STUDIA PODYPLOMOWE
„BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA
PRACY”
dr inż. ZBIGNIEW NĘDZA
POPULARYZACJA
ZAGADNIEŃ
ZIĄZANYCH Z
BEZPIECZEŃSTWEM
PRACY
1.
DEFINICJE
Popularyzacja - rozpowszechnienie,
uprzystępnianie szerokiemu ogółowi
nauki, wiedzy o czymś.
Popularyzować - rozpowszechniać
określoną wiedzę wśród szerokich
kręgów społeczeństwa, wykładać lub
publikować coś w formie przystępnej,
zrozumiałej dla niespecjalistów,
Edukacja - ogół procesów oświatowo-
wychowawczych, obejmujących
kształcenie i wychowa nie oraz
szeroko pojmowaną oświatę .
2.
CELE I ZAKRES EDUKACJI W ZAKRESIE
BEZPIECZEŃSTWA PRACY ORAZ ERGONOMII
Szybki postęp nauki powoduje
wprowadzanie do środowiska pracy coraz
to nowych osiągnięć techniki i technologii,
nowych metod pracy. Stosowanie w pracy
np. ultradźwięków, promieniowania
laserowego, czy też nowych środków
chemicznych powoduje powstawanie
licznych, nie znanych do tej pory zagrożeń
dla zdrowia i życia pracowników, a także
lokalnego środowiska naturalnego.
Konieczne jest zatem poinformowanie o
istniejących zagrożeniach wszystkich,
którzy mogą być na nie narażeni.
Nieumiejętne stosowanie niektórych
produktów (np. środków ochrony roślin, klejów,
farb itp.) może stanowić źródło zagrożeń dla
zdrowia ludzi, zwierząt i środowiska. Źródłem
zagrożeń w życiu codziennym może być także
niewłaściwe obchodzenie się z urządzeniami
technicznymi w gospodarstwie domowym, lub
brak znajomości przepisów ruchu drogowego.
Ostatnie wielkie tragedie takie jak pożar
podczas koncertu rockowego w Gdańsku,
awaria budowlana podczas wystawy w
Chorzowie oraz coraz liczniejsze wybuchy gazu
w budynkach mieszkalnych wskazują na pilną
potrzebę powszechnej edukacji w zakresie
podstaw ochrony zdrowia i życia człowieka, a
także zachowania się w przypadku katastrof i
klęsk żywiołowych.
Stan środowiska pracy, a także
środowiska w miejscu zamieszkania
powoduje, iż kondycja zdrowotna
naszego społeczeństwa jest znaczne
gorsza niż w innych krajach
wysokorozwiniętych. Z danych
opublikowanych w corocznych
sprawozdaniach Państwowej Inspekcji
Pracy odczytać można w jakich
warunkach pracuje obecnie nasze
społeczeństwo, ile wystąpiło wypadków
przy pracy, jaki jest stan środowiska
pracy oraz ile stwierdzono chorób
zawodowych.
Na liczby te należałoby
spojrzeć w dwóch aspektach:
- osobistych tragedii
poszkodowanych,
- strat ekonomicznych, jakie
ponoszą przedsiębiorcy i całe
społeczeństwo
Edukacja w zakresie ochrony zdrowia
i życia człowieka odbywa się:
• w systemie szkolnym (dzieci,
młodzież, dorośli na różnych
poziomach kształcenia),
• w pozaszkolnym systemie
kształcenia i doskonalenia
zawodowego dorosłych,
• poprzez szeroko pojętą
popularyzację tych zagadnień.
Edukację w zakresie ochrony
człowieka w środowisku pracy w
systemie szkolnym należy rozpatrywać
w szerokim zakresie jako działania
wychowawczo-dydaktyczne od
przedszkola po studia wyższe.
Działania te powinny być dostosowane
do wieku, a także potrzeb związanych
ze środowiskiem życia dzieci i
młodzieży.
Co roku ginie podczas różnego rodzaju
wypadków ok. 2 tys. dzieci. Najwięcej
wypadków zdarza się podczas ferii
zimowych, wiosną i podczas wakacji.
Kształtowanie bezpiecznych zachowań
wśród dzieci i młodzieży w wieku
przedszkolnym i szkolnym jest
zadaniem nauczycieli i wychowawców,
a także rodziców i opiekunów. Ważna
jest zatem edukacja pracowników
oświaty na kursach podstawowych i
okresowych z zakresu bezpieczeństwa
i higieny pracy. Powinni znać oni
podstawowe źródła zagrożeń dzieci i
młodzieży, a następnie oddziały -wać
na postawy i zachowania swoich
wychowanków w celu eliminacji tych
zagrożeń.
Przed 10 laty wprowadzono w szkołach
podstawowych blok tematyczny
„Wychowanie komunikacyjne" . Treści
dotyczące zagrożeń komunikacyjnych
są realizowane w trakcie przedmiotów
takich jak środowisko, wychowanie
fizyczne, technika. Dzieci zapoznają się
m.in. z podstawowymi zagrożeniami
komunika -cyjnymi.
Niezmiernie ważna jest edukacja dzieci
i młodzieży wiejskiej szczególnie
narażonych na różnego rodzaju
zagrożenia w gospodar- stwach
rolniczych.
W średnich szkołach zawodowych
młodzież zdobywa podstawową
wiedzę z zakresu ochrony człowieka w
środowisku pracy w ramach
przedmiotu bezpieczeń -stwo i higiena
pracy, podczas praktycznej nauki
zawodu oraz nauki teoretycznych
przedmiotów zawodowych. Istnieje
pilna potrzeba modernizacji
programów nau -czania, a także
produkcji nowoczesnych materiałów
dydaktycznych służących ich
realizacji.
