© Anna Karabowicz
Staropolskie prawo
Staropolskie prawo
rzeczowe
rzeczowe
© Anna Karabowicz
Prawo rzeczowe - definicja
Prawo rzeczowe - definicja
reguluje zakres bezpośredniego władztwa
reguluje zakres bezpośredniego władztwa
człowieka nad rzeczą oraz społeczne formy
człowieka nad rzeczą oraz społeczne formy
korzystania z rzeczy
korzystania z rzeczy
prawa podmiotowe bezwzględne, skuteczne
prawa podmiotowe bezwzględne, skuteczne
względem wszystkich (
względem wszystkich (
erga omnes
erga omnes
) z
) z
jednoczesnym wykluczeniem innych od tego
jednoczesnym wykluczeniem innych od tego
korzystania jako nieuprawnionych
korzystania jako nieuprawnionych
brak rozróżnienia form władztwa nad rzeczą,
brak rozróżnienia form władztwa nad rzeczą,
czyli między posiadaniem, własnością czy
czyli między posiadaniem, własnością czy
ograniczonymi prawami rzeczowymi
ograniczonymi prawami rzeczowymi
© Anna Karabowicz
Rzeczy
Rzeczy
obejmowały dobra materialne, z czasem także
obejmowały dobra materialne, z czasem także
niematerialne
niematerialne
podział rzeczy:
podział rzeczy:
1.
1.
nieruchome – ziemia i wszystko, co jest z nią trwale
nieruchome – ziemia i wszystko, co jest z nią trwale
złączone, podział nieostry (na Mazowszu konie w
złączone, podział nieostry (na Mazowszu konie w
ilości do 10 sztuk były ruchomościami, powyżej
ilości do 10 sztuk były ruchomościami, powyżej
nieruchomościami), prawo ziemskie jak
nieruchomościami), prawo ziemskie jak
nieruchomości traktowały sumy spadkowe,
nieruchomości traktowały sumy spadkowe,
posagowe, zastawne
posagowe, zastawne
dobra dziedziczne – traktowane jako przedmiot
dobra dziedziczne – traktowane jako przedmiot
własności całej rodziny, ograniczenie w
własności całej rodziny, ograniczenie w
dysponowaniu
dysponowaniu
dobra nabyte – stawały się dziedziczne z chwilą
dobra nabyte – stawały się dziedziczne z chwilą
przejścia na spadkobierców
przejścia na spadkobierców
2.
2.
ruchome – większa swoboda w dysponowaniu,
ruchome – większa swoboda w dysponowaniu,
szczególnie na wypadek śmierci
szczególnie na wypadek śmierci
© Anna Karabowicz
Posiadanie
Posiadanie
definicja – faktyczne władztwo nad rzeczą, stan
definicja – faktyczne władztwo nad rzeczą, stan
faktyczny a nie prawny, określane jako dzierżenie
faktyczny a nie prawny, określane jako dzierżenie
brak odróżnienia od własności i innych praw
brak odróżnienia od własności i innych praw
rzeczowych do czasów nowożytnych, pełne
rzeczowych do czasów nowożytnych, pełne
rozróżnienie w prawie miejskim, w prawie ziemskim
rozróżnienie w prawie miejskim, w prawie ziemskim
było nie tylko stanem faktycznym, ale i tytułem
było nie tylko stanem faktycznym, ale i tytułem
samoistnym do władania rzeczą, jednym z praw na
samoistnym do władania rzeczą, jednym z praw na
rzeczy cudzej
rzeczy cudzej
elementy składowe posiadania:
elementy składowe posiadania:
corpus
corpus
(faktyczne
(faktyczne
władanie) i
władanie) i
animus
animus
rem sibi habendi
rem sibi habendi
(wola władania
(wola władania
rzeczą jak swoją)
rzeczą jak swoją)
we wczesnym średniowieczu możliwość uznania za
we wczesnym średniowieczu możliwość uznania za
posiadacza kogoś, kto nie władał rzeczą (idealny
posiadacza kogoś, kto nie władał rzeczą (idealny
posiadacz), możliwość posiadania tej samej rzeczy
posiadacz), możliwość posiadania tej samej rzeczy
przez kilka osób z innych tytułów (posiadaczem ziemi
przez kilka osób z innych tytułów (posiadaczem ziemi
był każdy, kto z niej pobierał jakieś pożytki: posiadacz
był każdy, kto z niej pobierał jakieś pożytki: posiadacz
pośredni i bezpośredni)
pośredni i bezpośredni)
© Anna Karabowicz
Ochrona posiadania
Ochrona posiadania
posiadanie prawne (oparte na tytule prawnym) a bezprawne (wyzucie
posiadanie prawne (oparte na tytule prawnym) a bezprawne (wyzucie
z posiadania, naruszenie spokojnego posiadania, „wybicie z dóbr”)
z posiadania, naruszenie spokojnego posiadania, „wybicie z dóbr”)
do końca średniowiecza w procesie o naruszenie posiadania poruszano
do końca średniowiecza w procesie o naruszenie posiadania poruszano
także kwestię bezprawności posiadania (czyli badano tytuł prawny do
także kwestię bezprawności posiadania (czyli badano tytuł prawny do
posiadania rzeczy) – wymieszanie procesu posesoryjnego (fakt
posiadania rzeczy) – wymieszanie procesu posesoryjnego (fakt
wyzucia z posiadania) z kwestiami petytoryjnymi (stwierdzenie praw
wyzucia z posiadania) z kwestiami petytoryjnymi (stwierdzenie praw
do rzeczy) – brak odpowiedniej, skutecznej, szybkiej reakcji na fakt
do rzeczy) – brak odpowiedniej, skutecznej, szybkiej reakcji na fakt
naruszenia posiadania
