Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
1
Drogi projekcyjne
.
Drogi zstępujące.
Drogi zstępujące czyli ruchowe dzielimy na piramidowe i pozapiramidowe.
Drogi piramidowe przewodzą impulsy dla ruchów dowolnych, czyli celowych,
zamierzonych, w pełni świadomych.
Drogi pozapiramidowe przewodzą impulsy dla ruchów zautomatyzowanych, nie
w pełni świadomych, mimowolnych.
Drogi piramidowe.
Do tej grupy zalicza się dwie drogi: korowo-rdzeniowa i korowo-jądrowa.
Droga korowo-rdzeniowa.
Rozpoczyna się w komórkach piramidowych leżących w przedniej (czołowej)
części płacika okołośrodkowego i górnej części zakrętu przedśrodkowego (pole
nr 4 Brodmana). Te komórki stanowią I neurony tej drogi.
Neuryty tych komórek tworzą wieniec promienisty torebki wewnętrznej,
następnie przechodzą przez torebkę wewnętrzną, gdzie budują 2/3 przednie tylnej
odnogi torebki wewnętrznej.
Z kresomózgowia droga korowo-rdzeniowa wchodzi do śródmózgowia gdzie
wspólnie z drogą korowo-jądrową tworzy 3/5 środkowe odnogi mózgu (włókna
drogi korowo-rdzeniowej biegną tu leżąc bocznie od włókien korowo-jądrowej).
Następnie droga korowo-rdzeniowa biegnie przez część podstawną mostu.
Włókna ulegają tu pewnemu rozproszeniu, ponieważ omijają jądra własne części
podstawnej mostu. Wskutek tego powodują powstanie wyniosłości piramidowych
mostu. W rdzeniu przedłużonym droga tworzy piramidy rdzenia przedłużonego.
W skrzyżowaniu piramid krzyżuje się 80-85% włókien drogi korowo-rdzeniowej.
Po skrzyżowaniu włókna biegną ku dołowi w sznurach bocznych rdzenia
kręgowego (nazywa się je drogą korowo-rdzeniową boczną). Pozostałe 15-20%
włókien (czyli te , które nie skrzyżowały się na granicy rdzenia przedłużonego i
kręgowego) biegną ku dołowi w sznurach przednich rdzenia kręgowego (droga
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
2
korowo-rdzeniowa przednia). Drogi te krzyżują się w spoidle białym w rdzeniu
kręgowym i dochodzą do
α-motoneuronów rogu przedniego rdzenia kręgowego.
Skrzyżowanie ma to miejsce na tej wysokości, na której znajdują się te synapsy.
Włókna drogi korowo-rdzeniowej przedniej wyczerpują się na wysokości dolnych
segmentów szyjnych rdzenia kręgowego. Droga korowo-rdzeniowa boczna
kończy się również synapsami ( na wysokości S
3
lub jeszcze niżej) z
α-
motoneuronami rogu (słupa) przedniego rdzenia kręgowego. Te komórki stanowią
II neurony drogi korowo-rdzeniowej.
Droga korowo-jądrowa bywa nazywana także drogą korowo-opuszkową
ponieważ jej najdłuższe włókna kończą się w rdzeniu przedłużonym.
Droga korowo-jądrowa.
Droga rozpoczyna się w komórkach piramidowych leżących w dolnej części
zakrętu przedśrodkowego (pole nr 4 Brodmana).
Te komórki stanowią I neurony tej drogi. Neuryty tych komórek tworzą wieniec
promienisty torebki wewnętrznej, następnie biegną przez torebkę wewnętrzną,
gdzie tworzą jej kolano. Z kresomózgowia włókna przechodzą do środmózgowia ,
gdzie wspólnie z drogą korowo-rdzeniową tworzą 3/ 5 środkowe odnogi mózgu
(leżą tu przyśrodkowo od włókien drogi korowo-rdzeniowej).
W śródmózgowiu część włókien odłącza się by dojść do jąder ruchowych nerwów
czaszkowych III i IV.
