie oraz spawanie.

Dźwigary opierają się na słupach za pośrednictwem podkładek neoprenowych. Połączenie
uzyskuje się za pomocą trzpienia stalowego zabetonowanego w słupie i przechodzącego przez

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

otwór wykonany w dźwigarze (rys. 24). Po zamontowaniu dźwigara otwór ten wypełnia się
zaprawą cementową.

Rys. 24. Połączenie dźwigara ze słupami w systemie JSB-L: a) ze słupem skrajnym, b) ze słupem środkowym

[3, s. 237]

Montaż elementów pokrycia dachowego

Do najbardziej typowych rodzajów przekryć dachowych zalicza się wielkowymiarowe płyty

panwiowe oparte bezpośrednio na dźwigarach dachowych oraz przekrycia na blachach
fałdowych. Przykład przekrycia dachowego z wielkowymiarowych płyt panwiowych pokazuje
rysunek 25.

a) b)

Rys. 25. Ułożenie płyt dachowych na dźwigarach: a) o rozpiętości 6 m, b) o rozpiętości 12 m [3, s. 233]

Montaż panwiowych płyt dachowych odbywa się jednocześnie z montażem dźwigarów

dachowych przy użyciu tych samych żurawi. Ponieważ podczas montażu żuraw pracuje
zazwyczaj wewnątrz montowanej nawy, stąd przed ustawieniem kolejnego dźwigara
dachowego, powinno się ułożyć płyty lub ruszty dachowe na dźwigarze poprzednim.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Obecnie powszechnie stosuje się pokrycia na blachach fałdowych. Pokrycie lekkie systemu

ilustruje rysunek 26.

Rys. 26. Pokrycie lekkie na blachach fałdowych [5]

W przypadku montażu pokrycia dachowego z płyt łupinowych konieczne jest rusztowanie,

na  którym  spoczywają  prefabrykaty  do  czasu  monolitycznego  połączenia  ich  między  sobą.
Połączenie to  polega  na  zespawaniu  ze  sobą podłużnych  prętów  zbrojenia  sąsiednich  płyt  oraz
wypełnieniu  łączącej  przestrzeni  mieszanką  betonową,  kształtującą  najczęściej  jednocześnie
w tym miejscu żebro podłużne. W żebrze zamocowuje się wieszaki ściągów.

Specjalnym rodzajem przekryć dachowych są tzw. „dachy szedowe” pozwalające dodatkowo

na górne oświetlenie hal światłem dziennym, bez potrzeby stosowania dodatkowych elementów
w postaci świetlików.

Montaż elementów ściennych

Jednym z wariantów stosowanych obecnie w elementach obudowy ściennej są ściany

z wykorzystaniem  kaset.  Do  elementów  konstrukcyjnych  hal  montuje  się  w  poziomie
samonośne,  profilowane  kasety  stalowe.  W  kasetach  o  najczęściej  stosowanej  wysokości
600 mm  i głębokości od 110 do 160 mm układane są płyty z materiału izolacyjnego. Następnie
montuje się blachę trapezową, której pionowe fałdy zapewniają wentylacje ściany.

Rys. 27. Elementy obudowy ściennej z zastosowaniem kaset [5]

1-paroizolacja,
2-ocieplenie,
3-papa podkładowa,
4-łącznik,
5-papa wierzchniego krycia.

1-słup konstrukcyjny,
2-profilowana kaseta ścienna,
3-płyty izolacyjne,
4-podkładka,
5-blacha elewacyjna trapezowa.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zasady bhp przy montażu hal

W okresie od wiosny do jesieni roboty montażowe można prowadzić, jeżeli szybkość wiatru

nie  przekracza  10  m/s.  W  razie  szybkości  dochodzących  do  14  m/s  należy  zmniejszyć
dopuszczalne  obciążenie  żurawia  o  25%,  zaś  powyżej  14  m/s  prowadzenie  montażu  jest
niedozwolone. Wartość prędkości wiatru możemy uzyskać z wiatromierzy w które wyposażone
są żurawie montażowe lub z wiatromierzy będących na wyposażeniu kadry kierowniczej.

