Stygmat

– określenie stosowane

w niektórych religiach do
określenia ran będących
symbolem szczególnego związku z
Bogiem. Zjawisko znane np. z
religii chrześcijańskiej (rany
odpowiadające ranom Chrystusa
na czole, dłoniach, stopach i boku)

Niektórzy mistycy, święci i błogosławieni,
którzy mieli widoczne lub ukryte stygmaty:

•św. Franciszek z Asyżu

•św. Ludgarda

•św. Małgorzata z Kortony

•św. Gertruda Wielka

•św. Klara z Montefalco

•bł. Aniela z Foligno

•św. Katarzyna ze Sieny

•św. Lidwina

•św. Małgorzata Maria
Alacoque

•św. Weronika Giuliani
•bł. Anna Katarzyna
Emmerich

•św. Gemma Galgani
•bł. Maria Marta Chambon
•Maria Józefa Menéndez
•św. Faustyna Kowalska

•św. Katarzyna del Ricci
•św. Maria Magdalena de'
Pazzi

•św. Jan Boży
•św. Jan od Krzyża
•św. Alfons Rodriquez

•Adrienne von Speyr
•Alexandrina Maria da
Costa

•Teresa Neumann
•Maríe Julie Jahenny
•św. Pio z Pietrelciny
•św.Łucja z Narni
•Marta Robin
•bł. Agnieszka Galand
•bł. Katarzyna z Racconigi
•Katarzyna Szymon
•Teresa Helena Higginson

•św. Franciszka Rzymianka
•św. Koleta Boylet
•św. Rita da Cascia
•bł. Osanna of Mantua
•św. Małgorzata Węgierska
•bł. Mechtylda von
Hackeborn

•bł. Klara z Rimini
•bł. Dorota z Mątowów
•św. Katarzyna z Genui
•św. Teresa z Avila

Teolodzy chrześcijańscy wyliczają 5 kryteriów
niezbędnych do uznania krwawych stygmatów za
autentyczne:

•charakteryzujące się zmianą tkanki w miejscach, w
których był zraniony Chrystus (a przynajmniej jak to
jest przedstawiane w tradycji chrześcijańskiej),

•pojawiają się nagle i spontanicznie,

•nie ropieją, nie gniją, często emanują słodki zapach
przypominający woń kwiatów,

•stygmaty krwawią krwią tętniczą, nie goją się często
przez tygodnie a nawet lata,

•pozostają niezmienne nawet po zastosowaniu
zabiegów medycznych.