1
Przeciwbólowe leki
opioidowe
Receptory opioidowe
Typy receptorów: µ, κ, δ
Należą do receptorów sprzężonych z białkami
G; ich pobudzenie prowadzi do zahamowania
aktywności cyklazy adenylanowej
Presynaptycznie – hamowanie uwalniania
neuroprzekaźników poprzez hamowanie
otwierania kanałów wapniowych
Postsynaptycznie – hiperpolaryzacja neuronów,
głównie w wyniku otwarcia kanałów
potasowych
Receptory opioidowe
Receptory µ – analgezja (nadrdzeniowa i rdzeniowa),
depresja czynności oddechowej, euforia/sedacja,
hamowanie perystaltyki jelit, zwężenie źrenicy,
wywoływanie zależności fizycznej
Receptory κ – analgezja (rdzeniowa), zwężenie źrenicy,
sedacja/dysforia
Receptory δ – analgezja (rdzeniowa), hamowanie
perystaltyki jelit, dysforia, omamy, zależność fizyczna
Podział opioidów
1.
Czyści agoniści (morfina)
2.
Leki agonistyczne o częściowym działaniu
antagonistycznym (pentazocyna)
3.
Leki antagonistyczne o częściowym działaniu
agonistycznym (nalorfina)
4.
Czyści antagoniści (nalokson)
Opioidowe leki przeciwbólowe
typu morfiny
Morfina i inne alkaloidy opium
Leki półsyntetyczne
Etylomorfina (dionina)
Oksykodon
Leki syntetyczne
Leworfanol, dekstrometorfan
Petydyna, difenoksylat, loperamid
Fentanyl i jego analogi
Metadon
Propoksyfen
Działanie przeciwbólowe
Działanie ośrodkowe – pobudzenie receptorów
opioidowych
Aktywacja układu hamującego przekaźnictwo
bólowe na poziomie rdzenia kręgowego
Działanie na układ limbiczny
W zakresie dawek terapeutycznych opioidy nie
wpływają na inne doznania czuciowe
2
Inne działania ośrodkowe
Sedacja
Działanie anksjolityczne
Działanie euforyzujące
Hamowanie ośrodka oddechowego i kaszlu
Dwufazowe działanie na ośrodek wymiotny
Obniżenie temperatury
Zwężenie źrenicy
Obniżenie progu drgawkowego
Nasilenie wydzielania hormonu antydiuretycznego
Hamowanie wydzielania FSH, LH i TSH
Działania obwodowe
Działanie przeciwbólowe
Zahamowanie czynności motorycznej i
zwiększenie napięcia mięśni gładkich
przewodu pokarmowego
dróg żółciowych
dróg moczowych
Hamowanie czynności skurczowej macicy
Zmniejszenie napięcia mięśni gładkich naczyń
Uwalnianie histaminy
Morfina - farmakokinetyka
Wchłanianie z przewodu pokarmowego –
niepełne i powolne
Metabolizowana w wątrobie do 3-
monoglukuronianu, wydalanego z moczem
Aktywny metabolit – 6-monoglukuronian
Działania niepożądane
Depresja ośrodka oddechowego
Zaparcia spastyczne
Działanie hipotensyjne
Działanie hamujące wydalanie moczu
Rozwój tolerancji
Zależność fizyczna i psychiczna
Wskazania
Działanie wyłącznie objawowe!!!
Bóle ostre – zawał mięśnia sercowego, rozległe
oparzenia, rozległe urazy, bóle pooperacyjne –
podawać przez 24 – 48 godzin
Bóle przewlekłe – choroba nowotworowa,
przewlekła neuralgia półpaścowa
Przeciwwskazania
Ostra niewydolność oddechowa
Urazy głowy
Upośledzenie czynności wątroby
Przerost gruczołu krokowego
Kolka nerkowa i żółciowa, stany spastyczne
przewodu pokarmowego, bóle porodowe
3
Tolerancja
Zmniejszenie wrażliwości organizmu na kolejne
dawki leku
Z reguły ma charakter krzyzowy
Rozwój nierównomierny na poszczególne
składowe działania leku
Uzależnienie
Niewielkie prawdopodobieństwo wywołania
uzależnienia przy prawidłowym,
kontrolowanym stosowaniu opiatów!!!
