background image

31 marca 2014, Jaskowska 

Polonica (exterioricum) zagraniczne – materiały wydawane poza krajem, ale musi być napisana w 
języku polskim lub jej fragment; autor lub współtwórca dzieła musi być Polakiem, publikacja 
tematycznie musi dotyczyć Polski lub Polaków . Bibliografia nie dobiera materiałów ze względu na typ 
dokumentu.  Układ działowy , składa się z 21 działów tematyczny, indeksy tytułowe, autorskie i 
wydawców wg krajów. Opisy formalne uzupełnione o adnotacje treściowe.  

 

BIBLIOGRAFIE NARODOWE RETROSPEKTYWNE 

Polską Bibliografie Narodową Retrospektywną tworzą:… 

 

„Bibliografia polska 1901-1939 (T.1-…, wyd. w latach 1986-…) 

 

Bibliografia druków okupacyjnych 1939-1944( w trakcie opracowywania) 

 

„Polonica zagraniczne. Bibliografia za okres od września 1939 do 1955 roku” (T. 1-5, wyd. w 
latach 1975-2003) 

 

Bibliografia wydawnictw opublikowanych w Polsce Ludowej w okresie 1944-1955 (w trakcie 
opracowywania) 

 
Bibliografia polska 1901-1939  

 

Stanowi zasadniczą część retrospektywnej bibliografii narodowej i jest kontynuacją 

monumentalnego dzieła Karola Estreichera Bibliografia Polska. 
 

Dzieło przewidziane jest na około 30 tomów oraz skomasowany indeks do całości, dotychczas 

wydano 12 tomów z towarzyszącymi im osobnymi zeszytami indeksów alfabetycznych. 
 

Obejmuje wydawnictwa opublikowane na ziemiach polskich bez względu na język publikacji i 

narodowość autora oraz polonica zagraniczne : druki zwarte, wydawnictwa nutowe, atlasy map, 
albumy rycin.  
 

Układ jest 

alfabetyczny 

według nazwisk autorów i haseł tytułowych (stosowanych dla dzieł 

anonimowych lub dzieł więcej niż 3 autorów) 
 

BIBLIOGRAFIE NARODOWE OBCE 

Inicjatywy międzynarodowe:

 

- Międzynarodowy Instytut Bibliograficzny w Brukseli (1985r.) 
- 1950, UNESCO zorganizowało konferencję dot. Poprawy usług bibliograficznych w poszczególnych 
krajach (Conference on the Improvement of Bibliographic Services) 
- w 1968 roku w Kopenhadze przyjęto rezolucję zlecającą za pośrednictwem Międzynarodowej 
Federacji Stowarzyszen Bibliotekarskich – IFLA otworzenie międzynarodowego systemu wymiany info 
 
 
Międzynarodowy kongres dot. Bibliografii narodowych (UNESCO / IFLA, Paryż 1977) 
-bibliografia narodowea została zdefiniowana jako kumulacja autorytatywnych opisów 
bibliograficznych narodowej produkcji wydawniczej kraju, wydawana w formie drukowanej , 
regularnie i z możliwie jak najmniejszym opóźnieniem 

background image

- jako minimum podlegające rejestracji w każdym kraju uznano monografie, pierwsze wydania i 
zmienione tytuły wydawnictw ciągłych, zaznaczając, że decyzja odnoście tego jakie dokumenty mają 
być rejestrowane, należy do poszczególnych krajów 
- pojawiła się sugestia rejestrowania publikacji wydanych poza granicami kraju ale związanych z nim 
przez tematykę, autora bądź język  - exteriora 
-rozpoczęto wprowadzanie  w zycie programu Universal Bibliographic Control w ramach którego 
każde z państw winno utworzyć narodową centralę bibliograficzną. 
 
KONCEPCJA BIBLIOGRAFII NARODOWEJ 
-współczesną koncepcją bibliografii narodowej jest tworzenie zespołu kilku bibliografii odpowiednio 
dla poszczególnych typów dokumentów 
-podstawą rejestracji jest EO – egzemplarz obowiązkowy 
-bibliografie mają zakres nieograniczony(bez względu na tematykę) , dążą do kompletności, są 
prymarne (opracowywane z autopsji) 
Za główne cechy współczesnej bibliografii narodowej uznajemy: 
 

- unifikacja opisu wynikające ze stosowania standardowych formatów i rozdzielenia pól 

 

zawierających elementy informacyjne i wyszukiwawcze 

 

- stosowanie wielu różnych języków informacyjnych, w tym klasyfikacji dziesiętnej 

 

- rozmywanie się granic między bibliografią bieżącą i retrospektywną 

Tendencje rozwoju narodowych bibliografii: 
 

- zwiększenie zakresu i roli informacji niebibliograficznej, aż do modelu hipertekstu i 

 

włączania pełnego tekstu dokumentu 

 

- rozwój formy bbn dostępnej online i coraz mniejsze znaczenie wersji drukowanej 

 

-  unifikacja opisów bibliograficznych i opracowania rzeczowego oraz tworzenie kartotek 

 

autorytatywnych, współoperatywność i nowy poziom współpracy międzynarodowej 

 
Definicja, sposób pojmowania funkcji i organizacji bibliografii narodowej zaakceptowane na Paryskim 
Kongresie (1977) dotąd dominują w myśleniu środowisk zawodowych. W praktyce nie wszystkie 
zalecenia Kongresu są realizowane.