Międzynarodowy Fundusz
Walutowy
(International
Monetary Fund)
wyspecjalizowana agenda
Narodów Zjednoczonych;
powołana do życia w wyniku
porozumienia zawartego w
trakcie konferencji w Bretton
Woods w lipcu 1944 r.
Zaczął funkcjonować
od 1. 03 1947 r.
Założyły go 44 państwa świata
w tym Polska.
Siedziba IMF,
Waszyngton
W 2004 roku -184
państwa
W historii MFW wystąpiły z
niego tylko 3 państwa, w
tym:
• Polska (4. 03. 1950 r.)
• Kuba
• Czechosłowacja.
Polska jest ponownie w MFW
od 12. 06. 1986 r.
Cele MFW
1. Popieranie
międzynarodowej
współpracy walutowej
dzięki
powołaniu stałej instytucji
tworzącej mechanizm
konsultacji i współpracy w
dziedzinie międzynarodowych
problemów walutowych.
2.
Ułatwienie ekspansji i wzrostu
handlu międzynarodowego,
wzrostu zatrudnienia i
utrzymania realnych
dochodów
, a także rozwoju
zasobów produkcyjnych krajów
członkowskich
3. Popieranie
stabilizacji
kursów
, utrzymanie
uporządkowanej wymiany
między krajami członkowskimi
i unikanie deprecjacji walut
inspirowanej przez
rywalizację
4. Pomoc w
ustanowieniu
systemu rozliczeń
multilateralnych w zakresie
transakcji bieżących oraz
eliminacja ograniczeń
walutowych
, które
przeszkadzają w rozwoju
handlu światowego.
5. Obdarzanie zaufaniem kraje
członkowskie przez
czasowe
oddawanie w ich dyspozycję
zasobów ogólnych Funduszu
w celu korygowania
nierównowagi bilansu
płatniczego bez konieczności
uciekania się do środków
szkodliwych dla narodowej i
międzynarodowej prosperity.
6. Zgodnie z celami wyżej
wymienionymi
zmniejszenie
rozmiaru i skracanie okresu
trwania nierównowagi
bilansu płatniczego.
Cele działalności
Funduszu:
• Tworzenie warunków
niezbędnych do stabilizacji
finansowej
• Utrzymywanie względnej
stabilności walut
• Tworzenie ram ułatwiających
wymianę dóbr, usług i
kapitału pomiędzy krajami
członkowskimi
• Wspieranie wzrostu
gospodarczego
Każdy kraj członkowski jest
zobowiązany:
• do kierowania swoją polityką
gospodarczą i finansową w taki
sposób aby utrzymywać
zrównoważony wzrost gospodarczy
• popierać stabilizację gospodarczą
przez zapewnienie
uporządkowanych warunków
gospodarczych i finansowych
• unikać manipulowania kursem
walutowym lub wykorzystywania
MFW do osiągnięcia
nieuzasadnionych korzyści
• stosować politykę kursu
walutowego zgodnie z zasadami
statutu Funduszu.
Władze Funduszu:
• Rada Gubernatorów
–
gubernatorzy i ich zastępcy
(ministrowie finansów lub
prezesi banków centralnych)
• Rada Wykonawcza
– 23
dyrektorów wykonawczych
(powoływani przez 5
głównych krajów: Francja,
Niemcy, Japonia, Wielka
Brytania, USA, i tzw. grupy
państw)
• Dyrektor Generalny
–
wybierany przez RW,
prowadzi działalność bieżącą
• Z-ca Dyrektora Generalnego
Podstawowe funkcje
MFW:
• regulacyjna
• kredytowa
• konsultacyjna
Funkcja
Funkcja
regulacyjna
regulacyjna
Nadzorowanie
stosowanych przez kraje
członkowskie
ograniczeń walutowych i
przestrzeganie zasad
kursowych, tj.
wprowadzania i
podtrzymywania
wymienialności walut
Funkcja
kredytowa
Dostarczanie krajom
członkowskim środków
finansowych na cele
przywracania równowagi
bilansu płatniczego
Funkcja
konsultacyjna
Stałe forum konsultacji i
współpracy krajów
członkowskich
WKŁADY
CZŁONOWSKIE-
KWOTA NARODOWA
decyduje o:
1. liczbie głosów, jaką
dysponuje dany kraj (250
+ 1 za każde 100 tyś.
