ciągłe nawracanie się

Krąg liturgiczny, rok C

Spotkanie 9 Rok III

XI Niedziela Zwykła

Celem jest uświadomienie sobie konieczności ciągłego nawracania się i oddawania
swojego życia Bogu.

I Bóg mówi do swojego ludu

●

Zapoznaj się z tekstami na najbliższą niedzielę:

I czytanie: 2 Sm 12, 1. 7-10. 13
II czytanie: Ga 2, 16.19-21
Ewangelia: Łk 7, 36-50

●

W jaki sposób Dawid uświadomił sobie swoje grzeszne
postępowanie? Jak się zachował, gdy poznał prawdę o sobie?

..........................................................................................................................
..........................................................................................................................

●

Co świadczy o tym, że jawnogrzesznica z Ewangelii uznaje prawdę
o swojej grzeszności?

●

Czy faryzeusz z Ewangelii potrzebuje nawrócenia? Jeżeli tak, to
dlaczego?

●

Co jest koniecznie potrzebne, by wzrastać każdego dnia ku
ś

więtości, by móc za św. Pawłem powiedzieć: „Teraz zaś już nie ja

yję, lecz żyje we mnie Chrystus”?

II Bóg mówi do mnie

●

Czy dostrzegam swoje grzechy, czy nie boję się rachunku sumienia i
spowiedzi? Czy praktykuję codzienny rachunek sumienia? Jak
często się spowiadam?

●

Czy dziękuję Bogu za ludzi, którzy pokazują mi prawdę o mnie
samym?

●

Czy codziennie oddaję swoje życie Bogu?

III Moja odpowiedź na słowo Boże (praca w domu)

Odpowiedź modlitwy

W rachunku sumienia przyjrzę się, jakimi łaskami Bóg mnie obdarzył
w ostatnim czasie, i podziękuję Mu za nie. Następnie zastanowię się, co jest
ź

ródłem moich grzechów (grzech główny) i zobaczę, jak jeden grzech

pociąga za sobą następne. Zastanowię się, co mogę zrobić, aby to zmienić.

Różaniec: Tajemnica głoszenia Królestwa Bożego i wzywania do
nawrócenia.

Odpowiedź służby (uczymy się dobierać śpiewy na liturgię)

1. Śpiew na Komunię św. towarzyszy procesji komunijnej. Inaczej niż
w poprzednich procesjach, w tej zazwyczaj uczestniczy większość obecnych,
dlatego najlepiej, gdy śpiew posiada refren czy werset do śpiewania przez
wszystkich oraz zwrotki wykonywane przez kantora, zespół czy wierni
pozostający na miejscach, dysponujący tekstem. Może to też być pieśń
o charakterze hymnu, znana wszystkim wiernym.
Ś

piew na Komunię ma wyrażać duchowe zjednoczenie przyjmujących

Komunię, ukazać radość serc i nadać procesji braterski charakter. Może
nawiązywać do czytań dnia. Można też śpiewać pieśni o Najświętszym
Sakramencie, lecz powinny one oddawać cześć Eucharystii jako Pokarmowi
(nie tylko być śpiewem adoracyjnym).
Ś

piew na Komunię śpiewa się w miejsce Antyfony na Komunię. Może on

więc nawiązywać do jej treści.
2. Śpiew na uwielbienie po Komunii św. rozpoczyna się po ukończeniu
Komunii wiernych. Może go poprzedzać chwila cichej modlitwy wszystkich
siedzących. Nie jest to pieśń adoracyjna o Najświętszym Sakramencie, lecz
ś

piew uwielbienia, jak np. Ps 150, Kantyk trzech młodzieńców, Kantyk

Zachariasza. Można śpiewać Kantyk Maryi (Wielbi dusza moja Pana),
a nawet odpowiedniki Chwała na wysokości Bogu z dawnych pieśni
mszalnych. Są też nowe nadające się pieśni.
3. O śpiewie na zakończenie Mszy przepisy się nie wypowiadają. Jednak nie
powinien on charakterem i tematyką zbytnio odbiegać od pozostałych
ś

piewów celebracji. Czasem okoliczności przemawiają za wyborem

konkretnej pieśni (np. związany z nią danego dnia odpust zupełny).

W oparciu o posiadane zbiory pieśni kościelnych wybiorę najbardziej
odpowiedni zestaw śpiewów na najbliższą niedzielę. W następne niedziele
spróbuję odczytać przesłanki wyboru śpiewów w mojej parafii.