background image

Ekorozwój w nauce społecznej 

różnych wyznań

Emil Wawruszczak

background image

Wielu ludzi szanuje naturę, ponieważ tak nakazuje jego religia. 

W większości wielkich religii świata istnieją przepisy dotyczące 

traktowania innych istot żywych.

- Religie ludów żyjących w społecznościach plemiennych, czczą 

często naturę lub niektóre zwierzęta.

- Starożytni Grecy i Rzymianie wierzyli, że bogowie mogą 

przybywać na Ziemię pod postacią zwierząt. Każdy ważniejszy bóg 

miał swoje zwierzę- symbol.

- W religii Celtów dąb i sosna były święte, a ich opieką zajmowali 

się druidzi. Byli oni kapłanami natury i dążyli do utrzymania 

naturalnej równowagi w świecie

background image

- Najstarsza z wielkich religii świata- Hinduizm mówi, że we 

wszystkim jest zawarty "Boski Pierwiastek Życia". Hindusi starają 

się nie czynić krzywdy żadnej istocie. Hinduizm dąży do uzyskania 

pokoju w całym Wszechświecie.

- Buddyzm poświęca bardzo dużo miejsca równości wszystkich 

istot żywych. Każdy Buddysta musi rozwijać w sobie podstawowe 

cnoty: majtri- uczucie przyjaźni do wszystkich stworzeń, ahinsa- 

nie szkodzenie nikomu, kasuna- miłosierdzie

- Sintoizm to religia, uznająca, że ludzie i natura są dziećmi 

jednego boga i powinni żyć w harmonii i pokoju. Taoizm, lub inaczej 

uniwersalizm, to system moralno - religijny, w którym największą 

rolę ma Tao - prawo świata. Wyznawcy tej religii dążą do pełnej 

harmonii z całym wszechświatem

background image

 W religii katolickiej przypisywanie człowiekowi pierwszoplanowej 

pozycji we wszechświecie łączy się z jego nadzwyczaj ważną 

odpowiedzialnością za siebie samego i otoczenie. Kultura katolicka 

nie uważa człowieka za niepodzielnego władcę świata i nie określa 

się jako antropocentryczna lecz teocentryczna i z tego względu tak 

często powraca się w niej do różnorodnych zagadnień, związanych 

z odpowiedzialnością; człowiek nie posiada władzy absolutnej, 

która pozwala mu nadużywać jej, gdy tylko ma na to ochotę. Jest 

on raczej nadzorcą, odpowiedzialnym za to, co go otacza, za 

utrzymanie harmonii i równowagi w świecie. Problemy ochrony, 

zachowania świata przyrodniczego i odpowiedzialności za niego, 

okazują się istotnym tematem inicjatyw instytucji kościelnych o 

wymiarze lokalnym i ogólnoświatowym. Przykładem tego są liczne 

interwencje organizacji i przedstawicieli obecnych w naszych 

społeczeństwach kościołów i wyznań religijnych. 

background image

W Polsce najbardziej znaną chrześcijańska organizacją 

ekologiczną jest założony w 1981 roku przez Zakon 

Franciszkanów w Krakowie Ruch Ekologiczny św. 

Franciszka z Asyżu – REFA. Jego działania ekologiczne 

wzorują się na działalności i umiłowaniu do przyrody św. 

Franciszka i treściach zawartych w Biblii, obejmując 

następujące formy:

 - edukację (warsztaty, spotkania formacyjne i 

modlitewne,            Msze św. „ekologiczne” i 

nabożeństwa, działalność                     wydawnicza i 

publicystyka, sesje naukowe, ochrona                   

przyrody), 

 - popularyzację,

 - współpracę.

background image

Na świecie istnieje wiele organizacji Chrześcijańskich 

zajmujących się zagadnieniem zrównoważonego 

rozwoju. Mają one na celu głównie tworzenie powiązań 

pomiędzy kwestiami środowiskowymi, a pogłębianiem 

wiary. Zajmują się także łączeniem nauki, wiary i 

technologii.

Rocha UK

Christian Ekology Link

Eco-Congregation

The Johny Ray Initiative

The Religious Education and Environment Programme 

(REEP)

Religion and Technology Project Society

background image

W dniach 18 – 19 listopada 2013roku w siedzibie 

Caritas Polska w Warszawie odbyła się międzynarodowa 

konferencja pod hasłem: „Współpraca duchowieństwa 

na rzecz sprawiedliwości klimatycznej”. Postulowano 

większe zaangażowanie Kościoła w przeciwdziałanie 

zmianom klimatycznym na kuli ziemskiej. W 

podsumowaniu stwierdzono, że Kościół katolicki ma w 

tej dziedzinie wielką rolę do odegrania, i to w wymiarze 

zarówno globalnym, jak i jednostkowym. Powinien być 

na tym polu jeszcze aktywniejszy niż dotychczas, nie 

tylko ucząc ludzi szacunku i troski o dzieło stworzenia, 

ale również wspierając różne działania indywidualne, 

np. ograniczanie konsumpcji i propagując nowe 

paradygmaty rozwoju

background image

O problemach związanych z niszczeniem środowiska i 

potrzebą jego ochrony głosili w swoich homiliach i pisali 

w encyklikach papieże; Jan Paweł II oraz Benedykt XVI . 

