System finansowy Państwa
OBIEG OKRĘŻNY W GOSPODARCE
System finansowy Państwa
OBIEG OKRĘŻNY W GOSPODARCE
OBIEG OKRĘŻNY W GOSPODARCE
Gospodarstwa domowe
i
przedsiębiorstwa
Usł
ug
i i
dob
ra
Doch
ód g
ospo
dars
tw
Doc
hód
prz
eds
ięb
iors
tw
Usłu
gi i
dob
ra
Płac
e
Pra
ca
i in
ne
za
sob
y
Prac
a i in
ne z
aso
by
Rynek zasobów
Rynek dóbr i usług
Klienci
Firmy
Wy
da
tki
do
mo
we
GOSPODARKA
Gospodarka jest układem komplementarnych ,
wzajemnie ze sobą powiązanych elementów ,
które najbardziej ogólnie można podzielić na :
Rynek towarów i usług ( konkurenci , kanały
dystrybucji , klienci )
Rynek środków produkcji ( technika , technologia ,
surowce , usługi )
Rynek pracy ( siła robocza )
Rynek ziemi
Rynek kapitału ( kredyty , akcje, obligacje )
RYNEK FINANSOWY
Rynek kapitałowy w skrócie nazywamy rynkiem
finansowym . Na rynku finansowym występuje
podaż i popyt na środki finansowe.
W skład zasobów finansowych tworzących podaż na
rynku finansowym można zaliczyć :
Oszczędności gospodarstw domowych w aktywach
przynoszących dochód
Oszczędności podmiotów gospodarczych
Oszczędności przymusowe tworzone przez państwo za
pomocą systemu podatkowego
Oszczędności gromadzone przez banki i instytucje
dokonujące długoterminowych lokat ( towarzystwa
ubezpieczeniowe , fundusze emerytalne , fundusze
powiernicze )
Popyt na rynku finansowym
Popyt na rynku finansowym jest zgłaszany
przez :
Podmioty gospodarcze , jeżeli ich kapitały
własne okażą się niewystarczające na
finansowanie rozwoju ,
Państwo i instytucje z nim związane
Organy samorządowe
Gospodarstwa domowe ( kredyty
konsumpcyjne , hipoteczne )
Podstawowe funkcje rynku
pieniężnego to:
Stworzenie możliwości upłynniania
przejściowo występujących nadwyżek
pieniężnych oraz uzupełniania niedoborów
o podobnym charakterze,
Wycena pieniądza jako specyficznego
towaru - określenie wysokości procentu w
krótkoterminowych i średnioterminowych
operacjach finansowych.
Rynek finansowy
Rynek finansowy stanowi pomost pomiędzy
pożyczkobiorcami, podmiotami i osobami
poszukującymi środków finansowych a
pożyczkodawcami, którzy dysponują
środkami i są skłonni zrezygnować z
bieżącej konsumpcji w zamian za
wynagrodzenie ( np. oprocentowanie ).
Sprawny i dobrze funkcjonujący rynek
finansowy jest elementem niezbędnym do
rozwoju gospodarczego kraju. Rynek
finansowy umożliwia sprawny przepływ
środków pomiędzy sektorami gospodarki
kraju oraz pomiędzy krajem a zagranicą.
PODZIAŁ RYNKU FINANSOWEGO
- ze względu na rodzaj aktywów
Rynek pieniężny ( rynek pieniężny jest
rynkiem kapitałów krótkoterminowych do
jednego roku )
Rynek kapitałowy ( rynek kapitałowy jest
rynkiem kapitałów długoterminowych
powyżej jednego roku )
Rynek walutowy ( rynek walutowy jest
rynkiem na którym dochodzi do wymiany
walut )
Rynek pieniężny
Rynek pieniężny dostarcza kapitału
krótkoterminowego (do 1 roku czasu)
na finansowanie działalności bieżącej
banków, przedsiębiorstw, innych
podmiotów i osób fizycznych.
Rynek kapitałowy
Rynek kapitałowy jest rynkiem
kapitałów średnio i długoterminowych
przeznaczonych na finansowanie
inwestycji. Ze względu na kryterium
celu podmiot ma możliwość uzyskać
na rynku kapitałowym środki na
inwestycje rozszerzające możliwości
rozwoju.
