Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
STUDIA INŻYNIERSKIE
KIERUNEK: BUDOWNICTWO
Wykłady z przedmiotu:
Nawierzchnie drogowe i technologia
robót drogowych
Temat:
Stabilizacja gruntów
Opracowanie: dr inż. Piotr Zieliński, dr
inż.Wanda Grzybowska
Politechnika Krakowska
Katedra Budowy Dróg i Inżynierii Ruchu
Rok akademicki 2012/2013
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Metody ulepszania gruntów
Modyfikacja, czyli wstępne ulepszenie gruntu spoistego,
zmierzające do poprawy urabialności, zwiększenia stopnia
rozdrobnienia, obniżenia wilgotności naturalnej i aktywacji
powierzchni cząstek gruntowych. Stosuje się do tego celu:
wapno hydratyzowane Ca(OH)
2
,
wapno palone mielone CaO
aktywne popioły lotne z węgla brunatnego (CaO > 7%).
Stabilizacja,
czyli
właściwy
proces
ulepszania,
przekształcający grunt sypki lub spoisty w konstrukcyjny
materiał drogowy, odznaczający się odpowiednią nośnością
oraz odpornością na działania wody i mrozu.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Stabilizacja może mieć charakter:
fizyczny, polegający na poprawie jego zagęszczalności i zmniejszenia
wrażliwości na warunki atmosferyczne (stabilizacja mechaniczna,
stabilizacja lepiszczami: adhezja, kohezja))
fizykochemiczny, w którym istotną rolę odgrywają pewne zjawiska
powierzchniowe, jak oddziaływania elektrostatyczne, adhezja, sorpcja,
wiązania wodorowe, występujące na powierzchni kontaktu ziarn lub
cząstek gruntowych z materiałem wiążącym (modyfikacja wapnem lub
aktywnymi popiołami lotnymi)
chemiczny, prowadzący do powstania w gruncie trwałego szkieletu
nośnego na skutek procesu wiązania spoiw z drobnymi frakcjami
gruntowymi. Sztywny szkielet nadający mieszance znaczną nośność
wypełniony jest niezwiązanymi spoiwem cząstkami gruntowymi, które
pełnia równocześnie rolę amortyzatorów sił zewnętrznych działających
na szkielet nośny i zmniejszają ogólną sztywność układu (stabilizacja
cementem, a także wapnem i aktywnymi popiołami lotnymi, przy
dodaniu takiej ilości spoiwa, aby umożliwić procesy wiązania).
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Korzyści stabilizacji gruntów
spoiwami:
zwiększenie tempa powadzonych robót ziemnych,
znaczne obniżenie kosztów przez wybranie stabilizacji
jako alternatywy dla wymiany gruntu i wykorzystanie
materiału miejscowego,
osiągnięcie relatywnie dużej wytrzymałości warstwy
stabilizowanej,
zabezpieczenie warstw nasypów i wykopów przed
wpływem warunków atmosferycznych,
zabezpieczenie nieskończonych robót ziemnych przed
okresem zimowym,
osiągnięcie korzyści ekologicznych przez redukcję
zużycia kruszyw naturalnych.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
•
Wapno budowlane PN-EN 459-1-2010
•
Cementy wg PN-EN 197-1,
•
Żużel granulowany wielkopiecowy częściowo
mielony lub mielony wg PN-EN 14227-2,
•
Popiół lotny wg PN-EN 14227-4,
•
Spoiwo drogowe wg PN-EN 14227-5 .
Normalizacja spoiw
:
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
TECHNOLOGIA PRAC
STABILIZACYJNYCH
Niezależnie od wyboru spoiwa do stabilizacji danego gruntu
technologia wykonania gotowej warstwy składa się z
wykonania zasadniczych etapów mających na celu:
rozdrobnienie gruntu,
wymieszanie ze spoiwem i woda,
wyprofilowanie
zagęszczenie.
Towarzyszy temu przeważnie bardzo podobny sprzęt, prace
odbywają w podobnych warunkach realizacji.
