Systemy energetyczne z wykorzystaniem OZE i energii odpadowej ‐ opracowanie

 

1. Wymienić i krótko scharakteryzować dostępne w Polsce odnawialne źródła energii 

Biomasa – to substancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, które są specjalnie produkowane dla celów 
energetycznych lub są odpadami po produkcyjnymi 

Biogaz ‐  powstaje w procesie beztlenowej fermentacji odpadów organicznych, podczas której substancje organiczne 
rozkładane są przez bakterie na związki proste. Biogaz powstaje w wyniku fermentacji: 
‐odpadów organicznych na wysypiskach śmieci,  
‐osadów ściekowych w oczyszczalniach ścieków, 
‐odpadów zwierzęcych i odpadów roślinnych w gospodarstwach rolnych, 
 
Energia wiatrowa ‐ turbiny wiatrowe przekształcają energię kinetyczną wiatru na energię mechaniczną, która w 
prądnicy zamieniana jest na energię elektryczną.  

Energia wodna ‐ to sektor energetyczny zajmujący się pozyskiwaniem energii zakumulowanej w wodach i 
przetwarzaniem jej na energię mechaniczną i elektryczną, przy użyciu turbin wodnych. Woda może być 
doprowadzana do turbin w różny sposób. Z tego względu istnieje kilka typów elektrowni wodnych. Podstawowy 
podział zakłada wytwarzanie energii elektrycznej z energii wód płynących (śródlądowe), z energii fal (morskie) i 
pływów (morskie). 

Energia geotermalna – Polega na wykorzystywaniu cieplnej energii wnętrza Ziemi, szczególnie w obszarach 
działalności wulkanicznej i sejsmicznej. Woda opadowa wnika w głąb ziemi, gdzie w kontakcie z młodymi intruzjami 
lub aktywnymi ogniskami magmy, podgrzewa się do znacznych temperatur.  

Energia słoneczna ‐ wykorzystaniem energii promieniowania słonecznego. Metody konwersji promieniowania 
słonecznego: 
a)Konwersja fotowoltaiczna, ogniwo fotowoltaiczne ‐ jest urządzeniem służącym do bezpośredniej konwersji energii 
promieniowania słonecznego na energię elektryczną, poprzez wykorzystanie półprzewodnikowego złącza typu p‐n. 
b)Konwersjo fototermiczna ‐ to bezpośrednia zamiana energii promieniowania słonecznego na energię cieplną. W 
zależności od tego, czy do dalszej dystrybucji pozyskanej energii cieplnej używa się dodatkowych źródeł energii (na 
przykład do napędu pomp), wyróżnia się konwersję fototermiczną pasywną oraz aktywną. W przypadku konwersji 
pasywnej, ewentualny przepływ nośnika ciepła (na przykład powietrza lub ogrzanej wody) odbywa się jedynie w 
drodze konwekcji. W przypadku konwersji aktywnej, używane są pompy zasilane z dodatkowych źródeł energii.  

 

2. Wypisać i omówić wady i zalety OŹE 

 

Energia geotermalna: 
Zalety: 
‐ nieszkodliwa dla środowiska, nie powoduje bowiem żadnych zanieczyszczeń przy poprawnym działaniu 
‐ pokłady energii geotermalnej są zasobami lokalnymi, tak więc mogą być pozyskiwane w pobliżu miejsca 
użytkowania, 
‐ elektrownie geotermalne w odróżnieniu od zapór wodnych czy wiatraków nie wywierają niekorzystnego wpływu na 
krajobraz, 
‐ zasoby energii geotermalnej są, w przeciwieństwie do  energii wiatru czy energii Słońca dostępne zawsze, 
niezależnie od warunków pogodowych. 
‐  instalacje oparte o wykorzystanie energii geotermalnej odznaczają się stosunkowo niskimi kosztami 
eksploatacyjnymi. 
 Wady: 
 ‐drogie instalacje, 
 ‐problemy techniczne przy utrzymaniu urządzeń, 
 ‐mała dostępność 
 ‐uwalnia się radon i siarkowodór.  