W warunkach zimowych (obniżonych temperatur) roboty nie mogą być prowadzone, gdy

prędkość wiatru przekracza 8 m/s. Montaż również należy przerwać: przy widoczności mniejszej
niż  na  odległość  30  m,  w  czasie  opadów  atmosferycznych,  bezpośrednio  po  opadach
deszczowych  aż  do  czasu  wyschnięcia  konstrukcji  i  pomostów,  w  wypadku  gołoledzi,
w temperaturze  poniżej  -10°C.  W  przypadku,  gdy  temperatura  otoczenia  jest  niższa  od  -5°C,
obowiązkowe są cogodzinne 10 - minutowe przerwy w pracy na ogrzanie się montażystów.

Podczas prowadzenia montażu w godzinach wieczornych i nocnych należy zapewnić

oświetlenie, aby umożliwić pełną widoczność i nie powodować ostrych cieni.

W obrębie terenu montażu, jak i zasięgu pracy maszyn montażowych nie mogą przebiegać

napowietrzne instalacje elektryczne.

Strefy niebezpieczne należy przed rozpoczęciem montażu oznaczyć dobrze widocznymi

tablicami ostrzegawczymi, jak również umieścić tablice zabraniające wstępu osobom
postronnym na plac budowy.

Urządzenia przenośne takie, jak liny, zblocza, haki i pęta muszą być codziennie przeglądane

przez operatora, czy znajdują się w stanie zdatnym do pracy. Należy też kontrolować pasy
jezdne lub tor żurawia i usuwać zauważone usterki.

Podnoszenie elementu może odbywać się jedynie przy pionowym położeniu lin. Podciąganie

elementów  za  pomocą  maszyny  montażowej  jest  niedopuszczalne.  Element  nie  może  być
podnoszony  i  utrzymywany  nad  monterami,  którzy  przygotowują  miejsce  jego  wbudowania.
Przemieszczanie elementów powinno odbywać się spokojnie i płynnie, bez zrywów i szarpnięć.
Przed  podwieszeniem  elementu  montażyści  powinni  sprawdzić  czy  zaczepy  nie  uległy
uszkodzeniu.  W  pierwszej  fazie  podnoszenia  elementu  należy  go  unieść  na  wysokość  około
0,30 m  i  sprawdzić  prawidłowość  zawieszenia.  Jeżeli  zauważona  zostanie  jakakolwiek
nieprawidłowość  w  zawieszeniu  lub  stwierdzone  zostanie  uszkodzenie  zewnętrzne  elementu,
należy element opuścić na ziemię i usunąć zauważone usterki.

Element może być zwolniony z haka maszyny montażowej po jego ustawieniu

i przynajmniej wstępnej rektyfikacji oraz odpowiednim stężeniu montażowym.

Nie wolno opierać drabinek montażowych lub ciężkich przedmiotów o elementy ustawione,

ale nie zamocowane na stałe. Usunięcie tymczasowych zabezpieczeń (stężeń) może być
dokonane po ostatecznym zamocowaniu elementu na stałe.

4.4.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakimi metodami montuje się słupy hal?
2.  W jaki sposób montuje się belki i dźwigary dachowe hal o konstrukcji żelbetowej?
3.  W jaki sposób montuje się elementy dachów hal?
4.  W jaki sposób montuje się elementy obudowy ściennej hal?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj montaż na elementach modelowych, dźwigarów dachowych hali, zgodnie

z dokumentacją techniczną.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną.
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4)  zamocować zawiesia,
5)  wciągnąć  dźwigar  dachowy  ponad  wysokość  wbudowania,  wykorzystując  dostępny  sprzęt

