WYCHOWANIE ESTETYCZNE

- twórcą był Fryderyk Schiller (przełom XVIII w)

-węższe znaczenie wych. estetycznego- kształcenie do sztuki, zajmuje się rozwijaniem wrażliwości
dzieci i młodzieży

-szersze znaczenie wych. estetycznego- obejmuje także oddziaływanie na sfery: intelektualną i
moralno-społeczną; nazywane było też wychowaniem przez sztukę

-korzyści z wych. estetycznego:



Zapewnienie dzieciom i młodzieży wysokiego poziomu kultury estetycznej, uwrażliwienie na

piękno i sztukę



Udział wych. estetycznego w wielostronnym rozwoju dzieci i młodzieży



funkcje wych. estetycznego: poznawcza, kształcąca, katartyczna, terapeutyczna,

kompensacyjna, moralna, estetyczna, społeczna, afirmatyczna

-filozofowie którzy interesowali się wych. estetycznym



Pitagoras (570-497)



Platon (427-347)



Fryderyk Schiller (1759-1805)



Immanuel Kant (1724-1804)



Shaftesbury (1671-1713)



Auguste Comte (1798-1857)



John Ruskin (1819-1900)



William Morris(1834-1896)



Tommaso Campanella (1568-1639)

Dowodzili oni, że: „ dzięki działaniu sztuki- ludzie mają się stad zarazem bardziej wrażliwi,
szlachetni- zdolni do sprawniejszego myślenia!”

-rola nauczyciela w wych. estetycznym: oczekuje się aby był on nie tyle „tym kto wie” wszystko, czy
też tym kto wie najlepiej, jest przede wszystkim inspiratorem i partnerem do dyskusji i
współdziałania, zapewnia częstych kontaktów z naturalnym pięknem przyrody.

WYCHOWANIE MORALNE

1. Rozumienie wych. moralnego

a) nazwy zamienne wych. moralnego:

- wychowanie do wartości
-wychowanie etyczne

b) czym jest wych. moralne

-zapoznanie dzieci z normami określającymi ludzkie powinności

-uczy występowania w obronie norm i wartości moralnych

-wysoką cenę wych. moralnego stawiali sobie m.in. Platon, Arystoteles i św. Tomasz z

Akwinu

c)główny cel wych. moralnego:

rozwój moralny dzieci i młodzieży

2. Wych. moralne w dwojakim znaczeniu:

a) w znaczeni opisowym: zapoznanie młodzieży z różnymi sposobami postępowania

moralnego bez ich oceny
zadaniem nauczyciela jest zaaranżowanie dyskusji wśród wychowanków na temat
omawianych zagadnieo

b) w znaczeniu oceniającym: stawia sobie za cel przyswajanie przez dzieci i młodzież norm,

zasad, wartości moralnych

3. Potrzeba wychowania moralnego

a) wielkośd kultury, religii, ideologii- ogranicza warunki demokracji i pluralizm poprzez

normy, zasady i wartości

b) utrata poczucia własnej egzystencji- jednostka nieświadoma swych ograniczeo może

łatwo poczud się niepewna i zagubiona

c) stępienie wrażliwości moralnych

4. Sposoby wych. moralnego:

a) tradycyjne sposoby wych. moralnego- zależę od umiejętności korzystania z tradycyjnych

metod wychowania

b) metoda klasyfikowania wartości- polega na uświadomieniu sobie własnych uczud

przeżywanych w związku z rozpoznawanymi wartościami

c) metoda rozumowania moralnego- umożliwia głębszy namysł za pomocą argumentacji

logicznej nad ocenami, normami, zasadami, wartościami moralnymi.