Edukacja dzieci i młodzieży w
zakresie ochrony człowieka w
środowisku pracy, to kształtowanie
przede wszystkim odpowiednich
nawyków i postaw, przede
wszystkim postaw proekologicznych,
prozdrowotnych oraz zachowań
bezpiecznych dla siebie i innych.
W liceach ogólnokształcących
problematyka ta w niewielkim tylko
zakresie poruszana jest w trakcie
realizacji takich przedmiotów jak
biologia i ochrona środowiska.
W szkolnictwie wyższym nie ma
jednolitej koncepcji kształcenia w
zakresie bezpieczeństwa pracy i
ergonomii. Zakres i poziom kształcenia
w poszczególnych szkołach wyższych
jest bardzo zróżnico- wany. Niektóre
uczelnie wyższe prowadzą kształcenie
w tej dziedzinie w ramach
wyodrębnionych przedmiotów - inne
nie prowadzą takich zajęć. Kształcenie
kadry inżynierskiej w tej dziedzinie jest
niezmier -nie ważne, ponieważ wiedzę
na temat ochrony człowieka w
środowisku pracy powinny posiąść
przede wszystkim osoby projektujące i
organizujące procesy produkcyjne.
Zapobieganie zagrożeniom i
kształto -wanie warunków pracy
dostosowanych do psychofizycznych
możliwości człowieka wymaga
wykorzystania wiedzy z wielu
dziedzin nauki i techniki.
3 CELE I METODY POPULARYZACJI ZAGADNIEŃ
Z DZIEDZINY OCHRONY CZŁOWIEKA W
ŚRODOWISKU PRACY WŚRÓD RÓŻNYCH
GRUP
Popularyzacja zagadnień związanych z
ochroną człowieka w środowisku pracy
powin -na być adresowana do:
• całego społeczeństwa (popularyzacja
skierowana do masowego odbiorcy),
• pracodawców,
• pracowników,
• rolników indywidualnych i ich rodzin,
• partnerów społecznych - aktywu związków
zawodowych, społecznych inspektorów
pracy.
Działalność popularyzująca
prowadzo- na jest:
• centralnie (poprzez działania
popula -ryzujące Państwowej
Inspekcji Pracy, Ministerstwo Pracy
i Polityki Socjalnej, inne resorty i
organizacje)
• lokalnie w zakładach pracy
Za pomocą odpowiednich środków
oddziaływać można na postawy, intelekt i
uczucia ludzkie. Postawa jest nastawieniem
umysłu wobec pewnego obiektu. Obiektem
może być przedmiot materialny, człowiek,
zdarzenie itp.
Składniki postawy:
• komponent emocjonalno-oceniający
=>wartości dodatnie (aprobata, emocje
pozytywne),
=> wartości zerowe (brak postawy,)
=> wartości silnie ujemne (dezaprobata,
emocje negatywne),
• charakter ambiwalentny, gdy oceny i emocje
wywołane przez obiekt postawy przybierają
różne wartości (cenię ale nie lubię).
• komponent poznawczy to przekonania i
wiedza o obiekcie postawy
=> rozległość wiedzy
=> prawdziwość wiedzy
• komponent behawioralny to mniej lub
bardziej jednorodny zespół dyspozycji
do zachowania się w określony sposób
wobec obiektu, program działania
wobec przedmio- tu postawy - zamiar,
pragnienie, dążenie, poczucie
powinności, subiektywnie uświa
-damiany czy odczuwany przymus
wewnętrz nego, takiego, a nie innego
zachowania się.
Celem popularyzacji zagadnień
bezpieczeństwa pracy i
ergonomii skierowanej do
masowego odbiorcy jest
wyczulanie społeczeństwa na tą
problematykę, wpływanie na
postawy ludzkie - propagowanie
pro – zdrowo- tnego trybu życia
oraz umiejętności zachowania
się podczas katastrof i klęsk
żywiołowych, kształtowanie
podstaw proekologicznych.
Promocja ochrony pracy w mediach
Istotną rolę odgrywa promocja ochrony pracy
w mediach. Główny Inspektor Pracy utrzymuje
bieżące kontakty z redakcjami, dziennikarzami
prasy, radia i telewizji przekazując im
materiały i infor macje inspirujące i skłaniające
do zaintere- sowania problematyką ochrony
pracy. Z lokalnymi redakcjami prasy, radia i
telewizji współpracują Okręgowe Inspektoraty
Państwowej Inspekcji Pracy. Dziennikarzom
udostępnia się wyniki kontroli, umożliwia
korzystanie ze sprawozdań, wskazuje
interesujące tematy itp. Organizowane są
konferencje prasowe poświęcone wybranym
zagadnieniom ochrony człowieka w
środowisku pracy.
Ważną rolę promocyjną, przyczyniającą
się do popularyzacji problematyki
ochrony pracy w środowisku
dziennikarskim odgry- wa konkurs dla
dziennikarzy wyróżniających się
poziomem, liczbą publikacji lub audycji
propagujących te zagadnienia.
Na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki
Socjalnej z funduszu prewencyjnego PZU
nakręcono kilkunastosekundowe krajowe
wideoklipy dotyczące problematyki BHP.
Stanowią one wartościowy materiał,
służący popularyzacji zagadnień BHP w
społeczeń -stwie, mogą być ponadto
przydatne w szko- łach i zakładach pracy.
