1. Lantanowce wszystkie symbole i struktura elektronowa wybranego lantanowca
a) La – lantan
b) Ce – cer
c) Pr – prazeodym
d) Nd – neodym
e) Pm – promet
f) Sm – samar
g) Eu – europ
h) Gd – gadolin
i) Tb – terb
j) Dy – dysproz
k) Ho – holm
l) Er – erb
m) Tm – tul
n) Yb – iterb
o) Lu – lutet
•
konfiguracja elektronowa wyprowadzona teoretycznie: 58-Ce: 4f
1
5d
1
6s
2
•
konfiguracja elektronowa ustalona doświadczalnie: 58-Ce: 4f
2
6s
2
•
konfiguracja elektronowa jonu Ln
3+
: 58-Ce: 4f
1
5s
2
5p
6
2. Stopnie utlenienia lantanowców i ich wytłumaczenie na podstawie konfiguracji
elektronowej
a) podstawowy stopień utlenienia +3
•
+4: Ce, Pr, Tb, Dy
•
+2: Nd, Sm, Eu, Tm, Yb
b) szczególnie trwałe struktury elektronowe: ksenonowa 4f
0
– struktura o połowicznym
wypełnieniu podpowłoki 4f (4f
7
) oraz struktura o całkowitym zapełnieniu podpowłoki 4f
(4f
14
)
•
takie trwałe konfiguracje osiągają także sąsiadujące z nimi pierwiastki, co powoduje
utworzenie jonów izoelektronowych z La
3+
, Gd
3+
, Lu
3+
o wartościowościach innych
niż 3+ (Eu
2+
, Yb
2+
, Ce
4+
, Tb
4+
)
•
Sm tworzy znacznie mniej trwały jon Sm
2+
niż Eu – nie wszystkie orbitale f
obsadzone
•
Ce
4+
jest trwalszy niż Tb
4+
ze względu na to, że elektrony 4f lekkich lantanowców są
słabiej związane (ładunek jądra terbu jest większy i wzbudzanie elektronów 4f jest
trudniejsze)
3. Kontrakcja lantanowców i jej przyczyna
a) zmniejszanie się promienia atomowego od La (lantan) do Lu (lutet) – czyli wraz ze
wzrostem liczby atomowej
b) wynika ze wzrostu ładunku jądra podczas stopniowego wypełniania podpowłoki
wewnętrznej
4. Karbonylki metali przejściowych
a) karbonylki to związki koordynacyjne metali d-elektronowych z tlenkiem węgla jako
ligandem
•
M(CO)
m –
jednordzeniowe
•
M
n
(CO)
m
– wielordzeniowe
b) obowiązuje reguła „18” - liczba elektronów walencyjnych atomu centralnego i liczba
elektronów dostarczonych przez cząsteczkę CO wynosi 18 (liczba elektronów helowca –
położonego najbliżej w układzie okresowym)
c) w prostych karbonylkach każde wiązanie jest liniowe, w karbonylkach
wielordzeniowych występują też cząsteczki CO tworzące mostek pomiędzy dwoma
atomami metalu
d) synteza
•
bezpośrednia synteza z metalu i CO
•
działanie tlenkiem węgla pod ciśnieniem 20-30 MPa na zawiesinę halogenków
metali w rozpuszczalnikach organicznych w podwyższonej temperaturze i wobec
środków redukujących
•
redukcja tlenków metali przejściowych przeprowadzana tlenkiem węgla pod
wysokim ciśnieniem
e) karbonylki metali przejściowych są ciałami stałymi lub łatwo lotnymi cieczami
•
jednordzeniowe najczęściej bezbarwne
•
wielordzeniowe najczęściej zabarwione
f) są diamagnetyczne (oprócz karbonylku wanadu - paramagnetyczny)
5. Połączenia litowców z tlenem, reakcja z wodą
a) podczas spalania w powietrzu lit tworzy normalny tlenek (Li
2
