Osłuchiwanie serca
Osłuchiwanie serca
Obmacywanie okolicy przedsercowej
Należy zbadać cztery okolice:
• okolice uderzenia koniuszkowego
• lewy brzeg mostka
• pole tętnicy głównej
• pole tętnicy płucnej
Uderzenie koniuszkowe
Okolica koniuszka serca to miejsce
położone najdalej na lewo i w dół rzutu
serca, w którym wyczuwa się jeszcze
skurcz lewej komory. Prawidłowo znajduje
się ono w piątej przestrzeni
międzyżebrowej w linii środkowo-
obojczykowej.
Uderzenie koniuszkowe może być
wzmocnione lub przemieszczone.
Przemieszczenie uderzenia
koniuszkowego, najczęściej na lewo, jest
spowodowane przesunięciem śródpiersia lub
powiększeniem jam serca.
Przyczyną przemieszczenia uderzenia
koniuszkowego może być samoistne
poszerzenie komór (jak w kardiomiopatii) lub
wywołane przeciążeniem objętościowym (jak
w niedomykalności zastawki dwudzielnej lub
aortalnej).
Unoszące uderzenie koniuszkowe, nie
przemieszczone, wskazuje na przeciążenie
ciśnieniowe lewej komory. Spotykane jest
w nadciśnieniu tętniczym lub w zwężeniu
zastawki aortalnej.
W zaawansowanym stadium tych
schorzeń lewa komora się poszerza.
Podwójne uderzenie koniuszkowe to
dodatkowe tętnienie, występujące po
uderzeniu koniuszkowym, wywołane
skurczem przerosłego przedsionka,
wtórnie do przerostu lewej komory, lub
uwypukleniem ściany tętniaka lewej
komory.
Stukające uderzenie koniuszkowe.
W zwężeniu ujścia mitralnego wzmocniony
i głośny pierwszy ton serca może być
czasami wyczuwalny pod palcami jako
tzw. stukające uderzenie koniuszkowe.
Lewy brzeg mostka
Tętnienia w okolicy lewego brzegu
mostka, wyczuwalne przy obmacywaniu,
wskazują na przerost prawej komory serca
lub powiększanie się lewego przedsionka
w czasie skurczu w niedomykalności
zastawki dwudzielnej.
Pole aortalne
U chorego ze zwężeniem aorty, w pozycji
siedzącej i pochyleniu do przodu, na
prawo od mostka można wyczuci drżenie.
Pole tętnicy płucnej
Wyczuwalna pod palcami, w drugiej
przestrzeni międzyżebrowej lewej,
składowa płucna drugiego tonu serca
świadczy o obecności nadciśnienia
płucnego.
Osłuchiwanie serca
Osłuchiwanie serca
Tony serca
Pierwszy ton serca
Pierwszy ton serca
Pierwszy ton serca powstaje w następstwie
zamknięcia : stawek dwudzielnej i trójdzielnej
i jest najgłośniejszy nad koniuszkiem serca.
Zwykle jest pojedynczy, ale bywa rozdwojony.
Wówczas wymaga różnicowania z czwartym
tonem serca lub klikiem wyrzutowym.
Prawidłowo zastawki zaczynają się zamykać
przed rozpoczęciem skurczu.
Pierwszy ton
Pierwszy ton
Głośny pierwszy ton serca.
Powstaje, gdy skurcz komory rozpoczyna
się przy pełnym rozwarciu zastawki
przedsionkowo-komorowej.
Jest obecny w zwężeniu lewego ujścia
żylnego i przy skróceniu odstępu PR (PQ).
Pierwszy ton serca
Pierwszy ton serca
Cichy pierwszy ton serca.
Powstaje, gdy płatki zastawek są nieruchome, jak
w zaawansowanym zwężeniu lewego ujścia
żylnego ze zwapnieniami, lub gdy zastawki są już
półprzymknięte przed rozpoczęciem skurczu, jak
w wydłużeniu odstępu PQ. Pierwszy ton serca
może być wyciszony przy utrudnionym
przenoszeniu dźwięku np. z powodu płynu w
worku osierdziowym, beczkowatej klatki
piersiowej lub w otyłości.
Zmienna głośność
Zmienna głośność
Głośność pierwszego tonu może różna,
jeśli zmienia się odstęp pomiędzy
skurczem przedsionków i skurczem komór
- zjawisko obserwowane w całkowitym
bloku przedsionkowo-komorowym.
Drugi ton serca
Drugi ton serca
Drugi ton serca powstaje w wyniku
zamknięcia zastawek aorty i tętnicy
płucnej. Jest najlepiej słyszalny w drugiej
przestrzeni międzyżebrowej lewej (tj. w
polu osłuchiwania tętnicy płucnej).
