SPOSOBY PRODUKCJI
- agrarne
- fordystyczne (długie linie
produkcyjne, duże zakłady, mała
elastyczność)
- postfordystyczne
- społeczeństwo informatyczne
(najwyższy poziom)
Obecnie zmniejszyła się liczba krajów
o gosp. agrarnej i fordystycznej
GLOBALIZACJA
Oznacza tworzenie nowego typu
powiązań między przedsiębiorstwami,
państwami i społeczeństwami. Jest
określeniem procesu, w którym
wydarzenia, decyzje i działania
występujące w jednej części świata
mają znaczące konsekwencje dla
pojedynczych ludzi i całych
społeczeństw w odległych nawet
częściach globu. Obszarami
globalizacji są finanse, rynki, strategie
konkurencyjne, technologia, badania i
rozwój wiedzy, modele konsumpcji i
style życia, regulacje prawne, a także
obraz ujednoliconego świata.
Globalizacja zapewnia korzyści
wynikające przede wszystkim z
rozszerzania skali produkcji i
przedłużania cykli życia produktów.
WPŁYW GLOBALIZACJI NA
ROZWÓJ MIAST I OBSZARÓW
METROPOLITALNYCH
- Intensyfikacja światowej konkurencji
w handlu międzynarodowym
- Wyraźny wzrost niepewności
gospodarowania (zmiany oprocent.
kapit., w poziomie inflacji i bezrobocia,
duże skoki kursów walut)
- wykształcenie się odmiennego od
dotychczasowego sposobu
organizowania działalności
gospodarczej
- zwolnienie tempa rozwoju krajów
uprzemysłowionych
- przyśpieszony upadek okręgów
surowcowych i uprzemysłowionych
- powstanie i rozwój przeds.
międzynarodowych o światowym
zasięgu działania
- rosnący udział usług w PKB
- wyeksploatowanie tradycyjnych
regionów surowcowych
- zwiększona konkurencja ze strony
krajów azjatyckich o innej strukturze
pracy
- skrócenie cyklu życia produktu
- dążenie inwestorów do skrócenia
czasu zwrotu kapitału
ATRYBUTY GLOBALIZACJI
- swobodny przepływ ludzi, kapitału,
technologii, informacji
FORMY GLOBALIZACJI
- g. rynków i strategii
- g. finansów i własności kapitałów
- g. technologii, wiedzy oraz badań
naukowych
- g. rządzenia i regulacji prawnych
- g. postrzegania, świadomości, idei i
wartości
- polityczne ujednolicenie świata
Najwyższa konkurencja jest między
korporacjami zjednoczonymi w bloki
gospodarcze:
UE , ang. European Union
NAFTA-PÓŁNOCNOAMERYKAŃSKI
UKŁAD WOLNEGO HANDLU, ang.
North American Free Trade
Agreement
CEFTA-ŚRODKOWOEUROPEJSKIE
POROZUMIENIE O WOLNYM
HANDLU, Central European Free
Trade Agreement, międzynar. umowa
gosp., zawarta 1992 w Krakowie
przez Czechy, Polskę, Słowację i
Węgry weszła w życie 1994; do
CEFTA przystąpiły też: Słowenia
(1996), Rumunia (1997) i Bułgaria
(1999) Celem porozumienia było
przezwyciężenie zastoju we
wzajemnych stosunkach handl. i
lepsze przygotowanie się do udziału
w procesie integracji europejskiej.
APEC - WSPÓŁPRACA
EKONOMICZNA AZJI I PACYFIKU,
ang. Asia-Pacific Economic
Cooperation
Współcześnie występują 3
podstawowe typy gospodarki
rynkowej:
1. Neoliberalna(wolna)
2. Społeczna
3. Socjalna(państwo dobrobytu)
Polityka liberalna - polityka, wg której
im mniej państwo ingeruje w
gospodarkę tym lepiej (J. K. Mikke)
SZCZEBLE
- korporacje
- państwa
- regiony, miasta
- przedsiębiorstwa
KTN ( Korporacja trans narodowa ) –
firma globalna posiadająca zdolność
do wykorzystywania źródeł dochodu
w różnych obszarach przestrzeni
światowych.
