2012-01-21
1
Kryteria oceny stanu zdrowia jamy
ustnej w badaniach populacyjnych.
Standaryzacja współczynników.
Zdrowie jamy ustnej to stan bycia wolnym od
chronicznego bólu jamy ustnej i twarzy, raka jamy
ustnej i gardła, owrzodzeń jamy ustnej, wad
wrodzonych takich jak rozszczep wargi i
podniebienia, chorób przyzębia, próchnicy i utraty
zębów oraz innych chorób i zaburzeń, które
wpływają na jamę ustną.
wg. WHO
PUW
(DMFT-
Decayed, Missing, and Filled Teeth Index)
PUW - liczba zębów objętych próchnicą (P), z wypełnionymi ubytkami
próchnicowymi (W) oraz zębów usuniętych z powodu próchnicy (U) w
danej populacji:
P + U + W
Wskaźnik PUW =
liczba populacji
(intensywności próchnicy)
PUWZ/DMFT - dotyczy zębów
PUWP/DMFS - dotyczy powierzchni zębowych
Wskaźnik ubytkowy - Stosunek liczby nowych ubytków powstałych w
określonym czasie do liczebności populacji narażonej na ryzyko
zachorowania.
PUW
rok
4.4
1985
4.4
1987
5.1
1991
5.1
1992
4.0
1998
3.8
2000
3.2
2003
PUW dla dzieci 12-letnich w Polsce
wg WHO
Nowszy wskaźnik, stworzony, by zwrócid uwagę na osoby z największymi
potrzebami stomatologicznymi w populacji
- jest to średnia wartośd PUW wyliczana dla trzeciego tercyla rozkładu
występowania próchnicy w populacji mierzonej jako wskaźnik
PUW
SIC
(Significant Caries Index)
– Istotny Wskaźnik Próchnicy
Wyliczany w następujący sposób:
1) Osoby w populacji szereguje się ze względu na wzrastający
wskaźnik PUW
2) Z badanej populacji wybiera się 1/3 osób z największym
wskaźnikiem PUW
3) Wylicza się średni PUW dla tej części populacji
Wskaźnik leczenia zachowawczego
W/(P+W) -
wskaźnik intensywności leczenia
stosunek zębów wyleczonych do wymagających leczenia
-
w krajach rozwiniętych ~ 0,8
W/(P+U) -
wskaźnik efektywności leczenia
stosunek zębów wyleczonych do wymagających
leczenia i usuniętych z powodu próchnicy
(indywidualna ocena pracy stomatologa)
2012-01-21
2
CPITN/CPI
(Community Periodontal Index of Treatment Needs)
– wskaźnik
periodontologicznych potrzeb leczniczych
Ocena stanu jamy ustnej za pomocą lusterka i
kalibrowanej sondy periodontologicznej w
obrębie sekstantów (17-14, 13-23, 24-27, 37-
34, 33-34, 44-47)
U dzieci i młodzieży do 19 roku życia bada się
przyzębie wokół następujących sześciu zębów
(16, 11, 26, 36, 31, 46)
Wskaźnik uważany jest za szczególnie przydatny, polecany jest do szerokiego
stosowania ze względu na obiektywizm i możliwość porównywalności. Opiera
się na podstawowych objawach chorób przyzębia. Określa potrzeby
profilaktyczne i lecznicze.
Wskaźnik może być zastosowany także w ocenie
jednostkowej (periodontal screening recording
– PSR)
CPITN
(Community Periodontal Index of Treatment Needs)
– wskaźnik periodontologicznych potrzeb leczniczych
0 – zdrowe przyzębie
1 – występuje krwawienie z kieszonki dziąsłowej podczas jej
delikatnego zgłębnikowania , ale nie stwierdza się obecności
kamienia nazębnego i kieszonek przyzębnych
2 – głębokośd kieszonek dziąsłowych nie przekracza 3 mm, osad albo
kamieo nad- i poddziąsłowy, nawisające brzegi wypełnieo i koron
3 – głębokośd kieszonek dziąsłowych 3,5 do 5,5 mm, krwawienie przy
zgłębnikowaniu kieszonek dziąsłowych
4 – pogłębione kieszonki dziąsłowe od 6 mm
Przed badaniem należy zapytać pacjenta o choroby gardła i krtani oraz aktualnie
przyjmowane leki.