Drugi ton serca
Drugi ton serca
Fizjologiczne rozdwojenie drugiego tonu
serca.
Odstęp między składową płucną i składową
aortalną wydłuża się na szczycie głębokiego
wdechu powodującego zwiększony powrót
żylny do prawego serca. Większa ilość krwi
wyrzucana z prawej komory opóźnia
zamknięcie zastawki tętnicy płucnej.
Drugi ton serca
Drugi ton serca
Paradoksalne rozdwojenie drugiego
tonu serca.
Pojawia się, jeżeli z powodu opóźnionego
opróżniania lewej komory zastawka
aortalna zamyka się po zastawce tętnicy
płucnej. Występuje w dużym zwężeniu
lewego ujścia tętniczego, bloku lewej
odnogi pęczka Hisa oraz w niewydolności
lewej komory.
Trzeci ton serca
Trzeci ton serca
Trzeci ton serca następuje po drugim i
powstaje w czasie napełniania niepodatnej
lewej komory.
Świadczy o niewydolności lewokomorowej.
Jako ton fizjologiczny występuje u dzieci i
osób młodych.
Czwarty ton serca
Czwarty ton serca
Czwarty ton serca występuje po trzecim i
bezpośrednio przed pierwszym tonem.
Jest obecny przy przeroście przedsionka i
świadczy o podwyższonym ciśnieniu w
przedsionku.
PUNKTY OSŁUCHIWANIA
PUNKTY OSŁUCHIWANIA
Serce osłuchuje się w następujących 5 typowych
punktach:
1) II prawe międzyżebrze przy mostku - okolica
osłuchiwania tętnicy głównej i lewego ujścia tętniczego
2) II lewe międzyżebrze przy mostku -okolica pnia płucnego
i prawego ujścia tętniczego
3) III lewe międzyżebrze przy mostku — jest to miejsce
anatomicznego rzutu zastawki dwudzielnej (punkt Erba)
4) V lewe międzyżebrze tuż przy mostku i lewa krawędź
dolnej części mostka — jest to okolica osłuchiwania
zastawki trójdzielnej
5) V lewe międzyżebrze, l cm do wewnątrz od linii
obojczykowej środkowej — okolica uderzenia
koniuszkowego i miejsce osłuchiwania zastawki
dwudzielnej.
SZMERY
SZMERY
Niewinny (łagodny) szmer skurczowy
występuje dość często u dzieci. Pojawia się
we wczesnej fazie skurczu, świadczy o
organicznym uszkodzeniu serca i nie
wywołuje następstw hemodynamicznych.
KLIKI SERCA
KLIKI SERCA
Klik wyrzutowy
Klik wyrzutowy pojawia się krótko po pierwszym
tonie serca u chorych z dwupłatkową zastawką
aortalna.
Klik wyrzutowy obecny w polu osłuchiwania tętnicy
płucnej świadczy o jej łagodnym zwężeniu.
Klik śródskurczowy
Klik śródskurczowy świadczy o wypadaniu płatka
zastawki dwudzielnej.
Klik osierdziowy
Rzadko występujący podczas skurczu klik
osierdziowy nie jest zjawiskiem patologicznym.
SZMERY SERCA
SZMERY SERCA
Szmery skurczowe
Szmer pansystoliczny trwa przez cały okres skurczu aż do
składowej aortalnej drugiego tonu serca.
Występuje w niedomykalności zastawki dwudzielnej,
niedomykalności zastawki trójdzielnej i w ubytku w przegrodzie
miedzykomorowej.
Szmer późnoskurczowy jest szmerem typu crescendo,
występuje pod koniec skurczu, często poprzedza go klik. Jest
charakterystyczny dla zespołu wypadania płatka zastawki
dwudzielnej z jej niedomykalnością.
Skurczowy szmer wyrzutowy o charakterze crescendo-
decrescendo występuje w zwężeniu zastawki aortalnej lub płucnej.
Szmery rozkurczowe
Szmer wczesnorozkurczowy typu decrescendo pojawia : w
czasie rozkurczu, tuż po drugim tonie serca.
Występ w niedomykalności zastawek aorty lub tętnicy
płucnej.
Szmer śródrozkurczowy to turkot o niskiej częstotliwości,
który pojawia się po trzasku otwarcia i wskazuje na obecność
zwężenia zastawki mitralnej lub trójdzielnej.
Szmer przedskurczowy jest szmerem typu crescendo
pojawiającym się tuż przed pierwszym tonem serca. Powstaje
w wyniku przyśpieszonego przepływu krwi przez zwężoną
zastawkę dwudzielną w czasie skurczu przedsionka.
Szmer ciągły (szmer maszynowy Gibsona) obejmuje fazę
skurczu i rozkurczu.
Powstaje w wyniku nieprzerwanego przepływu krwi przez
przetrwały przewód tętniczy.