METEOROLOGIA

I

KLIMA

T

OLOGIA

FRONTY

A

T

MOSFER

YCZNE

Fronty

gówne

-

rozdzielajce

g

ówne

(geograficzne)

masy

powietrza

zalegaj

ce

nad

kul

ziemsk

arktyczny i

antarktyczny

-

oddzielajcy

masy powietrza

arktycznego lub

antarktycznego od

mas powietrza

polarnego

polarny

-

oddzielajcy

powietrze

polarne

od

zwrotnikowego,

wystpujcy

n

a

p

ókuli

pónocnej

i

n

a

p

ókuli

poudniowej,

równikowy

(midzyzwrotnikowy)

-

rozd

ziela

dwie

masy

powietrza

równikowego,

które

w

m

iar

oddalania

si

o

d

równika

nabieraj

cech

powietrza

zwrotnikowego.

Gówne

fronty

atmosferyczne

zmieniaj

swoje

pooenie

w

rónych

porach

roku,

zalenie

od

przemieszczania

si

geograficznych

mas

powietrza.

Fronty

wtórne

-

w

ystpujce

w

tej

samej

geograficznej

masie

powietrza

na

styku

powietrza,

np.

morskiego

i

k

ontynentalnego.

W

a

rstwa

powietrza

w

s

trefie

frontu

atmosferycznego

jest

nachylona

do

powierzchni

Ziemi

pod

bardzo

maym

k

tem.

Ksztat

tego

nachylenia

moe

by

jednak

róny

i

zaley

od

tego,

czy

ciepa

masa

powietrza

wlizguje

si

p

o

masie

powietrza

chodnego

(front

ciepy

)

czy

te

masa

powietrza

zimnego

wypiera

powietrze

ciepe

(front

zimny

).

Front ciepy

Front zimny

Front

ciepy

-

c

iepa

m

asa

powietrza

wlizguje

si

p

o

masie

chodnej

Powietrze

za

frontem

ciepym

jest

cieplejsze

i

b

ardziej

wilgotne,

ni

powietrze

przed

nim.

Przed

frontem

ciepym

wystpuj

opady

deszczu

lub

niegu,

trwaj

ce

d

uej

n

i

przed

frontem

chodnym

(od

kilku

godzin

do

kilku

dni),

lecz

mniej

intensywne.

Powietrze

ciepe

wznosi

s

i

wolno

wzdu

nachylonej

powierzchni

frontu

i

adiabatycznie

si

ochadza.

Nastpuje

kondensacja

znajdujcej

si

w

nim

pary

wodnej

i

tworzenie

si

chmur

-

n

ajwczeniej

pierzastych

póniej

warstwowych

i

w

arstwowo-kbiastych,

z

których

tworzy

si

d

ugotrway

opad

o

maym

nateniu,

np.

mawka.

Cinienie

atmosferyczne

wolno

si

obnia

a

temperatura

wzrasta.

Strefa

ciepego

frontu

atmosferycznego

przemieszcza

si

nad

danym

punktem

w

c

igu

kilkunastu

godzin.

Na

mapach

synoptycznych

front

ciepy

jest

oznaczany

czerwon

lini

z

pókolami,

wskazujcymi

kierunek

przemieszczania

si

ciepego

powietrza.

Pierwszymi

oznakami

zbliania

si

frontu

ciepego

jest

pojawienie

si



chmur:

Cirrus

,

a

n

astpnie

chmur

Cirrostratus,

Altostratus,

Nimbostratus

i

S

tratocumulus.

Odlego

midzy

chmurami

Cirrus

a

lini



frontu

moe

wynosi

nawet

1000

km.

Wszystkie

te

rodzaje

chmur

maj

przewanie

struktur

poziom.

Jest

to

wynikiem

maego

nachylenia

powierzchni

frontalnej,

przeciwnie

do

frontu

chodnego

Front

zimny

-

p

owietrze

chodne

przemieszcza

si

w

s

tron

powietrza

ciepego

i

zajmuje

jego

miejsce.

Powietrze

za

frontem

chodnym

jest

wyranie

chodniejsze

i

s

uchsze

ni

przed

nim.

Po

przejciu

frontu

chodnego

temperatura

powietrza

moe

si

obniy

nawet

o

ponad

15

°C

w

c

igu

pierwszej

godziny

.