CPITN – wskaźnik periodontologicznych potrzeb
leczniczych
TN0 – brak potrzeb leczniczych (wartośd 0 dla wszystkich
sekstantów)
TN1 – istnieje potrzeba przeprowadzenia instruktażu higieny
jamy ustnej (wartośd 1 dla co najmniej jednego sekstantu)
TN2 – istnieje koniecznośd profesjonalnego oczyszczenia
powierzchni zębów z osadu i kamienia nazębnego oraz
instruktażu higieny jamy ustnej (wartośd 2 lub 3 dla co
najmniej jednego sekstantu)
TN3 – wymagane kompleksowe leczenie specjalistyczne (wartośd
4 dla co najmniej jednego sekstantu)
CPITN – wskaźnik periodontologicznych
potrzeb leczniczych
Pozwala na:
• Ocenę częstości występowania poszczególnych
objawów chorób przyzębia
• Ogólną orientację w intensywności chorób przyzębia
• Ocenę wszystkich potrzeb periodontologicznych
(oświatowo-zdrowotnych, profilaktycznych, leczniczych)
• Wyznaczenie zadań dla członków zespołu
stomatologicznego
GI
(Gingival Index)
- wskaźnik dziąsłowy/ wskaźnik zapalenia
dziąseł
Opisuje zmiany jakościowe dziąsła:
0 – dziąsło normalne
1 – łagodne zapalenie, niewielka zmiana zabarwienia, niewielki obrzęk, brak
krwawienia przy badaniu zgłębnikiem
2 – umiarkowane zapalenie, zaczerwienienie, obrzęk, połysk dziąsła,
krwawienie przy nacisku lub zgłębnikowaniu
3 – zaawansowane zapalenie, znaczne zaczerwienienie i obrzęk,
owrzodzenie, skłonnośd do spontanicznego krwawienia
Wskaźnik dla danego zęba wylicza się jako średnią arytmetyczną z ocen
powierzchni otaczających ząb (3 lub 4, przy czym jedna powierzchnia jest
zawsze styczna dla dwóch sąsiednich zębów)
Stan dziąsła ocenia się dla jednego lub grupy zębów, ewentualnie
całego uzębienia:
• 0,1 – 1,0 łagodne zapalenie dziąseł
• 1,1 – 2,0 umiarkowane
• 2,1 – 3,0 ciężkie
GI -
wskaźnik dziąsłowy
2012-01-21
3
GSBI
(Gingival Sulcus Bleeding Index)
– wskaźnik krwawienia z
kieszonki dziąsłowej
0 – dziąsło zdrowe, bez krwawienia przy zgłębnikowaniu
1 – dziąsło wyglądające zdrowo, lecz krwawiące przy
zgłębnikowaniu
2 – zmiana zabarwienia dziąsła, krwawienie przy zgłębnikowaniu
3 – zmiana zabarwienia, niewielka zmiana kształtu oraz obrzęk
dziąsła, krwawienie przy zgłębnikowaniu
4 – zmiana zabarwienia i znaczna zmiana kształtu dziąsła,
krwawienie przy zgłębnikowaniu
5 – zmiana zabarwienia i znaczny obrzęk dziąsła z owrzodzeniem
lub bez, krwawienie przy zgłębnikowaniu
GSBI – wskaźnik krwawienia z kieszonki
dziąsłowej
We wskaźniku uwzględnia się cztery jednostki dziąsłowe ośmiu
przednich zębów szczęki i żuchwy :
- dziąsło brzeżne od strony wargowej,
- dziąsło brzeżne od strony językowej
- brodawka międzyzębowa mezjalnie
- brodawka międzyzębowa dystalnie
Wskaźnik ten pozwala na uchwycenie wczesnych objawów
choroby przyzębia
PI
(Periodontal Index)
- wskaźnik stanu przyzębia
0
– brak zapalenia, pełna sprawność czynnościowa
1
– łagodne zapalenie brzegu dziąsła, nie otaczające zęba
2
– zapalenie dziąsła otaczające ząb, przyczep nabłonkowy w
normie
6
– zapalenie dziąsła z tworzeniem kieszonek patologicznych,
umocowanie zęba dobre, brak zaburzeń funkcji żucia
8
– zaawansowana destrukcja przyzębia z utratą funkcji żucia
Wskaźnik ten oblicza się dla danej
osoby jako średnią arytmetyczną dla
wszystkich przebadanych zębów
Wskaźnik dla populacji – oblicza się
jako średnią arytmetyczną wskaźników
poszczególnych osób
Współczynniki umieralności
(na 1000 mieszkaoców)
w 1996 roku
Meksyk
4,5
Polska
10,0
Uzbekistan
6,6
Austria
10,1
Japonia
7,1
Szwecja
10,5
Australia
7,1
Wielka Brytania
10,7
Kanada
7,2
Niemcy
10,9
Hiszpania
8,7
Chorwacja
11,1
USA
8,8
Czechy
11,4
Szwajcaria
8,9
Litwa
12,5
Francja
9,0
Bu
łgaria
13,6
Grecja
9,4
W
ęgry
14,2
Kazachstan
9,4
Rosja
15,5
Finlandia
9,7
Łotwa
15,9
Standaryzowane współczynniki
umieralności
(na 1000 mieszkańców) w 1996 roku
Japonia
5,7
USA
7,8
Francja
6,4
Meksyk
9,7
Szwajcaria
6,4
Chorwacja
9,9
Szwecja
6,5
Czechy
10,3
Kanada
6,6
Polska
10,6
Hiszpania
6,7
Bu
łgaria
11,6
Australia
6,8
Litwa
11,7
Grecja
7,0
W
ęgry
12,3
Austria
7,5
Łotwa
14,0
Niemcy
7,6
Kazachstan
15,1
Finlandia
7,7
Rosja
15,1
Wielka Brytania
7,7
Uzbekistan
16,1
Standaryzacja
Standaryzacja współczynników – proces matematyczny mający
na celu wyeliminowanie wpływu różnej struktury
wewnętrznej (np. wiekowej) porównywanych populacji.
współczynnik standaryzowany metodą bezpośrednią =
i
i
N
N
i
i
n
d
Gdzie:
d
i
= liczba zdarzeń w poszczególnych grupach wiekowych
n
i
= liczebność poszczególnych grup wiekowych
N
i
= liczebność populacji standardowej