Rynek walutowy
Rynek walutowy obejmuje operacje
finansowe walutowe - wymiany jednej
waluty na inne oraz kształtowanie
kursów walutowych. Rynek walutowy
jest rynkiem międzynarodowym.
Umożliwia m.in. przepływ kapitału na
różne rynki regionalne i
poszczególnych państw.
Rynek instrumentów
pochodnych
Zmienność rynków finansowych i
związane z tym ryzyko spowodowało
powstanie rynku instrumentów
pochodnych. Podstawowym
zadaniem instrumentów pochodnych
jest zabezpieczanie się przed
ryzykiem, co nie oznacza, że istnieje
szereg inwestorów spekulujących tymi
instrumentami
PODZIAŁ RYNKU KAPITAŁOWEGO
Rynek kapitałowy dzieli się na rynek pierwotny
i wtórny.
Rynek papierów wartościowych pierwotny
jest to rynek papierów wartościowych na
którym emitent oferuje papiery po stałej
cenie.
Rynek papierów wartościowych wtórny jest
to rynek papierów wartościowych
znajdujących się już w obiegu.
System finansowy Państwa
System finansowy państwa to sposób obiegu
pieniądza w gospodarce.
Generalnie najprostszy schemat obiegu pieniądza
przedstawia się następująco : pomiędzy producentem
a konsumentem następuje przepływ pieniądza za
pracę. Jednocześnie w wyniku zakupu produkcji
dokonuje się przesunięcia środków pieniężnych od
konsumenta do producenta w zamian za dostarczone
przez niego usługi czy też towary. Część
konsumentów decyduje się na odroczenie konsumpcji
( oszczędzają ) , oferują swoje oszczędności w sposób
bezpośredni albo przez powołane do tego instytucje
takie jak banki , firmy ubezpieczeniowe , fundusze,
giełdę.
Najważniejsze elementy systemu
finansowego Państwa :
Państwo-urzędy państwowe
pobierające podatki, opłaty, cła ,itd.
Bank centralny
Banki komercyjne
Giełda papierów wartościowych
Podmioty gospodarcze
Fundusze powiernicze
Firmy ubezpieczeniowe
Urzędy państwowe pobierające
podatki, opłaty, cła.
Urzędy skarbowe
Gminy
Urzędy celne
Bank centralny
Bank centralny jest to bank państwa ,
którego główną funkcją jest emisja
pieniądza oraz bezpośrednie lub pośrednie
kształtowanie ilości oraz ceny kredytów.
W Polsce rolę banku centralnego spełnia
NBP. Ustawy bankowe z 1989 nadały NBP
rolę banku centralnego. NBP ma za zadanie
emisję pieniądza krajowego,
opracowywanie polityki pieniężno-
kredytowej oraz nadzór nad systemem
bankowym.
Bank centralny
W gospodarce rynkowej bank centralny spełnia różne
funkcje. Zasadniczo uważa się że jest bankiem
emisyjnym , bankiem państwa i bankiem banków.
Bank centralny w roli banku emisyjnego odpowiada za
zmiany emisji pieniądza w gospodarce.
Określa zasady kreacji pieniądza gotówkowego i
decyduje o jego wartości.
Wypełniając funkcję banku państwa , bank centralny
jest regulatorem obiegu pieniężnego wewnątrz kraju
oraz równowagi bilansu płatniczego . Kontroluje także
stabilność waluty krajowej poprzez obsługę budżetu
państwa i długu publicznego.
Bank centralny jako bank banków odpowiada za
kreację pieniądza kredytowego i płynności całego
systemu bankowego.
Bank centralny
Zadania i funkcje banku centralnego
1. Bank centralny w systemie gospodarki narodowej
Bank centralny realizuje w gospodarce narodowej szereg istotnych
zadań związanych z obiegiem pieniężnym i zaopatrzeniem
gospodarki w kredyt. Jest przede wszystkim odpowiedzialny za
dopływ do gospodarki pieniądza gotówkowego i kreację przez
banki komercyjne pieniądza kredytowego. Oprócz tego stwarza
warunki do sprawnego przebiegu rozliczeń pieniężnych
dokonywanych za pośrednictwem banków. Wykonując swoje
podstawowe zadania w zakresie polityki pieniężnej bank centralny
kieruje się postawionymi przed nim, celami. We współczesnych
rozwiniętych gospodarkach rynkowych takim niekwestionowanym
celem długoterminowej polityki banku centralnego jest stabilność
pieniądza.