Z śródmózgowia droga przechodzi do części podstawnej mostu, gdzie kolejna
część włókien odłącza się by dojść do jąder ruchowych nerwów czaszkowych V,
VI, VII.
Następnie droga przechodzi do rdzenia przedłużonego, gdzie włókna dochodzą do
jąder ruchowych nerwów czaszkowych: IX, X, XI, XII (bez VIII !).
W jądrach ruchowych nerwów czaszkowych leżą II neurony tej drogi ( ale nie w
α-motoneuronach rdzenia). Charakterystyczną cechą drogi korowo-jądrowej jest
częściowe skrzyżowanie jej włókien. Przed dojściem do jąder ruchowych nerwów
czaszkowych część włókien przechodzi na stronę przeciwną, tzn. do jądra
ruchowego nerwu czaszkowego dochodzą włókna skrzyżowane ( z przeciwnej
strony), i włókna nie skrzyżowane ( z tej samej strony).
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
3
Wyjątkami od tej zasady są: dolna część jądra ruchowego n.VII, oraz jądro
ruchowe n. XII. Do nich dochodzą wyłącznie włókna skrzyżowane (z przeciwnej
strony).
Jest bardzo istotne klinicznie, ponieważ w przypadku uszkodzenia całej drogi
korowo-jądrowej po jednej stronie (np. w kolanie torebki wewnętrznej),
występują u chorego objawy wyłącznie z dolnej części jądra ruchowego n. VII i z
jądra n. XII strony przeciwnej.
Zjawisko to jest uzasadnione zaopatrzeniem pozostałych jąder ruchowych przez
włókna pochodzące z obu stron. Ponadto możliwe jest różnicowanie porażeń
nerwu VII. W przypadku porażenia nadjądrowego (występującego przy
uszkodzeniu drogi korowo-jądrowej) porażone są mięśnie mimiczne dolnej
połowy jednej strony twarzy.
W porażeniu podjądrowym (czyli w przypadku porażenia nerwu twarzowego)
porażone są mięśnie mimiczne całej połowy twarzy.
Układ pozapiramidowy
Wytwarza i przewodzi impulsy dla ruchów zautomatyzowanych, mimowolnych,
częściowo świadomych.
Nadrzędne ośrodki układu pozapiramidowego leżą w korze mózgu do przodu od
bruzdy przedśrodkowej i do tyłu od bruzdy zaśrodkowej. Z tych ośrodków
wychodzą drogi biegnące do niższych pięter układu pozapiramidowego.
Do niższych pięter tego układu należą:
1. w kresomózgowiu: jądro ogoniaste, jądro soczewkowate, przedmurze, ciało
migdałowate
2. w międzymózgowiu: jądro niskowzgórzowe, jądra boczne i jądro
przyśrodkowe wzgórza
3. w śródmózgowiu: jądro czerwienne, istota czarna, jądra pokrywy, jądra
tworu siatkowatego
4. w moście: jądra przedsionkowe i jądra tworu siatkowatego
5. w rdzeniu przedłużonym: dolne jądra oliwki i jądra tworu siatkowatego
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
4
W ścisłym związku z układem pozapiramidowym jest móżdżek, który jest
połączony z ośrodkami kory mózgu (poprzez drogi korowo-mostowo-
móżdżkowe), a także z poszczególnymi jądrami niższych pięter tego układu (np.:
tr. tectocerebellaris, tr. reticulocerebellaris, tr. olivocerebellaris itp. Wraz z
drogami biegnącymi w przeciwnym kierunku ). Ponadto poszczególne jądra
układu pozapiramidowego są ze sobą połączone drogami krótkimi
kresomózgowia, gdyż umożliwia to przekazanie to impulsu z podkorowego
ośrodka czucia (leżącego we wzgórzu) na drogi odruchu.
Impuls ten następnie płynie z jądra soczewkowatego przez pętlę soczewkowatą do
niższych pięter układu pozapiramidowego.