‐ istnieje ryzyko przemieszczenia się złóż geotermalnych, które na całe dziesięciolecia mogą „uciec” z miejsca 
eksploatacji, 
 
Elektrownie wodne: 
Zalety: 
‐ możliwość szybkiego zatrzymywania i uruchomiania elektrowni, 
‐ małe problemy przy utrzymywaniu i eksploatacji elektrowni, niskie koszty eksploatacyjne 
‐ sztuczne zbiorniki gromadzą wodę zmniejszając ryzyko powodzi, moga też być wykorzystane jako rezerwuar wody 
w przypadku pożarów  
Wady: 
‐ Zależność od opadu deszczu, 
‐ Konieczność zalania dużych obszarów i przesiedlenia ludzi,  
‐ lokalne zmiany klimatyczne. 
 
Energia wiatrowa: 
Zalety: 
‐ tereny koło elektrowni wiatrowej moga być wykorzystane jako tereny rolnicze 
‐  
Wady: 
‐ wysokie koszty budowy i utrzymania, 
‐ ingerencja w krajobraz,  
‐ hałas, 
‐ zależność od wiatru, 
‐ zakłócają fale radiowe i TV. 
 
Energia słoneczna: 
Zalety: 
‐ prosta i tania eksploatacja 
Wady: 
‐ do budowy używa się pierwiastków toksycznych (Kadm, arsen), 
‐ instalacja ogniw zajmuje duże obszary. 
‐ niska sprawność 
‐ dość droga inwestycja

 

 

3. Aktualne kryteria oceny stanu środowiska i ich wpływ na energetykę 

 

 

 
 

4. Co to jest nasłonecznienie i jak zachowuje się promieniowanie w atmosferze Ziemi

 

 

nasłonecznienie,  insolacja,  stosunek  energii  promieniowania  słonecznego  padającego  na  daną  powierzchnię  (w 
jednostce czasu) do wielkości tej powierzchni; jednostką jest J/(m

2

 ∙ s). 

Ok. 40% energii emitowanej przez Słońce jest odbijane przez atmosferę, 20% jest przez nią pochłaniane, a tylko 40% 
energii dociera do powierzchni Ziemi. 
Natężenie promieniowania jest niejednakowe dla całej powierzchni Ziemi i zależy od położenia geograficznego, 
ruchem Ziemi wokół Słońca i własnej osi, klimatu, zanieczyszczenia powietrza itd.  

 

5. Wymienić i krótko charakteryzować kolektory słoneczne. 

Podział ze względu na czynnik pośredniczący w odbiorze ciepła 
‐ cieczowe 
‐ powietrzne 
 
Podział kolektorów ze względu na budowę: 
Kolektory płaskie:  

a) z absorberem pokrytym czarnym lakierem (mimo izolacji cieplnej, duże straty ciepła w porównaniu z innymi 
kolektorami); 
b) z absorberem pokrytym powłoką selektywną (prawie całkowicie absorbują promieniowanie słoneczne – niewielkie 
straty, sprawność układu do 35%);  
c) próżniowy (próżnia redukuje straty ciepła, sprawność układu do 45%),  
d)zasobnikowy (wnętrze absorbera pełni także funkcje zasobnika – alternatywa dla zwykłego kolektora płaskiego) 
Kolektory próżniowo‐rurowe ‐ próżnia wewnątrz rur zapobiega przepływowi powietrza i uniemożliwia niepożądaną 
wymianę ciepła między absorberem a szybą. Element zbierający ciepło tzw. absorber znajduje się w próżni co 
znacznie poprawia działanie kolektora w obrębie szerokości geograficznych strefy klimatycznej umiarkowanej 

Kolektory skupiające: stosuje się różne układy luster, soczewek do zwiększenia gęstości strumienia promieniowania 
słonecznego padającego na powierzchnię pochłaniającą promieniowanie 

6.Jak wpływa geometria ustawienia kolektora słonecznego na wartość nasłonecznienia? 

Zaleca się, aby płyta kolektora słonecznego była ustawiona w kierunku południowym. Odchylenie od kierunku 
południowego na wschód lub zachód o kąt 1‐45° także jest dopuszczalne, zaleca się jednak aby jeśli to możliwe 
wybrać kierunek południowo/zachodni, gdyż mamy w tym przypadku do czynienia zarówno z dużym 
nasłonecznieniem jak i wysoką temperaturą otoczenia występującą w godzinach popołudniowych. 