Cikie,

chodne

powietrze

(przesuwajc

si

przy

powierzchni

ziemi)

wypiera

ciepe

powietrze

ku

górze,

które

ochadzajc

si

a

diabatycznie,

powoduje

wzrost

kondensacji

pary

wodnej

i

p

owstawanie

chmur

,

g

ówni

e

kbiastych.

Powstaje

krótki,

ulewny

opad

atmosferyczny

,

któremu

latem

mog

towarzyszy

burze.

Cinienie

atmosferyczne

wzrasta,

a

temperatura

szybko

si

obnia.

Czas

przemieszczania

si

frontu

zimnego

jest

krótszy

ni

ciepego

i

trwa

kilka

godzin.

Na

mapach

synoptycznych

front

chodny

jest

oznaczany

niebiesk

lini

z

trójktami

wzdu

przedniej

czci,

wskazujcymi

kierunek

przemieszczania

si

c

hodnego

powietrza.

Pierwsz

oznak

zbliania

si

frontu

chodnego

moe

by

wystpienie

chmur

altocumulus

lenticularis

(altocumulus

w

ksztacie

soczewki)

Na

samym

czele

frontu

chodnego

mamy

ogromn

chmur

burzow

cumulonimbus

,

k

tóra

zasysa

ciepe

powietrze

sprzed

czoa

frontu,

czyszczc

je

przy

okazji

z

wszelkiego

typu

zawiesin

(charakterystycznych

dla

powietrza

w

ciepej

masie).

D

latego

te,

w

czasie

przechodzenia

frontu

chodnego,

widoczno

znacznie

si

poprawia.

Front

zokludowany

powstaje

w

w

yniku

naoenia

si

frontu

zimnego

na

wolniej

przesuwajcy

s

i

front

ciepy

.

W

strefie

frontu

zokludowanego

stykaj

s

i

trzy

masy

powietrza

-

c

iepa

wyparta

do

góry

i

dwie

rónice

si

temperatur

masy

powietrza

chodnego

przy

powierzchni

ziemi.

Okluzji

towarzysz

zjawiska

meteorologiczne

charakterystyczne

dla

frontu

ciepego

lub

zimnego.

Na

mapach

synoptycznych

okluzje

oznacza

si

lini

fioletow

lub

brzow

z

pókolami

i

trójktami.

Front zokludowany

(ac. ocludo, zamyka) –

jeden z

trzech

rodzajów

frontów atmosferycznych. Stanowi on kombinacj



frontu chodnego

i frontu ciepego.

Front

zokludowany

o

c

harakterze

frontu

chodnego

;

powstaje

gdy

powietrze

za

frontem

jest

chodniejsze

od

powietrza

przed

frontem.

W

tej

sytuacji,

powietrze

chodniejsze

podcina

powietrze

chodne

przed

frontem

i

w

ten

sposób

front

zokludowany

zachowuje

si

podobnie

jak

front

chodny

.

Front

zokludowany

o

charakterze

frontu

ciepego;

okluzja

ciepa

zachodzi

gdy

powietrze

za

frontem

jest

cieplejsze

od

tego

na

czole

frontu.

Chodne

powietrze

jest

lejsze

od

tego

przed

frontem.

W

rezultacie,

chodne

powietrze

wznosi

si

nad

to

zimniejsze

i

front

taki

zachowuje

si



podobnie

jak

front

ciepy

.

Front

stacjonarny

-

powstaje

gdy

ciepa

masa

powietrza

przeciwstawia

si

c

hodnej

i

n

a

odwrót.

W

rezultacie

adna

z

m

as

powietrza

nie

wygrywa

"bitwy"

i

sytuacja

taka

czsto

przynosi

kilka

dni

pochmurnej

i

wilgotnej

pogody

.

Na

mapach

synoptycznych

front

stacjonarny

oznacza

si

lini

z

czerwonymi

póokrgami

skierowanymi

w

stron

masy

powietrza

chodnego

i

n

iebieskimi

trójktami

w

s

tron

powietrza

ciepego

(oznaczaj

one,

jaki

charakter

bdzie

mia

front,

gdy

ruszy

we

wskazan

stron).

KONIEC