Zadaniem banku centralnego jest dostosowanie ilości pieniądza
do wartości wytwarzanych towarów i usług, ograniczając lub
zwiększając ilość pieniądza w gospodarce.
Bank centralny
Przyjmując za kryterium oceny ilość pieniądza płynącego do
gospodarki wyodrębnia się restrykcyjną lub ekspansywną politykę
banku centralnego.
Bank centralny do realizacji swoich celów stosuje odpowiednie
instrumenty.
Kredyt refinansowy , kredyt dyskontowy oraz lombardowy
( kredyt udzielany pod zastaw papierów wartościowych ) - strumień
środków pieniężnych stawiany przez bank centralny do dyspozycji
banków komercyjnych na rynku międzybankowym.
Stopy procentowe , redyskontowa , refinansowa .
Ustalanie rezerwy obowiązkowej ( wkład gotówkowy banku
komercyjnego w banku centralnym ustalony procentowo do
posiadanych ogólnych wkładów.
Operacje otwartego rynku ( uprawnienia banku centralnego do
zakupu i sprzedaży papierów wartościowych. )
Bony skarbowe np. 13 tygodniowe , 52 tygodniowe . Czasowa
regulacja obiegu pieniądza .
Bank centralny
Stabilność pieniądza
Realizacja celu jakim jest stabilność pieniądza odbywa się za
pomocą stosowanych przez bank instrumentów polityki pieniężnej.
Stabilizacja pieniądza odbywa się na dwóch płaszczyznach:
stabilizacja wartości wewnętrznej pieniądza,
stabilizacja wartości zewnętrznej pieniądza.
Zapewnienie stabilności poziomu cen:
Stabilność poziomu cen zależy od ilości pieniądza w obiegu. Ilość
pieniądza gotówkowego znajdującego się w obiegu jest określana
przez bank centralny, który korzysta z prawa wyłączności do jego
emisji. Ilość pieniądza kredytowego jest określana przez możliwości
banków komercyjnych w zakresie tworzenia pieniądza
kredytowego. Bank centralny musi jednak regulować tworzenie
pieniądza kredytowego. Do sterowania ilości pieniądza
znajdującego się w obiegu służą instrumenty polityki pieniężnej,
które bank centralny stosuje w ramach swoich uprawnień.
Bank centralny
Stabilizacja kursu pieniądza.
Bank centralny jest instytucją posiadającą instrumenty do interwencji na
rynku walutowym. Kurs walutowy wskazuje na zewnętrzną wartość
pieniądza. Wyraża on siłę nabywczą pieniądza krajowego w stosunku do
zagranicznych środków płatniczych.
Instrumenty polityki dewizowej banku centralnego zmierzają do zrównania
bilansu płatniczego kraju. Ich zadaniem jest przeciwdziałanie
niepożądanemu wzrostowi ilości pieniądza przy dodatnim i niepożądanemu
zmniejszeniu się ilości pieniądza przy ujemnym bilansie płatniczym.
Przy dodatnim bilansie płatniczym bank centralny może próbować pobudzać
eksport pieniądza, zniechęcać podmioty zagraniczne do dokonywania lokat,
przeciwdziałać dopływowi kapitału zagranicznego w drodze zaciągania
kredytów zagranicznych przez firmy krajowe.
Przy ujemnym bilansie płatniczym bank centralny może próbować za
pomocą polityki dyskontowej podnieść poziom oprocentowania, aby
przyciągnąć w ten sposób lokaty dewizowe z zagranicy.
Podniesienie stopy dyskontowej oznacza jednak podrożenie kredytu
krajowego i może w ten sposób negatywnie odbić się na wzroście
gospodarczym.
Bank centralny
Funkcja emisyjna
znaków pieniężnych Rzeczpospolitej
Polskiej. Znaki te są prawnymi
środkami płatniczymi na jej obszarze.
Wzory i wartość nominalną
banknotów oraz wzory i wartość
nominalną, stop, próbę i masę monet
oraz wielkość emisji znaków
pieniężnych ustala prezes NBP.