SDR)
2. wielkości i przydziale SDR
3. wielkości pomocy
kredytowej
4. udziale w Radzie
Gubernatorów i
Dyrektorów
Kwota narodowa
Dwie podstawowe metody
ustalania:
1. Formuła tradycyjna
-
poziom i struktura dochodu
narodowego
- saldo rezerw, złota i walut
wymienialnych
- wartość eksportu i importu
- bilans obrotów bieżących
2. Formuła porównawcza
-
obliczanie przypuszczalnej
wysokości kwoty według formuły
i porównywanie ze wskaźnikami
podobnego państwa członka
MFW
Kwota narodowa
wpłacana jest w:
• 25%
w SDR lub walucie
wymienialnej wskazanej przez
MFW
• 75%
w walucie narodowej na
konto MFW w banku centralnym
w danym kraju
Do 1978 roku:
• 25% w złocie lub walucie
wymienialnej wskazanej przez
MFW
• 75% w walutach narodowych
Ostatnie podwyższenie kwot
członkowskich – 1999 rok
Możliwości finansowe MFW
= SDR 213 mld (ok.311 mld USD).
SPECJALNE PRAWA
CIĄGNIENIA
- SPECIAL DRAWING
RIGHTS-
SDR
• Jednostka rozrachunkowa MFW
• Forma pieniądza
międzynarodowego
• Dotąd – sześć przydziałów SDR o
łącznej wartości 21,4 mld USD
Kursy ustalano:
1 SDR = 1 USD
(od 1970)
1 SDR = 1 USD sprzed dewaluacji
(1971-1974)
1 SDR = średni kurs ważony 16
głównych walut (
VII 1974- 1980
)
1 SDR = średni kurs ważony 5
głównych walut (
od 1981
)
1 SDR = średni kurs ważony 4
głównych walut (
od I 2001
)
Źródła finansowania
kredytów MFW:
• Fundusz walutowy posiada
zasoby własne i pożyczone.
Zasoby własne funduszu:
- kwoty udziałowe każdego
państwa członkowskiego
(złoto, SDR, waluty narodowe)
311 mld USD
- dochody z lokat
- środki z operacji
budżetowych
- emisja SDR
- fundusz powierniczy ze
sprzedaży złota
Zasoby pożyczone
:
- porozumienie pożyczkowe
zawarte z Japonią (2 mld USD)
- porozumienie pożyczkowe
zawarte z Agencją Monetarną
Arabii Saudyjskiej (1,5 mld USD)
- Generalne Porozumienie
Pożyczkowe (General
Arrangaments to Borrow -GAB),
1962 – 11 krajów (17 mld SDR,
tj.ok.25 mld USD)
- Nowe Porozumienie Pożyczkowe
(New Arrangements to Borrow
-NAB), 1998 r. -26 krajów
(34 mld SDR ,tj. ok.50 mld USD)
- stand-by arrangements
(promesy kredytowe)
Pomoc kredytowa
MFW
• ze względu na stopień
uwarunkowania:
1. Pomoc
nieuwarunkowana
2.Pomoc uwarunkowana
:
-
program dostosowawczy
wraz z tzw. kryteriami
wykonawczymi
Rodzaje kredytów:
• podstawowe udogodnienia
kredytowe:
- transza rezerwowa
- 4 transze kredytowe
rozszerzone udogodnienia
kredytowe
• udogodnienia kompensacyjne
• udogodnienie w zakresie pomocy
awaryjnej tzw. Emergency
Assistance
• uzupełniające udogodnienie
rezerwowe (Supplemental
Reserve Facility - SRF)
• kontyngentowe linie kredytowe
(Contingent Credit Line - CCL
• udogodnienie na rzecz wzrostu
gospodarczego oraz redukcji
ubóstwa (Poverty Reduction and
Growth Facility – PRGF)
W 2004 r.
Trade Integration
Mechanism
pomoc małym krajom
słabo rozwiniętym w
radzeniu sobie z
negatywnymi
skutkami liberalizacji
POLSKA
Kwota
narodowa:
1,369.0 mln
SDR
0.64%
Ilość głosów:
13,940
0,64 %