naruszenia posiadania
w XIII w. na Śląsku początek odróżniania procesu posesoryjnego od
w XIII w. na Śląsku początek odróżniania procesu posesoryjnego od
petytoryjnego, w XIV w. instytucja mandatów restytucyjnych monarchy
petytoryjnego, w XIV w. instytucja mandatów restytucyjnych monarchy
lub starosty przywracające spokojne posiadanie bez rozstrzygania
lub starosty przywracające spokojne posiadanie bez rozstrzygania
prawa do rzeczy, XV w. ochrona posesoryjna w prawie zwyczajowym
prawa do rzeczy, XV w. ochrona posesoryjna w prawie zwyczajowym
łęczyckim, proces posesoryjny przewidywała Korektura Praw (1532),
łęczyckim, proces posesoryjny przewidywała Korektura Praw (1532),
normowały go konstytucje z l. 1543, 1587, 1699, 1726 (choć i tak w
normowały go konstytucje z l. 1543, 1587, 1699, 1726 (choć i tak w
procesach posesoryjnych nadal pojawiały się elementy petytoryjne)
procesach posesoryjnych nadal pojawiały się elementy petytoryjne)
od 1543 r. proces posesoryjny toczył się przez sądem grodzkim, skargę
od 1543 r. proces posesoryjny toczył się przez sądem grodzkim, skargę
posesoryjną wnosiło się w okresie 1 miesiąca od dnia gwałtownego
posesoryjną wnosiło się w okresie 1 miesiąca od dnia gwałtownego
naruszenia posiadania, skrócone dochodzenie (skrutynium) w celu
naruszenia posiadania, skrócone dochodzenie (skrutynium) w celu
zbadania faktu spokojnego posiadania i faktu jego naruszenia, w
zbadania faktu spokojnego posiadania i faktu jego naruszenia, w
przypadku zasadności skargi przywracano posiadanie bez badania
przypadku zasadności skargi przywracano posiadanie bez badania
tytułu prawnego
tytułu prawnego
© Anna Karabowicz
Prawo własności
Prawo własności
definicja – prawne władztwo nad rzeczą, najpełniejsze spośród wszystkich
definicja – prawne władztwo nad rzeczą, najpełniejsze spośród wszystkich
praw rzeczowych, brak wypracowania definicji w prawie ziemskim, określano
praw rzeczowych, brak wypracowania definicji w prawie ziemskim, określano
ją poprzez wyliczanie uprawnień właściciela
ją poprzez wyliczanie uprawnień właściciela
określano ją jako:
określano ją jako:
possessio perpetua, hereditaria
possessio perpetua, hereditaria
, dzierżenie wieczyste,
, dzierżenie wieczyste,
dziedzictwo, od XIII w. jako własność (
dziedzictwo, od XIII w. jako własność (
dominium
dominium
), ale jeszcze sporadycznie
), ale jeszcze sporadycznie
do XV w.
do XV w.
zależność prawa własności od przynależności do określonego stanu
zależność prawa własności od przynależności do określonego stanu
społecznego
społecznego
kwestia własności ziemi – uprawnienia feudała, immunitety, władztwo
kwestia własności ziemi – uprawnienia feudała, immunitety, władztwo
sądowo-administracyjne nad ludnością
sądowo-administracyjne nad ludnością
własność zbiorowa=pospólnej ręki – stosowana w stosunku do
własność zbiorowa=pospólnej ręki – stosowana w stosunku do
nieruchomości (od własności wspólnot terytorialnych, przez własność rodów,
nieruchomości (od własności wspólnot terytorialnych, przez własność rodów,
po własność rodzin jako niedział rodzinny); zarządzanie i rozporządzanie
po własność rodzin jako niedział rodzinny); zarządzanie i rozporządzanie
rzeczą tylko zbiorowo, prawa uczestnika były niezbywalne (po jego śmierci
rzeczą tylko zbiorowo, prawa uczestnika były niezbywalne (po jego śmierci
jego dział nie przypadał spadkobiercom, ale powiększał masę niedziału);
jego dział nie przypadał spadkobiercom, ale powiększał masę niedziału);
tendencja do indywidualizacji prawa własności ziemi od XIV-XV w.
tendencja do indywidualizacji prawa własności ziemi od XIV-XV w.
niedział ojcowski – od XIII w., wpólne władanie ziemią przez ojca i dzieci,
niedział ojcowski – od XIII w., wpólne władanie ziemią przez ojca i dzieci,
powstawał z momentem ich urodzenia, większe uprawnienia ojca (zarząd,
powstawał z momentem ich urodzenia, większe uprawnienia ojca (zarząd,
reprezentacja na zewnątrz), dzieci nie miały prawa do żądania wydzielania
reprezentacja na zewnątrz), dzieci nie miały prawa do żądania wydzielania
im części
im części
niedział braterski – mógł obejmować też niezamężne siostry, braci
niedział braterski – mógł obejmować też niezamężne siostry, braci
stryjecznych, bratanków, mniej trwały od ojcowskiego
stryjecznych, bratanków, mniej trwały od ojcowskiego
niedział częściowy – grunty orne stanowiły własność indywidualną, zaś łąki,
niedział częściowy – grunty orne stanowiły własność indywidualną, zaś łąki,
lasy, wody należały do niedziału rodzinnego lub własności całej wsi
lasy, wody należały do niedziału rodzinnego lub własności całej wsi
© Anna Karabowicz