KORPORACJE WIELONARODOWE,
przedsiębiorstwa, firmy
międzynarodowe, ponadnarodowe,
spółki kapitałowe, prowadzące
działalność gosp., w co najmniej 2
krajach i tworzące zintegrowany,
międzynar. system powiązań gosp.,
podporządkowany wspólnej strategii.
Cechy KTN
- wysoka mobilność przestrzenna
- duża wartość kapitału
- wysoka zdolność do tworzenia i
absorpcji innowacji
- rozwinięte struktury organizacyjne
odpowiadające strukturom państwa
GENERAL MOTORS | FORD |
SHELL
Tempo rozwoju KTN 21% | krajów
najw. 6%
PRACA | ZIEMIA | KAPITAŁ |WIEDZA
PRZESTRZEŃ
jedna z podstawowych (oprócz czasu)
cech materii.
- OBSZAR CENTRALNY – jest to
obszar o wysokim poziomie rozw.
gosp., duża akumulacja kapitału,
rozwinięta infrastruktura, zdolność do
tworzenia i absorpcji innowacji.
- OBSZAR PERYFERYJNY – j.w. ale
nie posiada zdolności do innowacji
tylko do absorpcji
- OBSZAR MARGINALNY – odbiera
negatywne skutki procesów
globalizacji; występują negatywne
trendy rozw. gosp.; brak jest
potencjału endogenicznego
pozwalającego na odwrócenie
negatywnych trendów
gospodarczych
NIC – brak czasu i przestrzeni
DEFINICJE
SYSTEM OSADNICZY – jest to sieć
jednostek osadniczych wraz z ich
zewnętrznymi i wewnętrznymi
powiązaniami
- stare ( Europa, Azja )
- nowe ( USA, Australia )
lub
- skoncentrowane ( USA, Australia )
- rozczłonkowane ( Rosja )
GĘSTOŚĆ SYSTEMU
OSADNICZEGO – jest to średnia
odległość miast
UKŁAD OSADNICZY – jest to obszar
zasiedlenia się ludności wyznaczony
codziennymi wędrówkami do pracy
- układy pierwotne oparte na
jednorodnym miejscu pracy np.
osada przy szybie wydobywczym
- układy wtórne oparte o wiele
różnorodnych miejsc pracy
- układy terytorialne – wiele
różnorodnych form pracy z przewagą
usług
(ich formy: aglomeracje, konurbacje,
obszary metropolitalne)
AGLOMERACJA – obszar cechujący
się wysokim poziomem
zurbanizowania (stosunek ludności
zamieszkałej w miastach do ogółu
ludności) na którym występuje jedno
lub kilka jednostek osadniczych typu
miejskiego z których jedna lub kilka
pełni funkcję dominującą. Cechuje się
wysokim stopniem integracji
gospodarczej, infrastruktury)
Charakterystyczne procesy dla
aglomeracji:
- codzienna wymiana półproduktów,
wyrobów, towarów między przeds.
- codzienne wędrówki do pracy
- występowanie wspólnych urzędów
infrastrukturalnych
- występowanie wspólnych miejsc
cotygodniowego wypoczynku
KONURBACJA [łac.], urb. typ
policentrycznej aglomeracji miejsko-
przemysłowej, w której żadne miasto
nie ma znaczenia dominującego (np.
GOP).
- jest to duży ośrodek miejski w którym
oprócz funkcji lokalnych pełnione są
funkcje o zasięgu regionalnym,
krajowym i międzynarodowym
O randze metropolii świadczy zasięg
przestrzenny pełnionych przez nią
funkcji
- światowe ( Nowy Jork, Paryż,
Londyn, Tokio )
- kontynentalne ( Berlin, Praga )
- międzynarodowe
- krajowe
OBSZAR METROPOLITALNY –
obszar wyznaczony zasięgiem
oddziaływania gosp. i świadczenie
usług ośrodka miejskiego
MIASTO – jest to obszar o wysokiej
koncentracji ludności, zabudowy,
infrastruktury i miejsc pracy o
charakterze pozarolniczym.