WYCHOWANIE SEKSUALNE

1. Zamienne nazewnictwo: wychowanie prorodzinne, do życia w rodzinie, co miłości

„ Ogół oddziaływao i wpływów zmierzających do kształtowania dzieci i młodzieży postawy
szacunku i zrozumienia wobec przedstawicieli płci odmiennej oraz takich uczud wzajemnych
jakie są warunkiem wytwarzania się prawidłowych relacji między kobieta i mężczyzną”

2. Uświadamianie seksualne rozumiane jest zazwyczaj jako przekazywanie wiedzy o życiu

seksualnym człowieka a wychowanie seksualne jako kształtowanie pożądanych społecznie i
moralnie postaw wobec seksualności człowieka. Bardziej skuteczne są lekcje prowadzone w
sposób okazjonalny, niesystematyczny. Dobrą okazją do edukacji seksualnej są lekcje biologii,
polskiego, historii, religii, etyki, w-fu, godziny wych. i lekcje przysposobienia do życia w
rodzinie.

3. Odpowiedzialnośd za wych. seksualne spoczywa w szczególności na rodzicach i prowadzone

powinno byd od wczesnego dzieciostwa, jednak bywa, że jest ono nie rzetelne lub jego brak.
Szczególne zapotrzebowanie na takie wychowanie występuje w okresie dojrzewania obu płci,
ich brak może prowadzid do przedwczesnej ciąży lub do zarażenia różnymi chorobami
zakaźnymi. Bez tej wiedzy rośnie akceptacja dla seksu bez głębszych uczud, jak również
niebezpieczeostwo molestowania i wykorzystywania seksualnego dzieci i młodzież przez
dorosłych.

4. Przeciwwskazania wychowania seksualnego w szkole.



brak wypróbowanych programów wych. seksualnego



należycie przygotowanie nauczycieli do tego przedmiotu



biologiczne podstawy których brak: metody naturalne, zboczenia płciowe, wymuszanie

współżycia

5. Wskazania do zajęd wych. seksualnego w szkole:



pokazanie uczniom na naturalne potrzeby i pochodzenie seksualności



informowanie o właściwym wieku do współżycia



wysokie kompetencje nauczycieli w wymiarze etycznym i biologicznym

WYCHOWANIE UMYSŁOWE

1. czym jest wych. umysłowe:

- jest to nie tylko wzbogacenie kultury umysłowej wychowanka ale także związane z jego
emocjami

- pozostaje w ścisłym związku z nauczaniem

-w wychowaniu umysłowym możemy mówid o dwóch koncepcjach nauczania ze względu na
założenia:
a) „szkoły tradycyjnej”- twórcy tej szkoły uważali, że biernie należy kopiowad, utrwalad i
reprodukowad wiedzę nauczycieli uczniom.
b) „ szkoły aktywnej”- ma ona na celu nauczanie, podporządkowane wychowaniu
umysłowemu i propagowanie aktywnego udziału w zajęciach

- wych. umysłowe ma na celu zmobilizowanie uczniów do aktywnego udziału w zajęciach
poprzez dyskusję, z udziałem samodzielnego myślenia jak również obronę własnego
stanowiska podjętego podczas dyskusji

WYCHOWANIE ZDROWOTNE

1. System działalności wychowawców i wychowanków, której celem jest opanowanie przez

uczniów wiedzy o organizmie ludzkim- jego stronie fizycznej, psychicznej i społecznej,
kształtowanie ich umiejętności, sprawności i postaw warunkujących zachowanie i
doskonalenie zdrowotne oraz stosowanie wymagao higieny w życiu osobistym i społecznym

2. Cele wych. zdrowotnego:

- dostarczenie wiedzy dzieciom i młodzieży na temat zdrowia ludzkiego
- przestrzeganie zasad higieny osobistej
- sposoby odżywiania i przygotowania posiłków
- szeroko pojęta profilaktyka
- wyrabianie nawyków sprzyjających zdrowiu.

3. Ważnym elementem wychowania zdrowotnego jest wych. fizyczne i aktywne, spędzanie
wolnego czasu (rower, spacery), podstawowym celem wych. zdrowotnego jest prawidłowa budowa
ciała młodzieży, rozwijanie sprawności fizycznej i wzmacnianie odporności organizmu. W ramach
wych. zdrowotnego racjonalne spędzanie wolnego czasu przejawia się w formach rekreacji fizycznej;
kształtowanie jednostki, która zdaje sobie sprawę jak ważna jest siła fizyczna i zdrowie młodego
człowieka.