Celem popularyzacji zagadnień
bezpieczeństwa pracy i ergonomii
wśród pracodawców jest przekonanie
ich, że w złych warunkach pracy nie
powstanie produkt dobrej jakości.
Poprawa warunków pracy musi mieć
zatem pozytywny wpływ na ekonomikę
przedsiębiorstwa. Pracodawcy, aby
podejmować właściwe decyzje związane
z poprawą warunków pracy w zakładzie,
muszą posiadać odpowiedni zasób
wiedzy. Musi być także stworzony
system silnej motywacji do działań na
rzecz poprawy warunków pracy.
Przemiany zachodzące w Polsce nie
wpływają pozytywnie na stan
bezpieczeń -stwa i warunków pracy. W
ostatnich latach powstało wiele nowych
zakładów pracy. Wśród nowych,
niedoświadczonych praco -dawców
zaobserwować można brak wiedzy na
temat ich obowiązków związanych z za
-pewnieniem bezpiecznych warunków
pracy. Ponadto słabość ekonomiczna
pracodaw- ców w małych firmach
powoduje, iż akcep -tują oni wysoki
poziom ryzyka gospodaro -wania i
lekceważą odpowiedzialność za zdrowie
i życie swoich pracowników.
Popularyzacja zagadnień bezpieczeństwa
pracy w zakładach pracy pełni funkcję
uzupełniającą procesy szkolenia,
przygoto- wuje dla tej problematyki
podatny grunt, zwraca uwagę na
najważniejsze zagadnienia związane z
bezpieczeństwem i higieną pracy w
danym zakładzie. Popularyzacja BHP w
przedsiębiorstwie ma swoje długoletnie
tradycje. Najbardziej znanymi sposobami
popularyzacji są: plakaty, filmy, audycje
w zakładowych radiowęzłach, poradniki,
broszury, pogadanki, znaki
bezpieczeństwa, hasła, odczyty, a także
konkursy wewnątrz- zakładowe i
międzyzakładowe.
Promocja bezpiecznych i higienicznych
warunków pracy w rolnictwie
Warunki bezpieczeństwa i higieny pracy
na polskiej wsi odbiegają znacznie od
standardów europejskich. Wskaźnik
wypadkowości śmiertelnej w rolnictwie
indywidualnym jest dwukrotnie wyższy
niż w przemyśle. Niepokojącym
zjawiskiem jest duża liczba wypadków
wśród dzieci wiejskich. Gospodarstwa
indywidualne nie są objęte
ustawodawstwem stanowiącym o
ochronie zdrowia pracujących.
W 1994 r. Główny inspektorat Pracy
powołał komisję ds. Bezpieczeństwa i
Higieny Pracy w Rolnictwie
Indywidualnym. Zadaniem Komisji jest
ustalenie kierunków profilaktyki
zawodowej w rolnictwie, a w szczególności
prowadzenie szkoleń, doradztwa,
działalności popularyzatorskiej w zakresie
ochrony pracy. W praktyce nie da się
wyeliminować w rolnictwie czynników
szkodliwych. Należy uświadamiać ich
istnienie, wskazywać negatywny wpływ na
organizm. Ważnym elementem
edukacyjnym jest szeroka działalność
propagująca właściwe rozwiązania i
metody pracy poprzez doradztwo,
informację i promocję.
Rozpowszechniane są bezpłatne informatory,
instrukcje i ulotki redagowane w przystępnej
dla rolników formie. Edukacja społeczeństwa
wiejskiego ma na celu uświadomienie, że do
prowadzenia gospodarstwa wiejskiego,
oprócz umiejętności z dziedziny rolniczej
potrzebna jest wiedza o zagrożeniach i
zasadach bezpiecznej pracy. Do promowania
bezpiecznej pracy rolników została
zobligowana Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego KRUS ustawą z dnia 20 grudnia
1990 roku o ubezpieczeniu społecz -nym
rolników. Ustawa zawiera zapis o obowiąz
-ku prowadzenia dobrowolnych
nieodpłatnych szkoleń i instruktażu dla
ubezpieczonych w zakresie zasad ochrony
życia i zdrowia w gospo- darstwach rolnych
oraz o postępowaniu w razie wypadku przy
pracy, a także upowszechnianiu wiedzy z
zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.
W ramach prewencji zawodowej w
rolnictwie indywidualnym przeprowadza
się szkolenia rolników. Również szkoli się
wykładowców zagadnień BHP w rolnictwie
indywidualnym.
Promocja problematyki ochrony pracy w
rolnictwie dotyczy przede wszystkim
dzieci i młodzieży. Obowiązek edukacji
dzieci i młodzieży wiejskiej z dziedziny
BHP spoczywa przede wszystkim na
nauczycielach i wycho -wawcach szkół
podstawowych i średnich. W szkołach
rolniczych wygłaszane są także specjalne
prelekcje dotyczące zagadnień BHP w
rolnictwie, organizowane są konkursy
szkolne. Ważne wydaje się opracowanie
programu mającego na celu zapewnienie
bezpieczeństwa dzieciom przebywającym
w gospodarstwach rolniczych.
Dużą moc oddziaływania popularyzującego
te zagadnienia mają media, a więc programy
telewizyjne i radiowe o tematyce rolniczej, a
także czasopisma fachowe. Rocznie ukazuje
się kilkaset publikacji w prasie oraz wiele
audycji radiu i telewizji, poświęconych
problematyce bhp w rolnictwie.
Szeroką działalność promocyjną prowadzi w
tym zakresie Państwowa Inspekcja Pracy
wydając broszury, ulotki popularyzującej
oraz prowadząc akcje (kampania
prewencyjna -„akcja żniwno-omłotowa").