Na przestrzeni lat technologia stabilizacji gruntu ulegała
ewolucji
mającej
na
celu
zwiększenie
dokładności
prowadzonych robót i doprowadzenie parametrów gotowej
warstwy do parametrów osiągniętych na próbkach w
warunkach laboratoryjnych.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Metody stabilizacji gruntów
W zależności od zastosowanego sprzętu rozróżniamy
dwie metody wykonawstwa prac stabilizacyjnych:
mieszanie bezpośrednio w miejscu wbudowania
(metoda in situ),
mieszanie w węzłach stacjonarnych ( metoda in
plant).
Każda z metod posiada swoje zalety i wady, a wybór
zależy od skali przedsięwzięcia i dostępnego
sprzętu.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Metoda stabilizacji gruntów „in situ”
Zalety
Wady
•łatwość transportu sprzętu,
•możliwość doboru liczby
maszyn w zależności od
wielkości robót,
•gotowość całego odcinka do
zagęszczenia bezpośrednio po
wymieszaniu,
•duża wydajność,
•możliwość częściowego
osuszenia gruntu przez
odparowanie w czasie
kilkukrotnego przejazdu
recyklera
•trudność w uzyskaniu
równomiernej grubości
warstwy,
•mniejsza dokładność
wymieszania w porównaniu z
metodą In – Plant,
•duże uzależnienie od
warunków atmosferycznych,
•trudności w prowadzeniu prac
na odcinkach wąskich
( poniżej 2m), lub odcinkach z
gęsto występującymi
studzienkami, kolektorami
ściekowymi czy płytkim
uzbrojeniem terenu.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Metoda stabilizacji gruntu „in plant”
Zalety
Wady
•dokładne dozowanie spoiwa,
wody i gruntu ( możliwość
odziarnienia mieszanki),
•kontrola dna koryta i grubości
warstwy,
•niezależność od warunków
atmosferycznych ( np. silnego
wiatru),
•możliwość wykonywania prac
stabilizacyjnych na małych
powierzchniach przy pomocy
niewielkich węzłów
betoniarskich,
•możliwość wykonywania
warstwy o dowolnej grubości.
•konieczność odspojenia gruntu
rodzimego,
•duże nakłady na transport,
•ograniczona możliwościami
węzła wydajność.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Sprzęt stosowany w metodzie „in
situ”
Do prac stabilizacyjnych wykorzystujemy następujące
maszyny:
dozownik spoiwa (rozsypywacz dla spoiw sypkich lub
beczka z dozownikiem dla spoiw płynnych)
Recykler do mieszania gruntu ze spoiwem
Równiarka do profilowania powierzchni po wymieszaniu
gruntu ze spoiwem
walce stalowe okołkowane, gładkie lub ogumione do
zagęszczania warstwy stabilizacji
Przewoźne zbiorniki na wodę do zapewniania wilgotności
optymalne
mieszanki
gruntowo-spoiwowej
podczas
zagęszczania oraz do pielęgnacji warstwy stabilizacji
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Sprzęt stosowany w metodzie „in
plant”
mieszarki stacjonarne np. węzeł betoniarski,
samochody do transportu mieszanki spoiwowo –
gruntowej.
równiarki do rozłożenia warstwy gruntu wymieszanego
ze spoiwem
walce stalowe okołkowane, gładkie lub ogumione do
zagęszczania warstwy stabilizacji
Przewoźne zbiorniki na wodę do zapewniania
wilgotności optymalne mieszanki gruntowo-spoiwowej
podczas zagęszczania oraz do pielęgnacji warstwy
stabilizacji
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Rozsypywacze spoiwa
Przyczepny
Samojezdny
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Sprzęt do mieszania gruntu ze
spoiwem
(stabilizatory lub recyklery)
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Profilowanie gruntu wymieszanego
ze spoiwem za pomocą równiarki
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Profilowanie gruntu wymieszanego z
wapnem spycharką
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Zagęszczanie warstwy gruntu
stabilizowanego spoiwem
Walec okołkowany
Walec stalowy gładki
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Widok warstwy gruntu
stabilizowanego spoiwem po
zagęszczeniu
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Warunki wykonania stabilizacji
gruntu
Prace mogą być rozpoczęte, jeżeli podłoże gruntowe jest
niezamarznięte, nie występują opady atmosferyczne, a
prognozy meteorologiczne wskazują na to, że przez najbliższe
48 h temperatura powietrza będzie przekraczać +5ºC.