Bank centralny
Funkcja banku banków
Funkcja banku banków wiąże się z oddziaływaniem na
system bankowy w sposób umożliwiający realizowanie
przyjętej polityki pieniężno-kredytowej. Na banku
centralnym spoczywa także odpowiedzialność za
stabilność, rozwój i sprawność funkcjonowania całego
systemu bankowego oraz tworzenie regulacji
zapewniających płynność sektora bankowego.
NBP kształtuje też politykę stopy procentowej,
prowadzi politykę rezerw obowiązkowych oraz
organizuje system informacyjny dla całego systemu
bankowego.
Bank centralny
Politykę pieniężno-kredytową NBP realizuje za pomocą
szerokiej gamy instrumentów, a mianowicie:
instrumentów ilościowej kontroli kredytu:
stopy procentowej banku centralnego,
rezerw obowiązkowych,
operacji otwartego rynku,
operacji refinansowych,
pułapów kredytowych,
pozostałych instrumentów obejmujących między innymi:
określenie maksymalnych terminów płatności kredytu,
gwarancje odnoszące się do rodzaju i wysokości kredytu,
limity globalne i czasowe,
podawanie celów, na jakie mogą być udzielane określone
kredyty.
Bank centralny
Funkcja banku państwa
Rola NBP jako banku centralnego państwa
polega na formułowaniu i realizacji polityki
pieniężnej, organizowaniu i czuwaniu nad
sprawnym przebiegiem procesów rozliczeń i
rozrachunków w systemie bankowym. NBP
ponosi także współodpowiedzialność za
politykę dewizową i politykę kursu walut.
Problem autonomii banku
centralnego
Znaczenie niezależności banku centralnego
Bank centralny musi być instytucją niezależną. 4 cechy dotyczące
niezależności banku centralnego.
Cel działalności banku musi być określony w akcie normatywnym
możliwie wysokiej rangi (w konstytucji lub w ustawie o banku
centralnym).
Wiąże się to ze sposobem wybierania organów kierowniczych. Bank
centralny będzie instytucją samodzielną jeżeli te organa będą
wybierane w sposób demokratyczny przez parlament. Prezesa NBP
wybiera sejm na wniosek prezydenta. Rada Polityki Pieniężnej
składa się z 10 osób (Prezes NBP i 9 członków), 3 wybiera sejm, 3
senat, 3 powołuje prezydent.
Długość kadencji tych organów. Im dłuższa kadencja tym dłuższą
politykę mogą prowadzić. Prezesa NBP i Radę Polityki Pieniężnej
wybiera się na 6 lat.
Kwestia finansowania deficytu budżetowego. Niezależny Bank
Centralny nie jest zobligowany do finansowania deficytu
budżetowego. W Polsce Bank Centralny jest instytucją niezależną.
Instrumenty polityki pieniężnej
Banku Centralnego
Rezerwy obowiązkowe
Polityka rezerw obowiązkowych.
Rezerwy bankowe są to należności
tworzone od określonych pozycji pasywów,
które banki komercyjne muszą utrzymywać
w Banku centralnym. Ustala się pewną
stopę procentową od rezerwy na poziomie
od 0-30%. Jeżeli Bank Centralny chce, aby
banki komercyjne udzielały mniej kredytów
podnosi stopę procentową rezerw
obowiązkowych. W przeciwnym wypadku
obniża ją.
Instrumenty polityki pieniężnej
Banku Centralnego
Polityka redyskontowa
Bank centralny nie tylko ogranicza ilość
środków finansowych, ale też jest skłonny w
określonych warunkach zasilać je w
dodatkowe środki. Operacje te określa się
pojęciem operacji refinansowych, a mogą
przybierać formę kredytu dyskontowego,
redyskontowego, lombardowego, itd.
Instrumenty polityki pieniężnej
Banku Centralnego
Polityka redyskontowa – 3 elementy polityki
redyskontowej
Określenia warunków jakim muszą odpowiadać weksle
przyjmowane do dyskonta
Ustalenie dla każdego banku kontyngentu weksli, jaki jest
skłonny zakupić Bank Centralny.
Ustalenie stopy redyskontowej.