Z jąder układu pozapiramidowego leżących w pniu mózgu, oprócz dróg krótkich,
wychodzą drogi długie:
• droga pokrywowo-rdzeniowa
• droga czerwienno-rdzeniowa
• droga siatkowo-rdzeniowa
• droga przedsionkowo-rdzeniowa
• droga oliwkowo-rdzeniowa
Drogi te kończą się synapsami z
α- i γ- motoneuronami leżącymi w rogu (słupie)
przednim rdzenia kręgowego.
Drogi wstępujące
Drogi wstępujące (czuciowe) można podzielić na drogi czucia powierzchownego i
drogi czucia głębokiego. Szczególnym rodzajem dróg wstępujących są drogi
zmysłowe.
Drogi czucia powierzchownego przewodzą czucie z eksteroreceptorów, czyli
czucie dotyku, ucisku, bólu, ciepła i zimna.
Drogi czucia głębokiego przewodzą czucie z proprioreceptorów leżących w
narządach układu ruchu, czyli w więzadłach, okostnej, torebkach stawowych,
mięśniach, ścięgnach i powięziach. Jest to więc czucie położenia, czucie
stereognostyczne i czucie wibracji.
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
5
Drogi czucia głębokiego dzielimy na drogi czucia głębokiego świadomego i
nieświadomego.
Droga rdzeniowo-opuszkowo-wzgórzowo-korowa
Należy do dróg czucia głębokiego świadomego. Pierwsze neurony tej drogi leżą
w zwojach rdzeniowych (międzykręgowych). Neuryty tych zwojów biegną w
korzeniach tylnych do rdzenia kręgowego, gdzie dochodzą do sznura tylnego, w
którym biegną ku górze. Włókna tej drogi, dochodzące do rdzenia kręgowego
wyżej, układają się w sznurach tylnych bocznych od tych które doszły niżej.
Powyżej segmentu Th
5
(czyli od Th
4
począwszy w górę) sznur tylny jest
podzielony przez bruzdę pośrednią tylną na dwa pęczki: przyśrodkowo leżący
pęczek smukły, który zawiera włókna ze zwojów rdzeniowych do Th
5
, a bocznie
leżący pęczek klinowaty zawierający włókna ze zwojów rdzeniowych powyżej
Th
5
. Pęczki te z rdzenia kręgowego przechodzą następnie do części grzbietowej
rdzenia przedłużonego. Dochodzą tu do jądra smukłego i klinowatego, gdzie
włókna kończą się synapsami z komórkami tych jąder. Tak więc, w jądrach tych
znajdują się drugie neurony tej drogi. Neuryty komórek tych jąder biegną w
części grzbietowej rdzenia przedłużonego, jako włókna łukowate wewnętrzne i
krzyżują się z drugostronnymi. Skrzyżowanie to nosi nazwę skrzyżowania wstęg.
W dalszym przebiegu włókna te nazywamy wstęgą przyśrodkową. Biegnie ona
przez część grzbietową rdzenia przedłużonego, następnie nakrywkę mostu i
nakrywkę śródmózgowia i dochodzi do wzgórza, gdzie włókna kończą się
synapsami z komórkami jądra brzusznego tylnego (z grupy jąder bocznych
wzgórza). W jądrze tym leżą więc trzecie neurony tej drogi. Jądro to stanowi
podkorowy ośrodek czucia. Neuryty komórek tego jądra biegną w drodze
wzgórzowo-korowej przechodzącej przez tylną odnogę torebki wewnętrznej do
korowego ośrodka czucia leżącego w tylnej ciemieniowej części płacika
okołośrodkowego oraz zakrętu zaśrodkowego w płacie ciemieniowym (pole
3,2,1).
Droga odruchu
Wzgórze stanowi również „stację przekaźnikową” dla układu pozapiramidowego.
Część neurytów z jądra brzusznego tylnego wzgórza dochodzi do jądra
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
6
ogoniastego, stąd impuls jest przekazywany do jądra soczewkowatego, stąd przez
pętlę soczewkowatą do niższych pięter układu pozapiramidowego, a z nich do
rogu przedniego rdzenia kręgowego.