Podczas szkoleń i wizyt u rolników
kolportowane są ulotki nt. bezpieczeń- stwa
pracy w rolnictwie. Opracowano także filmy
średniometrażowe o tematyce związanej z
zasadami BHP w rolnictwie i zagadnieniami
profilaktyki wypadkowej .
Partnerzy społeczni
Związki zawodowe i
społeczni inspektorzy pracy
spełniają doniosłą rolę w
popularyzowaniu zagadnień
bezpieczeństwa i higieny
pracy, są wiarygodnym
źródłem przekazu informacji.
Istotną rolę w propagowaniu zagadnień
ochrony zdrowia człowieka ma
działalność różnych fundacji - np.
fundacja na Rzecz Bezpieczeństwa
Drogowego wydaje szereg materiałów
popularyzujących, takich jak foldery,
broszury, ulotki, naklejki, znaki
odblaskowe oraz wydany ostatnio zbiór
plakatów - „Jak prawidłowo jeździć
rowerem", zawierający 28 sytuacji
drogowych. Ważna jest inspiracja do
projektowania i wdrażania innych
materiałów dydaktycznych służących
popularyzacji zagadnień BHP wśród
dzieci.
Nagrody i odznaczenia
W popularyzacji zagadnień związanych z
ochroną człowieka w środowisku pracy,
istotną rolę spełniają nagrody i odznaczenia
- podnoszą prestiż zawodowy osób
zaangażowanych w poprawę warunków
pracy, a także motywują do dalszych działań.
Nagroda Głównego Inspektora Pracy im.
Haliny Krahelskiej jest najwyższym
odznaczeniem w dziedzinie ochrony pracy.
Przyznawana jest co rocznie osobom
najbardziej zasłużonym dla ochrony
człowieka w środowisku pracy za szczególne
osiągnięcia w dziedzinie: prewencji zagrożeń
zawodowych, nadzoru i kontroli
przestrzegania prawa pracy, wynalazczości,
projektowania bezpiecznych technik i
technologii oraz popularyzacji prawa pracy,
ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy
Do chwili obecnej uhonorowano nią za
wybitne osiągnięcia w działalności
popularyzującej zagadnienia ochrony
człowieka w środowisku pracy 38 osób.
Uroczystości wręczenia nagród odbywają się
w sejmie R. P. Patronka nagrody była
współtwórczynią inspekcji pracy w
odrodzonej Polsce, jest symbolem polskiego,
przedwojennego środowiska inspektorów
ochrony pracy.
Halina Krahelska (1892-1945) - publicystka,
pisarka, działaczka patriotyczna i
niepodległoś- ciowa, lewicowa działaczka
społeczna – zajmo- wała się zwłaszcza
ochroną pracy kobiet i młodocianych. W
latach 1919-1931 pracowała w inspekcji
pracy pełniąc m.in. funkcję zastępcy
Głównego inspektora Pracy .
Odznaka „Za zasługi dla ochrony
pracy" przyznawana jako odznaka
zbiorowa i indywidualna honoruje
działalność osób i organizacji za
popularyzację zagadnień BHP.
Wyróżnia się nią również corocznie
dziennikarzy z centralnych i lokalnych
środków przekazu za osiągnięcia
publicystyczne w dziedzinie ochrony
pracy. Nagroda ta też spełnia ważną
rolę promocyjną, przyczyniając się do
popularyzacji problematyki ochrony
pracy w środowisku dziennikarskim.
Za wybitne prace naukowo-badawcze
i dyplomowe wyższych uczelni w
dziedzinie ochrony pracy mogą być
przyznawane nagrody Głównego
Inspektora Pracy. Nagrody I, II, III
stopnia lub wyróżnienia przyznaje się
corocznie osobom indywidualnym lub
zespołom. Przy ocenie prac bierze się
pod uwagę znaczenie rozwiązanego
problemu dla ochrony pracy,
uzyskanie wysokich efektów
naukowych lub społecznych, a także
stopień oryginalności twórczej.
Konkursy
Konkursy wyzwalają właściwe postawy wobec
pracy, pobudzają inicjatywę.
Konkurs dla zakładowych społecznych
inspektorów pracy o tytuł „Najaktywniejszego
zakładowego społecznego inspektora pracy" -
jego celem jest upowszechnienie
problematyki społecznej kontroli warunków
pracy, inspirowanie społecznych inspektorów
pracy i działaczy związkowych do
aktywniejszych działań w sferze ochrony
pracy oraz popularyzacja szczególnie
wartościowych, za sługujących na
wyróżnienie, przykładów działalności
społecznych inspektorów pracy. Oczekiwanym
rezultatem konkursu jest poprawa stanu
ochrony pracy, a jego organizatorem jest
Państwowa Inspekcja Pracy.
Konkurs dla pracodawców „Pracodawca
organizator pracy bezpiecznej" - jego
celem jest upowszechnienie problematyki
ochrony pracy i inspirowanie pracodawców
do podejmowania aktywnych działań w
tym zakresie, a także popularyzacja
szczególnie wartościowych, zasługujących
na wyróżnienie pracodawców
organizujących w swoich zakładach pracę
bezpieczną i ergonomiczną,
przyczyniających się do wzrostu ogólnego
poziomu warunków i bezpieczeństwa pracy
w kraju. Organizatorem konkursu jest
Główny Inspektorat Pracy przy
współudziale Konfederacji Pracodawców
Polskich, Krajowej Izby Gospodarczej,
Związku Rzemiosła Polskiego, Bussines
Centre Club.