Własność podzielona (feudalna) i pełna
Własność podzielona (feudalna) i pełna
(alodialna)
(alodialna)
własność podzielona, warunkowa – występowała w okresie feudalnym w
własność podzielona, warunkowa – występowała w okresie feudalnym w
stosunku do nieruchomości
stosunku do nieruchomości
do tej samej nieruchomości uprawnienia własnościowe miał pan feudalny
do tej samej nieruchomości uprawnienia własnościowe miał pan feudalny
(senior, właściciel zwierzchni:
(senior, właściciel zwierzchni:
dominium directum, eminens
dominium directum, eminens
) i właściciel
) i właściciel
użytkowy, podległy (wasal,
użytkowy, podległy (wasal,
dominium utile
dominium utile
)
)
rozwijana poprzez lokacje gruntowe, nadania (beneficja) dokonywane w Polsce
rozwijana poprzez lokacje gruntowe, nadania (beneficja) dokonywane w Polsce
przez monarchę z jego regale ziemi (własność zwierzchnia nad ziemią
przez monarchę z jego regale ziemi (własność zwierzchnia nad ziemią
uprawianą przez pospolitą wolną ludnością oraz obszarami
uprawianą przez pospolitą wolną ludnością oraz obszarami
niezagospodarowanymi)
niezagospodarowanymi)
nadania lenn przez innych właścicieli poza monarchą w XIII w. na Śląsku, w
nadania lenn przez innych właścicieli poza monarchą w XIII w. na Śląsku, w
innych dzielnicach sporadycznie przez magnatów (szczeg. na wschodzie, czy
innych dzielnicach sporadycznie przez magnatów (szczeg. na wschodzie, czy
hierarchów kościelnych) – szlachta lenna nie posiadała pełni praw politycznych,
hierarchów kościelnych) – szlachta lenna nie posiadała pełni praw politycznych,
II poł. XVI w. likwidacja lenn na Rusi, Podolu i Podlasiu; 1505 i 1565 zakazy
II poł. XVI w. likwidacja lenn na Rusi, Podolu i Podlasiu; 1505 i 1565 zakazy
ustanawiania lenn w królewszczyznach, indywidualne przekształcenia lenn w
ustanawiania lenn w królewszczyznach, indywidualne przekształcenia lenn w
alodia w l. 1768-1791, lenna przewidywał Zbiór Praw Sądowych (1778)
alodia w l. 1768-1791, lenna przewidywał Zbiór Praw Sądowych (1778)
własność bezwarunkowa, alodialna, pełna
własność bezwarunkowa, alodialna, pełna
monarcha nadawał beneficja rycerstwu z obowiązkiem służby wojennej (z
monarcha nadawał beneficja rycerstwu z obowiązkiem służby wojennej (z
początku czasowe, potem dożywotnie, XII-XIII w. przekształcane w dziedziczne)
początku czasowe, potem dożywotnie, XII-XIII w. przekształcane w dziedziczne)
XIII/XIV w. własność alodialna stanowiła regułę – na skutek wzrostu znaczenia
XIII/XIV w. własność alodialna stanowiła regułę – na skutek wzrostu znaczenia
rycerstwa wobec monarchy i kształtowania się zasady równości wśród szlachty
rycerstwa wobec monarchy i kształtowania się zasady równości wśród szlachty
z tzw. własnością „na prawie rycerskim” związany był zawsze obowiązek służby
z tzw. własnością „na prawie rycerskim” związany był zawsze obowiązek służby
wojennej
wojennej
od XVI w. utrata znaczenia przez obowiązek służby wojskowej, umacnianie się
od XVI w. utrata znaczenia przez obowiązek służby wojskowej, umacnianie się
własności alodialnej
własności alodialnej
II poł. XVIII w. przekształcanie we własność kapitalistyczną
II poł. XVIII w. przekształcanie we własność kapitalistyczną
© Anna Karabowicz
Własność w prawie miejskim i
Własność w prawie miejskim i
wiejskim
wiejskim
w miastach po lokacji grunty miejskie były własnością pana miasta lub samego
w miastach po lokacji grunty miejskie były własnością pana miasta lub samego
miasta
miasta
w praktyce parcele i wybudowane na nich domy znajdowały się dziedzicznym i
w praktyce parcele i wybudowane na nich domy znajdowały się dziedzicznym i
wieczystym posiadaniu mieszczan, którzy mogli nimi swobodnie dysponować, na
wieczystym posiadaniu mieszczan, którzy mogli nimi swobodnie dysponować, na
rzecz pana miasta świadczyli czynsz
rzecz pana miasta świadczyli czynsz
w dobrach królewskich przekształcanie tej własności od XV w. przekształcała się
w dobrach królewskich przekształcanie tej własności od XV w. przekształcała się
we własność alodialną (potwierdzenie w ustawie o miastach królewskich 1791 r.)
we własność alodialną (potwierdzenie w ustawie o miastach królewskich 1791 r.)
w miastach prywatnych mieszczanie byli jedynie własność podległą gruntów, na
w miastach prywatnych mieszczanie byli jedynie własność podległą gruntów, na
ich alienację musieli mieć zgodę pana, świadczenie na rzecz pana obejmowały
ich alienację musieli mieć zgodę pana, świadczenie na rzecz pana obejmowały
czasem nawet pańszczyznę; powolne umacnianie się uprawnień w XVIII w.
czasem nawet pańszczyznę; powolne umacnianie się uprawnień w XVIII w.