 

 

Najskuteczniejsze przejmowanie promieni słonecznych ma miejsce wtedy, gdy padają one na kolektor pod kątem 
90°. Teoretycznie podczas doboru odpowiedniej powierzchni kolektora należałoby uwzględnić obniżenie sprawności 
związane ze złym nachyleniem płyty. W praktyce wygląda to trochę inaczej. Systemy montażowe umożliwiają  
zmianę kąta nachylenia kolektora zarówno na tarasie jak i na dachu skośnym, co powoduje, że przy doborze 
wielkości płyty nie uwzględniamy w/w strat. Uwzględniając całoroczne warunki panujące w Polsce, zaleca się 
nachylenie α=45°. Kąt ten uwzględnia zarówno wysoką pozycje słońca latem, jak i niską w zimie. W przypadku 
instalacji pracujących okresowo, kąt nachylenia kolektora α należy dobierać indywidualnie. 

 

7.Wymienić i opisać sposoby połączenia kolektorów. 

Połączenie szeregowe jest połączeniem kolektorów w jednym szeregu ze wspólnym zasilaniem i powrotem  
W jednym szeregu można łączyć do 7 kolektorów, jednak ze względu na znaczne opory przepływu, zalecana ilość to 5 
sztuk. 

 

Połączenie równoległe polega na tym, że każdy z kolektorów posiada własne zasilanie i powrót połączone z kolei z 
głównym przewodem powrotnym i zasilającym. Połączenie równoległe charakteryzuje się dużym zużycie materiału 
na wykonanie przewodów. Opory przepływu w polu kolektorów są równe oporom w jednym kolektorze 

 

Połączenie kombinowane polega na szeregowo‐ równoległym połączeniu kolektorów. Pola kolektorów połączone 
szeregowo łączy się w całość w sposób równoległy. Tego typu metoda używana jest w instalacjach o powierzchni 
czynnej powyżej 16 m2. 

 

Układ Tichelmana: rura zasilająca zasila każdy kolektor z osobna i rura zbiorcza która zbiera ciecz od każdego z 
kolektorów. Kolektor, który jest pierwszy w zasilaniu jest ostatni w odbiorze. 

 

8) Co to jest skojarzona produkcja ciepła i energii? 

 

Kogeneracja ‐ można ją zdefiniować jako proces termodynamiczny konwersji energi chemicznej paliw pierwotnych 

do postaci nośników użytecznych ‐ ciepła, zimna i energii elektrycznej, realizowany w pojedynczym urządzeniu lub w 
układzie 

 

9) Dlaczego sprawność układu kogeneracyjnego jest wyższa? 

‐ Wytwarzanie ciepła z wysoką sprawnością(przekraczającą 90%) nie stanowi problemu 

‐ dość niska sprawność wytwarzania energii elektrycznej nie wynika z niedoskonałości technicznej silników i siłowni 
lecz z ograniczeń termodynamicznych tych procesów 

 

10) Rozwiązania technicznych siłowni skojarzonych zasilanych biomasą. 

 

11) Opisać układ trigeneracyjny z tłokowym silnikiem spalinowym.

 

 

Tłokowe silniki spalinowe są najczęściej stosowanymi urządzeniami w układach skojarzonych małej mocy, ponieważ 
mają dużą sprawność (nawet w zakresie małych mocy) oraz dość niskie wskaźniki jednostkowego nakładu 
inwestycyjnego. 
W układzie takim można wyróżnić niskotemperaturowe źródla ciepła( układ chłodzenia silnika i układ chłodzenia 
oleju 90C) oraz wysokotemperaturowe (spaliny wylotowe 380‐550C) 

 

 

12) Zasada działania sprężarki absorpcyjnej w układzie trigeneracyjnym: 
 

w odróżnieniu od systemów sprężarkowych, czynnik roboczy nie jest sprężany mechanicznie w sprężarce, rolę 
sprężarki przejmuje pompa, która podnosi ciśnienie cieczy będącej mieszaniną czynnika roboczego i odpwiedniej 
cieczy pomocniczej (absorbenta). Czynnik chłodniczy krąży między absorberem (tutaj jest pochłaniany) a desorberem 
(warnik ‐ tu wydziela się z roztworu), pobierane w ten sposób ciepło powoduje obniżenie temperatury w komorze 
chłodziarki.