Konkurs jest dwuetapowy.
Pierwszy etap przeprowadzany
jest na szczeblu okręgu. Drugi
przebiega na szczeblu krajowym.
Pracodawcy podzieleni są na trzy
kategorie z uwagi na zróżnico-
wanie zakładów pod względem
zatrudnienia (I - do 50
zatrudnionych, II - od 50 do 500
zatrudnionych, III - powyżej 500
zatrudnionych).
Konkurs poprawy warunków pracy - na
najlepsze rozwiązania techniczne i
organiza- cyjne wnoszące postęp w
dziedzinie bezpie -czeństwa i higieny pracy
oraz ergonomii i przyczyniające się do
poprawy stanu warun -ków na stanowisku
pracy, w oddziale zakładu, w całym
zakładzie, w branży, resorcie, w
gospodarce narodowej. Celem konkursu
jest inspirowanie i upowszechnianie
rozwiązań prowadzących do poprawy
warunków pracy, jej bezpieczeństwa i
higieny - dzięki udoskona -leniu
stosowanych lub wprowadzanych nowych
konstrukcji, technologii, metod, urządzeń
oraz rozwiązań organizacyjnych.
Do konkursu zgłaszane są przede
wszystkim opracowania już zweryfikowane
w praktyce oraz mające pozytywną opinię
zakładu pracy. Podstawowymi kryteriami
oceny opracowań konkursowych są
przewidywane efekty społeczne (w
zakresie poprawy warunków prac
techniczne i ekonomiczne oraz stopień ich
przydatności i zakres zastosowania.
Organizatorem konkursu jest Ministerstwo
Pracy i Polityki Socjalnej we współpracy z
Ministerstwem Zdrowia i Opieki
Społecznej, Ministerstwem Przemysłu i
Handlu, Komitetem Badań Naukowych,
Ogólnopolskim Porozumieniem Związków
Zawodowych, Federacją Stowarzyszeń
Naukowo-Technicznych NOT, Państwową
Inspekcją Pracy oraz Zakładem
Ubezpieczeń Społecznych .
Konkursy organizowane przez zakłady
pracy mają długoletnią tradycję.
Poprzez stworzenie atmosfery
rywalizacji i współzawodnictwa między
pracownikami pobudzona zostaje ludzka
inicjatywa, zainteresowanie
problematyką bezpieczeństwa i higieny
pracy. Bardzo ważną sprawą jest
odpowiednie rozpropagowanie
konkursów wśród pracowników.
Powołane jury powinno być godne
zaufania, warto zapraszać ogólnie znane
i szanowane osoby także spoza zakładu
pracy. Ważną rolę wychowawczą ma
odpowiednie podsumowanie i
ceremonia wręczania nagród.
Konkursy szkolne organizowane są
lokalnie przez Kuratoria Oświaty i
Wychowania wspólnie z
Wojewódzkimi Komisjami ds.
Bezpieczeństwa i Higieny Pracy,
okręgowymi inspektoratami pracy.
Szkoła powinna być miejscem,
gdzie należy wpajać dzieciom i
młodzieży zasady zdrowego i
higienicznego trybu życia.
Przykładem mogą być konkursy dla
dzieci ze szkół podstawowych:
• „BHP w zagrodzie wiejskiej"
organizowane w woj. opolskim dla dzieci
z ośrodków wiejskich oraz konkursy dla
młodzieży średnich szkół zawodowych,
których głównym celem jest
popularyzowanie wiedzy wśród
młodzieży, która niedługo podejmie
pracę:
• konkurs wiedzy o bezpieczeństwie pracy
(Bydgoszcz),
• olimpiada dla młodzieży ze średnich
szkół rolniczych dotycząca wiedzy o
zagrożeniach i szkodliwościach dla
zdrowia rolnika oraz członków jego
rodziny, wynikających ze środowiska
pracy dla młodzieży (Opole).
Program "Odpowiedzialność i troska"
(responsible care) jest programem
międzynarodowym polegającym na
dobrowolnym zaangażowaniu się przemysłu
chemicznego w polepszanie warunków pracy,
ochrony środowiska i bezpieczeństwa
produkcji chemikaliów oraz szerokiej
prezentacji osiągniętych wyników. Program
ten jednoczy wielu czołowych producentów
chemikaliów m.in. z Kanady, Stanów
Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii,
Niemiec, a także Polski. Ruch ten wzywa
zakłady chemiczne do zademonstrowania
woli i sposobów ciągłego doskonalenia
różnych aspektów swojej działalności w celu
eliminacji zagrożeń dla zdrowia i życia
pracowników, lokalnych społeczności, a także
użytkowników wytwarzanych produktów.
Symbolem uczestnictwa w programie jest
prawnie zastrzeżony zielony logo gram
przedstawiający dwie dłonie obejmujące
chemiczne molekuły. Program jest
odpowiedzią na narastające naciski ze strony
społeczności, służb ochrony środowiska i
organów nadzoru nad warunkami pracy.
Powstały dzięki uczestnictwu w programie
„image" przedsiębiorstwa świadczący o
wysokiej jakości produkcji i produktów
zastępuje kosztowne kampanie reklamowe.
Program ma za zadanie popularyzację ochrony
człowieka w środowisku pracy i ochrony
środowiska, w tym również oddziaływanie na
odbiorców produktów wytwarzanych przez
zakłady chemiczne (propaguje, aby odbiorcy
pozbywali się resztek zakupionych
chemikaliów zgodnie z zasadami
bezpieczeństwa).