na wsi własność podzielona – uprawnienia prywatnoprawne (prawo do renty
na wsi własność podzielona – uprawnienia prywatnoprawne (prawo do renty
feudalnej i udzielania zgody na alienację gruntu) i publicznoprawne feudała;
feudalnej i udzielania zgody na alienację gruntu) i publicznoprawne feudała;
uprawnienia chłopa do użytkowania, alienacji za zgodą, obowiązek świadczenia
uprawnienia chłopa do użytkowania, alienacji za zgodą, obowiązek świadczenia
renty feudalnej
renty feudalnej
po okresie lokacji (XIII/XIV w.) 2 formy własności podległej kmiecia: prawo
po okresie lokacji (XIII/XIV w.) 2 formy własności podległej kmiecia: prawo
zakupne (w sytuacji nabycia gruntu od pana) i dziedzictwo (własność pańska)
zakupne (w sytuacji nabycia gruntu od pana) i dziedzictwo (własność pańska)
od poł. XV w. pogarszanie sytuacji chłopów, wzrost podległości osobistej
od poł. XV w. pogarszanie sytuacji chłopów, wzrost podległości osobistej
połączonej z przypisaniem do gruntu, zanik w dobrach szlacheckich własności
połączonej z przypisaniem do gruntu, zanik w dobrach szlacheckich własności
opartej na prawie zakupnym, utrzymanie w królewszczyznach gł. małopolskich;
opartej na prawie zakupnym, utrzymanie w królewszczyznach gł. małopolskich;
pojawiało się dziedziczne (brak prawa alienacji, oparte na dzierżawie=emfiteuzie
pojawiało się dziedziczne (brak prawa alienacji, oparte na dzierżawie=emfiteuzie
wieczystej lub dziedzicznej), a nawet czasowe użytkowanie
wieczystej lub dziedzicznej), a nawet czasowe użytkowanie
II poł. XVIII w. polepszanie praw chłopów do gruntu – w królewszczyznach
II poł. XVIII w. polepszanie praw chłopów do gruntu – w królewszczyznach
powszechne dziedziczne użytkowanie, 1792 r. nadanie chłopom w
powszechne dziedziczne użytkowanie, 1792 r. nadanie chłopom w
królewszczyznach własności podległej, 1794 r. uniwersał połaniecki –
królewszczyznach własności podległej, 1794 r. uniwersał połaniecki –
nieusuwalność chłopa z gruntu w sytuacji wywiązywania się z obowiązków
nieusuwalność chłopa z gruntu w sytuacji wywiązywania się z obowiązków
© Anna Karabowicz
Ograniczenia własności (1)
Ograniczenia własności (1)
Prawo bliższości
Prawo bliższości
– prawo krewnych do udzielania zgody na
– prawo krewnych do udzielania zgody na
alienację dóbr nieruchomych (z czasem jedynie rodowych); w
alienację dóbr nieruchomych (z czasem jedynie rodowych); w
razie jej braku transakcja była nieważna, a krewni mogli
razie jej braku transakcja była nieważna, a krewni mogli
odzyskać grunt bez zwrotu ceny
odzyskać grunt bez zwrotu ceny
z czasem przekształciło się w prawo pierwokupu (krewni w
z czasem przekształciło się w prawo pierwokupu (krewni w
kolejności stopnia pokrewieństwa mieli prawo pierwokupu
kolejności stopnia pokrewieństwa mieli prawo pierwokupu
nieruchomości, właściciel musiał im najpierw zaproponować
nieruchomości, właściciel musiał im najpierw zaproponować
jej kupno, zanik w XIV w.) i prawo skupu=retraktu (gdy
jej kupno, zanik w XIV w.) i prawo skupu=retraktu (gdy
sprzedający nie zaproponował kupno krewnym, którzy mieli
sprzedający nie zaproponował kupno krewnym, którzy mieli
prawo przymusowego wykupu ziemi od nabywcy za cenę
prawo przymusowego wykupu ziemi od nabywcy za cenę
nabycia)
nabycia)
od XV w. określono termin 6 tygodni, w czasie którego trzeba
od XV w. określono termin 6 tygodni, w czasie którego trzeba
było ogłosić zamiar skorzystania z prawa bliższości, zakaz
było ogłosić zamiar skorzystania z prawa bliższości, zakaz
przy darowiźnie i zamianie (z wyj. prawa mazowieckiego do
przy darowiźnie i zamianie (z wyj. prawa mazowieckiego do
1576 r.)
1576 r.)
ustawa z 1768 r. i rezolucja Rady Nieustającej z 1777 r.
ustawa z 1768 r. i rezolucja Rady Nieustającej z 1777 r.
zniesienie prawa bliższości w prawie ziemskim
zniesienie prawa bliższości w prawie ziemskim
w prawie miejskim szerszy zakres prawa bliższości (prawo
w prawie miejskim szerszy zakres prawa bliższości (prawo
odkupu), zaś w wiejskim nawet można było zastrzec prawa
odkupu), zaś w wiejskim nawet można było zastrzec prawa
pierwokupu krewnych sprzedawcy pierwotnego względem
pierwokupu krewnych sprzedawcy pierwotnego względem
nabywcy, gdy ten chciał z kolei sprzedać nieruchomość
nabywcy, gdy ten chciał z kolei sprzedać nieruchomość
© Anna Karabowicz
Ograniczenia własności (2)
Ograniczenia własności (2)
Regalia
Regalia
– prawa gospodarcze zastrzeżone wyłącznie dla
– prawa gospodarcze zastrzeżone wyłącznie dla
monarchy, od XIV w. niektóre z nich stawały się przynależnością
monarchy, od XIV w. niektóre z nich stawały się przynależnością
własności na prawie rycerskim (rybołówstwa, budowy i
własności na prawie rycerskim (rybołówstwa, budowy i
posiadania grodów, karczmy i młyna), regale polowania zniesiono
posiadania grodów, karczmy i młyna), regale polowania zniesiono
w XV w., bartne w 1538 r., regale górnicze w 1573 r.
w XV w., bartne w 1538 r., regale górnicze w 1573 r.
