KAIZEN
ciągłe usprawnianie
2
KAI
ZEN
+
Modyfikować,
Zmieniać
Myśleć,
Czynić dobro,
Czynić lepiej
KAIZEN
Kaizen oznacza ciągłe usprawnianie, ulepszanie,
doskonalenie i odnosi się do wszystkich dziedzin życia,
nie tylko do działalności gospodarczej.
Pochodzenie nazwy
3
Kaizen to sposób myślenia i zarządzania,
polegający na stopniowym lecz nieustannym
doskonaleniu stanu istniejącego przy
czynnym uczestnictwie każdego pracownika
przedsiębiorstwa.
Kaizen kształci pracownika w kierunku
poszukiwania sposobów lepszego
wykonywania swojej pracy.
Istota kaizen
4
czas
Innowacje
Postęp
Kaizen
Innowacja a kaizen
5
Udział kaizen na poszczególnych
poziomach zarządzania
Poziom zarządzania
najwyższe kierownictwo
średni szczebel zarządzania
nadzór
szeregowi pracownicy
Udział odpowiedzialności
0%
100%
UTRZYMANIE
(stosowanie procedur)
KAIZEN
(doskonalenie)
INNOWACJE
(przełom)
6
Przykłady obszarów działania w
ramach kaizen
redukcja kosztów,
poprawa jakości,
oszczędność materiałów i energii,
oszczędność czasu,
usprawnienia maszyn i procesów wytwarzania,
usprawnienia narzędzi i procesów obróbkowych,
poprawa efektywności wykorzystania zasobów,
poprawa poziomu obsługi klientów,
poprawa bezpieczeństwa pracy,
ochrona środowiska.
7
1. Pracujmy według instrukcji.
2. Traktujmy problemy jako możliwość wprowadzenia ulepszeń.
3. Zbierajmy informacje u źródła.
4. Opierajmy się na faktach.
5. Stosujmy zasadę 5 pytań Dlaczego?
6. Pracujmy według planu.
7. Zapobiegajmy stratom.
8. Utrzymujmy porządek w miejscu pracy.
9. Realizujmy uzgodnienia.
10. Pracujmy zgodnie z wymienionymi zasadami.
Zasady kaizen
8
Przeszkody we wdrażaniu kaizen
Sztywne zasady.
Procedury szczegółowo opisujące sposób
pracy.
Pracownicy „tylko” wypełniający polecenia.
Brak identyfikacji z problemami
przedsiębiorstwa.
9
Cykl PDCA
zrób
sprawdź
zastosuj
zaplanuj
10
Etapy cyklu PDCA
1.
Planowanie (ang.
Plan
) oznacza opracowanie
planu. Polega to na zdefiniowaniu celu i
określeniu warunków oraz metod potrzebnych
do osiągnięcia celu. Cele powinny być jasno
opisane i wyrażone w formie liczbowej. Do tego
należy określić procedury, a także warunki dla
środków i metod, które zostaną wykorzystane
do osiągnięcia celu.
2.
Wykonanie (ang.
Do
) oznacza realizację planu.
Oprócz wykonania należy upewnić się, że każdy
rozumie cel i plan.
11
Etapy cyklu PDCA
3.
Kontrola (ang.
Check
) to sprawdzenie wyników. Określa się
czy praca następuje zgodnie z założonym planem i czy
oczekiwane wyniki zostały osiągnięte. Sprawdza się nie tylko
wykonanie procedur, ale także zmiany w warunkach i
wszelkich pojawiających się odchyleń od planu.
4.
Akcje korekcyjne (ang.
Action
) to podejmowanie niezbędnych
działań w celu uzupełnienia rozbieżności między planem a
osiągniętymi wynikami Autorstwo tego cyklu przypisuje się W.
Shewhartowi, pracownikowi Bell Laboratories, będącemu
jednocześnie mentorem Deminga. Shewhart opracował
algorytm działań korygujących przebieg rozregulowanych
procesów [Iwasiewicz 2005, s. 5]. Deming zmienił znaczenie
etapu
Check
na
Study
, czyli na badanie, tworząc PDSA i
pokazując konieczność nieustannej interakcji między
badaniami, projektowaniem, produkcją i sprzedażą.
12
Fazy rozwiązywania problemu z
zastosowaniem cyklu PCDA
1.
Stawianie pytań i identyfikacja problemu
2.
Tworzenie zespołu projektowego
3.
Określenie celu do osiągnięcia
4.
Identyfikacja przyczyn problemów i opracowanie
rozwiązań
5.
Wyznaczanie priorytetów i podejmowanie decyzji
6.
Wdrażanie i doskonalenie rozwiązań
7.
Kontrola i ocena rozwiązań
8.
Wdrożenie (nowy standard)
Plan
Do
Check
Act
13
ad 1. Identyfikacja problemu
Zawsze istnieją inne metody lub rozwiązania prowadzące
do tego samego celu.
Konieczne jest uświadomienie sobie istnienia problemów w
procesach i nabranie nawyku ich poszukiwania.
Pytania pomocnicze:
Na co skarżą się najczęściej klienci?
Jaki proces ciągle stwarza problemy?
Jaki proces trwa najdłużej?
Co inni robią lepiej niż my?
Co denerwuje nas w realizowanym procesie?
Co wciąż się psuje?
Gdzie stosuję półśrodki zamiast ostatecznie rozwiązać problem?
Które procesy „wytwarzają” najwięcej braków, błędów, złomu itp?
14
Analiza 5W2H – narzędzie pomocnicze
Pytania 5W2H
Obszar do zbadania
Who?