do transportu pionowego,

6) naprowadzić dźwigar dachowy na słupy hali z zabetonowanymi trzpieniami stalowymi

i zaopatrzonymi w podkładki neoprenowe,

7)  oprzeć dźwigar na słupach,
8)  odłączyć zawiesia,
9)  stosować przepisy bhp,
10) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
11) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  rozbieralny model konstrukcji hali żelbetowej,
–  sprzęt do transportu pionowego – suwnica, maszt montażowy z wciągarką lub elektrowciąg,
–  zawiesia,
–  dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
–  podstawowy sprzęt mierniczy,
–  instrukcje bhp,
–  literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Wykonaj montaż (bez betonowania) na elementach modelowych, korytkowych płyt

dachowych hali, zgodnie z dokumentacją techniczną.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną.
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4)  zamocować zawiesia,
5)  wciągnąć  płyty  dachowe  ponad  wysokość  wbudowania,  wykorzystując  dostępny  sprzęt  do

transportu pionowego,

6)  naprowadzić płyty  na dźwigary dachowe,
7)  oprzeć płyt na dźwigarach dachowych,
8)  odłączyć zawiesia,
9)  stosować przepisy bhp,
10) zaprezentować wykonane ćwiczenie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

Ćwiczenie 3

Wykonaj montaż (bez betonowania) na elementach modelowych, słupów hali zgodnie

z dokumentacją techniczną.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną,
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4)  zamocować zawiesia do transportu pionowego słupów,
5)  wciągnąć  słupy  doprowadzając  je  do  pionu,  wykorzystując  dostępny  sprzęt  do  transportu

pionowego,

6)  wprowadzić koniec słupa do kielicha stopy,
7)  zaklinować słup w kielichu stopy,
8)  założyć odciągi stalowe,
9)  dokonać regulacji,
10) odłączyć zawiesia,
11) stosować przepisy bhp,
12) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
13) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  rozbieralny model konstrukcji hali żelbetowej,
–  sprzęt do transportu pionowego – suwnica, maszt montażowy z wciągarką lub elektrowciąg,
–  zawiesia,
–  dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
–  podstawowy sprzęt mierniczy,
–  młotki,
–  kliny,
–  odciągi stalowe,
–  instrukcje bhp,
–  literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 4

Wykonaj montaż na elementach modelowych, belki podsuwnicowej na wspornikach słupów

hali, zgodnie z dokumentacją techniczną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną.
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4)  zamocować zawiesia do transportu pionowego belki podsuwnicowej,
5)  wciągnąć belkę na wysokość 0,5 ÷ 0,8 m ponad wsporniki słupów,
6)  naprowadzić belkę na wsporniki słupów,
7)  ułożyć belkę na wspornikach,
8)  odczepić zawiesia,
9)  stosować przepisy bhp,
10) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
11) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  rozbieralny model konstrukcji hali o konstrukcji żelbetowej,
–  sprzęt do transportu pionowego – suwnica, maszt montażowy z wciągarką lub elektrowciąg,
–  zawiesia,
–  dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
–  podstawowy sprzęt mierniczy,
–  instrukcje bhp,
–  literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 5

Wykonaj montaż na elementach modelowych ściany osłonowej, z zastosowaniem kaset,

zgodnie z dokumentacją techniczną.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną.
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4)  przytwierdzić kasety do słupów hali za pomocą kołków,
5)  przestrzenie kaset wypełnić materiałem izolacyjnym,
6)  przytwierdzić

blachę

elewacyjną

trapezową

kaset

pomocą

łączników

samogwintujących,

7)  stosować przepisy bhp,
8)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
9)  dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  model konstrukcji hali o konstrukcji żelbetowej,
–  dokumentacja techniczna,
–  kasety stalowe ścienne,
–  kołki rozporowe,
–  podkładki,
–  wkręty samogwintujące,
–  płyty izolacyjne z wełny mineralnej,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–  blacha trapezowa,
–  podstawowy sprzęt mierniczy,
–  wkrętarka,
–  wiertarka,
–  instrukcje bhp,
–  literatura z rozdziału 6.