Przed przystąpieniem do właściwych prac stabilizacyjnych
zaleca się wykonanie odcinka próbnego (o powierzchni 400 do
800 m
2
) w celu:
stwierdzenie czy sprzęt budowlany użyty do spulchnienia, mieszania,
rozkładania i zagęszczenia warstwy jest właściwy,
określenie grubości warstwy w stanie luźnym koniecznej do
uzyskania wymaganej grubości w stanie zagęszczonym,
określenia potrzebnej liczby przejść walców do uzyskania
wymaganego wskaźnika zagęszczenia.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Ciąg technologiczny stabilizacji
metodą in situ
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Wykonanie stabilizacji gruntu
metodą in situ (2):
W przypadku użycia innego sprzętu po wymieszaniu gruntu ze
spoiwem potrzebny jest przejazd beczkowozu dokładnie dozującego
ilość wody. Rzeczywista wilgotność gruntu powinna mieścić się w
granicach -20% - +10 % wilgotności optymalnej. Doprowadzenie
gruntu do wilgotności optymalnej jest konieczne dla uzyskania
maksymalnego wskaźnika zagęszczenia.
Gotową mieszankę spoiwowo – gruntową profiluje się do pożądanych
spadków podłużnych i poprzecznych za pomocą równiarek.
Bezpośrednio po zakończeniu profilowania przystępuje się do
zagęszczania warstwy. Liczba przejazdów walca powinna być zgodna
z liczbą ustaloną na odcinku próbnym, a w przypadku, gdy nie był on
wykonywany, powinna ona gwarantować osiągnięcie przez warstwę
pożądanego stopnia zagęszczenia. W przypadku grubych warstw
stabilizacji
pierwsze
przejazdy
można
wykonywać
walcem
okołkowanym.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Technologia stabilizacji metodą In –
Plant
Mieszarka stacjonarna powinna być wyposażona w
dozowniki wagowe dla gruntu lub kruszywa, spoiwa i
dodatków. Woda dozowana jest objętościowo. Czas
mieszania w takich mieszarkach nie powinien być
krótszy niż 1 minuta.
Gotowa mieszanka powinna być przewieziona w
miejsce wbudowania i zagęszczona przed czasem
rozpoczęcia wiązania spoiwa.
Do równomiernego rozłożenia warstwy stabilizacyjnej
mogą służyć równiarki lub układarki.
Dalsza technologia wykonywania prac stabilizacyjnych
jest analogiczna do metody mieszania na miejscu.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Spoiny robocze
W miarę możliwości należy unikać podłużnych spoin roboczych,
poprzez wykonanie warstwy na całej szerokości.
Jeśli jest to niemożliwe, przy warstwie wykonywanej w
prowadnicach, przed wykonaniem kolejnego pasa należy pionową
krawędź wykonanego pasa zwilżyć wodą.
Przy warstwie ulepszonego podłoża wykonanej bez prowadnic
należy spulchnić część wcześniej ułożonej i zagęszczonej
mieszanki na szerokości około 15 cm.
Poprzeczną spoinę roboczą, na granicy działek dziennych, należy
wykonać przez spulchnienie wykonanej warstwy na szerokości
około 0,5 m i wymieszanie spulchnionej mieszanki z nową.
Jeżeli w niżej położonej warstwie występują spoiny robocze, to
spoiny w warstwie leżącej wyżej powinny być względem nich
przesunięte o co najmniej 30 cm dla spoiny podłużnej i 1 m dla
spoiny poprzecznej.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Pielęgnacja warstwy stabilizowanej
spoiwem
W celu ograniczenia zjawiska skurczu twardniejącej mieszanki
warstwa powinna być poddana pielęgnacji w okresie co najmniej 7
dni po zakończeniu prac (bez dopuszczenia ruchu budowlanego).
