Laminarne
kristy mitochondrialne
Synteza lizyny poprzez szlak
kwasu
aminoadypinowego
Wewnętrzna
mitoza
Chityna
oraz
glukany
w ścianie komórkowej
Substancja zapasowa
glikogen
Królestwo
Fungi
(tzw. grzyby prawdziwe)
Formy
komórkowe
oraz
strzępkowe
(w części
apikalnej strzępki obecny Spitzenkorper), w
niektórych grupach
dymorfizm
komórkowo-
strzępkowy
Znanych ok. 100 000 gatunków
Szacunkowa liczba: 1,5 mln gatunków
(głównie w tropikach)
Hawksworth, 1991; Hawksworth et
al., 1995
Chytridiomycota
– grzyby skoczkowe
Zygomycota
– grzyby sprzężniowe
Glomeromycota
– grzyby
arbuskularne
Ascomycota
– grzyby workowe
(workowce)
Basidiomycota
– grzyby
podstawkowe
(podstawczaki)
Przodkowie grzybów – najprawdopodobniej uwicione
pierwotniaki zbliżone do współczesnego typu
Choanoflagellata
Bardzo podobne do komórek gąbek.
Prawdopodobnie również przodkowie zwierząt
Najstarsza
(ewolucyjnie) grupa
Wodne (wody słone i słodkie) oraz lądowe
pasożyty i saprobionty
Substraty/żywiciele: glony eukariotyczne, sinice,
grzyby,
owady i inne
stawonogi,
subst. organiczna (w tym
chityna, keratyna,
celuloza),
rośliny, ziarna pyłku
Do 1995 opisano 1264 gatunki, gł. ze strefy
umiarkowanej
północnej półkuli
Gromada
Chytridiomycota
Rozmnażanie bezpłciowe –
zoospory
wytwarzane w zoosporangiach,
często
aktywnie wyrzucane
Jedyna grupa grzybów właściwych, w której
występują pływki (!)
Ściana komórkowa zbudowana z
chityny
(w przypadku jednego gatunku stwierdzono celulozę)
Pływki
– z
jedną biczykowatą
wicią,
z tyłu
komórki
Zygota
przekształca się w strukturę
przetrwalnikową
(lub, rzadziej, daje początek formie
diploidalnej)
Rozmnażanie płciowe: izo-, anizo- oogamia
Specyficzna budowa zoospor (różne typy
budowy – cecha taksonomiczna)
Kompleks
mikrociałka – krople tłuszczowe
(Microbody-Lipid Globule Complex ) –
zgrupowanie kropli tłuszczowych, mikrociałek,
mitochondriów i cystern obserwowane na poziomie
ultrastrukturalnym (TEM) w komórkach zoospor
tlenowych Chytridiomycota
Komórka/plecha
cenocytyczna
(komórczakowa)
często występują
ryzoidy
lub
ryzomycelium
(bardzo cienkie strzępki, przypominające ryzoidy)
,
rzadziej strzępki
Grzyby
holokarpiczne
i
eukarpiczne
Głównie
słodkowodne
, rzadziej
glebowe
lub
słonowodne
Wiele to pasożyty glonów, grzybów i roślin
Bardzo różne formy
Najsłabiej poznana grupa
Rząd
Chytridiales
ok. 80 rodzajów, 500 gatunków
np. Allochytridium
Chytridium
Chytriomyces
Cladochytrium,
Nowakowskiella
Rhizophydium
Synchytrium
Synchytrium endobioticum
Choroba: rak ziemniaka
Synchytrium endobioticum cykl życiowy
zarodnia zimowa
zoospory
encystacja, infekcja
prosorus
sorus
gamety
MEJOZA
SYNGAMIA
zoospory
Wyodrębnione z rzędu Chytridiales na
podstawie różnic w budowie ultrastrukturalnej
zoospor
Grzyby
glebowe
, nie wodne (!)
Saproby
i
pasożyty
W wielu wypadkach brak danych o
rozmnażaniu płciowym (u niektórych
izogamia)
Wszystkie gatunki monocentryczne
(eukarpiczne i holokarpiczne)
Rząd
Spizellomycetales
rybosomy
w centrum
komórki
częściowo oddzielone
przez błonę
zazw.
jedna kropla
tłuszczu
mikrotubule
wyrastające
z kinetosomu
rumposom
jądro
nie zwiazane
z
kinetosomem
dodatkowa cetriola
związana
z kinetosomem
rybosomy rozłożone
w całej cytoplaźmie
wiele kropli
lipidowych
mikrotubule
nie wyrastają
z kinetosomu
brak
rumposomu,
jądro
związane
z kinetosomem
brak dodatkowej centrioli
Chytridiales
Spizellomycetales
8 rodzajów:
Caulochytrium
Gaertneriomyces
Kochiomyces
Olpidium
Rozella
Spizellomyces
Triparticular
Urophlyctis
Spizellomyces punctatus –
obiekt analiz mitochondrialnego RNA
Olpidium brassicae –
pasożyt roślin kapustnych, (Brassicaceae),
wektor wirusów (!)