URBANIZACJA – to ciągły proces
wzrostu ilości i wielkości miast
FAZY URBANIZACJI
1. URBANIZACJA – charakteryzuje
się tym, iż rośnie liczba ludności miast
(aglomeracji) przy czym dynamika
wzrostu ludności w obszarze
centralnym jest wyższa niż w
obszarach zewnętrznych
2. SUBURBANIZACJA – liczba
ludności miasta (aglomeracji) rośnie
przy czym liczba ludności na
obszarach zewnętrz. przyrasta
szybciej a niżeli w obszarze
centralnym.
3. DEZURBANIZACJA
(deurbanizacja) – cechuje się
odpływem ludności z miast
(aglomeracji) na obszary zewnętrzne
(kryzys wielkich miast)
4. REURBANIZACJA – zjawisko
łączenia się aglomeracji
wielkomiejskich w systemy
metropolitarne typu megalopolis oraz
charakteryzujące się silnym rozwojem
usług w strefach peryferyjnych,
strefach aglomeracji, obecnie proces
ten zaznacza się w USA i Japonii.
[ z notatek: powoli zaczyna wzrastać
liczba ludności miast przy czym
większą dynamiką cechuje się obszar
centralny (odrodzenie się wielkich
miast) ]
PROGI (BARIERY) ROZWOJU
MIAST
· Miasto jest systemem złożonym
· Miasto rozwija się w sposób
dialektyczny tzn. że w procesach
rozwoju nie ma równowagi
· Rozwój miasta ma charakter ciągły
· Istnienie napięć w rozwoju miast jest
barierą obiektywną
! KLASYFIKACJA BARIER
· 1. Bariera ilościowa w rozwoju
miasta: brak wolnych terenów
inwestycyjnych (uzbrojenie terenu)
brak środków finansowych na rozwój
infrastruktury
· 2. Bariera jakościowa – niska jakość
funkcjonowania urzędów, niski
poziom wykształcenia, zła jakość
środowiska, brak kapitału
społecznego
· ! Kapitał społeczny – to co wypełnia
przestrzeń między ludźmi, to:
instytucje, organizacje,
stowarzyszenia, kluby, fundacje,
kapitał to także system wartości i
przekonań obowiązujących w
społeczeństwie np. mamy wpływ na
funkcjonowanie państwa
· naczelny cel funkcjonowania –
przetrwanie biologiczne narodu
· Polska jest na bardzo niskim
poziomie z kapitałem społecznym
· ! 4 RODZAJE BARIER
· 1. Bariery strukturalne – wynikają ze
struktur zagospodarowania
przestrzennego miasta ( struktura
zabudowy centrum miasta)
· 2. Bazy fizjograficzne – wynikają one
z cech fizycznych terenu (np. spadki
terenów, wody gruntowe)
· 3. Bariery funkcjonalne – wynikają z
rozmieszczenia funkcji
przestrzennych ( nie można
lokalizować funkcji kolizyjnych )
· 4. Bariera technologiczna – wynika z
parametrów technicznych i
technologicznych urządzeń,
infrastruktury komunalnej (wodociągi,
linie energetyczne)
Miasto rozwija się w sposób skokowy.
UŻYTKOWNICY MIASTA
3 Grupy użytkowników
dla ludności
1. Space behavioral -
zapotrzebowanie
2. Space location – lokalizacja
dla jedn. gospod.
3. Space developmental – rozwój
(budowa)
Użytkownicy
1.
Ludność
2.
Jednostki gospodarcze
· Te 3 rodzaje zachowań występują
zgodnie z naszymi
zapotrzebowaniami
!* JEDNOSTKI GOSPODARCZE
- wyróżniam 2 kategorie walorów
użytkowych przestrzeni to:
1. Zasoby – atrakcyjność danej
lokalizacji z punktu widzenia
możliwości pozyskania wszystkich
niezbędnych czynników produkcji
2. kat. popytu – atrakcyjność danej
lokalizacji z punktu widzenia
możliwości zbytu produkowanych
dóbr i usług
!* kryterium lokalizacji jedn.