Kampanie
To nowy, stosowany od niedawna
sposób popularyzacji zagadnień
bezpieczeństwa i higieny pracy w
Polsce. Kampanie popularyzatorskie
na określony temat trwają od 1-2
tygodni przy jednoczesnym
wykorzystaniu wszystkich dostępnych
środków audiowizualnych. Kampanie
promocyjne są organizowane na
świecie od wielu lat, mogą dotyczyć
także całego społeczeństwa, np.
kampania przeciwpożarowa,
bezpiecznych zachowań w domu .
Kampanie kontrolne prowadzone przez
Państwową Inspekcję Pracy od 1993 roku
polegają na zmasowanej, kilkudniowej
kontroli wybranej branży przemysłu w skali
całego kraju. Mają za zadanie rozpoznanie
i bieżące eliminowanie zagrożeń
zawodowych. Wybór branży nie jest
przypadkowy, są to zazwyczaj branże, w
których najczęściej dochodzi do wypadków
śmiertelnych (kampanie w latach 1993-95
dotyczyły budownictwa, przemysłu
drzewnego, stacji paliw i rozlewni gazów).
Kampanie są starannie przegotowywane
przez GIP - wydaje się odpowiednie
materiały propagandowe, wydawnictwa
tematyczne, filmy, szkoli inspektorów
pracy w metodyce kontroli danej branży.
Przez okres kampanii utrzymuje się kontakt
z mediami w całym kraju. Lokalne stacje
telewizyjne i radiowe oraz dzienniki
informują na bieżąco o przebiegu i
wynikach kontroli w skali regionu. Na
antenie ogólnopolskiej podsumowuje się
kampanię. Organizuje się również lokalne i
ogólnopolskie konferencje prasowe
informujące społeczeństwo o wynikach
kampanii, na które zaprasza się, obok
przedstawicieli mediów, reprezentantów
pracodawców i związków zawodowych.
Doświadczenia wykazały, że najbardziej
skuteczną formą prewencji jest połączenie
czynności kontrolnych z działaniami
informacyjno-popularyzatorskimi.
Wystawy i targi
Wystawy i targi spełniają doniosłą rolę w
popularyzacji osiągnięć nauki, techniki i
organizacji. Skierowane są przede
wszystkim do pracodawców oraz
pracowników służb BHP, zaopatrzenia,
działaczy związkowych i społecznych
inspektorów pracy.
Międzynarodowe Targi Środków Ochrony
Pracy, Ratownictwa i Rehabilitacji SAWO
w Bydgoszczy - największe targi tego
typu w kraju organizowane są pod
patronatem Państwowej Inspekcji Pracy
od 1989 roku.
Szczególnie cenny jest promocyjny aspekt
targów. Dzięki ofercie wystawienniczej
przedsiębiorcy i pracodawcy mogą zapoznać
się nie tylko z nowymi wyrobami, lecz także
z nowoczesnymi rozwiązaniami
organizacyjnymi oraz metodami i technikami
bezpiecznej pracy. Impreza jest przeglądem
zagranicznych i krajowych nowości
związanych z ochroną człowieka w
środowisku pracy i prezentacją sprzętu
ratownictwa. Podczas Targów SAWO
organizuje się również imprezy towarzyszą
ce służące popularyzacji zagadnień ochrony
pracy. Są to różnego rodzaju pokazy,
przeglądy filmów, seminaria, konkursy i
zawody sportowe, konferencje naukowe. W
ramach targów organizowany jest corocznie
konkurs SAWO na najlepszy wyrób w
kategoriach ochrony indywidualnej, ochrony
zbiorowej, ochrony ppoż. i prewencji.
Międzynarodowe Targi Środków
Higieny, Bezpieczeństwa Pracy i
Ochrony Przeciwpożarowej w
Katowicach pod patronatem Głównego
Inspektora Pracy istnieją od 1994 r. W
ramach imprezy organizowany jest
konkurs o Złoty Spodek targów na
najlepszy wyrób w kategoriach: BHP i
ppoż. Przy ocenie wyrobów bierze się
pod uwagę skuteczność zabezpieczenia
przed czynnikami szkodliwymi i
niebezpiecznymi, niezawodność
działania, posiadanie odpowiedniego
atestu, innowacje, funkcjonalność i
konkurencyj -ność cenową. Przy targach
odbywają się seminaria naukowe.
Targi Bezpieczeństwa i Higieny Pracy,
Ochrony Przeciwpożarowej i Ratownictwa
„PRACA" odbywają się w Szczecinie od 1995
r. Impreza skierowana jest przede
wszystkim do pracodawców, a więc strony
bezpośrednio zainteresowanej
zapewnieniem pracownikom bezpiecznej i
higienicznej pracy, a także do pracowników
służb BHP, zaopatrzenia i społecznych
inspektorów pracy. Na targach
prezentowany jest krajowy i zagraniczny
sprzęt ochrony indywidualnej i zbiorowej,
odzież ochronna i robocza, środki myjące i
urządzenia służące utrzymywaniu czystości
na stanowis -kach pracy, sprzęt ratowniczy,
ppoż., prawnej ochrony pracy. Wystawcami
są firmy z Polski i Niemiec -producenci i
dystrybutorzy sprzętu oraz firmy
świadczące szeroki wachlarz usług z
dziedziny BHP.
Ważnym akcentem edukacyjno-
popularyzatorskim są towarzyszące
imprezie seminaria z udziałem
wysokiej klasy specjalistów z różnych
obszarów wiedzy zintegrowanej
wokół problematyki ochrony
człowieka w środowisku pracy.
