1

Wszystkie ruchy JAZDA W STYLU WESTERN Z REKREACJI cz. VII

Szanowni czytelnicy! W poprzednich artykułach pisałem, jak pod okiem

instruktora, czy trenera wsiąść na konia wyszkolonego do jazdy w stylu western

i rozpocząć jazdę, lecz po ilości telefonów i listów wnioskuję, że oczekujecie Państwo

porad, jak własnego konia przygotować do jazdy w stylu western. Wyjdę naprzeciw tym

oczekiwaniom i od tego artykułu rozpocznę pisanie programu treningowego.

Program składa się z trzech części, skorzystać z niego mogą ci, którzy chcą tylko

jeździć rekreacyjnie, ale również ci, którzy w zakamarkach swych ambitnych myśli widzą się

na wielkich arenach, gdzie zmierzą się z innymi. Program podstawowy, który będę

prezentował w zasadzie przeznaczony jest dla koni młodych, które rozpoczynają swą

przygodę z człowiekiem. Program ten jest w zasadzie uniwersalny i można go polecić dla

koni w różnym wieku. Zdaję sobie sprawę, że większość koni, które rozpoczną trening

według tego programu były szkolone do jazdy klasycznej.

Ważnym dniem w życiu konia jest ten, w którym po raz pierwszy będzie

osiodłany i ujeżdżony. Ten pierwszy dzień, pierwszy krok z jeźdźcem na grzbiecie

pozostawia trwały ślad na całe jego życie z siodłem na grzbiecie. To bardzo ważny moment

dla konia, z którego jeździec musi zdawać sobie sprawę. Zadany ból będzie towarzyszył

koniowi przez długie lata i kojarzył się z przykrym doświadczeniem. Natomiast jeżeli się

konia rozluźni, uspokoi i zachęci do współpracy bez przymusu, to stanie się on łagodny, pełen

zaufania i uważny na polecenia. Najważniejsze jest to, byśmy przez cały czas mieli pełną

kontrolę nad koniem, byśmy w każdej chwili mogli go powstrzymać. Zanim młody koń

zostanie osiodłany, należy oswoić go z potnikiem (ZDJĘCIE 1). Potnik zakładamy na grzbiet

konia, przesuwamy go po grzbiecie i po karku konia, i jeżeli koń to akceptuje, to możemy

założyć siodło. Siodło zakładamy stojąc z lewej strony konia, uprzednio przygotowanie do

założenia (ZDJĘCIE 2). Popręg przedni i tylny przekładamy przez siedzisko, prawe strzemię

zakładamy na rożek siodła i tak przygotowane siodło umieszczamy na potniku. Cały manewr

siodłania został opisany w poprzednich artykułach.

Zdjęcie 1

2

Zdjęcie 2

Jestem zwolennikiem zakładania do pierwszych jazd wędzidła typu snaffle bit.

Ogłowie zakładamy po umocowaniu końcówek wodzy na rożku (ZDJĘCIE 3). Pozwalamy

koniowi pobiegać z siodłem, aby zużył nadmiar energii, rozładował napięcie. Trening

podstawowy trwa zwykle około 3 miesięcy do momentu, kiedy koń swobodnie porusza się w

round pen’ie, reaguje na komendy podawane z ziemi. Najskuteczniejsza metoda szybkiego

osiągnięcia zamierzonych celów, to powoli, krok po kroku budować zaufanie konia do

wykonywania prostych elementów. Generalnie program, który proponuję polega na

oswojeniu konia z uciskiem i nauczeniu go prawidłowego reagowania na przekazywane

polecenia. Można tu podąć pewnego rodzaju definicje, że celem naszego szkolenia jest

nauczenie konia, jak się uczyć, reagując na nasze komendy.

Zdjęcie 3

Wszystkie moje lekcje, jak i też rozgrzewki przed treningiem zaczynam od

przekazania sygnału przez jednostronne pociągnięcie wodzą, a zarazem jest to punkt

pierwszy programu. W tym ćwiczeniu staram się, aby koń zrozumiał istotę chodzenia za ręką.

Jest to ćwiczenie, które pozwala na uelastycznienie konia, nabranie nawyku, że nasza ręka

uniesiona z boku konia lekko nad szyją konia to znak do skrętu w tym kierunku. Kolejnym

3

ważnym elementem tego ćwiczenia jest nauczenie konia ustawiania nosa w właściwym

kierunku skrętu. Wodze trzymamy w dwóch rękach (ZDJĘCIE 4).

Zdjęcie 4

Wybierzmy pierwszą lewą wodzę, choć w praktyce nie ma to znaczenia, która wodza

będzie wykorzystywana do nauki jako pierwsza. Wprowadzamy lewą wodzą bezpośrednie

pociągnięcie i sprawdzamy, czy pomiędzy pyskiem konia a przedramieniem jeźdźca została

zachowana linia prosta. Jest to najlepszy sposób kontroli i komunikacji z pyskiem konia.

(ZDJĘCIE 5).

Zdjęcie 5

Podstawą prawidłowego wykonania tego ćwiczenia jest luźno położona wodza

zewnętrzna na szyi konia. Ma ona być tak luźna, aby w żaden sposób nie pociągała

zewnętrznej części wędzidła. Wewnętrzna wodza i wewnętrzna strona wędzidła to ta, w którą

4

koń skręca, zewnętrzna to druga strona. Podstawowym założeniem tego ćwiczenia jest, czy

koń poddał się naciągnięciu wodzy i w sposób prawidłowy obniżył pozycję łba. W momencie,

gdy zobaczysz, że koń właściwie skręcił głową i nie czujesz oporu na wodzy, wtedy należy

zredukować pociągnięcie (ZDJĘCIE 6). Jednym z elementów nagradzania konia jest

popuszczenie wodzy. Należy zdawać sobie sprawę z faktu, że moment popuszczenia wodzy

ma większe znaczenie niż moment pociągnięcia na początku ćwiczenia. Bierze się to stąd, że

koń stara się zlokalizować najwygodniejsze położenie w tym przypadku głowy i szyi, jeździec

powinien go w to miejsce naprowadzić. Jeżeli osiągnie to miejsce, to popuszczenie wodzy

sprawi przyjemność koniowi i po serii powtórzeń ustawi głowę we właściwej pozycji.

Zdjęcie 6