Droga rdzeniowo-wzgórzowo-korowa
Należy do dróg czucia powierzchownego. Pierwsze neurony tej drogi leżą w
zwojach rdzeniowych (międzykręgowych). Neuryty komórek tych zwojów biegną
w korzeniach tylnych do rdzenia kręgowego, gdzie dochodzą do jądra własnego
rogu tylnego. Kończą się synapsami z komórkami tego jądra, czyli w tym jądrze
leżą drugie neurony tej drogi. Neuryty komórek tego jądra krzyżują się, czyli
przechodzą na stronę przeciwną rdzenia kręgowego przez spoidło białe i
rozdzielają się na dwie grupy: część z nich biegnie ku górze w sznurze przednim –
nazywamy je drogą rdzeniowo-wzgórzową przednią (przewodzi uczucie dotyku i
ucisku), a pozostałe biegną ku górze w sznurze bocznym tworząc drogę
rdzeniowo-wzgórzową boczną (przewodzi czucie bólu, ciepła i zimna). Drogi te
z rdzenia kręgowego przechodzą do części grzbietowej rdzenia przedłużonego
stąd do nakrywki mostu, wchodzą do nakrywki śródmózgowia, gdzie dołączają
się do wstęgi przyśrodkowej i biegną dalej w jej składzie. Dochodzą do jądra
brzusznego tylnego, należącego do jąder bocznych wzgórza. Tu kończą się
synapsami z komórkami tego jądra. W jądrze brzusznym tylnym wzgórza leżą
więc trzecie neurony tej drogi. Neuryty komórek tego jądra biegną w drodze
wzgórzowo-korowej przechodzącej przez tylną odnogę torebki wewnętrznej do
korowego ośrodka czucia, który leży w tylnej (ciemieniowej) części płacika
okołośrodkowego, górnej części zakrętu zaśrodkowego w płacie ciemieniowym
(pole 3,1,2 Brodmana).
Droga odruchu – analogicznie jak wyżej.
Droga jądrowo-wzgórzowo-korowa
Jest to droga czuciowa nerwów czaszkowych. Należy do dróg czucia
powierzchownego i głębokiego.
Pierwsze neurony tej drogi leżą w zwojach czuciowych nerwów czaszkowych.
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
7
W przypadku nerwu trójdzielnego (V) jest to zwój trójdzielny, w przypadku
nerwu pośredniego (VII) jest to zwój kolanka, dla nerwu językowo-gardłowego
(IX) – zwój górny (wewnątrzczaszkowy) i dolny (zewnątrzczaszkowy albo
skalisty) i dla nerwu błędnego (X) – zwój szyjny i zwój węzłowy.
Neuryty komórek leżących w tych zwojach, biegną odpowiednio w nerwach
trójdzielnym pośrednim, językowo-gardłowym i błędnym, i wchodzą do pnia
mózgu (n. V i pośredni do mostu, a n. IX i X do rdzenia przedłużonego). Włókna
te kończą się synapsami z komórkami leżącymi w jądrach czuciowych tych
nerwów.
W przypadku nerwu V są to:
• jądro pasma śródmózgowiowego n. V (tu dochodzą bodźce z obszaru zakresu
unerwienia n. V
3
),
• jądro główne (mostowe) (otrzymuje bodźce z części obszaru zakresu
unerwienia n. V
2
),
• jądro pasma rdzeniowego n. V (do niego dochodzą bodźce z pozostałej części
obszaru zakresu unerwienia n. V
2
i z obszaru zakresu unerwienia n. V
1
).
W przypadku pozostałych nerwów – jądro pasma samotnego.