Przede wszystkim wodne,
saprobiontyczne
Rozmnażanie płciowe
na drodze
oogamii
– tylko w tej grupie
(męskie gamety tzw. anterozoidy)
Rząd
Monoblepharidales
np. Gonapodya
Monoblepharella
Harpochytrium
Oedogoniomyces
Monoblepharis
Żyją w
przewodzie pokarmowym roślinożernych
ssaków
,
rozkładają celulozę
i rozdrabniają
ligninę umożliwiając
jej dalszy rozkład
przez bakterie
ligninolityczne
Rząd
Neocallimastigiales
np. Neocallimastix
Pyromyces
Orpinomyces
Caecomyces
Bezwzględne
anaeroby
(beztlenowce);
brak mitochondriów (!), ich rolę pełnią
hydrogenosomy
(organelle otoczone podwójną błoną)
Rozmnażanie bezpłciowe przez
wielowiciowe
zoospory
Czapeczka jądrowa
– struktura zoospor
zbudowana z masy rybosomów, przylegająca do
jądra, otoczona błoną będącą kontynuacją
zewnętrznej błony jądrowej
Rząd
Blastocladiales
Na różnych substratach, szczególnie łatwe
do znalezienia na gnijących owocach i
okorowanych pniach drzew
np. Catenaria
Physoderma (pasożyty roślin
naczyniowych),
Blastocladiella
Blastocladia
Coelomomyces (pasożyty zwierząt)
Allomyces
Batrachochytrium
Batrachochytrium dendrobatidis – groźny
patogen żab i
innych płazów (ponad
90 rożnych żywicieli)
Infekcja regionów skeratynizowanych (otwór
gębowy, stopy) objaw: hyperkeratynoza
(zgrubienie warstwy keratynowej) chorobie
sprzyja niska temperatura
Patogen pochodzi z Afryki,
w Europie od lat 30-tych XX w.
obecny również w USA, Australli,
Azji, Ameryce Południowej
Allomyces
spp.
Grzyby wodne,
strzępkowe
Cykl życiwowy
haplo-diplontyczny
(przemiana pokoleń)
gametotallus 1n – wykształca
gametangia
hormony płciowe: sirenina
(żeński)
paryzyna
(męski)
anizogamia
zygota kiełkuje w plechę
2n
sporotallus 2n – wykształca
zoosporangia
(romnażanie
bezpłciowe)
sporangia spoczynkowe
(tu
mejoza
) – zoospory
1n
Do 1974 roku wszystkie gatunki w rodzaju
Endogone
W 1974 roku 4 rodzaje w rzędzie Endogonales
(Zygomycota)
W 1990 roku 6 rodzajów i rząd Glomales
(Zygomycota)
W 2001 roku gromada Glomeromycota
Gromada
Glomeromycota
Ok. 150 gatunków
Nieseptowane
strzępki
Brak rozmnażania płciowego
(rekombinacja?)
Tworzenie dużych
zarodników
średnicy ok. 40-
800 µm,
o wielowarstwowych ścianach;
często wewnątrz bakterie!
Kilkaset do kilku tysięcy
jąder
(heterogeniczne!)
Pojedynczo lub w grupach – tzw. sporokarpiach
Glomus sp.
Gigaspora sp.
Scutellospora sp.
Acaulospora sp.
Entrophospora sp.
Geosiphon pyriforme
Symbioza z prokariotycznymi glonami z
rodzajuNostoc
Obligatoryjna symbioza z roślinami:
rośliny naczyniowe – mikoryza
arbuskularna
wątrobowce – mycotallus
Niemożliwe do utrzymania w czystych kulturach
bez roślin symbiotycznych (lub ich korzeni)
grzybnia zewnętrzna
apresorium
grzybnia
wewnątrzkorzeniowa
arbuskule
pęcherzyki
peletony = zwoje
Symbioza ubikwistyczna
Niska specyficzność; kolonizacja jednego
systemu korzeniowego przez wiele gatunków;
kombinacje mniej i bardziej kompatybilne; wzajemny
wpływ: zbiorowisko roślinne zbiorowisko
AMF
Pozytywny wpływa na:
wzrost
obieranie związków mineralnych (gł.
fosfor)
odporność na patogeny
Duże znaczenie w rolnictwie, sadownictwie,
hodowli roślin ozdobnych
Powstały ok. 600–620 mln lat temu
Pierwsze zachowane zarodniki: Rhynia Chert,
Szkocja, ok. 480 mln lat temu (ordowik)
Najstarsze arbuskule sprzed 400 mln lat
(dewon)
Prawdopodobnie
brały udział w wychodzeniu roślin na ląd