 

 

 

 

13) Rozwiązanie techniczne sieci przesyłowych dla systemów trigeneracyjnych: 

 

Układ trójgeneracyjny z decentralizowaną produkcją chłodu 

 

 
 

Układ trójgeneracyjny scentralizowane:

 

 

 

14) Wpływ okresu letniego na pracę systemu ciepłowniczego: 

 

Ograniczenie zapotrzebowania na ciepło od kwietnia do września powoduje koniczność pracy elektrociepłowni 
komunalnych w trybie kondensacyjnym. Pogarsza zatem w sposób znaczący parametry energetyczne i ekologiczne 
pracy systemu ciepłowniczego ‐ wskaźnik emisji dwutlenku węgla. 

 

 

 

Wprowadzenie w okresie letnim produkcji energii chłodniczej z ciepła produkowanego w skojarzeniu z energią 
elektryczną pozwala na częściową poprawę sytuacji. Możliwe jest to przy wykorzystaniu ciepła sieciowego w lecie do 
zasilania absorpcyjnych układów chłodniczych. 

 

15) Co to jest system Building Cooling Heat and Power? 

 

Jest to system do wytwarzania energii elektrycznej oraz nośników ciepła i zimna dla  potrzeb ogrzewania i 
klimatyzacji. Są to zwykle układy małych mocy budowane z silnikami tłokowymi spalinowymi, mikroturbinami lub 
ogniwami paliwowymi. W tych układach znalazły zastosowanie ziębiarki bromolitowe zintegrowane z CHP.  

 

16) Co to jest pompa ciepła opisać zasadę działania. 
 

Pompa ciepła‐ to urządzenie grzewcze wymuszające przepływ ciepła za źródła o temperaturze niższej do źródła o 
temperaturze wyższej. Proces ten zachodzi dzięki dostarczeniu energii mechanicznej lub cieplnej i realizacji 
lewobieżnego obiegu termodynamicznego. 

 

 

 

Zasada działania 
W wymienniku ciepła zwanym parownikiem czynnik roboczy w postaci mieszaniny cieczy i gazu ulega procesowi 
odparowania. Odbiera w ten sposób energię cieplną z dolnego źródła [1]. Następnie czynnik zassany zostaje w 
postaci pary o niskim ciśnieniu do sprężarki gdzie wzrasta jego ciśnienie oraz temperatura. Kolejnym elementem 
obiegu, do którego trafia czynnik w postaci gazowej jest wymiennik ciepła zwany skraplaczem [4]. Gorący i sprężony 
czynnik oddaje tu energię cieplną do źródła górnego, co powoduje jego skroplenie. Na drodze do parownika czynnik 
napotyka zawór rozprężny [6]. Jest to ostatni z elementów zamykający obieg termodynamiczny, który racjonuje ilość 
czynnika trafiającą do parownika. 

 

17. Wymienić i krótko scharakteryzować rodzaje pomp ciepła 

Dolne źródło ciepła powietrze: Z instalacyjnego punktu widzenia najwygodniejsza jest

 powietrzna pompa ciepła

, 

ponieważ nie wymaga większych ingerencji na poziomie fundamentów budowlanych. Powietrzna

pompa ciepła 

jest 

nie tylko najłatwiejsza w montażu, ale też najtańsza. Taka pompa ciepła działa przy użyciu wymiennika lamelowego, 
który wykorzystuje ciepłe powietrze zewnętrzne. Wewnątrz obiektu znajdują się zasobniki z wodą. Ciepło z powietrza 
jest wdmuchiwane do pomieszczenia poprzez nawiewy podobne do klimatyzacji lub przekazywane do instalacji 
wodnej (kaloryfery, klimakonwektory, ogrzewanie podłogowe).  
Niestety większość pomp tego typu działa bez wspomaganie jedynie do około ‐15/‐ 20⁰C). Poniżej tej temperatury 
pompa musi działać wespół z dodatkową grzałką elektryczną czy nawet zewnętrznym kotłem grzewczym, ponieważ 
spada jej wydajność. 