W tych jądrach leżą więc drugie neurony tej drogi. Wychodzą z nich neuryty,
które po wyjściu przechodzą na stronę przeciwną pnia mózgu i dołączają się do
wstęgi przyśrodkowej, dalej biegną jako składowa tej wstęgi przez nakrywkę
mostu i nakrywkę śródmózgowia i dochodzą do wzgórza, gdzie w jądrze
brzusznym tylnym, należącym do jąder bocznych wzgórza, leżą trzecie neurony,
czyli włókna te kończą się synapsami z komórkami tego jądra. Neuryty komórek
jądra brzusznego tylnego wzgórza biegną w drodze wzgórzowo-korowej,
przechodzącej przez tylną odnogę torebki wewnętrznej i dochodzą do korowego
ośrodka czucia, który leży w dolnej części zakrętu zaśrodkowego w płacie
ciemieniowym (pole 3, 1, 2 Brodmana).
Drogi odruchu – jak w drogach poprzednich.
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
8
Drogi czucia głębokiego nieświadomego – drogi
rdzeniowo-móżdżkowe
Droga rdzeniowo-móżdżkowa przednia.
Pierwsze neurony tej drogi leżą w zwojach rdzeniowych (międzykręgowych).
Neuryty komórek tych zwojów biegną w korzeniach tylnych do rdzenia
kręgowego i kończą się synapsami z komórkami jądra rogu tylnego (czyli tu leżą
II neurony tej drogi). Neuryty komórek tego jądra przechodzą na stronę
przeciwną rdzenia kręgowego przez spoidło białe (krzyżują się) i następnie
biegną ku górze w sznurze bocznym. Z rdzenia kręgowego wchodzą do rdzenia
przedłużonego, biegną przez jego część grzbietową, następnie przez nakrywkę
mostu i wchodzą do nakrywki śródmózgowia, odginają się i dochodzą do
móżdżku przez konar górny móżdżku i zasłonę rdzeniową górną. Droga kończy
się w korze płata przedniego i tylnego móżdżku oraz w jądrze kulkowatym i
czopowatym.
Droga rdzeniowo-móżdżkowa tylna.
Pierwsze neurony tej drogi leżą w zwojach rdzeniowych (międzykręgowych).
Neuryty komórek tych zwojów biegną przez korzenie tylne do rdzenia
kręgowego, gdzie dochodzą do jądra piersiowego Stillinga – Clarke`a, leżącego
przy podstawie rogu tylnego segmentach C
8
– L
1
. W tym jądrze leżą II neurony
drogi, czyli włókna, które tu doszły, kończą się synapsami z komórkami tego
jądra. Neuryty komórek jądra piersiowego nie krzyżują się, biegną ku górze w
sznurze bocznym tej samej strony. Z rdzenia kręgowego wchodzą do części
grzbietowej rdzenia kręgowego, odginają się i przez konar dolny móżdżku
dochodzą do móżdżku (kora części przedniej i tylnej robaka).
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
9
Pęczki podłużne
Pęczek podłużny grzbietowy.
Jest to droga, która łączy ze sobą wszystkie jądra autonomiczne pnia mózgu i
rdzenia kręgowego. Rozpoczyna się w jądrze tylnym podwzgórza, biegnie w
nakrywce śródmózgowia, w nakrywce mostu, części grzbietowej rdzenia
przedłużonego i sznurze bocznym rdzenia kręgowego.
Pęczek podłużny przyśrodkowy.
Zadaniem tej drogi jest koordynacja ruchów gałek ocznych z ruchami głowy i
szyi. Rozpoczyna się w jądrze śródmiąższowym Cajala (w nakrywce
śródmózgowia), biegnie w nakrywce śródmózgowia, nakrywce mostu i część
grzbietową rdzenia przedłużonego, kończy się w rogu przednim rdzenia
kręgowego. Łączy jądra nerwu III, IV, VI.
Drogi zmysłowe.
Droga wzrokowa.
Pierwszymi neuronami tej drogi są komórki dwubiegunowe siatkówki. Ich
dendryty dochodzą do komórek pręcikowych i czopkowych, których wypustki
(pręciki i czopki) są receptorami światła (fotoreceptorami). Neuryty komórek
dwubiegunowych siatkówki dochodzą do komórek zwojowych siatkówki, które są
drugimi neuronami drogi wzrokowej.