Specyfikacje
Techniczne
dopuszczają
następujące
zabiegi
pielęgnacyjne:
skropienie warstwy emulsją asfaltową lub miękkim asfaltem w
ilości od 0,5 do 1,0 kg/m
2
,
skropienie warstwy specjalnymi preparatami pianotwórczymi
posiadającymi aprobatę techniczną,
utrzymanie w czasie wilgotnym przez kilkakrotne polewanie wodą
w czasie dnia,
przykrycie
warstwy
nieprzepuszczalną
folią
z
tworzywa
sztucznego, ułożoną na zakład co najmniej 30 cm i zabezpieczoną
przed zerwaniem przez wiatr,
przykrycie warstwą piasku lub grubej włókniny technicznej i
utrzymywanie ich w stanie wilgotnym.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Błędy przy projektowaniu stabilizacji
(1):
Brak ścisłego określenia stanu i rodzaju gruntu poddawanego
stabilizacji. W ramach oszczędności finansowych prowadzone badania
geologiczne gruntów są zbyt ogólnikowe lub liczba odwiertów jest
niewystarczająca i nie daje pełnego obrazu warunków gruntowo –
wodnych na odcinku robót.
Przyjmowanie jednego rodzaju spoiwa. Warunki gruntowe mogą się
zmieniać nawet w niewielkich odległościach (np. naprzemienne
występowanie gruntów piaszczystych i gliniastych). Projekt musi więc
przewidywać różne rodzaje spoiwa lub stosowanie odpowiednich
dodatków do spoiwa podstawowego.
Projektowanie warstw stabilizowanych o małej grubości ( 10 - 15
cm). Cienka warstwa stabilizacji w początkowym okresie z pewnością
spełni wymagania określone przez PN, jednak w czasie dalszych prac
nad konstrukcją nawierzchni (np. mechanicznej stabilizacji warstwy
kruszywa) może ona ulec licznym spękaniom i przestanie ona spełniać
powierzone jej zadanie.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Błędy przy projektowaniu stabilizacji
(2):
Projektowanie stabilizacji w dwóch warstwach np. 2 x 15 cm.
Wykonanie kolejnej warstwy stabilizacji przez konieczność użycia
ciężkiego sprzętu jest praktycznie jednoznaczne ze zniszczeniem
poprzedniej warstwy. Obecnie produkowane recyklery pozwalają na
przemieszanie spoiw z gruntem nawet do głębokości 50 cm, także
wykonywanie dwóch cieńszych warstw jest nieuzasadnione zarówno
pod względem technologicznym jak i ekonomicznym.
Nieprzestrzeganie rodzaju i technologii stabilizacji. Wyścig
cenowy podczas przetargów często zmusza wykonawców to
oszczędności materiałowych, a także prowadzenia prac w
niekorzystnych warunkach atmosferycznych pod presją krótkiego
terminu realizacji. Należy jednak pamiętać, że oszczędności te są
pozorne, ponieważ w przyszłości mogą doprowadzić do konieczności
kosztownych napraw.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Błędy przy projektowaniu stabilizacji
(3):
Stosowanie
szablonowej
stabilizacji
cementem
bez
względu na rodzaj gruntu. Mimo pojawienia się na rynku
nowych nowoczesnych spoiw do stabilizacji, cement dalej
pozostaje najbardziej powszechnym spoiwem. Należy jednak
pamiętać, że są grunty, w których cement bez żadnych dodatków
jest spoiwem niewłaściwym i ewentualne pozytywne efekty i
osiągnięcie pożądanych parametrów podłoża może być jedynie
dziełem przypadku.
Brak wiedzy projektantów i inwestorów na temat
wydajności
i
parametrów
nowoczesnego
sprzętu
stabilizacyjnego. Skutkiem tej niewiedzy jest projektowanie
warstwy stabilizowanej spoiwem w miejscach, gdzie jest to
bardzo utrudnione lub nawet całkiem niemożliwe, przez co
nieefektywne ekonomicznie ( np. miejsca o płytkim uzbrojeniu
terenu lub gęsto rozmieszczonych studzienkach).
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Błędy przy projektowaniu stabilizacji
(4):
Nieuwzględnienie skutków wykonanej stabilizacji.