Dolne źródło ciepła woda: Najczęściej ciepło z wody jest uzyskiwane przy pomocy systemu studni (w zależności od 
zapotrzebowania na ciepło dwóch lub więcej). Jedna ze studni jest zbiornikiem ciepłej wody czerpalnej, natomiast 
pozostałe studnie mają charakter "zrzutowy", czyli magazynują wodę schłodzoną. Odstępy pomiędzy studniami 
muszą wynosić kilkanaście metrów, by wody nie mieszały się.  
Woda gruntowa jest dosyć wymagającym dolnym źródłem dla pompy ciepła, ze względów geologicznych – nie każdy 
grunt posiada wody gruntowe na wymaganej głębokości (od ok. 6m do 30m). 

Dolne źródło ciepła grunt: 

Na głębokości 10 m temperatura gruntu jest stała, równa średniorocznej temperaturze 

powietrza zewnętrznego, utrzymująca się w granicach 10‐11°C. W głębszych warstwach, poniżej 20 m, akumulowana jest 
energia pochodząca zarówno od promieniowania słonecznego, jak i od wnętrza ziemi. Kolektor może być poziomy lub 
pionowy, o wyborze rozwiązana może decydować wielkość działki – do wykonania kolektora poziomego potrzeba kilkuset 
metrów kwadratowych, a na pionowe kolektory wystarczy kilkadziesiąt.

 

18. Współpraca biwalentno‐równoległa i biwalentno‐alternatywna pompy ciepła 

 praca biwalentna równoległa, tj. pompa ciepła pokrywa zapotrzebowanie ciepła do pewnej określonej 

temperatury zewnętrznej, a przy niższej jest wspomagana kotłem gazowym czy olejowym. Jest to trudne do 
zautomatyzowania przy współpracy z kotłem na paliwo stałe. 

 praca biwalentna alternatywna, tj. pompa ciepła pokrywa zapotrzebowanie ciepła do pewnej określonej 

temperatury zewnętrznej, a przy niższej całkowite obciążenie przejmuje kocioł gazowy czy olejowy. Przy 
kotłach na paliwo stałe zaleca się manualne przełączanie z pracy pompy na pracę kotła. 

19. Wymienić i krótko scharakteryzować rodzaje wymienników gruntowych pomp ciepła 

Wymiennik poziomy ‐ Kolektor poziomy jest budowany z rur polietylenowych PE odpornych na nacisk o średnicy 
jednego cala. Rury są układane w wykopanych rowach na głębokości 1,5‐1,8 m, co jest to uzależnione od strefy 
przemarzania gruntu. W rurach krąży płyn o niskiej temperaturze wrzenia. Rury kolektora są wypełnione roztworem 
wodnym glikolu. 

Wymiennik poziomy spiralny ‐ Układa się je na takiej samej zasadzie jak wymiennik poziomy, z tym, że rura ma 
kształt spirali. Do ich zainstalowania potrzeba mniej miejsca niż na wymiennik poziomy, a prace montażowe są mniej 
kłopotliwe niż przy wymienniku poziomym. Rury tego wymiennika układane są spiralnie w wykopach o szerokości 
min. 80cm odległość pomiędzy rowami nie może być mniejsza niż 3m. Zaletą kolektora spiralnego jest to, że 
wykopanie kilku rowów o szerokości do 0,8‐1m i długości do 20 m jest łatwiejsze niż zdjęcie niemal dwumetrowej 
warstwy gruntu z dużej powierzchni działki. 

Wymiennik pionowy ‐ Gdy dysponujemy jedynie niewielkim lub zadrzewionym terenem, lepiej zastosować 
wymiennik pionowy. W wykonany w gruncie pionowy otwór o małej średnicy wpuszcza się rurę kolektora. Do 
odwiertów głębokości 30 ÷ 150 m wkłada się sondy pionowe, czyli rury zgięte w kształcie litery U, w których krąży 
glikol. Ilość i długość sond głębinowych zależy od warunków geologicznych. 