O), sód – nadtlenek
(Na
2
O
2
), natomiast potas i dalsze litowce – ponadtlenek (KO
2
, RbO
2
, CsO
2
, FrO
2
)
b) produktami reakcji normalnych tlenków litowców z wodą są wodorotlenki
•
Me
2
O + H
2
O = 2 MeOH
c) produktami reakcji nadtlenków litowców z wodą są wodorotlenki i nadtlenek wodoru
•
Me
2
O
2
+ 2 H
2
O = 2 MeOH + H
2
O
2
d) produktami reakcji ponadtlenków litowców z wodą są wodorotlenki, nadtlenek wodoru i
tlen
•
2 MeO
2
+ 4 H
2
O = 2 MeOH + 2 H
2
O
2
+ O
2
e) tlenki litowców Me
2
O mają charakter zasadowy
f) nadtlenki i ponadtlenki litowców są silnymi utleniaczami
6. Wodorki trzeciego okresu i ich właściwości kwasowo-zasadowe
a) NaH
zasadowy
b) MgH
2
zasadowy
c) AlH
3
amfoteryczny
d) SiH
4
lekko zasadowy
e) PH
3
lekko zasadowy
f) H
2
S
kwasowy
g) HCl
kwasowy
7. Związki azotu
a) azotki
•
lit tworzy na powietrzu azotkek Li
3
N
•
berylowce spalają się w azocie tworząc azotki typu Me
3
N
2
•
borowce tworzą azotki typu MeN
•
węglowce tworzą azotki typu Me
3
N
4
(Si, Ge, Sn) – wysokie temp. topnienia,
nierozpuszczalne w wodzie
b) azotany (KNO
3
, NaNO
3
) – przemysł zapałczany, pirotechniczny, spożywczy,
farmaceutyczny, szklarski i ceramiczny, nawozów naturalnych i sztucznych
c) cyjanowodór HCN – silnie toksyczny (dawka śmiertelna 50 mg KCN)
d) tlenki azotu, kwasy azotowe
•
N
2
O → H
2
N
2
O
2
•
NO
•
N
2
O
3
→ HNO
2
•
NO
2
, N
2
O
4
•
N
2
O
5
→ HNO
3
e) amoniak (i pochodne z chemii organicznej)
•
aminy
•
amidy
8. Przemysłowe otrzymywanie kwasu azotowego V (etapy)
a) N
2
+ 3 H
2
= 2 NH
3
b) 4 NH
3
+ 5 O
2
= 4 NO + 6 H
2
O
c) NO + ½ O
2
= NO
2
d) 2 NO
2
= N
2
O
4
e) N
2
O
4
+ H
2
O = HNO
3
+ HNO
2
f) 3 HNO
2
= HNO
3
+ 2 NO + H
2
O
9. Relacje diagonalne
a) w wielu związkach Li
+
przypomina bardziej Mg
2+
niż Na
+
•
np. Li
2
CO
3
i MgCO
3
są trudno rozpuszczalne w wodzie, a Na
2
CO
3
dobrze rozp.
•
Li
+
i Mg
2+
mają podobny promień jonowy
b) „po przekątnej” w układzie podobieństwo diagonalne wykazują: Li-Mg, Be-Al, B-Si
•
skutek: bor jest bardziej podobny do krzemu niż do glinu
10. Związki manganu
a) stop z Fe – żelazomangan – 30-90% Mn
b) tlenki
•
MnO, Mn
2
O
3
– właściwości zasadowe
•
MnO
2
– właściwości amfoteryczne
•
Mn
2
O
7
– właściwości kwasowe
c) podstawowe sole manganu:
•
MnCl
2
, MnSO
4
•
KMnO
4
d) redukcja MnO
4
-
•
MnO
4
-
+ 8 H
+
+ 5 e → Mn
2+
+ 4 H
2
O
•
MnO
4
-
+ 2 H
2
O + 3 e → MnO
2
+ 4 OH
-
•
MnO
4
-
+ e → MnO
4
2-
11. Reaktor jądrowy i reakcje w reaktorze
a) urządzenie do kontrolowanego wyzwalania energii jądrowej w wyniku łańcuchowego
rozszczepienia jąder atomowych
235
U,
233
U,
239
Pu
•
rdzeń – paliwo jądrowe, materiał rozszczepialny, chłodziwo odprowadzające energię
wydzielaną w procesie rozszczepienia
•
pręty sterujące – duży przekrój czynny na pochłanianie neutronów
•
reflektor (woda lub grafit) – odbija rozproszone neutrony do wnętrza rdzenia
