CHARAKTERYSTYKA
UCZNIA
UPOŚLEDZONEGO W
STOPNIU ZNACZNYM
CHARAKTERYSTYKA
UCZNIA
UPOŚLEDZONEGO W
STOPNIU ZNACZNYM
UPOŚLEDZENIE UMYSŁOWE W
STOPNIU ZNACZNYM
– I.I. 20 – 35 (nie przekraczają skali Piageta 5-
6 lat)
W tym upośledzeniu pojawia się znaczne
pogorszenie się poziomu funkcjonowania,
powodujące konieczność stałej opieki osób
trzecich. Zasób słów w języku biernym i
czynnym jest niewielki. Osoby dotknięte tym
upośledzeniem nie są w stanie wykonywać
nawet
najbardziej
prostych
czynności
zawodowych.
CHARAKTERYSTYKA
Osoby ze znacznym upośledzeniem umysłowym
charakteryzują się tak niskim poziomem rozwoju
umysłowego, że nauka czytania, pisania, czy
liczenia jest całkowicie niemożliwa. Mogą
funkcjonować w szkołach życia. Tam potrafią
opanować wiele prostych czynności życia
codziennego oraz proste prace wchodzące w skład
nieskomplikowanych zawodów. Jednostki z takim
upośledzeniem nie są zdolne do samodzielnego
życia i wymagają opieki osoby drugiej.
CHARAKTERYSTYKA
Znacznemu upośledzeniu umysłowemu towarzyszy bardzo
często epilepsja,
Ruchy dzieci upośledzonych w stopniu znacznym są
nieskoordynowane, ich chód często jest niepewny,
niezgrabny.
Czasami występuje u nich zjawisko obniżenia napędu
ruchowego- są wtedy bierne, albo zupełnie przeciwnie-
zjawisko nadmiernej pobudliwości- wciąż są w ruchu,
wszystko ruszają,
Ruchy stereotypowe- kiwanie się, machanie rękoma,
Samookaleczanie (zwłaszcza, że mają one obniżoną
wrażliwość na ból),
Często nie wykazują chęci wspólnej zabawy.
CHARAKTERYSTYKA
lepiej spostrzegają rzeczywistość niż os.
głęboko upośledzone,
potrafią porównać ze sobą dwa
przedmioty i powiedzieć, który z nich jest
większy, mniejszy, krótszy, dłuższy itp.
potrafią opanować elementarne pojęcia
liczbowe (4-5).
potrafią porównać pod wgl. estetycznym
przedmioty i wskazać, który
jest
ładniejszy.
CHARAKTERYSTYKA
dostrzegają podobieństwa i różnice
miedzy przedmiotami i rysunkami, ale
nie potrafią ująć podobieństw i różnic
między pojęciami.
podają poprawne definicje znanych
pojęć, jak np. dom, łyżka, piłka. Są to
definicje przez użytek np. dom jest do
mieszkania, łyżka do jedzenia, piłka do
bawienia się.
CHARAKTERYSTYKA
rozróżniają kształty geometryczne, potrafią
przerysować koło, trójkąt, kwadrat, drzewo,
stół, dom, postać człowieka.
realizują sami swoje potrzeby fizjologiczne,
samodzielnie rozbierają się i ubierają. Sami
potrafią się umyć i wykąpać, gdy ktoś jest
przy nich; zadbać o uczesanie, o czystość
osobista itp. Jeśli się ich tego nauczy.
CHARAKTERYSTYKA
Potrafią samodzielnie chodzić po niedalekiej
okolicy i wrócić do domu, ukroić i posmarować
chleb. Podporządkowują się regułom prostej
gry, potrafią opanować umiejętność
sprzątania, prania, karmienia drobiu,
pakowania paczek.
Procesy orientacyjno-poznawcze
Istotnie upośledzona sfera percepcyjna,
Zdolność do postrzegania czynności i
sytuacji,
często występują wady wzroku, słuchu,
niedowłady, porażenia kończyn i różne
choroby somatyczne
Spostrzeganie:
osoba upośledzona w stopniu znacznym
wykazuje poważnie obniżoną sprawność i
szybkość spostrzegania:
spostrzeganie jest niedokładne,
spostrzeganie jest wybiórcze,
dzieci te potrafią porównywać przedmioty
wielkościowo, dostrzegają podobieństwa i
różnice,
ma trudności w rozpoznawaniu
przedmiotów i wyodrębnianiu elementów
uwaga:
poważnie zaburzona jest koncentracja
uwagi,
koncentruje się tylko na przedmiotach
służących zaspokajaniu potrzeb lub
wyróżniających się np. zdecydowaną
barwą,
dominuje uwaga mimowolna, brak jest
uwagi dowolnej,
uwaga nietrwała.
