Po przerwaniu lub zmiażdzeniu rdzenia kręgowego, występuje u ludzi tzw. wstrząs
rdzeniowy. U ludzi zdrowych podrażnienie skóry na podeszwie wywołuje podeszwowe
zgięcie palców, zgięcie grzbietowe stopy i cofniecie konczyny. Podrażnienie skóry po
uszkodzeniu rdzenia wywołuje odruch patologiczny zwany odruchem Babińskiego. Polega on
na podeszwowym zgięciu czterech placów stopy i grzbietowym zgięciu palucha. Po kilku
tygodniach sutuacja ulega pogorszeniu - odruch masowy- podrażnienie wywołuje zgięcie
palców i stopy, cofnięcie obu kończyn i jednocześnie odruchowe oddawanie kału i moczu.

Zespół Browna-Séquarda (zespół poprzecznego uszkodzenia połowy rdzenia, ang. Brown-

Séquard syndrome, Brown-Séquard's hemiplegia, Brown-Séquard's paralysis) – zespół

neurologiczny spowodowany jednostronnym, poprzecznym uszkodzeniu połowy rdzenia

kręgowego. Na obraz kliniczny zespołu w czystej postaci składają się:



tożstronny niedowład piramidowy poniżej miejsca uszkodzenia, spowodowany

uszkodzeniem drogi korowo-rdzeniowej (górnego neuronu ruchowego)



tożstronne zniesienie czucia rodzaju dotyku, rozróżniania dwóch jednocześnie

dotykanych punktów, wibracji i czucia głębokiego (propriocepcji) poniżej miejsca

uszkodzenia, spowodowane uszkodzeniem pęczka smukłego i klinowatego



przeciwstronne zaburzenia czucia bólu i temperatury poniżej miejsca uszkodzenia,

spowodowane uszkodzeniem drogi rdzeniowo-wzgórzowej



zniesienie wszystkich modalności czucia w zakresie unerwianych przez uszkodzony

korzeń nerwu (lub korzenie) dermatomów



niedowład obwodowy mięśni unerwianych przez uszkodzone korzenie nerwów.

Jamistość rdzenia (łac. syringomielia, ang. syringomyelia) – przewlekła, dość rzadka

choroba rdzenia kręgowego, a czasem także pnia mózgu (jamistość opuszki, syringobulbia)

charakteryzująca się powstawaniem cewkowatych jam w rdzeniu kręgowym, zwykle w

odcinku szyjnym, z tendencją do rozszerzania się na pozostałe odcinki. Choroba rozpoczyna

się zwykle w trzeciej lub czwartej dekadzie życia i ma charakter powoli postępujący.

Najczęstsze objawy to tzw. rozszczepienne zaburzenia czucia, osłabienie, często

asymetryczne kończyn górnych z zanikami mięśniowymi, może dołączyć się także osłabienie

kończyn dolnych i zaburzenia chodzenia a także (w późnym okresie choroby) zaburzenia

zwieraczy. Przyczyna choroby pozostaje niejasna, chociaż interesujące jest współistnienie jej

w dwóch trzecich przypadków z zespołem Arnolda-Chiariego. Leczenie jamistości rdzenia

dotyczy przypadków z powiększającymi się jamami syringomielicznymi i polega na

neurochirurgicznym drenażu jamy.

Porażenie, paraliż (łac. plegia) – stan charakteryzujący się całkowitą niemożnością

wykonywania ruchu, na skutek braku dopływu bodźców nerwowych do mięśni.

Wyróżnia się:



porażenie wiotkie pochodzenia neurogennego – spowodowane uszkodzeniem

obwodowym nerwów (np. pourazowe, poinfekcyjne, nowotworowe), przewodzących

impulsację nerwową z ośrodków wyższych do efektora, którym jest

mięsień. Neurologiczne objawy porażenia wiotkiego, to: duże obniżenie napięcia

mięśniowego, zanik mięśni, drżenie pęczkowe mięśni, zniesienie odruchów w objętej

paraliżem kończynie, neurogenny zapis w elektromiogramie.



porażenie wiotkie pochodzenia miogennego – związane z uszkodzeniem samego mięśnia

lub grupy mięśniowej najczęściej na skutek urazu, niedorozwoju, miopatii.



porażenie spastyczne – porażenie kurczowe – spowodowane

uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Objawami paraliżu spastycznego są:

wzmożone napięcie mięśniowe, brak zaniku mięśni, brak zmian w badaniu

elektromiograficznym, odruchy kloniczne, odruchy patologiczne, zniesienie odruchów

powierzchniowych.