Bank Centralny przyjmuje do redyskonta weksle handlowe,
związane z prowadzeniem działalności handlowej. W wyniku
polityki redyskontowej zamienia mniej płynne formy
aktywów w bardziej płynne czyli gotówkę. Podniesienie stopy
podraża koszty pozyskania pieniądza w banku centralnym i
zniechęca banki do przeprowadzania tego typu operacji. Tym
samym bank centralny wpływa na ograniczenie kreacji
pieniądza bankowego. Z kolei obniżenie stopy dyskontowej
obniża cenę pieniądza i stanowi zachętę do rozszerzenia
akcji kredytowej przez banki komercyjne.
Instrumenty polityki pieniężnej
Banku Centralnego
Polityka lombardowa
Polityka lombardowa polega na udzielaniu poprzez Bank Centralny
bankom komercyjnym kredytu lombardowego pod zastaw określonych
papierów wartościowych. Kredytów udziela do wysokości 80% wartości
papierów objętych zastawem. Stopa lombardowa jest zawsze wyższa od
stopy redyskontowej.
Kredyt lombardowy został wprowadzony do polskiego systemu bankowego w
połowie 1990 r. Zmiana zasad udzielania tego kredytu nastąpiła pod koniec
1995 r.
NBP udziela bankom kredytu refinansowego:
pod zastaw papierów wartościowych, zwanego kredytem lombardowym,
do określonej wysokości w rachunku kredytu.
Kredyt lombardowy udzielany jest pod zastaw papierów wartościowych, a
mianowicie bonów skarbowych oraz obligacji pożyczki państwowej. Do
ustanowienia zastawu na papierach wartościowych stosuje się przepisy
Kodeksu Cywilnego o zastawie na prawach.
Banki wykorzystują kredyt lombardowy dla ratowania swojej bieżącej
płynności, tzn. gdy odczuwają chwilowy brak gotówki w kasach bądź na
rachunku w banku centralnym.
Instrumenty polityki pieniężnej
Banku Centralnego
Operacje otwartego rynku
Bank centralny może prowadzić politykę pieniężną za
pomocą operacji papierami wartościowymi. NBP jest
upoważniony do emisji papierów wartościowych i ich
sprzedawania. Operacje otwartego rynku polegają na
kupnie bądź sprzedaży określonych papierów
wartościowych na rynku pieniężnym. Instrumentem
oddziaływania przez bank centralny w ramach tych
operacji jest wyznaczanie wielkości transakcji
papierami wartościowymi na rynku pieniężnym i stóp
procentowych stosowanych przy tych transakcjach.
Proces tworzenia pieniądza
bankowego
Środki pieniężne, które są wykorzystywane
za pośrednictwem banku można podzielić
na pieniądz gotówkowy, substytuty
pieniądza (czeki), pieniądz bankowy.
Środki pieniężne można podzielić na:
Pieniądz gotówkowy
Substytuty pieniądza
Pieniądz bankowy
Proces tworzenia pieniądza
bankowego
Pieniądz bankowy jest kreowany przez banki.
Od przyjmowanych depozytów bank komercyjny musi
stworzyć rezerwę w Banku Centralnym.
Bank A znalazł chętnych do zaciągnięcia kredytów.
Uregulowali oni należności w banku B. Bank musi
utworzyć rezerwy w wysokości rezerwy obowiązkowej,
pozostała część może być przeznaczona na udzielanie
kredytów.
W systemie bankowym następuje tworzenie nowego
pieniądza tzw. bankowego. Nie jest to pieniądz
materialny, są to tylko zapisy na kontach, ale można
nim regulować należności. Więc jest to pieniądz.
Banki komercyjne
Banki komercyjne są to instytucje finansowe działające na
podstawie prawa bankowego oferujące następujące
podstawowe usługi finansowe :
Prowadzenie rachunków bankowych.
Udzielanie kredytów osobom fizycznym.
Udzielanie kredytów podmiotom gospodarczym.
Udzielanie gwarancji i poręczeń.
Karty ( obciążeniowe i kredytowe ).
Emisja papierów wartościowych ( obligacje
komunalne , kwity depozytowe podmiotów
gospodarczych )
Inne instrumenty finansowe redyskonto weksli , wykup
wierzytelności faktoring , forfaiting , akredytywy.