Należy pamiętać o prawidłowym odwodnieniu warstwy
kruszywa nad warstwą stabilizowaną spoiwem. W
przeciwnym razie zbierająca się pomiędzy tymi
warstwami woda może być powodem występowania
wiosennych przełomów na powierzchni nawierzchni.
Wystrzeganie się w/w błędów powinno dać efekt
trwałej i wytrzymałej warstwy stabilizacji, a przez
to nawierzchni mogącej osiągnąć założoną
trwałość zmęczeniową.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Modyfikacja (ulepszenie) gruntu
wapnem
Zawartość wapna 1-3 % => koagulacja cząstek iłowych,
rozdrobnienie gruntu, poprawę mieszania.
Następuje strukturalne przemieszczenie wody – efekt
wewnętrznego
przesuszenia,
podnosi
się
granica
plastyczności, zwiększa wilgotność optymalna dla mieszanki
gruntu z wapnem.
- wzór Jegorowa
gdzie: D - % dodatek wapna
kcal
OH
Ca
O
H
CaO
3
,
15
2
2
D
W
W
g
opt
m
opt
4
,
0
5
,
1
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Nasyp z wapnem przed i po
przejechaniu gruntomieszarki
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Stabilizacja gruntu wapnem
Zawartość wapna 4-8 % => reakcje puculanowe tj.
tworzenia się hydratów krzemianów wapnia i glinianów
wapnia:
gdzie: N = Na
2
O, A = Al
2
O
3
, H = H
2
O, S = SiO
2
, C = CaO
Powstanie i krystalizacja hydratów krzemianów wapnia i
węglanów wapna przy wiązaniu przez wodorotlenek wapnia
dwutlenku
węgla
z
powietrza
powodują
narastanie
wytrzymałości i twardości mieszanek wapienno-gruntowych.
Przy większych zawartościach wapna tworzy się warstwa
ochronna uwodnionych krzemianów i glinokrzemianów wapnia
na cząstkach minerałów iłowych, co hamuje procesy reakcji, a
tym samym wzrost wytrzymałości.
rozpadu
produkty
CSH
SH
C
NH
H
CAS
NH
CH
H
NAS
_
lub
2
4
4
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Grunty do stabilizacji wapnem
Lp.
Właściwości
Wymagani
a
Badania
według
1
Wskaźnik plastyczności, %
(m/m), nie mniej niż
7
PN-B-04481
2
Zawartość ziarn większych od
# 40 mm, % (m/m), nie więcej
niż
15
3
Zawartość części organicznych,
% (m/m), nie więcej niż
10
Do stabilizacji wapnem nadają się grunty spoiste
zawierające minerały ilaste, które wchodzą w
reakcję
z
dodanym
wapnem,
szczegółowe
wymagania podano w tablicy poniżej.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Wapno
Do stabilizacji wapnem należy stosować wapno
suchogaszone (hydratyzowane) Ca(OH)
2
albo wapno
palone niegaszone wg PN-B-30020.
Przydatność wapna należy oceniać na podstawie
atestu producenta, a w przypadkach wątpliwych
należy przeprowadzić badania szczegółowe wg PN-
B-30020.
Wapno
palone
niegaszone
i
suchogaszone
(hydratyzowane) powinno być przechowywane w
warunkach zabezpieczających przed zawilgoceniem i
zanieczyszczeniem.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Wymagania dla gruntu
stabilizowanego wapnem
Lp.
Właściwości
Ulepszo
ne
podłoże
Podbudowa
pomocnicza
(KR1)
1 Wzrost granicy płynności i granicy
plastyczności gruntu po wymieszaniu z
wapnem, % (m/m), nie mniej niż:
30
40
2 Wytrzymałość na ściskanie, MPa, nie
mniej niż:
a) po 7 dniach
b) po 28 dniach
0,3
0,4
0,5
0,7
3 Odporność na zamrażanie i
odmrażanie, ilość cykli, nie mniej niż:
3
5
4 Wskaźnik nośności CBR po 7-dniowej
pielęgnacji wg PN-S-96011 [16], %, nie
mniej niż:
25
40
5 Pęcznienie w cylindrze CBR, %, nie
więcej niż:
1
0,5
6 Odczyn gruntu PH po ulepszeniu, nie
mniej niż:
7
7
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Uwagi dotyczące zastosowania wapna
W
przypadku
wykonywania
stabilizacji
z
zastosowaniem wapna niegaszonego grunt nie
może
być
zagęszczany
bezpośrednio
po
wymieszaniu z wapnem, ponieważ hydratacja
wapna mogłaby uszkodzić zagęszczoną warstwę.
