1

STYL WESTERN W REKREACJI CZ. XX

Kiedy mamy już opanowane podstawy prowadzenia konia jedną ręką, to w trakcie

przechodzenia do bardziej skomplikowanych ćwiczeń pojawić się mogą pewne

niedociągnięcia, czy też błędy, jakie koń będzie popełniał. Błędy te mogą wynikać z różnych

względów, np.:

1. Słabe lub niedokładne przygotowanie konia do wyższego poziomu ćwiczeń w trakcie

prowadzenia na poziomie podstawowym. W tym wypadku należy wrócić do ćwiczeń

podstawowych z tego zakresu ćwiczeń i zbudować lepszą bazę wyjściową.

2. Mała koncentracja konia – wracamy do ćwiczeń rozluźniających i korygujących.

3. Często się zdarza, że zbyt mało skoncentrowany jest jeździec, szczególnie jeśli ma on

niewielkie doświadczenie w prowadzeniu treningu. Pojawiają się tutaj błędy w podawaniu

sygnałów dla konia, nieprawidłowo stosowana jest pomoc wodzami, czy nogami jeźdźca.

W tym przypadku powinniśmy zatrzymać konia, przemyśleć całość ćwiczenia

i spróbować jeszcze raz przy maksymalnym rozluźnieniu i pełnej koncentracji z naszej

strony.

Skąd tyle uwag? Stąd, że są one niezbędne, byśmy mogli przejść to bardziej

skomplikowanych ćwiczeń. Pamiętając schemat z poprzedniego ćwiczenia wprowadzimy

do niego kilka nowych elementów:

Kłus zamieniamy w wolny galop – przechodzimy z galopu szybkiego, ale

kontrolowanego, do galopu wolniejszego poprzez odchylenie ramion do tyłu i wysunięcie

stóp ze strzemionami do przodu. Ruch ten powinien być dla konia sygnałem do przejścia

do wolniejszego galopu, wodze powinny być użyte tylko jako korekta (o ile to jest potrzebna).

Zmiana prędkości przez pociągnięcie wodzami jest błędem i to bardzo poważnym, gdyż burzy

całą filozofię jazdy w stylu western. Może się zdarzyć, że koń zbyt słabo reaguje na nasz

sygnał i nie zwalnia, wtedy zamiast ww. sygnału przechodzimy do trawersu.

Zdjęcie 1

2

Trawers jest trudnym ćwiczeniem, dlatego na tym etapie konieczne jest przejście

do prowadzenia konia oburącz. Po wykonaniu kilku kroków w trawersie koń na pewno

zwolni galop (jak wykonać trawers opisałem w poprzednich artykułach) (Zdjęcie 1).

W pierwszym oraz w drugim ćwiczeniu jak tylko koń zwolni galop (staramy się nie

przechodzić do kłusu) wracamy do pozycji zrównoważonej i wykonujemy dwa małe koła o –

w miarę możliwości – tej samej średnicy.

Uważam, że zastosowanie dwóch różnych wersji przejazdu tego schematu jest dobrym

ćwiczeniem, które dobrze wpływa na psychikę konia. Jeżeli koń nie będzie chciał zmienić

tempa w galopie na wolniejsze przez zastosowanie ćwiczenia pierwszego, tylko przez

zastosowanie trawersu, to musimy uzbroić się w cierpliwość. Natomiast należy pamiętać,

że korygowanie prędkości na kole powinno odbywać się tylko za pomocą tylko za pomocą

ćwiczenia nr 1 – tzn. ramiona odchylamy do tyłu, nogi wysuwamy do przodu,

a przyspieszamy przez ucisk oboma nogami końskich boków. Dodatkową pomocą jest głos.

Do zwolnienia wykonujemy miękkie i ciche „szsz, szsz, szsz”, natomiast głośnie klikanie

„kli, kli, kli” to przyspieszenie. (SCHEMAT W DWÓCH WARIANTACH):

WARIANT 1:
A – B – galop
B – przejście do wolnego galopu (wykonujemy
dwa koła)
B – C – galop
C – przejście do wolnego galopu (wykonujemy
dwa koła)
A – stop

WARIANT 2:
A – B – galop
B – przejście do wolnego galopu (wykonujemy
dwa koła)
B – C – galop
C – przejście do wolnego galopu (wykonujemy
dwa koła)
C – A – galop
A – stop

3

Wykorzystując te warianty do ćwiczeń starajmy się, aby przejście do wolnych kół

w powtarzanym schemacie rozpoczynało się w innym miejscu, wystarczy 3 – 4 metry

przesunięcia do przodu lub od miejsca poprzednio wykonanego przejścia do zwolnienia, tak,

że ćwicząc nie uczymy konia, że tylko w danym miejscu ma zwolnić. Zależy nam na tym, aby

był on skoncentrowany i czekał na nasze sygnały (polecenia)

Uwaga – jeżeli koń po przejściu trawersem do koła i zwolnieniu nie da się korygować

przez zastosowanie ćwiczenia 1, należy wrócić do wcześniejszych ćwiczeń.

Cdn.