Rynek pożyczek międzybankowych
Międzybankowy rynek pieniężny jest miejscem
spotkania popytu i podaży banków na pieniądz.
Banki posiadające nadwyżki środków są gotowe je
odsprzedać, czyli udzielić pożyczek innym bankom za
określoną cenę. Banki mające niedobór środków są
gotowe kupić je, czyli przyjąć w depozyt od innych
banków też po określonej cenie (stopie procentowej).
Największy rynek w tym względzie jest w Londynie.
Określa się na nim stawki LIBOR (London Interbank
Offered Rate) - średnia arytmetyczna, po której banki
gotowe są sprzedawać swoje nadwyżki na rynku
londyńskim i LIBID - (London Interbank Bid Rate) -
średnia arytmetyczna, po której banki są skłonne
płacić na rynku londyńskim za pozyskiwany depozyt.
Rynek pożyczek międzybankowych
Na rynku polski stawki rynku międzybankowego noszą
nazwy:
WIBOR - (Warsaw Interbank Offered Rate) - średnia
cena, za jaką bank gotowy jest udzielić pożyczki -
oprocentowanie, po jakim banki udzielą pożyczek
innym bankom.
WIBID - (Warsaw Interbank Bid Rate) - średnia cena,
jaką bank jest skłonny zapłacić za pozyskany depozyt
- roczna stopa procentowa, jaką banki zapłacą za
środki przyjęte w depozyt od innych banków.
Rynek pożyczek międzybankowych
Ponieważ banki potrzebują jak i oferują środki na różne
terminy rozróżniamy transakcje:
O/N (overnight -przez noc) - termin jednodniowy, pieniądze
dostarczone w dniu transakcji, zwrot następnego dnia do
określonej godziny,
T/N (tom/next) - termin jednodniowy, pieniądze dostarczane
na drugi dzień po zawarciu transakcji (możliwość prolongaty
na dni następne, pożyczkodawca upoważniony do
wypowiedzenia umowy dnia poprzedniego),
S/N (spot/next) - termin jednodniowy, pozwalający na
wcześniejsze zaplanowanie transakcji, pieniądze
przekazywane dwa dni po zawarciu transakcji,
a także 1 tygodniowe (1W), 2 tygodniowe (2W), miesięczne,
dwu- , trzy-, sześcio- i dziewięciomiesięczne (1M, 2M, 3M,
6M, 9M) oraz roczne (1R).
Rynek pożyczek międzybankowych
Stawki LIBOR czy WIBOR nie tylko wyznaczają cenę
pieniądza międzybankowego, ale służą często jako
podstawa do wyznaczenia oprocentowania kredytów
czy określenia wartości niektórych instrumentów
finansowych.
Wysokość ceny pieniądza (stopy procentowej) zależy
od wielu czynników:
wysokości stóp bazowych banku centralnego –
najczęściej stopy kredytu refinansowego,
lombardowego i redyskontowego.
Popytu i podaży pieniądza,
Jakości i sytuacji ekonomicznej odbiorców środków.
Giełda papierów wartościowych
celem giełdy jest prowadzenie działalności z zakresie
publicznego obrotu papierami wartościowymi .
Giełda jest rynkiem na którym handluje się papierami
wartościowymi dopuszczonymi do obrotu publicznego.
Dopuszczeniem papierów wartościowych do obrotu
publicznego zajmuje się Komisja Papierów
Wartościowych.
Na giełdzie w sytuacjach odpowiednio atrakcyjnych
dla inwestorów dochodzi do ulokowania kapitału w
sferę produkcyjną lub usługową lub w papiery
wartościowe emitowane przez Skarb państwa .
Giełda papierów wartościowych
Funkcje giełdy papierów wartościowych
Mobilizacja kapitału
Transformacja kapitału
Wycena kapitału ( akcje na rynku
pierwotnym są sprzedawane po cenie
emisyjnej , na rynku wtórnym na
giełdzie dochodzi do transakcji po
cenie rynkowej.
Domy maklerskie
Domy maklerskie są to instytucje za
pośrednictwem , których emitent
sprzedaje papiery wartościowe na
rynku pierwotnym oraz inwestorzy
dokonują obrotu na rynku wtórnym.