Neuryty komórek zwojowych siatkówki tworzą nerw wzrokowy (II), który
dochodzi do skrzyżowania wzrokowego. W skrzyżowaniu wzrokowym następuje
częściowe skrzyżowanie włókien:
• całkowicie krzyżują się włókna pochodzące z części przyśrodkowych
siatkówek,
• częściowo krzyżują się włókna pochodzące z plamek (d. żółtych) i włókna
odruchu wzrokowego,
• nie krzyżują się włókna pochodzące z części bocznych siatkówek.
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
10
Po opuszczeniu skrzyżowania wzrokowego włókna tworzą pasmo wzrokowe.
Pasmo wzrokowe dochodzi do ciała kolankowatego bocznego. W jądrze ciała
kolankowatego bocznego leżą trzecie neurony drogi wzrokowej. Synapsy mają
tylko te włókna pasma wzrokowego, które dochodzą do warstw 1 – 4 tego jądra.
Neuryty komórek tego jądra tworzą promienistość wzrokową, która biegnie przez
część podsoczewkową i zasoczewkową torebki wewnętrznej, tworząc kolanko
skroniowe i potyliczne, i dochodzi do pola prążkowanego, leżącego w płacie
potylicznym wokół bruzdy ostrogowej – pole 17 Brodmana. W polu tym leży
korowy ośrodek wzroku. Podkorowym ośrodkiem wzroku jest ciało kolankowate
boczne. W nim następuje oddzielenie włókien odruchu wzrokowego.
Droga odruchu:
Włókna pasma wzrokowego, które dochodzą do warstw 5 i 6 jądra ciała
kolankowatego bocznego, nie mają synaps (przechodzą przez to jądro tranzytem) i
biegną dalej w ramieniu wzgórka górnego do jąder okolicy przedczworaczej jądra
wzgórka górnego blaszki czworaczej. Tam włókna te mają synapsy. Neuryty
komórek tych jąder dochodzą do:
1. jądra dodatkowego n. III,
2. jąder i dróg układu pozapiramidowego (tr. tectospinalis, tr. tectonuclearis,
tr. reticulospinalis),
3. pęczka podłużnego przyśrodkowego,
4. pęczka podłużnego grzbietowego.
Droga słuchowa.
Pierwsze neurony tej drogi leżą w zwoju spiralnym ślimaka, znajdujący6m się w
kanale spiralnym wrzecionka. Dendryty tych komórek przechodzą przez kanaliki
w blaszce spiralnej kostnej i dochodzą do narządu spiralnego Cortiego, który jest
receptorem słuchu. Narząd spiralny leży w błonie podstawnej w przewodzie
ślimakowym.
Neuryty komórek zwoju spiralnego ślimaka biegną przez kanały podłużne
wrzecionka, i przechodzą przez pasmo spiralne dziurkowane i w przewodzie
słuchowym wewnętrznym tworzą część ślimakową nerwu przedsionkowo-
ślimakowego (VIII). Nerw ten w tylnym dole czaszki wchodzi przez kąt
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
11
mostowo-móżdżkowy do mostu. Tu włókna dochodzą do jądra ślimakowego
grzbietowego, jądra ślimakowego brzusznego, gdzie mają synapsy, czyli w tych
jądrach leżą drugie neurony drogi słuchowej.
Neuryty komórek jądra ślimakowego grzbietowego biegną poprzecznie w dnie
komory IV, wywołując prążki rdzenne dołu równoległobocznego, wchodzą w
głąb i przechodzą na stronę przeciwną mostu. Neuryty komórek jądra
ślimakowego brzusznego również przechodzą na stronę przeciwną mostu, ale
leżąc głębiej. Krzyżują się one ze wstęgą przyśrodkową, tworząc ciało
czworoboczne, w którym leży jądro ciała czworobocznego i górne jądro oliwki.
