EKONOMIA

WYKŁAD NR 2

19.10.09 r.

b/ rozprawy i uwagi ekonomiczne czynione w innych naukach i materiałach
poradnikowych.

C/ A. de Montchretien opublikował w 1615 roku dzieło pt. ,,”Traite de l'economic
politigue” , w którym zajął zagadnieniami w skali gospodarki narodowej /
makroekonomia / , to jest działalności gospodarczej państwa .

4. Merkantylizm – teoria merkantylizmu , kierunek myśli i polityki ekonomicznej

dominującej w Europie w XVI , XVII i początku XVIII wieku.

Pierwszy system poglądów ekonomicznych opartych na podstawach empirycznych,
próbujący uzasadnic celowośc prowadzenia przez państwo polityki przyśpieszenia
wzrostu gospodarczego oraz wskazac najskuteczniejszą metodę realizacji takiej
polityki . Ten kierunek myśli i polityki ekonomicznej dominował w Europie w XVI ,
XVII i pierwszej połowie XVIII wieku – w epoce kształtowania się kapitalizmu .
Wówczas w Europie następował upadek posiadłości ziemskiej powstawanie narodu –
państwa . Wczesny merkantylizm , zwany ,,bulionizmem” , jak i późniejszy uznawał
,iż głównym sposobem wzbogacania się kraju jest rozwój przemysłu (chronionego
cłami) ,rolnictwa ,komunikacji a także wzrost liczby ludności.
Merkantyliści byli przekonani ,że czynniki pieniężne a nierealne są wyznacznikami
wzrostu gospodarczego / zwracano uwagę zwłaszcza na procesy pieniężne , łączące
się często na koncepcję ,,homo oeconicus” i znaczenie zysku w pobudzaniu
działalności gospodarczej.

Merkantylizm to okres , w którym każda osoba była ekonomistą dla samego siebie .
Trudno zatem uogólnic tę teorię. Nie rozwijano jej na uniwersytetach , lecz w
praktyce. Politykę merkantylizmu realizowały przede wszystkim Anglia za
panowania Elżbiety I , Francja za panowania Ludwika XIV a także i Rosja za Piotra
I.

Główni przedstawiciele to :



w Anglii , Thomas Mun (1571-1641) ,kupiec angielski , dyrektor Kompanii

Wschodnioindyjskiej / wydał pracę pt. ,, A Discourse of Trade” .



We Francji Jean Baptiste de Colbert (1619 – 1683) , francuski mąż stanu ,

faktyczny kierownik polityki gospodarczej Ludwika XIV , rozwijał przemysł i
handel stosując cła ochonne ; dokonana przez niego centralizacja gospodarki
była podstawą ekspansji politycznej i ekonomicznej ówczesnej Francji . Była
to zatem polityka interwencjonizmu państwowego.