Depozyt papierów wartościowych
jego funkcje.
Funkcje depozyt papierów wartościowych:
Przechowywanie i rejestracja papierów
wartościowych
Rejestracja zmian stanu posiadania na
kontach depozytowych w wyniku transakcji
między uprawnionymi.
Nadzór na zgodnością wielkości emisji i
ilości papierów wartościowych w obrocie.
Wystawianie świadectw depozytowych
Rodzaje papierów wartościowych :
Akcje.
Akcja jest papierem wartościowym udziałowym ,
stwierdzającym jaki udział posiada jej właściciel w
kapitale zakładowym spółki akcyjnej. Akcje mogą być
przedmiotem obrotu.
Obligacje.
Obligacja jest papierem wartościowym dłużnym w
którym emitent stwierdza że jest dłużnikiem wobec
właściciela obligacji i zapłaci kwotę pieniężną oraz
ustalone oprocentowanie w sposób i w terminach
ustalonych w obligacji.
Akcje
Akcja jest papierem wartościowym reprezentującym
częściowy udział właściciela akcji w kapitale akcyjnym
spółki. Jako współwłaściciel spółki każdy akcjonariusz
ma wynikające z tego prawa, tzw. prawa majątkowe,
które nie mają żadnego czasowego ograniczenia,
bowiem akcje emitowane są na czas nieokreślony.
Najważniejsze z tych praw to:
prawo do uczestniczenia w Walnym Zgromadzeniu
Akcjonariuszy,
prawo do udziału w zyskach (dywidendy),
prawo poboru nowych akcji.
Obligacje.
Emitentem obligacji może być:
Skarb Państwa,
podmioty prowadzące działalność gospodarczą, posiadające
osobowość prawną,
gminy, powiaty, województwa, a także związki tych jednostek oraz
miasto stołeczne Warszawa,
instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska
lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw
należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju
(OECD), lub bank centralny takiego państwa, lub instytucje, z
którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy regulujące
działalność takich instytucji na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i
zawierające stosowne postanowienia dotyczące emisji obligacji,
banki,
inne podmioty posiadające osobowość prawną, upoważnione do
emisji obligacji na podstawie innych ustaw niż ustawa o
obligacjach,
Rodzaje obligacji :
Indeksowane
Zerokuponowe
Podmioty gospodarcze :
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą na
podstawie wpisu do ewidencji gospodarczej przy Gminach
-Spółki osobowe
Spółka jawna , działalność w większym zakresie,
Spółka partnerska ( partnerami w spółce mogą być wolne
zawody takie jak : adwokat , aptekarz, architekt, biegły
rewident ,broker ubezpieczeniowy, doradca podatkowy,
księgowy, lekarz, notariusz, radca prawny, rzecznik
patentowy, rzeczoznawca majątkowy, tłumacz przysięgły.
Spółka komandytowa
Spółka komandytowo-akcyjna
-Spółki kapitałowe
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Spółka akcyjna ,
Towarzystwa Ubezpieczeniowe
Fundusze Emerytalne
Towarzystwa ubezpieczeniowe i fundusze
emerytalne są bardzo znaczącymi
inwestorami na rynku kapitałowym. Ze
względu na swoje rozmiary oraz potrzeby
inwestycyjne instytucje te oddziałują na
rynek w wieloraki sposób.
Ze względu na bezpieczeństwo wkładów
inwestują one w papiery wartościowe o
stosunkowo niskim poziomie ryzyka
inwestycyjnego takie jak bony skarbowe ,
obligacje skarbowe i obligacje komunalne
albo renomowanych spółek .
Fundusze powiernicze
Fundusze powiernicze służą do wspólnego lokowania
środków pieniężnych inwestorów w papiery
wartościowe. Oznacza to , że pieniądze
poszczególnych uczestników funduszu inwestycyjnego
są lokowane w te same papiery wartościowe , a
korzyści lub straty solidarnie są dzielone między
uczestnikami funduszu w zależności od wysokości ich
udziałów.
Fundusze dzielimy na :
Fundusze obligacji
Fundusze zrównoważone ( mieszane , inwestujące w
obligacje i akcje w ustalonych proporcjach )
Fundusze akcyjne