•
osłona biologiczna przed promieniowaniem
•
kanały
•
kolumna termiczna (służy do spowolnienia neutronów prędkich do neutronów
termicznych)
b)
235
U +
1
0
n → 2 fragmenty + (2-3) n
12. Reguła 18
a) liczba elektronów walencyjnych atomu centralnego i liczba elektronów dostarczonych
przez cząsteczkę CO wynosi 18 (liczba elektronów helowca – położonego najbliżej w
układzie okresowym)
13. Utlenianie SO
2
do SO
3
( temperatura, katalizator, ciśnienie ) (SO2 + O2)
a) 2 SO
2
+ O
2
= 2 SO
3
•
temperatura: 650-850 K
•
wysokie ciśnienie
•
nadmiar jednego z substratów, np. tlenu
•
obecność katalizatora (Pt, V
2
O
5
)
14. Napisać wzory i nazwy wszystkich aktynowców
a) Ac – aktyn
b) Th – tor
c) Pa – proaktyn
d) U – uran
e) Np – neptun
f) Pu – pluton
g) Am – ameryk
h) Cm – kiur
i) Bk – berkel
j) Cf – kaliforn
k) Es – einstein
l) Fm – ferm
m) Md – mendelew
n) No – nobel
o) Lr – lorens
15. Napisać reakcje Cu z HCl i z HNO
3
a) Cu + HCl → nie zachodzi (HCl nie jest kwasem utleniającym)
b) 3 Cu + 8 H
+
+ 2 NO
3
-
→ 3 Cu
2+
+ 2 NO + 4 H
2
O
16. Zachowanie berylowców w reakcji z wodą, właściwości kwasowo-zasadowe
a) roztwarzanie berylowców w wodzie
•
beryl – nie roztwarza się
•
magnez – roztwarza się na gorąco
•
pozostałe – roztwarzają się na zimno: Me + 2 H
2
O = Me
2+
+ 2 OH
-
+ H
2
b) z wyjątkiem berylu ich tlenki tworzą silne zasady
•
wodorotlenek berylu jest amfoteryczny
17. Pełna struktura elektronowa U
a) 1s
2
2s
2
2p
6
3s
2
3p
6
4s
2
3d
10
4p
6
5s
2
4d
10
5p
6
6s
2
4f
14
5d
10
6p
6
7s
2
5f
3
6d
1
18. Które lantanowce tworzą związki na II stopniu utlenienia, uzasadnij, podaj symbole
a) tlenki: SmO, EuO – redukcja Sm
2
O
3
i Eu
2
O
3
metalicznymi lantanowcami
b) wodorotlenki: Sm(OH)
2
– zielonkawy, nietrwały osad
19. Reakcje Cr (II) do Cr (VI) i Cr (VI) do Cr (III) za pomocą H
2
O
2
, zależnie od ciśnienia
a) Cr(OH)
4
-
+ 4 OH
-
= CrO
4
2-
+ 4 H
2
O + 3 e
H
2
O
2
+ 2 e = 2 OH
-
2 Cr(OH)
4
-
+ 3 H
2
O
2
+ 2 OH
-
= 2 CrO
4
2-
+ 8 H
2
O
b) Cr
2
O
7
2-
+ 3 H
2
O
2
+ 8 H
+
= 2 Cr
3+
+ 7 H
2
O + 3 O
2
20. Na podstawie struktury elektronowej określ jakie stopnie utlenienia przyjmuje cer i
europ
a) cer: +4
4f
1
→
4f
0
5s
2
5p
6
b) europ: +2
4f
6
→
4f
7
5s
2
5p
6
21. Teoria OM dla jonu O2(2-), trzeba było rozrysować i określić rząd wiązania i czy jest
para- czy diamagnetyczny
a)
22. Kwasy siarkowe
a) H
2
SO
3
– kwas siarkowy(IV)
•
SO
2
+ H
2
O → H
2
SO
3
b) H
2
SO
4
– kwas siarkowy(VI)
•
SO
3
+ H
2
O → H
2
SO
4
c) H
2
S
2
O
7
– kwas dwusiarkowy
•
SO
2
+ H
2
SO
4
→ H
2
S
2
O
7
d) H
2
S
2
O
3
– kwas tiosiarkowy
•
SO
3
+ H
2
S → H
2
S
2
O
3
e) H
2
SO
5
– kwas nadtlenojednosiarkowy (peroksosiarkowy)
•
SO
3
+ H
2
O
2
→ H
2
SO
5
f) H
2
S
2
O
8
– kwas nadtlenodwusiarkowy (peroksodwusiarkowy)
•
SO
3
+ H
2
SO
5
→ H
2
S
2
O
8
g) H
2
S – kwas siarkowodorowy