Prawo sąsiedzkie
Prawo sąsiedzkie
– rośliny, które przerastały na grunt sąsiada,
– rośliny, które przerastały na grunt sąsiada,
właściciel gruntu miał usunąć, spadające owoce na grunt sąsiada
właściciel gruntu miał usunąć, spadające owoce na grunt sąsiada
mogły być przez niego zbierane, możliwość wypasu po zbiorach
mogły być przez niego zbierane, możliwość wypasu po zbiorach
na cudzych gruntach („prawo kobylego pola”), Statut warcki
na cudzych gruntach („prawo kobylego pola”), Statut warcki
(1423) dawał prawo polowania i połowu na cudzych gruntach od
(1423) dawał prawo polowania i połowu na cudzych gruntach od
zbiorów do św. Wojciecha (zniesione w 1775 r.), w prawie
zbiorów do św. Wojciecha (zniesione w 1775 r.), w prawie
miejskim ograniczenia w prawie budowlanym
miejskim ograniczenia w prawie budowlanym
Ordynacje i fideikomisy (substytucje)
Ordynacje i fideikomisy (substytucje)
– z prawa rzymskiego,
– z prawa rzymskiego,
gdzie spadkodawca zobowiązywał spadkobiercę, by spadek
gdzie spadkodawca zobowiązywał spadkobiercę, by spadek
przekazała określonej osobie, założyciel nowożytnej ordynacji czy
przekazała określonej osobie, założyciel nowożytnej ordynacji czy
fideikomisu zakazywał, by dany spadek był alienowany, dzielony,
fideikomisu zakazywał, by dany spadek był alienowany, dzielony,
obciążany, określał, w jaki sposób miał być dziedziczony
obciążany, określał, w jaki sposób miał być dziedziczony
(zasadniczo na zasadzie primogenitury), ordynacje:
(zasadniczo na zasadzie primogenitury), ordynacje:
radziwiłłowskie 1586, zamojska 1589, myszkowska 1601,
radziwiłłowskie 1586, zamojska 1589, myszkowska 1601,
ostrogska 1609
ostrogska 1609
© Anna Karabowicz
Nabycie własności (1)
Nabycie własności (1)
Nabycie pierwotne
Nabycie pierwotne
– powstawało nowe prawo własności, nabywca
– powstawało nowe prawo własności, nabywca
nie wyprowadzał swojego prawa od poprzednika, który mógł nie
nie wyprowadzał swojego prawa od poprzednika, który mógł nie
istnieć, stąd jego zakres nie zależał od wcześniej powstałych
istnieć, stąd jego zakres nie zależał od wcześniej powstałych
ograniczeń czy obciążeń
ograniczeń czy obciążeń
1.
1.
zawłaszczenie
zawłaszczenie
rzeczy niczyjej lub porzuconej
rzeczy niczyjej lub porzuconej
(occupatio
(occupatio
)
)
–
–
ruchomości:
ruchomości:
poprzez objęcie w posiadanie (np. rzeczy i rozbitków wyrzuconych na
poprzez objęcie w posiadanie (np. rzeczy i rozbitków wyrzuconych na
brzeg, łupy wojenne), zaś nieruchomości: poprzez jej użytkowanie w
brzeg, łupy wojenne), zaś nieruchomości: poprzez jej użytkowanie w
drodze tzw. zapowiedzi (zakaz wstępu innym osobom na grunt,
drodze tzw. zapowiedzi (zakaz wstępu innym osobom na grunt,
oznaczenie za pomocą znaków granicznych, tj. słupów, kamieni, znaki
oznaczenie za pomocą znaków granicznych, tj. słupów, kamieni, znaki
na drzewach)
na drzewach)
2.
2.
zasiedzenie (dawność,
zasiedzenie (dawność,
usupatio
usupatio
)
)
– nabycie własności w drodze
– nabycie własności w drodze
długoletniego, spokojnego i nieprzerwanego posiadania
długoletniego, spokojnego i nieprzerwanego posiadania
w prawie ziemskim od XIII w., do XIV w. czasokres posiadania nie był
w prawie ziemskim od XIII w., do XIV w. czasokres posiadania nie był
określony, Statuty Kazimierza Wielkiego określiły termin w największej
określony, Statuty Kazimierza Wielkiego określiły termin w największej
ilości przypadków na 3 lata i 3 miesiące (Małopolska), 8 lat
ilości przypadków na 3 lata i 3 miesiące (Małopolska), 8 lat
(Wielkopolska), ale odpowiednio 15 i 30 lat dla zastawionych
(Wielkopolska), ale odpowiednio 15 i 30 lat dla zastawionych
nieruchomości, nie były wymagane słuszny tytuł nabycia ani dobra
nieruchomości, nie były wymagane słuszny tytuł nabycia ani dobra
wiara
wiara
w prawie miejskim wymagano tytułu prawnego i dobrej wiary
w prawie miejskim wymagano tytułu prawnego i dobrej wiary
(subiektywnego przekonania o zgodności postępowania z prawem) tak
(subiektywnego przekonania o zgodności postępowania z prawem) tak
w chwili nabycia, jak i przez cały okres posiadania, terminy: ruchomości
w chwili nabycia, jak i przez cały okres posiadania, terminy: ruchomości
1 rok 6 miesięcy, nieruchomości tyle samo, gdy już nastąpiło wzdanie,
1 rok 6 miesięcy, nieruchomości tyle samo, gdy już nastąpiło wzdanie,
zaś w innych wypadkach 31 lat, 6 tygodni i 3 dni, nie można było
zaś w innych wypadkach 31 lat, 6 tygodni i 3 dni, nie można było
zasiedzieć własności publicznej, rzeczy służącej kultowi religijnemu lub
zasiedzieć własności publicznej, rzeczy służącej kultowi religijnemu lub
pochodzącej z kradzieży
pochodzącej z kradzieży
© Anna Karabowicz
Nabycie własności (2)
Nabycie własności (2)
nabycie pochodne
nabycie pochodne
– nabywca nabywał prawo własności od poprzednika (z
– nabywca nabywał prawo własności od poprzednika (z
takimi samymi obciążeniami czy ograniczeniami) na podstawie tytułu prawnego
takimi samymi obciążeniami czy ograniczeniami) na podstawie tytułu prawnego
1.
1.
nabycie własności ruchomości w drodze tradycji, tj. fizyczne wręczenie rzeczy
nabycie własności ruchomości w drodze tradycji, tj. fizyczne wręczenie rzeczy
nabywcy bezpośrednie lub pośrednie
nabywcy bezpośrednie lub pośrednie
2.