20. Opisać proces produkcji gazu w biogazowni 

Produkcja biogazu w biogazowniach rolniczych przeprowadzana jest w komorach fermentacyjnych, wyposażonych w 
instalacje: do mieszania wsadu, grzewczą, dozującą biomasę, gazową. Surowiec ze zbiornika wstępnego dozowany 
jest do komory fermentacyjnej, skąd po rozłożeniu substancji organicznej jest transportowany do laguny lub 
zbiornika pofermentacyjnego. Odpad pofermentacyjny wykorzystywany jest do użyźniania pól uprawnych. Biogaz 
jest kierowany do modułu kogeneracyjnego, w którym energia chemiczna biogazu ulega konwersji na energię 
elektryczną oraz cieplną. Część energii zostaje zużyta na potrzeby biogazowni (głównie do ogrzania komór 
fermentacyjnych), nadmiar jest sprzedawany do sieci energetycznej; ciepło również może być sprzedawane 
odbiorcom zewnętrznym

 

 Pod wpływem enzymów znajdujące się w substracie złożone związki organiczne (białko, węglowodany, 

tłuszcze, celuloza) ulegają rozkładowi na związki prostsze (cukry, aminokwasy, kwasy tłuszczowe, wodę). 

 Bakterie tworzące kwasy przekształcają je w kwasy organiczne, dwutlenek węgla, siarkowodór i amoniak. 

 Bakterie metanowe worzą metan, dwutlenek węgla i wodę. „Gotowy“ biogaz zawiera ok. 60‐65% metanu, 

ok. 30 % dwutlenku węgla i tylko niewielkie ilości innych gazów, np. siarkowodoru. 

21. Rozwiązania konstrukcyjne biogazowni dla układów mokrej fermentacji 

Dwa typy zbiorników fermentacyjnych: stojące i leżące 

Zbiorniki wykonane z żelbetu lub stali kwasoodpornej, ocynkowanej lub emaliowanej 

Biogazownie z pojedynczym zbiornikiem lub 2‐5 (fermentacja pierwotna i wtórna) 

W nowszych instalacjach stosowane są również tzw. hydrolizery, czyli wydzielone komory do przeprowadzenia 
pierwszego etapu fermentacji, który powinien zachodzić w środowisku kwaśnym (reszta etapów w środowisku 
obojętnym).

  

3 typy mieszadeł: pneumatyczne (mieszanie biogazem), hydrauliczne (mieszanie przepompowywaną pulpą) oraz 
mechaniczne ( skośne, poziome i pionowe) 

22. Opisać typy fermentacji beztlenowej stosowane w biogazowniach 

 

23. Powstawanie gazu wysypiskowego 

Odpady składowane na wysypisku są mieszaniną materiałów organicznych i nieorganicznych o różnej wilgotności. 
Jeżeli zostaną stworzone odpowiednie warunki składowania, tj. ugniatanie i szybkie przykrycie następną warstwą 
odpadów lub ziemi przesypowej, to okres, w którym podlegają one działaniu tlenu i światła jest bardzo krótki, co 
stwarza warunki do zachodzenia beztlenowego procesu rozkładu odpadów.  

‐    I faza – w fazie tej powstaje dwutlenek węgla; 
‐    II faza – w fazie tej po wyczerpaniu tlenu zaczynają zachodzić procesy anaerobowe. Wzrasta wydzielanie się 
wodoru natomiast spada gwałtownie zawartość metanu; 
‐    III faza – w tej fazie pojawiają się warunki sprzyjające powstawaniu metanu. Ilość dwutlenku węgla zmniejsza się 
do wielkości odpowiadającej końcowemu stanowi równowagi, szybko wzrasta ilość metanu; 
‐    IV faza – w fazie tej rozkład metanogenny jest stabilny. Faza ta trwa zazwyczaj 10 ‐ 20 lat z tendencją do spadku 
szybkości powstawania gazu

  

 

24. Opisać elementy systemu pozyskiwania gazu wysypiskowego 

System pozyskiwania gazu składa się z pewnej ilości studni do pozyskiwania gazu wywierconych w bryle wysypiska 
wraz z niezbędnymi gazociągami ssącymi 

 

25. Możliwości zagospodarowania odpadów komunalnych i ściekowych 

Możliwości zagospodarowania odpadów komunalnych: 