Zapamiętywanie
bardzo utrudnione jest zapamiętywanie
zakres pamięci jest znikomy i mała jest
trwałość pamięci – potrafi zapamiętać
tylko najprostsze układy na rytmice
osoby dorosłe potrafią powtórzyć zdanie
12-sylabowe, 4 cyfry,
zapamiętać i wykonać proste polecenia
(ale muszą one być konkretne).
myślenie:
tylko sensoryczno – motoryczne, bardzo
słabo rozwinięte w działaniu,
głęboko
upośledzone
jest
myślenie
pojęciowo-słowne,
maksymalny poziom rozwoju umysłowego:
w wieku 8-10 lat osiąga wiek inteligencji
równy
3 lat,
osoby dorosłe nie przekraczają poziomu
intelektualnego dziecka w wieku 5-6 lat,
mowa:
głęboko opóźniony jest rozwój mowy,
pojedyncze wyrazy pojawiają się w wieku szkolnym,
potrafią zdefiniować znane pojęcia „ użytkowo”,
umiejętności komunikacyjne ograniczają się do
kilkuwyrazowych zdań,
często nie buduje zdań,
często wypowiada się monosylabami lub jednym
wyrazem,
niekiedy używa prostych zdań,
nie odmienia przez przypadki,
mowa jest bełkotliwa i minimalny zasób słownictwa,
wyrazy wspierane gestem,
echolalie, powtórzenia,
część osób nie mówi.
rozwój ruchowy
głęboko opóźniony jest rozwój ruchowy
siadanie i chodzenie opanowuje w wieku
przedszkolnym
poważnie upośledzona jest motoryka rąk,
współruchy,
natręctwa,
porażenia kończyn
czynności związanych z
samoobsługą
może przyswoić sobie ruchy niezbędne do wykonywania
prostych czynności związanych z samoobsługą (wymaga
to jednak dłuższego ćwiczenia),
realizują proste potrzeby oraz dbają o higienę osobistą,
potrafią opanować wiele prostych czynności życia
codziennego oraz proste prace,
umiejętności manualne opanowane w stopniu
umożliwiającym wykonywanie prostych pożytecznych
czynności,
poruszaniu się w bliskiej okolicy,
jednostki z takim upośledzeniem nie są zdolne do
samodzielnego życia i wymagają opieki osoby drugiej.
procesy emocjonalne i dojrzałość
społeczna
osoby z upośledzeniem w stopniu znacznym są
zdolne do okazywania uczuć, przywiązania,
uczucia i przywiązanie wyrażają je w sposób
prymitywny,
oznaki przywiązania do osób, rzeczy
nie kontrolują emocji i popędów,
są mało samodzielne w funkcjonowaniu społecznym,
potrafią okazać przywiązanie, sympatię, antypatię i
elementarne uczucia moralne,
część zachowań trudnych wynika ze złych metod
wychowawczych.
maksymalny poziom dojrzałości społecznej to 7-8 lat
procesy emocjonalne i dojrzałość
społeczna
W zakresie zachowań społecznych osób
lekko upośledzonych umysłowo obserwuje
się labilność emocjonalną: wybuchy złości,
agresji, szybkie zniechęcenie, bierność,
płaczliwość, lepkość uczuciową, natrętne
zachowania, obserwuje się też zwiększoną
zależność od innych ludzi, która jest
dużym obciążeniem psychicznym,
zwłaszcza w okresie dorastania i później.
W tej grupie dzieci często pojawia się
hiperaktywność, tj. zespół trwałego
niepokoju, nieuwagi, słaba kontrola swojego
zachowania w sytuacjach codziennych jak
np.: stania, siedzenia, jedzenia.
Równie często występuje dyspraksja, czyli
zaburzenia w wykonywaniu celowych
ruchów, poza tym: nieprawidłowe
planowanie ruchów ciała, brak koordynacji
ruchowej, trudności w ubieraniu się,
utrzymaniu porządku.