gospodarczej to maksymalizacja
walorów użytkowych popytu i podaży
CZYNNIKI UWZGLĘDNIAJĄCE
PRACE PRZEDSIĘBIORCÓW PRZY
PODEJMOWANIU DECYZJI
LOKALIZACYJNYCH
1 Czynniki stymulujące podjęcie
działalności inwestycyjnej
- zasady i kwalifikacje siły roboczej
- wysoka chłonność rynku lokalnego
- rozwinięta infrastruktura rynkowa i
transportowa
- sprawny system telekomunikacji
- przychylność władz lokalnych wobec
inwestorów
- jasność, klarowność i stabilność
przepisów ustalonych przez władze
lokalne
2 Nie zachęcające do podejmowania
decyzji
- wysoka stopa bezrobocia i związana
z nią patologia społeczna
- wysokie zagrożenie wynikające z
przestępczości
- degradacja środowiska naturalnego
- trudności ze znalezieniem lokalu
- wysokie ceny ziemi
- długi okres załatwienia formalności
- częste zmiany w przepisach
dotyczących prowadzenia
działalności gospodarczej
3 Obojętne przy podejmowaniu
działalności
!* CZYNNIKI UNIWERSALNE
LOKALIZACJI JEDNOSTEK
GOSPODARCZYCH
1 Dostępność komunikacyjna i
telekomunikacja, dostępność
przestrzenna, niezawodność dotarcia
na czas
2 Występowanie wysoko
wykwalifikowanej siły roboczej o
różnym profilu kształtowania
3 Infrastruktura techniczna (dobrze
rozwinięta)
4 Możliwość uzyskania ulg lub
zwolnienia od podatku, taniego
kredytu bądź gwarancji kredytowej.
5 Możliwość wykorzystania wolnych
obiektów i gruntów komunalnych
6 Sprzyjający klimat inwestycyjny,
przychylność władz i społeczeństwa
lokalnego
7 Możliwość realizacji wspólnych
projektów inwestycyjnych w oparciu o
partnerstwo publiczno-prywatne
8 Dostęp do środków akademickich i
badawczo rozwojowych,
umożliwiających przeszkolenia
pracowników, dostęp do innowacji,
technologii
9 Brak silnych związków zawodowych
10 Chłonność rynku lokalnego
11 Dobra jakość środowiska
naturalnego
12 Dostęp do zasobów____________
o wysokim standardzie
13 Stabilizacja polityczna obszaru
występowania tradycji kulturowej
!* KORZYŚCI AGLOMERACJI
(SKUPIENIA)
Korzyści skupienia, dzielą się na 2
podstawowe kategorie:
*1. Korzyści lokalizacji – wynikają ze
skupienia na danym obszarze
przedsiębiorstwa o tym samym lub
zbliżonym profilu produkcji
*Główne źródła korzyści lokalizacji
- istnienie wyspecjalizowanej dla
potrzeb działalności gospodarczej
infrastruktury
- wyspecjalizowanie ___________
instytucji obsługowych
- wykwalifikowanej siły roboczej
- możliwość nawiązania współpracy z
jednostkami gospodarczymi o
podobnym profilu
- możliwość przejmowania korzyści
tzw. Pozytywnej konkurencji
- pozytywne efekty konkurencji (Dolina
Krzemowa –USA ; skupisko
przemysłu włókienniczego )
· KLASTER – obszar na którym
zlokalizowane są firmy o podobnym
profilu produkcji bądź o
komplementarnym zakresie produkcji
np. klaster meblowy.
*2. Korzyści urbanizacji – wynikają z
faktu zlokalizowania się w obszarach
miasta, czyli związku firmy z
gospodarką infrastruktury i komunalną
*Główne źródła korzyści to:
- wysoko wykwalifikowana siła
robocza
- rozwinięta infrastruktura w tym
drogowa i komunikacyjna ( obniżenie
jednostkowego kosztu transportu )
- istnienie firm obsługowych ( co daje
możliwość obniżki kosztów
funkcjonowania poprzez tzw.
outsourcing ).