2.
nabycie własności nieruchomości w drodze tytułu prawnego i 2 umów rzeczowych
nabycie własności nieruchomości w drodze tytułu prawnego i 2 umów rzeczowych
skutecznych wobec wszystkich
skutecznych wobec wszystkich
a)
a)
tytuł prawny
tytuł prawny
– spadkobranie (tylko wtedy, gdy spadkodawca był właścicielem,
– spadkobranie (tylko wtedy, gdy spadkodawca był właścicielem,
jeśli nie to nabywca nabywał tylko posiadanie), nadanie monarsze
jeśli nie to nabywca nabywał tylko posiadanie), nadanie monarsze
(ograniczane od 1454 r., od 1504 r. wieczyste nadanie tylko za zgodą senatu w
(ograniczane od 1454 r., od 1504 r. wieczyste nadanie tylko za zgodą senatu w
czasie obrad sejmowych w sytuacji konieczności państwowej) lub umowa
czasie obrad sejmowych w sytuacji konieczności państwowej) lub umowa
obligacyjna (skuteczna tylko wobec nabywcy)
obligacyjna (skuteczna tylko wobec nabywcy)
b)
b)
wzdanie (zdanie, wywiązanie,
wzdanie (zdanie, wywiązanie,
resignatio
resignatio
)
)
– przenosiło własność, zbywca
– przenosiło własność, zbywca
rezygnował z własności, zrzekał się go poprzez wypowiedzenie formuły,
rezygnował z własności, zrzekał się go poprzez wypowiedzenie formuły,
zbywca wręczał nabywcy grudkę ziemi, kapelusz lub rękawiczki, do XIII w.
zbywca wręczał nabywcy grudkę ziemi, kapelusz lub rękawiczki, do XIII w.
zwyczaj picia wody lub miodu (woda zrzeczenia się); z czasem wzdanie
zwyczaj picia wody lub miodu (woda zrzeczenia się); z czasem wzdanie
dokonywano poza gruntem, od XIII w. przed księciem, od poł. XIV w. przed
dokonywano poza gruntem, od XIII w. przed księciem, od poł. XIV w. przed
sądem ziemskim (wpis do akt, ksiąg inskrypcji o charakterze konstytutywnym
sądem ziemskim (wpis do akt, ksiąg inskrypcji o charakterze konstytutywnym
i wydawanie nabywcy wypisu), w prawie miejskim w księdze sądowej
i wydawanie nabywcy wypisu), w prawie miejskim w księdze sądowej
wpisywano umowę obligacyjną i akt wzdania, w prawie wiejskim formalnie za
wpisywano umowę obligacyjną i akt wzdania, w prawie wiejskim formalnie za
zgodą pana, najczęściej przed sądem wójtowskim wraz z wpisem umowy do
zgodą pana, najczęściej przed sądem wójtowskim wraz z wpisem umowy do
ksiąg sądowych
ksiąg sądowych
c)
c)
wwiązanie (
wwiązanie (
intromissio
intromissio
)
)
– wejście w posiadanie poprzez symboliczne
– wejście w posiadanie poprzez symboliczne
wskoczenie na grunt, zapalenie ogniska, obejście granic; z początku obie
wskoczenie na grunt, zapalenie ogniska, obejście granic; z początku obie
umowy rzeczowe dokonywane razem w obecności świadków (opola), potem
umowy rzeczowe dokonywane razem w obecności świadków (opola), potem
rozdzielono je w czasie i co do miejsca, wwiązanie zawsze na gruncie w
rozdzielono je w czasie i co do miejsca, wwiązanie zawsze na gruncie w
obecności świadków (opola, księcia, woźnego sądowego i sąsiadów, w prawie
obecności świadków (opola, księcia, woźnego sądowego i sąsiadów, w prawie
miejskim sędziego i ławników, w prawie wiejskim w obecności urzędu
miejskim sędziego i ławników, w prawie wiejskim w obecności urzędu
wiejskiego poprzez symboliczne przekazanie zielonej rózgi
wiejskiego poprzez symboliczne przekazanie zielonej rózgi
© Anna Karabowicz
Utrata własności
Utrata własności
porzucenie rzeczy w momencie jej
porzucenie rzeczy w momencie jej
zawłaszczenia przez inną osobę
zawłaszczenia przez inną osobę
na skutek upływu dawności poprzez
na skutek upływu dawności poprzez
nieużywanie rzeczy i niedochodzenie prawa
nieużywanie rzeczy i niedochodzenie prawa
własności – inna osoba nabywa ją w drodze
własności – inna osoba nabywa ją w drodze
zasiedzenia
zasiedzenia
wywłaszczenie – budowa dróg, kanałów itp.,
wywłaszczenie – budowa dróg, kanałów itp.,
na podstawie decyzji królewskiej, a od XVI
na podstawie decyzji królewskiej, a od XVI
w. uchwała sejmowa, od 1591 r. zajmowała
w. uchwała sejmowa, od 1591 r. zajmowała
się nim sejmowa komisja skarbowa
się nim sejmowa komisja skarbowa
konfiskata majątku – w drodze orzeczenia
konfiskata majątku – w drodze orzeczenia
sądowego jako kara za przestępstwa
sądowego jako kara za przestępstwa
(wyłącznie od 1422 r.)
(wyłącznie od 1422 r.)