Brak objawów ostrego zespołu
abstynencyjnego u chorych leczonych z
powodu bólu
Problem – nadużywanie opioidów jako
środków odurzających
Uzależnienie
Uzależnienie psychiczne – związane z
działaniem euforyzującym
Uzależnienie fizyczne przymus przyjmowania
leku, w celu uniknięcia wystąpienia zespołu
abstynencyjnego
Zespół odstawienny
W ciągu kilku godzin – niepokój, depresja,
strach, dreszcze lub nadmierne pocenie, nasilone
łzawienie
Po 24-48 godzinach – nudności, wymioty,
biegunka, przyspieszenie tętna i oddechu, ⇑
ciśnienia krwi, ⇑ temperatury, odwodnienie,
drgawki mięśniowe, bolesne skurcze jelit
Ustępowanie objawów – po co najmniej
tygodniu
Łagodzenie objawów - klonidyna
Ostre zatrucie opioidami
Triada objawów
Utrata przytomności
Depresja oddechowa
Zwężenie źrenic
Sinica, oziębienie powłok, hipotermia
Śmierć z powodu porażenia ośrodka oddechowego
Dawka śmiertelna morfiny:
0,1 g przy podaniu parenteralnym
0,3 – 0,5 g przy podaniu doustnym
Leczenie ostrego zatrucia
Usunięcie niewchłoniętej morfiny z żołądka
Podtrzymywanie czynności oddechowej
Nalokson 0,4-2 mg
Ostrożnie u osób uzależnionych!!!
Niebezpieczeństwo remorfinizacji
4
Kodeina
Działanie przeciwbólowe ok. 10-krotnie słabsze
od morfiny
Rzadziej niż morfina wywołuje uzależnienie
Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego,
w 80% wydalana z moczem w postaci
niezmienionej
Dihydrokodeina
Półsyntetyczna pochodna kodeiny
Silne działanie przeciwbólowe i przeciwkaszlowe
W działaniu przeciwbólowym – efekt pułapowy
W dawkach terapeutycznych nie działa na
ośrodek oddechowy
Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu –
DHC Continus
Etylomorfina (dionina)
Siła działania pośrednia pomiędzy morfiną i
kodeiną
Wskazania – uporczywy bolesny kaszel,
zapalenie opłucnej; zapalenie rogówki
Podawana doustnie i pozajelitowo (20 mg)
Leworfanol
Przy podaniu pozajelitowym działa
przeciwbólowo silniej niż morfina
Rzadziej niż morfina powoduje nudności i
wymioty
Może powodować uzależnienie
Dekstrometorfan – pochodna dekstrorfanu; lek
przeciwkaszlowy
Petydyna
Działanie ośrodkowe identyczne jak morfina
(przeciwbólowo działa słabiej i krócej)
Silny agonista receptora µ
Silniej od morfiny uwalnia histaminę
Silne działanie cholinolityczne
Słabiej kurczy mięśnie gładkie
Nie hamuje czynności skurczowej macicy
Słabo działa przeciwkaszlowo
Nie kurczy źrenic
Petydyna - wskazania
Silne i bardzo silne bóle pooperacyjne,
pourazowe, nowotworowe
Kolki
Bóle porodowe
Nerwobóle
Zawał mięśnia sercowego
Drobne zabiegi chirurgiczne
NIE stosować długotrwale (norpetydyna)!!!