Czas, w którym należy rozpocząć zagęszczenie,
powinien być określony przez laboratorium i
mieścić się w granicach od 6 do 48 godzin.
Przy użyciu wapna hydratyzowanego grunt może
być zagęszczany bezpośrednio po wymieszaniu z
wapnem.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Stabilizacja cementem
Na skutek wiązania zaczynu cementowego z rozproszona frakcją
pyłową i piaskową powstają centrów o dużej wytrzymałości,
rozłożonych w masie gruntu. W miarę wzrostu zawartości cementu
centra powiększają się, tworząc ciągłą strukturę szkieletową, która
podtrzymuje nie związane agregaty cząstek gruntowych.
Cząstki gruntowe wypełniające szkielet są amortyzatorami sił
zewnętrznych i nadają podatność, dzięki której cementogrunt jest
mniej wrażliwy na skurcz od betonu cementowego.
Proces uwodnienia cementu w gruncie jest analogiczny do wiązania
w betonie.
Wytrzymałość zależy głownie od ilości krzemianów, które w procesie
wiązania tworzą trudno rozpuszczalne, łańcuchowe, kwaśne
krzemiany wapnia, wzrost ilości mostków tlenowych prowadzący do
wzrostu wytrzymałości cementu. W procesach hydrolizy i hydratacji
cementu wydziela się w ilości kilkunastu % wodorotlenek wapnia,
oddziałując dodatkowo z gruntem.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Grunty do stabilizacji cementem
Lp.
Właściwości
Wymaga
nia
Badania
według
1
Uziarnienie
a)ziarn przechodzących przez sito # 40 mm, % (m/m),
nie mniej niż:
b)ziarn przechodzących przez sito # 20 mm, % (m/m),
powyżej
c)ziarn przechodzących przez sito # 4 mm, % (m/m),
powyżej
d)cząstek mniejszych od 0,002 mm, % (m/m), poniżej
100
85
50
20
PN-B-
04481
2
Granica płynności, % (m/m), nie więcej niż:
40
3
Wskaźnik plastyczności, % (m/m), nie więcej niż:
15
4
Odczyn pH
od 5 do 8
5
Zawartość części organicznych, % (m/m), nie więcej
niż:
2
6
Zawartość siarczanów, w przelicz. na SO
3
,% (m/m),
nie więcej niż:
1
PN-B-
06714-28
Do stabilizacji cementem nadają się grunty niespoiste
i małospoiste, szczegółowe wymagania podano w
tablicy poniżej
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Dodatkowe kryteria dla gruntów do
stabilizacji cementem:
wskaźnik piaskowy od 20 do 50, wg BN-
64/8931-01,
zawartość ziarn pozostających na sicie # 2 mm -
co najmniej 30%,
zawartość ziarn przechodzących przez sito 0,075
mm - nie więcej niż 15%.
Decydującym sprawdzianem przydatności gruntu
do
stabilizacji
cementem
są
wyniki
wytrzymałości na ściskanie próbek gruntu
stabilizowanego cementem.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Wymagania dla warstwy gruntu
stabilizowanego cementem
Lp
.
Rodzaj warstwy w konstrukcji
nawierzchni drogowej
Wytrzymałość na
ściskanie próbek
nasyconych wodą
(MPa)
Wskaźni
k
mrozoo
d-
pornośc
i
po 7
dniach
po 28
dniach
1 Podbudowa zasadnicza dla KR1 lub
podbudowa pomocnicza dla KR2 do
KR6
od 1,6
do 2,2
od 2,5
do 5,0
0,7
2 Górna część warstwy ulepszonego
podłoża gruntowego o grubości co
najmniej 10 cm dla KR5 i KR6 lub
górna część warstwy ulepszenia
słabego podłoża z gruntów
wątpliwych oraz wysadzinowych
od 1,0
do 1,6
od 1,5
do 2,5
0,6
3 Dolna część warstwy ulepszonego
podłoża gruntowego w przypadku
posadowienia konstrukcji
nawierzchni na podłożu z gruntów
wątpliwych i wysadzinowych
-
od 0,5 do
1,5
0,6
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Skład mieszanki cementowo-
gruntowej
Lp.