4.4.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Czy potrafisz:
1) wykonać montaż belek podsuwnicowych w halach?

¨ ¨

2) wykonać montaż ściany osłonowej hali?

¨ ¨

3) wykonać montaż dźwigarów dachowych hal?

¨ ¨

4) wykonać montaż słupów hal?

¨ ¨

5) wykonać montaż płyt dachowych hal?

¨ ¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test  zawiera  20  zadań  o  różnym  stopniu  trudności.  Są  to  zadania:  otwarte,  z  luką

i wielokrotnego wyboru, prawda – fałsz.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej

rubryce znak X lub wpisując prawidłową odpowiedź. W przypadku pomyłki należy błędną
odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Test składa się z dwóch części o różnym stopniu trudności: I część – poziom podstawowy,

II część - poziom ponadpodstawowy.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

9. Na rozwiązanie testu masz 90 min.

Powodzenia !

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Część I

1. Hale sportowe zaliczamy do grupy hal:

a) przemysłowych,

b) użyteczności publicznej,

c) obsługowych,

d) składowych.

2. Przy montażu elementów systemu budownictwa halowego JSB-L wyeliminowano

……………………………. …oraz …………………………………. .

3. Wysokość naw w świetle w systemie FF budownictwa halowego może wynosić:

a) 3,2 ÷ 9,0 m,

b) 4,0 ÷ 11,0 m

c) 4,8 ÷ 12,0 m,

d) 5,2 ÷ 13,0 m,

4. Wymień metody montażu hal.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. Żelbetowe hale wielonawowe mogą mieć nawy o różnych wysokościach.

a) tak

b) nie

6. Numer 1 na poniższym rysunku oznacza:

a) suwnicę,

b) świetlik,

c) dźwigar kratowy,

d) pokrycie dachu.

7. Słupy hal systemu JSB ustawia się w szklankach na ……………………………...

wmurowanych wcześniej na dnie kielicha.

8. Numerem 1 na rysunku połączenia dźwigara ze słupem w systemie JSB-L zaznaczono:

a) papę,

b) folię,

c) podkładkę neoprenową,

d) zaprawę.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. W systemie JSB-L dźwigary strunobetonowe dwuspadowe rozstawia się co:

a) 4 m,

b) 5 m,

c) 6 m,

d) 7 m.

10. Numerem 1 na rysunku oznaczono:

a) blachę,

b) ocieplenie,

c) papę,

d) folię paraizolacyjną.

11. Montaż wszystkich słupów w hali z reguły wyprzedza pozostałe roboty montażowe.

a) tak

b) nie

12. Cechą charakterystyczną systemu FF jest wykonanie …………………….. na dźwigarach,

po ułożeniu płyt dachowych.

13. Montaż płyt panwiowych dachowych odbywa się jednocześnie z montażem dźwigarów

dachowych przy użyciu tych samych żurawi.

a) tak

b) nie

Część II

14. Wyjaśnij, na czym polega montaż słupów metodą nasuwania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15. Numerem 2 na rysunku oznaczono:

a) blachę trapezową,

b) kasetę ścienną,

c) podkładkę,

d) płytę izolacyjną.

16. Wyjaśnij, na czym polega metoda rozdzielcza montażu hal.

17. Narysuj połączenie dźwigara dachowego ze słupem środkowym w systemie JSB-L.

18. Wypisz podstawowe elementy konstrukcyjne hal systemu FF.

19. Narysuj przekrój trapezowej stopy kielichowej.

20. Wyjaśnij co to są tzw. „dachy szedowe”.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Montaż budynków halowych

Zakreśl poprawną odpowiedź lub wpisz odpowiedzi.

Numer
pytania

Odpowiedzi

Punktacja

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Razem