5
Fentanyl
Działanie przeciwbólowe znacznie silniejsze, ale
krótsze niż morfiny
Powinowactwo głównie do receptorów µ
Krótkotrwały wpływ na ośrodek oddechowy
Nie uwalnia histaminy
Neuroleptoanalgezja – droperidol
Wskazania – anestezjologia, przewlekłe bóle
Analogi fentanylu
Alfentanyl i sulfentanyl
Działanie przeciwbólowe bardzo szybkie i krótkie
Intensywny metabolizm w wątrobie, nieczynne
metabolity wydalane z moczem
Praktycznie nie wpływają na układ krążenia
Lofentanyl
Działanie przeciwbólowe silniejsze niż fentanylu
Działanie pojawia się szybko i utrzymuje do 20 h
Metadon
Właściwości farmakodynamiczne podobne do
morfiny
Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego
Wskazania
Leczenie zależności morfinowej i heroinowej
Zwalczanie bólu
Propoksyfen
Słabo działa przeciwbólowo
Wykazuje synergizm hiperaddycyjny z NLPZ i
paracetamolem
Stosowany wyłącznie doustnie
Niewielkie prawdopodobieństwo wywołania
zależności
Leki ago-antagonistyczne
W lecznictwie wykorzystywane jest działanie
przeciwbólowe
Efekt pułapowy w działaniu przeciwbólowym
„Samoograniczenie” działania depresyjnego na
ośrodek oddechowy
Ryzyko powstania zależności wielokrotnie
mniejsze niż po czystych agonistach
Pentazocyna
Silny agonista receptorów
κ
, słaby antagonista
receptorów µ
Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego
Słabiej od morfiny działa na mięśnie gładkie, nie zwęża
źrenic
Uwalnia katecholaminy z rdzenia nadnerczy
Niekiedy powoduje objawy psychomimetyczne
Objawy przedawkowania znoszone WYŁĄCZNIE
przez nalokson
Wskazania – krótkotrwałe leczenie przeciwbólowe
6
Buprenorfina
Agonista receptora
µ
i silny antagonista
receptora
κ
Silnie i długotrwale działa przeciwbólowo
W porównaniu z morfiną
Rzadziej i w mniejszym stopniu wywołuje objawy
euforyczne
Słabsze działanie kurczące na mięśnie gładkie
Mniejsza tendencja do wywoływania uzależnienia
Buprenorfina
Dobrze wchłania się z błony śluzowej jamy
ustnej
Metabolizowana w wątrobie, w większości
wydalana w postaci niezmienionej z kałem
Wskazania
Bóle nowotworowe
Bóle oporne na inne leki
Premedykacja chirurgiczna
Leczenie zależności opioidowej
Tramadol
Nieselektywny agonista receptorów
opioidowych]
Hamuje wychwyt noradrenaliny i serotoniny,
nasila uwalnianie serotoniny
Działa przeciwbólowo, przeciwkaszlowo i
uspokajająco
Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego,
metabolizowany w wątrobie, metabolity
wydalane głównie z moczem
Niewielki potencjał uzależniający
Tramadol - wskazania
Silne i średnio silne bóle ostre i przewlekłe
Urazy
Złamania
Bóle objawowe
Neuralgie
Bóle w chorobach nowotworowych
Bóle pooperacyjne
Bolesne zabiegi diagnostyczne i lecznicze
Leki antagonistyczno-agonistyczne
Nalorfina i lewalorfan
Właściwości antagonistyczne – znoszą objawy
przedawkowania czystych agonistów
Właściwości agonistyczne
Działanie przeciwbólowe
Depresja czynności oddechowej
Działanie przeciwkaszlowe
Działanie uspokajające
Obniżenie temperatury ciała
Leki antagonistyczno-agonistyczne
Osoby uzależnione – ryzyko wystąpienia
zespołu abstynencyjnego
Nasilenie depresji oddechowej wywołanej przez
leki inne niż opioidy!!!
7
Nalokson
Lek o czystym działaniu antagonistycznym
Znosi objawy przedawkowania leków 1 i 2 grupy
Podawany pozajelitowo – zwalczanie depresji
oddechowej powodowanej przez opiody, po
zabiegach, w których stosowano fentanyl
Uwaga!!!
Zespół odstawienny
Remorfinizacja
Niezaprzeczalnym prawem chorego
jest oczekiwanie skutecznego
leczenia przeciwbólowego, a
obowiązkiem lekarza jest
zapewnienie takiego leczenia!!!
Ogólne zasady leczenia
przeciwbólowego
Dostosowanie leku do natężenia bólu
Lek z odpowiedniego stopnia drabiny analgetycznej
Odpowiednia dawka leku
Monitorowanie efektu przeciwbólowego
Indywidualny dobór dawki
Stałe odstępy czasu miedzy dawkami
Jak najprostsza droga podania leku
I stopień
Kwas acetylosalicylowy
Paracetamol
Ibuprofen
Diklofenak
Naproksen
Ketoprofen
Metamizol
Bóle słabe i średnio nasilone
Bóle kostne, mięśniowe,
stawowe
Szerzenie się nowotworu w
skórze i tkance podskórnej
II stopień
Kodeina
Dihydrokodeina
Tramadol
III stopień
Morfina
Fentanyl
Buprenorfina