1
WYKŁAD 7
Układy pięcioczłonowe z jednym heteroatomem
O
O
S
S
N
H
N
H
Furan
Tiofen
1H-Pirol
Tetrahydrofuran
Tiolan
Pirolidyna
O
S
N
H
Benzofuran
Benzo[b]tiofen
1H-Indol
2
1. Muskaryna (INN, muscarine)
Alkaloid pochodzenia naturalnego obecny w wielu grzybach. Nie ma zastosowania
terapeutycznego. Ze względu na silne właściwości trujące i podobieństwo strukturalne, pierwszy
systematycznie zbadany analog acetylocholiny.
Acetylocholina - neurotransmiter odpowiedzialny za funkcjonowanie
układu pokarmowego i oddechowego, wzroku, serca oraz gruczołów
wydzielania (np.: potowych, ślinowych, łojowych, trawiennych).
MUSKARYNA
ACETYLOCHOLINA
OH
O CH
3
OH
N
O
O
CH
3
N
3
O CH
3
H
3
C
CO
2
CH
3
O CH
3
H
3
C
N C
O
OCH(CH
3
)
2
H
(1) NH
2
NH
2
; (2) HNO
2
/i-C
3
H
7
OH
1
2
H
+
O CH
3
H
3
C
O
NBS
O CH
3
BrH
2
C
O
3
4
O CH
3
(H
3
C)
2
NH
2
C
O
[H]
O CH
3
(H
3
C)
2
NH
2
C
OH
CH
3
Cl
Cl
O CH
3
(H
3
C)
3
NH
2
C
OH
5
6
7
NH(CH
3
)
2
Mieszanina izomerów
4
1.1. Wyjaśnienie przebiegu wybranych etapów. Reakcja Curtiusa (1890 r)
R C
O
N
R C
OH
N
N N
R
N
C
O
H
R N C O
H
- N
2
- H
N N
azydek kwasowy
R C
O
OR
1
NH
2
NH
2
R C
O
NH
2
NH
2
HNO
2
NaN
3
R C
O
Cl
R C
O
N
3
izocyjanian
H
R N C O
R
NH
O
OR
1
R
N C O
R
NH
O
NH
2
(lub NHR
1
lub NR
1
R
2
)
LiAlH
4
R NH CH
3
R NH
2
+ CO
2
OH
-
lub H
+
NH
3
(lub R
1
NH
2
lub R
1
R
2
NH)
2
metyloamina
amina
poch. mocznika
uretan
R
1
OH
OH
-
lub H
+
aldehyd lub keton
R
2
R
1
R
3
R
2
R
1
O
R
3
R =
3
Org. React. III, 1946, pp. 337.
5
O
(C
3
H
7
CO)
2
O, H
3
PO
4
O
C
3
H
7
O
NH
2
NH
2,
∆
T
O
C
4
H
9
1
2
3
OCH
3
O
Cl
O
C
4
H
9
O
H
3
CO
N
O
C
4
H
9
O
HO
*HCl
4
5
I
2
/KI
O
C
4
H
9
O
HO
I
I
(C
2
H
5
)
2
NCH
2
CH
2
Cl
6
O
C
4
H
9
O
O
I
I
N
Lek stosowany w arytmii serca.
2. Amiodaron (INN, amiodarone)
Fr. Patent 1.339.389 (1962).
US Patent 3.248.401 (1966).
6
2.1. Wyjaśnienie przebiegu wybranych etapów.
Regioselektywność aromatycznej substytucji elektrofilowej benzofuranu
O
O
H
E
O
H
E
O
H
E
O
H
E
A
B
C
D
O
H
E
E
O
H E
O
H E
F
G
E
E
7
3. Trimetafan (INN, trimethaphan)
Lek stosowany do kontroli ciśnienia krwi w czasie operacji
chirurgicznych, do szybkiej interwencji podczas ostrych skoków
ciśnienia krwi oraz w wypadkach gdy inne leki nie mogą być użyte.
