Sowiecka klasyka dźwiękowa lat trzydziestych – twórcy, filmy, ideologia

1928 - rezolucja w sprawie kultury; 1928 -

ograniczenie dystrybucji filmów amerykańskich;

Komitet do spraw reorganizacji kinematografii -

Siergiej Eisenstein oraz Wsiewołod

Pudowkin. -

> Wszechzwiązkowy Zarząd Przemysłu Kinematograficznego (Sojuzkino).

Manifest -

„Przyszłość filmu dźwiękowego” Eisenstein, Pudowkin, Aleksandrow. Montaż to

podstawa. Dźwięk zniszczy kino. Jedynie kontrapunktyczne wykorzystanie dźwięku w

stosunku do ujęcia jest dobre. Dźwięk nie powinien dublować obrazu.

Samotna / Wioska na Ałtaju (1931) Grigorij Kozincew i Leonid Trauberg - młoda

nauczycielka zostaje wysłana do wioski, gdzie panuje bieda z nędzą, decyduje się na walkę o

lepszy świat, komunistyczny rzecz jasna. Głównie napisy, realistyczny obraz. Muzyka
etniczna - Dymitr Szostakowicz.

Bezdomni (1931) Nikołaj Ekk - czasy porewolucyjne, miliony osieroconych dzieci mieszka w

ruinach domów, zajmowały się rozbojami. Zaczęto tworzyć obozy dla bezdomnych dzieci.

Wyłapywane przez milicję. Film opowiada o jednym z takich domów, Siergiejow
(nauczyciel)

uważa, że powinno się je przekształcić w szkoły rzemiosła. Jednak dzieci nie

chcę dać się zreformować. Film jest pochwałą nowych matod wychowawczych.
Czapajew (1934) Bracia Wasiljewowie (Grigorij i Siergiej) - preudoni

m, nie byli braćmi: Na

podbój bieguna, Królewna Śnieżka i Sprawa osobista; Czapajew - sukces; według

wspomnienień żołnierza z dywizji Czapajewa, jego żona wydała scenariusz; Wasilij Czpajew,
partia bolszewików - na czele Armii Czerwonej; Borys Baboczkin -

Czapajew, otoczony białą

armią tonie w rzece, kiedzy chce ją przepłynąć; Znka i Piet’ka z Armii Czerwonej żyją długo i

szczęśliwie, realizują marzenie Czapajewa; klasyczny montaż, logika przyczynowo-
skutkowa;
1932 Maksym Gorki - literatura;

władza spotyka się z przedstawicielami kultury; socrealizm:

zbliżenie do rzeczywistości, artysta wyraziciel nowych czasów i ideologii, bez

subiektywizmu, sztuka podrzędna rzeczywistości;

Trylogia o Maksymie: Młodość Maksyma (1935), Powrót Maksyma (1937), Maksym (1939)
Grigorij Kozincew i Leonid Trauberg - realizacja modelu sztuki socrealistycznej;
I -

I wojna światowa, tytułowy bohater na wzór bohatera ludowego z bajek rosyjskich,

początkowo zwykły chłopak, pracownik fabryki, Natasza - nauczycielka marksistka, ;
II -

działalnośc rewolucjonistów, w tym Maksyma przeddzień wojny;

III -

październik po 1917; Maksym - komisarz banku, zaprowadza porządek, udaremnia skok

na życie Lenina;
Maksym -

bohater proletariacki, siła ploretariatu wobec zakłamania inteligencji i

mieszcaństwa.
Wielki terror -

procesy pokazowe, egzekucje, zsyłki; 1mln ludzi;

My z Kronsztadu (1936) Jefim Dzigan - powstanie ma

rynarzy, krwawo stłumione; film

przekręca fakty - garstka marynarzy ukega przeciwnikowi, ale wzywają ostatecznie pomoc i

biała armia zostaje odparta; bohater kolektywny, walory inscenizacyjne - topienie marynarzy

przez białych, kamień do nogi;

Świat się śmieje (1934) Grigorij Aleksandrow - grupa prowincjonalnych artystów, którzy

wybierają się parostatkiem na kunkurs do Moskwy.
Delegat floty (1937) Josif Chejfik -

początkowy okres rewolucji, wiekowy profesor Poleżajew

(Mikołaj Czerkasow 30 lat) zmienia poglądy i przystępuje do bolszewików