Zagadnienia ekologiczne znalazły się m.in. w encyklice 

Centessimus Annus z 1 maja 1991 roku, w której Jan 

Paweł II napisał :

 „Obok problemu konsumizmu niepokój budzi ściśle z 

nim związana kwestia ekologiczna. Człowiek, 

opanowany pragnieniem posiadania i używania bardziej 

aniżeli bycia i wzrastania, zużywa w nadmiarze i w 

sposób nieuporządkowany zasoby ziemi narażając 

przez to także własne życie.”

background image

Zrównoważony rozwój w Islamie

Ochrona środowiska jest ważna dla muzułmanina ze 

względu na przestrzeganie nakazów Bożych, bo choć 

świat został stworzony dla dobra człowieka, 

korzystanie z jego zasobów powinno dokonywać się w 

sposób odpowiedzialny i racjonalny w ramach 

wypełniania namiestnictwa. Namiestnictwo to 

nakłada na muzułmanina zarówno odpowiedzialność, 

jak i zobowiązanie wobec całego wszechświata.

Świat arabsko-muzułmański stosunkowo późno zajął się 

problematyką zrównoważonego rozwoju. Wcześniej 

za pierwszoplanowe uważano problemy rozwojowe.

background image

Pierwszym oficjalnym islamskim stanowiskiem wobec 

zrównoważonego rozwoju jest „Deklaracja w sprawie 

ochrony środowiska”, którą wypracowano w 2000 roku 

w Dżuddzie (Arabia Saudyjska), później zmieniona na 

„Islamską deklarację w sprawie zrównoważonego 

rozwoju”. Sygnatariusze dokumentu uznają istnienie 

pilnych zagadnień ekologicznych z perspektywy islamu, 

jako religii skierowanej do całej ludzkości. Deklaracja 

ma na celu włączenie etycznych i moralnych aspektów 

do działań na rzecz ochrony przyrody. W 2002 roku 

została dodana do końcowego dokumentu ONZ, który 

opracowano na Światowym Szczycie Zrównoważonego 

Rozwoju w Johannesburgu.

background image

Poparcie dla zagadnień ochrony środowiska wyraziła 

również Liga Świata Muzułmańskiego w swej deklaracji 

z 2003 roku. Podobnie Islamska Organizacja ds. 

Edukacji, Nauki i Kultury (ISESCO), skupiająca 51 

państw, będąca częścią Organizacji Konferencji 

Islamskiej działa aktywnie na rzecz zrównoważonego 

rozwoju, poprzez współpracę z agendami Narodów 

Zjednoczonych, takimi jak Program Narodów 

Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP).

background image

Powstają również projekty oddolne, które mają wpłynąć 

na dalsze kształtowanie ekologicznej świadomości 

muzułmanów. Do najważniejszych z nich należy zaliczyć 

międzynarodową fundację Islamic Foundation for 

Ecology and Environmental Science (IFEES) z centralą w 

Birmingham w Wielkiej Brytanii, która rozpoczęła swoją 

działalność już w 1985 roku. Wydawane jest również 

czasopismo „Ecoislam”, które dostępne jest na stronie 

internetowej organizacji.

background image

Pozytywny stosunek człowieka do przyrody 

przekazywany jest w nauczaniu religii takich jak taoizm, 

buddyzm czy hinduizm.  Religie te wyznają 

proekologiczne ideę antropocentryzmu: człowiek jest 

czołową falą ewolucji, ale czuje swoją łączność z 

całością życia i kosmosu. Tylko w człowieku boski 

pierwiastek może dojść do ,,wyzwolenia” (hinduizm) 

bądź ,,oświecenia” (buddyzm). Świat przedludzki 

jest ,,naładowany wartością”- ma zaczątek świadomości 

i boskości.

background image

Już w IV w. p.n.e. chiński filozof-taoista Czuang-cy 

wyraził przekonanie, że współczucie winno przenikać 

nie tylko stosunki miedzy ludźmi, ale także między 

wszystkimi czującymi istotami. Buddyzm uznaje troskę 

o wszystkie czujące istoty za centralną zasadę etyczną. 

Panujący w Indiach w III w. p.n.e. cesarz Aszoka wydał 

edykty zabraniające nieuzasadnionego zabijania i 

okaleczania zwierząt, w tym także polowań dla sportu. 

Zakładał lecznice dla zwierząt i propagował dietę 

wegetariańską, chociaż nie wymagał jej przestrzegania.

background image

W związku ze zmianami klimatycznymi buddyjscy 

uczeni napisali deklarację w sprawie zmian klimatu. 

Deklaracja przedstawia wyjątkowy, duchowy pogląd na  

zmiany klimatu i mówi o spoczywającej na nas 

odpowiedzialności za natychmiastowe zajęcie się tym 

problemem. Powstała z tekstów napisanych przez 

ponad dwudziestu nauczycieli buddyjskich i 

opublikowanych w książce “Buddyjska odpowiedź na 

zagrożenie zmianami klimatu”. Jest buddyjskim 

oświadczeniem w sprawie zmian klimatu.

Pierwszą osoba, która podpisała się pod tą deklaracją 

był duchowy przywódca buddyjski Dalajlama

Buddyjska Deklaracja w Sprawie Zmian Klimatu

background image

http://www.gim2bilgoraj.neostrada.pl

http://www.as-salam.pl

http://ekorozwoj.pol.lublin.pl

http://www.znak.org.pl/

http://www.przewodnik-katolicki.pl

http://ekobuddyzm.pl/about/


Document Outline