Targi zastosowań ergonomii
eksponują wyroby sprzętu
ochronnego i rehabilitacyjnego oraz
promują wydawców specjalizujących
się w tematyce BHP. Targom
towarzyszą konferencje naukowe.
Seminaria i konferencje -
mają na celu konsultowanie
problemów zawodowych,
wymianę doświadczeń,
prezentację nowych osiągnięć
nauki. Zacieśniają współpracę
placówek naukowych i
organizacji, pracowni -ków
służb BHP.
Międzynarodowe Konferencje
Naukowe organizowane są przez
państwową Inspekcję Pracy od 1992
r. Spełniają one doniosłą rolę w
popularyzacji zagadnień BHP,
sprzyjają kontaktom i wymianie
doświadczeń różnych środowisk
nauko -wych. Tematy ostatnio
organizowanych konferencji to:
= ochrona pracy jako czynnik jakości
życia, = ochrona pracy jako czynnik
efektywności gospodarowania.
Wydawnictwa promocyjne
Wydawnictwa promocyjne kolporto
-wane bezpłatne przez Państwową
Inspekcję Pracy (w nakładzie 10.000
egzemplarzy) mają na celu szeroko
pojętą popularyzację zagadnień BHP.
Przykładem jest „Informator
pracodawcy" dla małych firm oraz
„Informator pracownika". Wydawane
są także w dużym nakładzie broszury i
ulotki o interesującej szacie graficznej,
poruszające wybrane zagadnienia
ochrony człowieka w środowisku
pracy.
W ostatnich latach na rynku
wydawniczym pojawiło się wiele firm
wydających książki i czasopisma z
zakresu ochrony człowieka w
środowisku pracy. Czasopisma:
• ATEST - Ochrona pracy miesięcznik,
czasopismo Naczelnej Organizacji
Technicznej i Państwowej Inspekcji
Pracy. Do czasopisma dołączany jest
dodatek „BHP w szkole" zawierający
konspekty lekcji pomocne w
nauczaniu przedmiotu
„Bezpieczeństwo, Higiena i Prawo
Pracy",
• BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i
praktyka - miesięcznik wydawany
przez Centralny Instytut Ochrony
Pracy,
• ERGONOMIA - półrocznik
wydawany przez Komitet
Ergonomii Polskiej Akademii
Nauk,
• MEDYCYNA PRACY -
dwumiesięcznik, organ Zarządu
Głównego Towarzystwa Medycyny
Pracy i Instytutu Medycyny Pracy,
• INSPEKTOR PRZY PRACY - miesięcznik,
czasopismo Państwowej Inspekcji
Pracy,
• PRZYJACIEL PRZY PRACY - miesięcznik,
czasopismo Państwowej Inspekcji
Pracy,
• SŁUŻBA PRACOWNICZA - miesięcznik
Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej.
Gazety zakładowe wydawane w
dużych zakładach przemysłowych
mogą być wykorzystywane dla celów
popularyzacji zagadnień związanych z
bezpieczeń -stwem i higieną pracy.
Filmy
Filmy średniometrażowe wideo -
produkowane są przez coraz większą liczbę
firm zajmują cych się edukacją i produkcją
pomocy dydaktycznych z dziedziny BHP. Ich
jakość z roku na rok rośnie. Wśród filmów
tego typu wyróżnić można filmy
instruktażowe, ukazujące zagrożenia
wypadkowe i sposoby ich ograniczania,
działania prewencyjne oraz filmy poglądowe
i popularnonaukowe Polskie filmy wideo o
tematyce ochrony pracy produkowane są
głównie przez stołeczny Zakład Szkolenia i
Produkcji Pomocy Dydaktycznych "Proergo" i
gdański ODiTK "Studio wideo", Państwową
Inspekcję Pracy.
Filmy nieprofesjonalne - nakręcane w
zakładach pracy przy pomocy kamer
wideo, mogą być pomocne w szkoleniu
pracowników danego zakładu, w
działalności prewencyjnej - mogą
także służyć ujawnianiu różnych
nieprawidłowości i zagrożeń w
procesie pracy.
Plakaty, plansze, hasła
Docierają do dużego kręgu
zainteresowanych osób. Ich zadaniem
jest oddziaływanie na ludzkie postawy,
dzięki przekazywaniu wzorców
zachowań,
Plakaty są ważnym i skutecznym
środkiem masowego oddziaływania.
Dobry plakat powinien być atrakcyjny
w formie i treści, a więc reprezentować
wysoki poziom artystyczny;
sugestywny - powi nien oddziaływać na
ludzkie emocje; zrozumiały -
wywoływać jednoznaczne skojarzenia.
Departament Promocji i Współpracy z
Partnerami Społecznymi Państwowej
Inspekcji Pracy posiada w swoich
zasobach m.in. pokaźny zbiór
profesjonalnie wykona -nych plakatów.
Skuteczność oddziaływania plakatu
zależna jest również od sposobu
prezentacji, a więc ważna jest
odpowiednia lokalizacja zapewniająca
dobrą widoczność plakatu, a jego treść
powinna korespon dować z miejscem
ekspozycji. Plakaty nie mogą być
eksponowane w jednym miejscu zbyt
długo.
Hasła - powinny być tak dobrane, aby
określona treść wyrażona była za pomocą
jak najmniejszej liczby słów. Dobre hasło
operuje dowcipem, odpowiednim -
niekiedy zaskakującym zestawem słów.