- Obniżenie kosztów funkcjonowania
poprzez użytkowanie infrastruktury
komunalnej
*Koszty niekorzyści:
- wyczerpanie się terenów, nie ma
możliwości wynajęcia nieruchomości
- niewydolność infrastruktury
- rosną jednostkowe koszty transportu
- spada jakość pracy otoczenia
instytucji i otoczenia rynkowego
- obniżenie jakości środowiska
naturalnego
- rośnie cena siły roboczej
!* 6 GŁÓWNYCH CZYNNIKÓW
LOKALIZACJI JEDNOSTEK
GOSPODARCZYCH
1 Walory użytkowe zasobów (podaży)
2 Walory użytkowe popytu
3 Dążenie do zwiększenia rozmiarów
działalności w celu obniżenia kosztów
jednostkowych
4 Terenochłonność – wielkość terenu
do wartości uzyskiwanych efektów
5 Spójność wewnętrzna jednostki
gospodarczej (jej podatność na
podziały lokalizacyjne)
6 Bezwładność struktur
przestrzennych (dotyczy tendencji do
ograniczania zmian dotychczasowych
miejsc działalności)
!* TENDEDNCJE W
ZACHOWANIACH
PRZESTRZENNYCH:
1 Funkcje usługowe
(wyspecjalizowane i
niewyspecjalizowane)
2 Funkcje o zasięgu lokalnym i
ponadlokalnym
3 Funkcje terenochłonne loklizują się
na obrzeżach miast (np. Salon
Samochodowy)
4 Tendencje do koncentracji funkcji o
zbliżonym profilu
5 Koncentracje funkcji
komplementarnej
6 Tendencja do utrzymywania dzielnic
bądź ulic
7 Wpływa opinia o danym miesiącu
!* POZIOM ŻYCIA – ilość dóbr i usług
w których posiadanie możemy wejść
swoimi zasobami finansowymi
!* JAKOŚĆ ŻYCIA – subiektywna
ocena poziomu życia (czyli poziom
zadowolenia z tego co mamy)
!* ZASPOKOJENIE POTRZEB
BYTOWYCH
1 Poziom oceniamy wg 2 kryteriów:
· co było kiedyś?
· co jest tu i jak jest gdzie indziej?
(porównujemy się do innych poprzez
czas i przestrzeń, poruszamy się w
czasie i przestrzeni).
2 Dotyczy alokacji inwestycji w
określonych sferach (malejąca
krańcowa użyteczność produkcji)
!* FUNKCJE JAKOŚCI ŻYCIA
!* LUDZIE
· warunki bytowe – są to relacje
między człowiekiem a szeroko
rozumianym otoczeniem
· warunki bytowe – są kategorią
obiektywną, opisywalną i mierzalną
!* WALORY UŻYTKOWE
PRZESTRZENI W ODNIESIENIU DO
LUDNOŚCI
· walory użytkowe mieszkania (tj.
cena, dostępność, stan techniczny,
walory sąsiedztwa)
· walory użytkowe pracy – podobnie
jw. – traktowane szeroko:
dostępność pracy zgodnie z
kwalifikacjami, zagospodarowanie,
możliwość rozwoju, środowisko
pracy
· walory użytkowe obsługi – związane
z dostępnością i jakością placówek
usługowych (kryterium lokalne
ludności jest maksymalizacją
walorów użytkowych przestrzeni)
!* RELACJA WŁADZA A
JEDNOSTKI GOSPODARCZE
· jednostki gospodarcze są kreatorem
miejsc pracy, kreatorem dobrobytu
· jednostki są realizowane na
działalność zysku
· władze muszą z jednej strony dążyć
do wspierania działalności
gospodarczej a z drugiej strony
muszą kontrolować ze względu na
wzrost kosztów społecznych
· władze muszą myśleć w kategoriach
długookresowych, jednostki
zorientowane są na jak najszybszy
zwrot kapitału
· władze są od tego aby interes ogółu
był nadrzędny do partykularnych
interesów jednostki
!* PRZYKŁADOWE PYTANIA
1. Co to są walory użytkowania?
2. Czynniki lokalizacji
3. Co to są efekty zewnętrzne?
4. Co to jest klaster (claster)?
EKONOMIKA (łc. oeconomicus z gr.
oikonomikós związany z
zarządzaniem domem,
ekonomiczny?) 1. dział ekonomii
zajmujący się poszczególnymi
gałęziami gospodarki wraz z relacjami
pomiędzy nimi (np. e. handlu,
transportu) oraz zagadnieniami
zwianymi z rodzajami działalności
gospodarczej (np. e. przedsiębiorstw).
2. gospodarka, zarządzanie czymś.