© Anna Karabowicz
Ograniczone prawa rzeczowe
Ograniczone prawa rzeczowe
(1)
(1)
zapewniały możność władania rzeczą
zapewniały możność władania rzeczą
w sposób bezwzględny, z wyłączeniem
w sposób bezwzględny, z wyłączeniem
osób trzecich,
osób trzecich,
były to prawa do rzeczy będącej
były to prawa do rzeczy będącej
własnością innej osoby
własnością innej osoby
określane jako prawa na rzeczy cudzej
określane jako prawa na rzeczy cudzej
dawały uprawnienia w określonym
dawały uprawnienia w określonym
ograniczonym zakresie
ograniczonym zakresie
© Anna Karabowicz
Ograniczone prawa rzeczowe
Ograniczone prawa rzeczowe
(2)
(2)
wolności (służebności)
wolności (służebności)
– dawały prawo do korzystania z cudzej rzeczy ograniczając
– dawały prawo do korzystania z cudzej rzeczy ograniczając
prawa właściciela, który musiał znosić działalność innej osoby na swojej rzeczy,
prawa właściciela, który musiał znosić działalność innej osoby na swojej rzeczy,
powstawały w wyniku umowy, ustawy (zwyczaju), zasiedzenia, wyroku sądowego
powstawały w wyniku umowy, ustawy (zwyczaju), zasiedzenia, wyroku sądowego
prawo ziemskie i wiejskie – wolności gruntowe (wolności drogowe: przejazdu,
prawo ziemskie i wiejskie – wolności gruntowe (wolności drogowe: przejazdu,
przechodu, przegonu zwierząt), prawo przeprowadzenia wody przez cudze grunty;
przechodu, przegonu zwierząt), prawo przeprowadzenia wody przez cudze grunty;
wolności leśne (prawo wyrębu i wypasu bydła, zbierania chrustu i jagód, wybierania
wolności leśne (prawo wyrębu i wypasu bydła, zbierania chrustu i jagód, wybierania
miodu z barci)
miodu z barci)
prawo miejskie – prawo wykorzystania muru sąsiada, prawo widoku, światła, okapu i
prawo miejskie – prawo wykorzystania muru sąsiada, prawo widoku, światła, okapu i
ścieku z dachu, prawo powierzchni, zabudowy na cudzym gruncie
ścieku z dachu, prawo powierzchni, zabudowy na cudzym gruncie
ciężary realne – w odróżnieniu od wolności, właściciel nieruchomości zobowiązany był
ciężary realne – w odróżnieniu od wolności, właściciel nieruchomości zobowiązany był
do pozytywnego działania, świadczenia periodycznego (pieniężnego lub w naturze),
do pozytywnego działania, świadczenia periodycznego (pieniężnego lub w naturze),
które obciążało nieruchomość, pojawiła się w XIV-XV w., były to:
które obciążało nieruchomość, pojawiła się w XIV-XV w., były to:
renty – feudalne (obciążenia gruntów chłopskich: czynsze, prace i usługi, ciężary na
renty – feudalne (obciążenia gruntów chłopskich: czynsze, prace i usługi, ciężary na
gruntach miejskich) i umowne (kupno lub darowizna): darowano renty na rzecz
gruntach miejskich) i umowne (kupno lub darowizna): darowano renty na rzecz
instytucji kościelnej; kupowano rentę w ten sposób, iż wpłacano właścicielowi
instytucji kościelnej; kupowano rentę w ten sposób, iż wpłacano właścicielowi
nieruchomości sumę pieniężną, w zamian za co każdorazowy posiadacz nieruchomości
nieruchomości sumę pieniężną, w zamian za co każdorazowy posiadacz nieruchomości
musiał uiszczać periodyczne świadczenia na rzecz wierzyciela (spadkobierców);
musiał uiszczać periodyczne świadczenia na rzecz wierzyciela (spadkobierców);
obejście prawa o zakazie pożyczek z odsetkami; zakupiona renta miała z początku
obejście prawa o zakazie pożyczek z odsetkami; zakupiona renta miała z początku
charakter wieczysty, potem dożywotni, z czasem czasowa, czyli można ją było wykupić
charakter wieczysty, potem dożywotni, z czasem czasowa, czyli można ją było wykupić
(renta wykupna, wyderkaf), ta ostatnia głównie w prawie ziemskim, czas wykupu
(renta wykupna, wyderkaf), ta ostatnia głównie w prawie ziemskim, czas wykupu
zależał od właściciela nieruchomości, od 1635 r. renta w wysokości 7% wpłaconego
zależał od właściciela nieruchomości, od 1635 r. renta w wysokości 7% wpłaconego
kapitału i zakazana obciążanie nieruchomości ziemskich rentami na rzecz Kościoła
kapitału i zakazana obciążanie nieruchomości ziemskich rentami na rzecz Kościoła
powyżej połowy ich wartości;
powyżej połowy ich wartości;
inne ciężary (np. dziesięcina)
inne ciężary (np. dziesięcina)
użytkowanie
użytkowanie
– wchodziło w skład innych praw rzeczowych albo samoistnie, oparte na
– wchodziło w skład innych praw rzeczowych albo samoistnie, oparte na
zastawie z dzierżeniem, dzierżawie, przysługiwało opiekunowi na majątku pupila,
zastawie z dzierżeniem, dzierżawie, przysługiwało opiekunowi na majątku pupila,
wdowie na dobrach oprawnych, dożywotnikowi na majątku zmarłego małżonka,
wdowie na dobrach oprawnych, dożywotnikowi na majątku zmarłego małżonka,
użytkownikowi przysługiwały owoce z rzeczy
użytkownikowi przysługiwały owoce z rzeczy
© Anna Karabowicz
Ograniczone prawa rzeczowe
Ograniczone prawa rzeczowe
(3)
(3)
zastaw
zastaw
– przysługiwał wierzycielowi (zastawnikowi) na rzeczy cudzej
– przysługiwał wierzycielowi (zastawnikowi) na rzeczy cudzej
dłużnika (zastawcy) w celu zabezpieczenia jego wierzytelności w
dłużnika (zastawcy) w celu zabezpieczenia jego wierzytelności w
formie potencjalnej możliwości jej zaspokojenia z tej rzeczy, był
formie potencjalnej możliwości jej zaspokojenia z tej rzeczy, był
prawem akcesoryjnym do istniejącej wierzytelności
prawem akcesoryjnym do istniejącej wierzytelności