W tych jądrach leżą neurony wstawkowe drogi słuchowej. Po przejściu na stronę
przeciwną mostu, wszystkie włókna drogi słuchowej łączą się, tworząc wstęgę
boczną. Wstęga boczne biegnie przez nakrywkę mostu i nakrywkę śródmózgowia,
stąd przez ramię wzgórka dolnego dochodzi do ciała kolankowatego
przyśrodkowego, które jest podkorowym ośrodkiem słuchu. Tu włókna mają
synapsy (w jądrze ciała kolankowatego przyśrodkowego leżą trzecie neurony
drogi). Neuryty komórek jądra ciała kolankowatego przyśrodkowego tworzą
promienistość słuchową, która biegnie przez część podsoczewkową torebki
wewnętrznej i dochodzi do korowego ośrodka słuchu, który leży w zakrętach
skroniowych porzecznych Heschla (pole 41 Brodmana).
Droga odruchu
Część włókien wstęgi bocznej w trakcie przebiegu przez nakrywkę śródmózgowia
odłącza się i dochodzi do jądra wzgórka dolnego, gdzie włókna mają synapsy.
Neuryty komórek tego jądra dochodzą do:
1. jąder i dróg układu pozapiramidowego (tr.tectospinalis, tr. tectonuclearis,
tr. reticulospinalis),
2. jądra wzgórka górnego,
3. pęczka podłużnego przyśrodkowego.
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
12
Droga równowagi.
Pierwsze neurony tej drogi leżą w zwoju przedsionkowym, położonym na dnie
przewodu słuchowego wewnętrznego. Dendryty komórek tego zwoju przechodzą
przez pole przedsionkowe górne i dolne oraz otwór pojedynczy i dochodzą do
grzebieni bańkowych ( w bańkach błoniastych) oraz plamki łagiewki i woreczka.
Grzebienie bańkowe i plamki są składowym i narządu przedsionkowego, czyli
receptorami równowagi. Neuryty komórek zwoju przedsionkowego tworzą część
przedsionkową nerwu przedsionkowo-ślimakowego (VIII). W dole tylnym
czaszki wchodzą one przez kąt mostowo-móżdżkowy do mostu, gdzie dochodzą
do jąder przedsionkowych: górnego, dolnego, przyśrodkowego i bocznego. W
tych jądrach leżą drugie neurony drogi. Neuryty komórek jąder
przedsionkowych przechodzą z nakrywki mostu do części grzbietowej, biegną
jako drogi przedsionkowo-móżdżkowe. Z części grzbietowej rdzenia
przedłużonego droga ta wchodzi przez konar dolny móżdżku do móżdżku, gdzie
kończy się w korze płata grudkowo-kłaczkowego i w jądrze wierzchu.
Drogi odruchów:
1. Neuryty komórek jądra wierzchu i kory płata grudkowo-kłaczkowego biegną
w drodze móżdżkowo-czerwiennej, która przechodzi przez konar górny
móżdżku do nakrywki śródmózgowia tu krzyżuje się z drogą drugostronną i
dochodzi do jądra czerwiennego. Neuryty komórek jądra czerwiennego tworzą
drogę czerwienno-rdzeniową, która krzyżuje się w nakrywce śródmózgowia.
Droga ta dochodzi do
α i γ - motoneuronów rdzenia kręgowego.
2. Część neurytów komórek jąder przedsionkowych tworzy drogę
przedsionkowo-rdzeniową jest ona obecna na wszystkich poziomach rdzenia
kręgowego, toruje napięcie mięśniowe w mięśniach antygrawitacyjnych.
Droga smakowa.
Pierwsze neurony tej drogi leżą w zwojach czuciowych nerwów VII, IX, X.
Dendryty komórek zwoju kolanka biegną w stronie bębenkowej i przez nerw
językowy dochodzą do kubków smakowych leżących w 2/3 przednich języka.
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
13
Dendryty komórek zwoju dolnego n. IX biegną w nerwie językowo-gardłowym i
gałęziami językowymi dochodzą do kubków smakowych leżących na nasadzie
języka. Dendryty komórek zwoju węzłowego n. X biegną w nerwie krtaniowym
górnym i poprzez jego gałąź wewnętrzną dochodzą do kubków smakowych
leżących w tylnej części nasady języka, przy nagłośni. Kubki smakowe są
receptorami smaku.