Powinno być jednoznaczne w odbiorze -
nie może wywoływać niepożądanych
skojarzeń.
Hasła, plakaty i plansze propagujące
bezpieczeństwo i higienę pracy mogą być
umieszczane na ścianach, w pojazdach, na
jezdniach, drzwiach, dźwigach. Mogą być
drukowane na opakowaniach artykułów
codziennego użytku, kalendarzach, w
formie plakietek, ulotek, reklam
świetlnych itp.
Plakaty i plansze skierowane do
szerokiego grona odbiorców mają
charakter ogólny - dotyczą ryzykownych
zachowań ludzkich, skutków ignorowania
zasad bezpieczeństwa. Mogą też być
opraco wane dla węższego grona
odbiorców, np. dotyczyć pewnych gałęzi
przemysłu lub szczególnie
niebezpiecznych czynności .
Napisy i znaki bezpieczeństwa
Napisy ostrzegawcze mają zazwyczaj
formę zakazu, nakazu lub ostrzeżenia.
Mają za zadanie zwrócenie uwagi na
grożące niebezpieczeństwo.
Znaki bezpieczeństwa to znormalizo-
wane symbole o określonym kształcie
geometrycznym, barwie i rysunku
schematycznym. Stosowane w
zakładach przemysłowych,
warsztatach, na stano -wiskach pracy
i przeznaczone są do ostrzegania
pracowników, mają na celu zwrócenie
uwagi na grożące w danym miejscu
niebezpieczeństwa.
Gabloty, gazetki ścienne
Mogą spełniać dużą rolę w popula
-ryzacji bezpieczeństwa i higieny
pracy pod warunkiem, że będą
redagowane w atrakcyjnej formie.
Gazetka ścienna ze względu na
małą ilość miejsca nie powinna
zawierać zbyt obszernych
informacji. Powinna przyciągać
uwagę humorystycznymi
przerywnikami w postaci rysunków
i haseł. Ważna jest jej lokalizacja w
łatwo dostępnym miejscu.
Pokazy, demonstracje, ćwiczenia ratownicze
- mają duże znaczenie prewencyjne.
Kształtują postawy ludzkie (zachowanie w
sytuacjach awa ryjnych), sposoby
wykorzystania sprzętu ratowniczego i ppoż.,
umożliwiają poznanie drogi ewakuacyj nej itp.
Niekiedy ćwiczenia mogą przybierać formę
symulowanych zdarzeń losowych (ewakuacja
z budynku, przepro -wadzenie akcji
ratowniczej pozorowanej awarii. Ma to duże
znaczenie edukacyjne i prewencyjne.
Popularyzacji tych zagadnień mogą służyć
pokazy maszyn i stanowisk, przy których
nastąpiły wypadki przy pracy. Podczas
pokazu omawiane są przyczyny zaistniałych
wypadków i sposoby zapobiegania im.
Radiowęzły zakładowe - są
ważnym środkiem kształtowania
opinii pracow -ników danego
zakładu. Przez radio -węzeł
można nadawać komunikaty,
wiadomości sprawozdania,
pogadanki, wywiady, apele na
temat ochrony człowieka w
środowisku pracy itp.
Pogadanki i odczyty
Ich skuteczność zależy przede wszystkim
od właściwego doboru tematu - zgodnego
z zainte resowaniem słuchaczy, od osobo-
wości i wiarygodności prelegenta,
sposobu przekazu, a także stosowanych
przez wykładowcę środków
dydaktycznych, upoglądowiających
wykład.
Gabinety BHP - powinny stanowić bazę do
prowadzenia różnego rodzaju szkoleń
pracowniczych. Zgromadzone w nich
środki techniczne i materiały
dydaktyczne powinny służyć w procesie
szkolenia pracowników.
Instrukcje stanowiskowe -
powinny być opracowane w
odpowiednim układzie graficznym
w sposób ukazujący pod -stawowe
zagrożenia na stanowisku pracy,
odpowiednio zabezpieczone
(zafoliowane). Umieszczone w
widocznym miejscu przy, danym
stanowisku mogą odgrywać dużą
rolę w propagowaniu bezpiecznych
warunków pracy.
SŁOWNICZEK
• Edukacja - ogół procesów oświatowo-
wychowawczych, obejmujących kształcenie i
wychowanie oraz szeroko pojmowaną
oświatę.
• Popularyzacja - rozpowszechnienie,
określonej wiedzy wśród szerokich kręgów
społeczeństwa; wy kładanie lub publikowanie
czegoś w formie przystępnej, zrozumiałej dla
niespecjalistów
• Kampanie - stosowany od niedawna sposób
popularyzacji zagadnień BHP w Polsce.
Kampanie popularyzatorskie na określony
temat trwają od 1-2 tygodni przy
jednoczesnym wykorzystaniu wszystkich
dostępnych środków audiowizualnych.
Kampanie promocyjne są organizowane na
świecie od wielu lat, mogą dotyczyć także
całego społeczeństwa, np. kampania
przeciwpożarowa.
• Napisy ostrzegawcze mają zazwyczaj formę
zakazu, nakazu lub ostrzeżenia. Ich zadaniem
jest zwrócenie uwagi na grożące niebezpie
-czeństwo.
• Znaki bezpieczeństwa - znormalizowane
symbole o określonym kształcie
geometrycznym, barwie i rysunku
schematycznym stosowane w zakła- dach
przemysłowych, warsztatach, na stano
-wiskach pracy; przeznaczone są do
ostrzegania pracowników, mają na celu
zwrócenie uwagi na grożące w danym miejscu
niebezpieczeństwa