N
N
S
O
CH
2
CH
2
CH
3
H
3
C
CH
2
SO
3
O
H
CO
2
H
H
HO
2
C
Br
2
1
2
3
Br Br
HO
2
C
CO
2
H
H
H
BnNH
NHBn
HO
2
C
CO
2
H
H
H
Cl
Cl
O
N
N
O
Bn
Bn
CO
2
H
HO
2
C
(CH
3
CO)
2
O
N
N
O
Bn
Bn
O O
O
H
H
5
PhCH
2
NH
2
NaBH
4
N
N
O
Bn
Bn
O O
H
H
6
4
8
N
N
O
Bn
Bn
O O
H
H
KHS
N
N
O
Bn
Bn
S O
H
H
6
7
N
N
O
Bn
Bn
S
OH
H
8
H
H
MgBr
OC
2
H
5
OC
2
H
5
N
N
O
Bn
Bn
S
H
H
OC
2
H
5
9
H
2
/Ni-Ra
HBr, CH
3
CO
2
H
10
N
N
O
Bn
Bn
S
H
H
N
N
O
Bn
Bn
S
H
H
OC
2
H
5
Br
9
US Patent 2.489.238 (1949); US Patent 2.519.720 (1950); US Patent 3.740.416 (1973); Agr. Biol. Chem. 1976, 40, 1658;
J. Am. Chem. Soc. 1978, 100, 1558.
N
N
O
Bn
Bn
S
H
H
N
N
O
CH
2
Ph
PhCH
2
S
CH
3
H
3
C
CH
2
SO
3
Ag
O
Br
11
H
H
N
N
S
O
CH
2
CH
2
CH
3
H
3
C
CH
2
SO
3
O
Br
10
3.1. Wyjaśnienie przebiegu wybranych etapów
3.1.A. Dobór wyjściowego substratu: dlaczego kwas fumarowy a nie maleinowy?
H
CO
2
H
H
CO
2
H
( E)
Br
2
Br
CO
2
H
H
Br
HO
2
C H
Br
CO
2
H
H
Br
CO
2
H
H
1
kwas fumarowy
2
forma mezo
CO
2
H
HO
2
C
H
H
RN NR
O
4
H
H
RN NR
O
5
O O
O
cyklizacja
H
H
CO
2
H
CO
2
H
(Z)
Br
2
Br
CO
2
H
H
Br
H
CO
2
H
CO
2
H
H
Br
Br
H
CO
2
H
CO
2
H
H
Br
Br
H
HO
2
C
Br
CO
2
H
H
Br
H
HO
2
C
kwas maleinowy
mieszanina
racemiczna
H
HO
2
C
CO
2
H
H
RN NR
O
(+/-)
11
3.1.B. Przekształcenie laktonu (6) w tiolakton (7)
N
N
O
Bn
Bn
O O
H
H
KHS
N
N
O
Bn
Bn
S O
H
H
6
7
SH
N
N
O
Bn
Bn
O
O
H
H
HS
N
N
O
Bn
Bn
OH
O
H
H
S
A
B
12
F
Cl
Cl
O
, AlCl
3
F
O
Cl
H
N
C
6
H
4
F-4
N
O
i-Pr
1
2
3
ZnCl
2
C
6
H
4
F-4
N
i-Pr
4
Ph N
CHO
Me
, POCl
3
C
6
H
4
F-4
N
i-Pr
CHO
5
OBu
t
O O
C
6
H
4
F-4
N
i-Pr
6
OBu
t
OH O O
, NaH, BuLi
(1) NaBH
4
, Et
2
BOMe; (2) H
2
O
2
C
6
H
4
F-4
N
i-Pr
7, R = CO
2
Bu
t
FLUWASTATYNA, R =CO
2
Na
R
OH OH
4. Fluwastatyna (INN, fluvastatin)
Leki stosowane w hipercholesterolemii.
Fluwastatyna
(INN, fluvastatin)
Symwastatyna
(INN, symvastatin)
Atorwastatyna
(INN, atorvastatin)
N
OH
OH
CO
2
Na
F
O
O
OH
CO
2
Na
HO
N
N
H
O
F
CO
2
OH
OH
Ca
2
13
4.1. Wyjaśnienie przebiegu wybranych etapów
4.1.A. Bischlera-Möhlau synteza indolu (wariant „klasyczny”)
Ber. 1881, 14, 171; Ber. 1882, 15, 2480;
Ber. 1892, 25, 2860; Ber. 1892, 26, 1336.