Neuryty komórek zwoju kolanka biegną w zwoju pośrednim, neuryty komórek
zwoju skalistego w nerwie językowo-gardłowym, a neuryty komórek zwoju
węzłowego w nerwie błędnym. Wszystkie dochodzą do jądra pasma samotnego,
gdzie mają synapsy (tu leżą drugie neurony drogi smakowej). Neuryty komórek
tego jądra przechodzą na przeciwną stronę pnia mózgu i dołączają się do wstęgi
przyśrodkowej. Biegną w niej przez nakrywkę mostu i nakrywkę śródmózgowia i
dochodzą do jądra przyśrodkowego wzgórza. Tu włókna mają synapsy ( w tym
jądrze leży trzeci neuron tej drogi). Neuryty komórek jądra przyśrodkowego
wzgórza biegną w drodze wzgórzowo-korowej przechodzącej przez odnogę tylną
torebki wewnętrznej i dochodzą do korowego ośrodka smaku, leżącego na dolnej
powierzchni zakrętu zaśrodkowego w płacie ciemieniowym (pole 43 Brodmana).
Droga odruchu
Część neurytów komórek jądra pasma samotnego dochodzi do jąder tworu
siatkowatego, z którego wychodzi droga siatkowo-jądrowa dochodząca do jąder
ruchowych nerwów V, VII, IX, XII oraz droga siatkowo-rdzeniowa dochodząca
do komórek rogu słupa przedniego rdzenia kręgowego.
Droga węchowa.
Pierwszymi neuronami tej drogi są komórki węchowe, leżące w błonie śluzowej
i okolicy węchowej jamy nosowej. Od komórek węchowych odchodzą stożki
węchowe, które dzielą się na włoski węchowe, włoski te są receptorami węchu.
Neuryty komórek węchowych noszą nazwę nici węchowe. Przechodzą one przez
otwory sitowe w blaszce sitowej kości sitowej i dochodzą do opuszki węchowej,
gdzie mają synapsy z komórkami mitralnymi stanowiącymi drugi neuron tej
drogi. Neuryty komórek mitralnych tworzą pasmo węchowe, które dochodzi do
trójkąta węchowego i istoty dziurkowanej przedniej.
Drogi ośrodkowego układu nerwowego. – Wojciech Pudełko
14
Stąd włókna biegną dwoma drogami:
1. Przez prążek węchowy boczny, próg wyspy do haka zakrętu hipokampa, gdzie
leży korowy ośrodek węchu (pole 34 Brodmana).
2. Przez prążek węchowy przyśrodkowy, zakręt podspoidłowy, nawleczkę szarą,
tasiemeczkę popielatą czyli zakręt tasiemeczkowy, zakręt zębaty, rąbek haka
do haka zakrętu hipokampa.
Drogi odruchu
Neuryty komórek piramidowych leżących w haku zakrętu hipokampa biegną
przez koryto pokrywające hipokampa, następnie przez odnogę, trzon i słup
sklepienia do ciała suteczkowatego, gdzie mają synapsy.
Z ciała suteczkowatego wychodzi:
1. droga suteczkowo-wzgórzowa dochodząca do jądra przedniego wzgórza.
neuryty komórek tego jądra biegną do kory zakrętu obręczy w płacie
czołowym.
2. droga suteczkowo-nakrywkowa dochodząca do jąder tworu siatkowatego w
nakrywce śródmózgowia.
3. droga suteczkowo-międzkonarowa biegnąca do jądra międzykonarowego.
Część włókien dochodzących z istoty dziurkowanej przednie biegnie w prążku
przednim wzgórza do jądra uzdeczki, leżącego w trójkącie uzdeczki. Stąd
wychodzi pęczek tyłozgięty dochodzący do jądra międzykonarowego i jąder
tworu siatkowatego w nakrywce śródmózgowia.