‐ składowanie 
‐ przekształcenie termiczne 
‐ recykling 
‐ kompostowanie 
 
Możliwości zagospodarowania osadów ściekowych: 

‐ zastosowanie w rolnictwie 
‐ do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne 
‐ zastosowanie do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu 
‐ przekształcanie termiczne 
‐ składowanie 
‐ magazynowanie czasowe 

 

26. Hierarchia postępowania z odpadami w prawodawstwie UE 

 

27. Opisać proces wytwórczy paliwa alternatywnego (RDF, SRF) 

Produkcja paliw alternatywnych polega na rozdrobnieniu i wymieszaniu wysokoenergetycznych frakcji odpadów 
komunalnych i przemysłowych i obejmuje następujące etapy:

 



rozdrabnianie wstępne

 



separację magnetyczną

 



separację wibracyjną

 



separację ciał obcych

 



rozdrabnianie końcowe

 



separację metali

 

 

28. Mechaniczno‐biologiczne przetwarzanie odpadów komunalnych 

Działanie zakładów mechaniczno‐biologicznego przetwarzania odpadów ma na celu: 

– rozkład i stabilizację substancji organicznych, 
– zmniejszenie wytwarzania się gazów na składowiskach, 
– lepszą kontrolę wpływu odpadów na składowisko, 
– zmniejszenie zanieczyszczenia wodami infiltracyjnymi, 
– zmniejszenie objętości składowiska, 

– optymalizację osiadania odpadów, 
– oczyszczanie z substancji szkodliwych, 
– wykorzystanie „frakcji termicznej”. 

Celem procesów mechanicznych jest oddzielenie substancji nienadających się do przetwarzania biologicznego, 
związków zakłócających dalszy proces, substancji szkodliwych oraz udoskonalenie rozkładu biologicznego 
pozostałych odpadów, poprzez większą dostępność i utrzymanie jednorodności [1]. 

Proces przygotowania mechanicznego następuje poprzez przesiewanie, frakcjonowanie powietrzne, oddzielanie 
materiałów stałych, wychwytywanie materiałów metalowych z wykorzystaniem separatorów magnetycznych, oraz 
separacja z wykorzystaniem prądów wirowych. 

Celem procesów biologicznych jest rozkład substancji organicznych poprzez zastosowanie procesów tlenowych 
(intensywne kompostowanie) lub procesów beztlenowych (fermentowanie). 

 

29. Co to jest proces Pyrofluid 

Proces PYROFLUID jest efektywnym i bezpiecznym procesem spalania w kotle fluidalnym odwodnionego osadu z 
oczyszczalni komunalnych i przemysłowych. 

 Całkowita mineralizacja osadu, 
 Ok.90% redukcja objętości początkowego osadu odwodnionego ‐ możliwość wykorzystania powstających 

popiołów (konstrukcja dróg, wykorzystanie w budownictwie), 

 Uzyskanie popiołu całkowicie wolnego od patogenów, 
 Odzysk energii: 
 ‐ wykorzystanie energii ze spalania w procesie suszenia (w celu zmniejszenia zapotrzebowania na dodatkowe 

paliwo),  

 ‐ produkcja ciepła,  

‐ produkcja energii elektrycznej (turbina), 

 Brak odorów, 
 Niskie koszty utrzymania, 
 Długoterminowa niezawodność: doskonała wytrzymałość na wysokie temperatury, uszkodzenia i korozję 

(brak ruchomych części w gorących strefach), 

 Prosta eksploatacja (proces zautomatyzowany), 
 Ciągła eksploatacja ‐ 24/7. 

 

30. Opisać ideę instalacji sludge2energy 

Instalacja ta służy do przekształcania osadów ściekowych poprzez energetycznie samowystarczalną metodę. Jest ona 
oparta na połączeniu suszarki taśmowej o średniej temperaturze z następnym spalaniem w kotle o złożu fluidalnym. 
Jest to innowacyjne rozwiązanie dla zrównoważonej gospodarki odpadami, utylizuje termicznie osady ściekowe 
poprzez spalanie. Ciepło uzyskane w kogeneracji wykorzystywane jest do pracy suszarki.