Kategoria ruchu
Maksymalna zawartość cementu, % w
stosunku do masy suchego gruntu lub
kruszywa
podbudowa
zasadnicza
podbudowa
pomocnicza
ulepszone
podłoże
1
KR 2 do KR 6
-
6
8
2
KR 1
8
10
10
Zawartość
cementu
w
mieszance
nie
może
przekraczać wartości podanych w tablicy poniżej
Przy stabilizacji gruntów cementem, w przypadkach
uzasadnionych, stosuje się następujące dodatki ulepszające:
•
wapno wg PN-B-30020,
•
popioły lotne wg PN-S-96035,
•
chlorek wapniowy wg PN-C-84127.
•
inne (za zgodą Inżyniera o ile posiadają aprobatę techniczną
wydaną przez uprawnioną jednostkę).
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Stabilizacja aktywnym popiołem
lotnym
(>7,0 wolnego CaO)
Lp.
Właściwości
Wymaga
nia
Badania
według
1
Uziarnienie:
a)ziarn przechodzących przez sito # 40 mm, %
(m/m)
b)ziarn przechodzących przez sito # 20 mm, %
(m/m), nie mniej niż
c)ziarn przechodzących przez sito # 4 mm, %
(m/m), nie mniej niż
d)cząstek mniejszych od 0,002 mm, % (m/m), nie
więcej niż
100
85
50
20
PN-B-
04481
2
Granica płynności, % (m/m), nie więcej niż
40
3
Wskaźnik plastyczności, % (m/m)
od 3 do 20
4
Zawartość części organicznych, % (m/m), nie
więcej niż
5
5
Zawartość siarczanów, w przeliczeniu na SO
3
, %
(m/m), nie więcej niż
1
PN-B-
06714-28
Do wykonywania podbudowy i ulepszonego podłoża z gruntów
stabilizowanych popiołami lotnymi należy stosować grunty mało i
średniospoiste spełniające wymagania podane w tablicy poniżej
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Wymagania dla warstwy gruntu
stabilizowanego aktywnym popiołem
lotnym
Lp
.
Rodzaj warstwy
Wytrzymałość na
ściskanie próbek
nasyconych wodą
(MPa)
Wskaźn
ik
mrozoo
d-
pornoś
ci
po 14
dniach
po 42
dniach
1 Podbudowa
zasadnicza
powyżej 1,6 od 2,5 do
5,0
0,6
2 Podbudowa
pomocnicza
powyżej 1,0 od 1,5 do
3,0
0,5
3 Ulepszone
podłoże
powyżej 0,5 od 1,0 do
2,0
-
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Skład mieszanki popiołowo-
gruntowej
Orientacyjna zawartość popiołów lotnych w mieszance
popiołowo-gruntowej, w stosunku do masy gruntu suchego,
wynosi:
dla ulepszonego podłoża od 6 do 10%,
dla podbudowy pomocniczej
od 8 do 12%,
dla podbudowy zasadniczej od 10 do 15%.
W przypadku stabilizacji gruntu aktywnymi popiołami lotnymi
można stosować następujące dodatki (w stosunku do masy
gruntu):
cement - od 4 do 6%,
chlorek wapniowy lub wodorotlenek sodowy - od 0,5 do 1,5%.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Stabilizacja żużlem wielkopiecowym
granulowanym
Lp.