Ustal osoby związane z problemem. Scharakteryzuj klientów, którzy
się skarżą. Którzy operatorzy mają problemy?
What?
Czym jest problem. Czy zmienia się jego rozmiar?
Czy system pomiarowy jest wiarygodny?
When?
Kiedy wcześniej wystąpił defekt?
Czy na wszystkich zmianach występuje on z podobną częstotliwością?
O jakiej porze roku wystąpił problem?
Where?
Gdzie wystąpił defekt (geograficznie lub w wyrobie)?
Why?
Ustal możliwe wytłumaczenia problemu
How?
Określ sytuację lub tryb produkcji w jakim wystąpił problem?
Jakich procedur wtedy używano?
How many?
Określ zakres i powagę problemu. Czy proces jest pod kontrolą
statystyczną?
15
ad 2. Tworzenie zespołu
Zespół jest małą grupą osób,
których kompetencje nawzajem się uzupełniają,
które angażują się we wspólną sprawę,
wspólne stawianie celów i wspólny wkład pracy,
oraz ponoszą wspólnie odpowiedzialność.
16
ad 3. Wybór celu
Cel musi być SMART:
Szczegółowy (
S
pecific)
Mierzalny (
M
easurable)
Osiągalny (
A
chievable)
Ważny (
R
elevant)
Określony w czasie (with a
T
imescale)
17
ad 4.
Identyfikacja przyczyn problemów i
opracowanie rozwiązań
Każde zdarzenie i problem ma swoją przyczynę
źródłową.
Należy identyfikować przyczynę źródłową lub
przyczyny problemów i niepożądanych zdarzeń.
Należy wykluczać możliwości ponownego
pojawienia się problemów poprzez ciągłe
wykluczanie ich przyczyn źródłowych.
Przykładowe metody i techniki pomocnicze:
diagram Ishikawy, metoda 5xWhy, burza
mózgów.
18
ad 5.
Wyznaczanie priorytetów i
podejmowanie decyzji (grupa ekspercka)
Technika podejmowania decyzji przez zespół
Korzyści:
Daje każdemu członkowi zespołu równy głos
Wspiera powiązanie zespołu z decyzją
Wizualizuje decyzje i ułatwia dyskusję nad
rozwiązaniami
Zasady:
1.
Ustalcie listę przyczyn/rozwiązań które mają być
priorytetyzowane. Ustal kryteria rankingu.
Np.:
A
B
C
D
Zła komunikacja
Niejasne instrukcje pracy
Brak wyposażenia
Za mało szkoleń
19
ad 5. cd
2) Na kartce papieru każdy członek zespołu dokonuje
własnej oceny
3) Uzyskane wyniki należy zebrać i podsumować
Ex:
A
3
B
1
C
2
D
4
Fred
Ex:
A
B
C
D
12
Total
15
8
5
4
2
1
3
4
3
1
2
4
2
1
3
3
1
2
4
Fred
Sally
Jack
Mary
Priorytety
20
ad 6. Wdrażanie i doskonalenie
rozwiązań
Problem/Temat
Do zrobienia /Co?
Kto?
Do kiedy? Uwagi
Plan działania - action plan
21
ad 7.
Kontrola i ocena rozwiązań
1.
Po wdrożeniu rozwiązania zebrać dane w tej samej
formie i rodzaju, co przed wdrożeniem rozwiązania:
- forma: tabela, wykres, karta odwzorowania danych itp.,
- rodzaj: liczba braków, procent braków, charakterystyki.
2.
Porównać uzyskane rezultaty z zaplanowanymi:
- porównanie z zaplanowanym celem,
- porównanie efektów pieniężnych.
3.
Sprawdzić czy nie powstały niezamierzone skutki
uboczne zarówno pozytywne jak i negatywne.
22
ad 8.
Wdrożenie (nowy standard)
Jeśli działanie tymczasowe daje dobre rezultaty, powinno
stać się standardem wykonania pracy i zastąpić dawne
metody.
Wszystkie zaangażowane osoby powinny być informowane i
przeszkolone z nowego rozwiązania.
Należy uaktualnić wszystkie potrzebne dokumenty.
Wdrożone działania powinny być sformalizowane poprzez
wykorzystanie Operacji Standardowych. Operacja
standardowa to jasne zdefiniowane działanie, metoda pracy,
postępowania.
Standaryzacja jest podstawą dla ciągłej poprawy
(Continuous Improvement).
23
Składanie wniosków
ułatwia udział szeregowych pracowników w
rozwiązywaniu problemów,
w firmach japońskich na jednego pracownika
przypada średnio od 10 do 100 wniosków
rocznie.
24
System składania wniosków
„skrzynki pomysłów” do zgłaszania
wniosków,
wnioski mogą zawierać opis problemu i
propozycję jego rozwiązania lub tylko
opis problemu,
system oceny punktowej wniosków
(formularze oceny wniosków).
25
Formy nagradzania za zgłaszane
wnioski
drobne kwoty pieniężne w wysokości
zależnej od zebranych punktów,
nagrody pieniężne uzależnione od
efektów wprowadzonego usprawnienia,
nagrody symboliczne np.: dyplomy,
udział w imprezach,
nagrody pieniężne i rzeczowe dla
najaktywniejszych grup, itp.
26
Inne pozytywne efekty zgłaszania
wniosków przez pracowników
wzrost kultury pracy i dążenie do ciągłej
poprawy wyników,
rozwój wiedzy i kwalifikacji,
poprawa morale,
identyfikowanie się z przedsiębiorstwem i jego
problemami,
poprawa komunikacji pomiędzy pracownikami;
wzrost udziału pracy zespołowej.