N
H
NH
2
O
Br
+
NH
2
*HBr
200 °C
Ph
α
-bromoacetofenon
2-fenyloindol
Postulowany mechanizm:
Produkt
NH
2
O
Br
+
R
2
R
1
R
3
N
H
R
2
R
1
O
R
3
NH
2
R
2
R
1
*HBr (lub HI)
N
H
R
2
R
1
N
Ph-R
3
R
2
R
1
N
R
2
R
1
HN Ph-R
3
R
2
R
1
tautomeria
A
B
H
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
N
H
R
2
R
1
Ph-R
3
3-aryloindol
- (R
1
R
2
)Ph-NH
2
*HBr
N
H
R
2
R
1
Ph-R
3
2-aryloindol
- (R
1
R
2
)Ph-NH
2
*HBr
14
Wariant zmodyfikowany – reakcja z dodatkiem ZnCl
2
(5-10 ekw.); w większości
przypadków powstają pochodne 3-aryloindolu.
3-aryloindol
R
1
N
O
R
Ph-R
1
-4
N
O
ZnCl
2
Ph-R
1
-4
N
O
ZnCl
2
H
3
ZnCl
2,
EtOH, reflux
A
B
Ph-R
1
-4
N
O
ZnCl
2
H
H
Ph-R
1
-4
N
- ZnCl
2,
- H
2
O
4
C
R
R
R
R
15
4.1.B. Reakcja Vilsmeiera-Haacka
sól chloroiminiowa
(reagent Vilsmeiera-Haacka)
X = gr. elektronodonorowa: OCH
3
, OH, NR
2
Reakcja służy także do formylowania
związków heterocyklicznych.
X
Me N
Me
H
O
POCl
3,
DMF,
∆
T
X
CHO
X
CHO
+
1. Utworzenie soli chloroiminiowej
2. Alkilowanie pochodnej benzenu
Me N
Me
H
O
O
P Cl
Cl
Cl
Me N
Me
H
O PCl
2
O
Cl
Me N
Me
H
O PCl
2
O
Cl
Me N
Me
Cl
H
O
PCl
2
O
Me N
Me
Cl
H
X
X
H
H
Cl N Me
Me
PCl
2
O
Me
N
Me
Cl
H
X
H
Cl
N
Me
Me
O
H
O H
X
H
N
Me
Me
X
H
OH
N
Me
Me
X
CHO
16
Modyfikacja reagenta Vilsmeiera-Haacka w celu wprowadzania ugrupowania
formylowinylowego
J. Org. Chem. 1992, 57, 3250; Coll. Czech. Commun. 1958, 23, 452.
Ph-F-4
N
i-Pr
Ph N
CHO
Me
POCl
3
Ph-F-4
N
i-Pr
CHO
4
5
Reakcja ze slajdu 12
R
N
Me
H
O
R = Me lub Ph
Cl
O
Cl
O
+
chlorek oksalilu
POCl
3
R
N
Me
Cl
OPOCl
2
R
N
Me
Cl
H
Cl
O
R
1
eter alkilowo-winylwy
R
1
= Et, Bu
R
N
Me
A
O
R
1
Cl
R
N
CHO
Me
N,N-dipodstawiona
3-aminoakroleina
+
CO
2
+
CO
R
N
Me
Cl
H
Cl
17
4.1.C. Alkilowanie aldehydu (5)
Ph-F-4
N
R
5
OBu
t
O O
Ph-F-4
N
R
6
OBu
t
OH O O
NaH, BuLi
H
O
Reakcja ze slajdu 12
OBu
t
O O
OBu
t
O OH
OBu
t
O O
B
1
- B
1
-H
B
2
- B
2
-H
OR
O O
OR
O O
B
B-H
pK
a
= 11
R
R
O
B
B-H
pK
a
= 20-21
R
R
O
Ph-F-4
N
R
5
H
O
OBu
t
O O
18
N
CH
3
N
N
OC
2
H
5
O
N
CH
3
O
NaOEt
N
O
N
CH
3
O
+
1
2
3
[H]
6
H
+
- CO
2
4
5
kat. H
+
N
OH
2
N CH
3
H
N
N
CH
3
H
- H
2
O
Nikotyna
- H
+
N
O
CO
2
H
NHCH
3
N
O
NHCH
3
N
OH
NHCH
3
5. Nikotyna (INN, nicotine)
Stosowana w eksperymentach medycznych ze względu na występowanie w tytoniu, którego
palenie jest czynnikiem ryzyka w wielu chorobach, m. in. w chorobie nowotworowej.
Jedyne zastosowanie terapeutyczne - składnik gumy do żucia w terapii nikotynizmu.
Ber. 1893, 26, 294.
Ber. 1904, 37, 1225.
J. Am. Chem. Soc. 1933, 55, 2854.
J. Org. Chem. 1978, 43, 3922.