Właściwości
Wymaga
nia
Badania
według
1 Wskaźnik piaskowy, nie
mniejszy niż:
35
BN-
64/8931-
01
2 Zawartość części
organicznych, barwa cieczy
nie ciemniejsza niż:
wzorcowa
PN-B-
06714-26
3 Zawartość ziarn poniżej
0,075 mm, % (m/m), nie
więcej niż:
8
PN-B-
06714-15
Do
stabilizacji
żużlem
wielkopiecowym
granulowanym stosuje się grunty niespoiste o
własnościach wg tabeli poniżej.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Obszar uziarnienia dla gruntów i materiałów
odpadowych ulepszonych wielkopiecowym żużlem
granulowanym
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Przydatność żużla jako spoiwa
Do stabilizacji gruntu lub kruszywa należy stosować
wielkopiecowy żużel granulowany spełniający wymagania podane
w wytycznych MK-CZDP-1979.
Wielkopiecowy żużel granulowany użyty do stabilizacji powinien
być sypki, o strukturze porowatej lub gąbczastej, bez zbryleń.
O przydatności wielkopiecowego żużla granulowanego decyduje
jego aktywność oznaczona wg Instrukcji CZDP 1980 „Badanie
wskaźnika aktywności żużla granulowanego”.
Dla poprawy aktywności żużla można stosować dodatki
aktywizujące jego właściwości wiążące np.:
Wapno palone mielone lub wapno hydratyzowane
Aktywne popioły lotne (z węgla brunatnego)
Inne (np. wodorotlenek sodu lub pyły z cementowni
Nie stosuje się cementu jako aktywizatora żużla.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Do celów stabilizacji gruntów spoiwami
hydraulicznymi stosowane są nadal następujące
normy i przepisy:
•
PN-S-96011:1998 Stabilizacja gruntów wapnem
•
PN-s-96012:1997 Stabilizacja gruntów cementem
•
BN-71/8933-10 Grunty stabilizowane aktywnymi
popiołami lotnymi
•
BN-71/8933-10 Grunty stabilizowane aktywnymi
popiołami lotnymi
•
OZST D-04.05.04 Podbudowa z gruntu lub
kruszywa stabilizowanego wielkopiecowym żużlem
granulowanym.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Hydrauliczne spoiwo drogowe
jest spoiwem nowej
generacji, stanowi mieszankę różnych składników,
dobieranych z następujących materiałów:
•
klinkier cementu portlandzkiego,
•
żużel granulowany,
•
materialy pucolanowe: naturalne pucolany, aktywowane
termicznie gliny i łupki,
•
popioły lotne: popioły krzemianowe, popioły wapienne,
•
zmielone przepalone łupki przywęglowe,
•
zmielone wapienie,
•
wapno wg ENV 459-1,
•
suche popioły wapienne, zawierające co najmniej 15 %
reaktywnego tlenku wapnia Ca0.
Pełne informacje dotyczące dodatkowych składników,
klasyfikacji i mechanicznych oraz fizycznych wymagań (m.inn.
początek wiązania > 120 min) podaje norma ENV 13282
.
Obecnie produkowane i stosowane spoiwa drogowe mają
różne nazwy handlowe. Do stabilizacji kruszywa stosowane są
spoiwa o nazwach SILMENT, LIPIDUR, GEOSTA, TERRAMIX,
GAMBET, STOIMAX i inne.
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
Nazwy handlowe spoiwa drogowego
stosowanego do stabilizacji gruntów
Lipidur (odmiana D do ulepszania przewilgoconych gruntów,
odmiana DF do stabilizacji)
Silment (odmiana CQP15 do ulepszania przewilgoconych gruntów,
odmiana CQ15 do stabilizacji)
Consolid system (płynny środek Consolid oraz sypki komponent
Solidry)
Geosta (sypki środek służący jako dodatek do cementu)
EN-1 (płynny koncentrat jonowymienny, stosowany najczęściej
łącznie z cementem)
UPD (płynna mieszanina żywic jonowymiennych i związków
organicznych, stosowana najczęściej łącznie z cementem)
Terramix (odmiana PF2,5 do ulepszania przewilgoconych gruntów,
pozostałe odmiany do stabilizacji gruntów, kruszyw i mieszanek).
Project “The development of the didactic potential of Cracow University of Technology in the range of modern construction” is co-financed by the European
Union within the confines of the European Social Fund and realized under surveillance of Ministry of Science and Higher Education
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