źródła zastawu:
źródła zastawu:
zastaw dany – powstawał z woli zastawcy, mógł być umowny lub
zastaw dany – powstawał z woli zastawcy, mógł być umowny lub
testamentowy (ustanawiał go spadkodawca na części spadku na
testamentowy (ustanawiał go spadkodawca na części spadku na
rzecz zapisobiorcy do czasu wykupienia zapisu przez spadkobiercę
rzecz zapisobiorcy do czasu wykupienia zapisu przez spadkobiercę
zastaw wzięty (ciąża, grabież) – powstawał wbrew woli zastawcy,
zastaw wzięty (ciąża, grabież) – powstawał wbrew woli zastawcy,
wywodził się z samopomocy, jaka przysługiwała wierzycielowi wobec
wywodził się z samopomocy, jaka przysługiwała wierzycielowi wobec
dłużnika, który zalegał z długiem, zastaw sądowy na podstawie
dłużnika, który zalegał z długiem, zastaw sądowy na podstawie
wyroku w drodze egzekucji sądowej, zastaw ustawowy na podstawie
wyroku w drodze egzekucji sądowej, zastaw ustawowy na podstawie
ustawy
ustawy
przedmiot zastawu:
przedmiot zastawu:
zastaw ruchomy – przedmiotem zastawu były ruchomości, zawsze
zastaw ruchomy – przedmiotem zastawu były ruchomości, zawsze
połączony z dzierżeniem zastawionej rzeczy (zastaw ręczny), głównie
połączony z dzierżeniem zastawionej rzeczy (zastaw ręczny), głównie
dla zabezpieczenia pożyczek na procent udzielanych przez Żydów, w
dla zabezpieczenia pożyczek na procent udzielanych przez Żydów, w
razie niewykupieniu zastawu, czyli niezapłacenia długu w terminie
razie niewykupieniu zastawu, czyli niezapłacenia długu w terminie
zastawnik rzecz mógł zatrzymać lub sprzedać (zastaw na upad)
zastawnik rzecz mógł zatrzymać lub sprzedać (zastaw na upad)
zastaw nieruchomy – późniejszy od ruchomego, zabezpieczeniem
zastaw nieruchomy – późniejszy od ruchomego, zabezpieczeniem
były nieruchomości, dochody z żup solnych, ceł, uposażenia i
były nieruchomości, dochody z żup solnych, ceł, uposażenia i
dochodu z urzędów, mógł być z dzierżeniem lub bez dzierżenia
dochodu z urzędów, mógł być z dzierżeniem lub bez dzierżenia
© Anna Karabowicz
Ograniczone prawa rzeczowe
Ograniczone prawa rzeczowe
(4)
(4)
zastaw nieruchomy z dzierżeniem
zastaw nieruchomy z dzierżeniem
– dłużnik przenosił posiadania i użytkowanie
– dłużnik przenosił posiadania i użytkowanie
nieruchomości na wierzyciela
nieruchomości na wierzyciela
a)
a)
zastaw użytkowy czysty (antychretyczny, antychreza) – pożytki z nieruchomości
zastaw użytkowy czysty (antychretyczny, antychreza) – pożytki z nieruchomości
nie były zaliczane na poczet długu, 2 formy: zastaw na upad (niewykupiona w
nie były zaliczane na poczet długu, 2 formy: zastaw na upad (niewykupiona w
określonym czasie nieruchomość stawała się własnością zastawnika) i zastaw
określonym czasie nieruchomość stawała się własnością zastawnika) i zastaw
wieczny (termin wykupu nie był oznaczony, ograniczony jedynie terminem
wieczny (termin wykupu nie był oznaczony, ograniczony jedynie terminem
zasiedzenia)
zasiedzenia)
b)
b)
zastaw do wydzierżenia (ekstenuacja) – dochody z nieruchomości zaliczane były
zastaw do wydzierżenia (ekstenuacja) – dochody z nieruchomości zaliczane były
na poczet długu, od XIV w.
na poczet długu, od XIV w.
zastaw nieruchomy bez dzierżenia (hipoteka)
zastaw nieruchomy bez dzierżenia (hipoteka)
– zastawca przez zapis w księgach
– zastawca przez zapis w księgach
sądowych obciążał swoje dobra określoną sumą pieniężną, nie dając ich w
sądowych obciążał swoje dobra określoną sumą pieniężną, nie dając ich w
użytkowanie zastawnikowi, pojawił się w kon. XIV w.; hipotekę regulowała
użytkowanie zastawnikowi, pojawił się w kon. XIV w.; hipotekę regulowała
ustawa o zapisach 1588 r.:
ustawa o zapisach 1588 r.:
hipoteka powstawała w wyniku umowy oraz wpis jej do księgi inskrypcji
hipoteka powstawała w wyniku umowy oraz wpis jej do księgi inskrypcji
ziemskiej lub grodzkiej miejsca położenia nieruchomości,
ziemskiej lub grodzkiej miejsca położenia nieruchomości,
w sytuacji obciążenia nieruchomości kilkoma hipotekami zastosowanie
w sytuacji obciążenia nieruchomości kilkoma hipotekami zastosowanie
miała zasada pierwszeństwa wpisu (
miała zasada pierwszeństwa wpisu (
prior tempore potior iure
prior tempore potior iure
),
),
formalna zasada jawności wpisów – możliwość przeglądania ksiąg przez
formalna zasada jawności wpisów – możliwość przeglądania ksiąg przez
każdego za niewielką opłatą
każdego za niewielką opłatą
zasada szczegółowości – ścisłe oznaczenie nieruchomości i wierzytelności
zasada szczegółowości – ścisłe oznaczenie nieruchomości i wierzytelności
zasada jawności materialnej (zasada dobrej wiary) – ważne były tylko te
zasada jawności materialnej (zasada dobrej wiary) – ważne były tylko te
obciążenia, które były ujawnione w księgach
obciążenia, które były ujawnione w księgach
realizacja hipoteki na 3 sposoby: możliwość przekształcenie zastawu bez
realizacja hipoteki na 3 sposoby: możliwość przekształcenie zastawu bez
dzierżenia w zastaw z dzierżeniem, nieruchomość można było sprzedać i
dzierżenia w zastaw z dzierżeniem, nieruchomość można było sprzedać i
sumę podzielić między wierzycieli wg pierwszeństwa wpisów, nieruchomość
sumę podzielić między wierzycieli wg pierwszeństwa wpisów, nieruchomość
mogła przejść na własność wierzyciela
mogła przejść na własność wierzyciela