

Potrzeba

-

to stan osoby doznającej poczucie

niespełnienia, działający jako czynnik motywujący,
skłaniający zatem jednostkę do aktywności, które
mogą tę potrzebę zaspokoić. Inaczej - odczuwalny
brak czegoś, który powoduje, że podejmuje się
działania zmierzające do zapełnienia tego braku.
Niezaspokojenie potrzeb niższego rzędu powoduje
niemożność zaspokojenia potrzeb wyższego rzędu.



Pojęcie potrzeba jest wyrażeniem mylnie używanym
zamiennie z pojęciami

popęd

lub

instynkt

.



Popęd

-

Jest to psychiczna reprezentacja pobudzenia

pochodzącego z wnętrza organizmu, z pogranicza
tego co biologiczne i tego co psychiczne. W
rozumieniu psychoanalitycznym popęd nigdy nie jest
uświadamiany.



Instynkt

-dyspozycja biopsychiczna

która

powoduje, że osobnik w nią wyposażony
zachowuje się (lub pragnie się zachowywać) w
określony sposób, a także-wrodzona zdolność
wykonywania pewnych czynności stereotypowych,
niewyuczonych, mniej lub bardziej
skomplikowanych swoistych dla danego gatunku
istotnych dla jego przetrwania. W etologii instynkt
definiowany jest jako wrodzona i dziedziczna
zdolność zwierząt (łącznie z człowiekiem) do
wykonywania ciągu zachowań napędzanych przez
popędy, wywoływanych i kierowanych przez
odpowiednie bodźce zewnętrzne, prowadzących
do skutków koniecznych dla życia osobnika lub
utrzymania gatunku.



Potrzeby fizjologiczne

–jedzenia,

wydalania, wody, tlenu, seksualne, snu,
odpoczynku.



Potrzeby bezpieczeństwa

(wyrażają się

unikaniem tego, co może przynieść śmierć lub
cierpienie) – ładu, braku lęku, oparcia,
zależności, opieki, spokoju, wygody.



Potrzeby przynależności

– więzi, miłości,

bycia kochanym, afiliacji, akceptacji.



Potrzeby uznania

- potrzeba potęgi,

dominacji, sławy, dobrego statusu
społecznego, respektu, wolności, wyczynu.



Potrzeby samorealizacji

– dążenie do

realizacji celów i do rozwoju możliwości.



Potrzeby ludzkie

to przejaw zależności

człowieka od otoczenia. Część z nich ma
charakter obiektywny – jak potrzeba
pożywienia. Potrzeby obiektywne pociągają
za sobą kształtowanie się potrzeb
subiektywnych – skomplikowanego
systemu zmian, jakie zachodzą w
człowieku w sytuacji, gdy jego potrzeby
obiektywne nie są zaspokojone. Brak
zaspokojenia potrzeby wprowadza
jednostkę w stan napięcia psychicznego,
stanowiącego często motyw do działania w
kierunku zaspokojenia potrzeby.



Potrzeby biologiczne

są związane ze strukturą

organizmu ludzkiego. Ich zaspokojenie jest
niezbędne do utrzymania organizmu przy życiu.

Potrzeby społeczne

odzwierciedlają fakt

zależności człowieka od innych ludzi – potrzeba
miłości, uznania, przynależności do grupy.
Potrzeby

kulturalne

są wyrazem zależności

człowieka od wytworów kultury materialnej
(potrzeba mieszkania, lodówki, samochodu) a
także wytworów kultury duchowej (potrzeba
książki, filmu, sztuki teatralnej). Potrzeby

instrumentalne

są związane z realizacją

określonych celów czy wykonywaniem pewnych
zadań (potrzeba młotka do wbicia gwoździa)
znikają w momencie osiągnięcia celu.



Potrzeby chorych

- Na stan psychiczny

pacjenta wpływa sam fakt choroby oraz
czynniki, z jakimi spotyka się w szpitalu. Z kolei
stan psychiczny warunkuje przebieg leczenia i
szybkość powrotu do zdrowia. Obowiązkiem
pielęgniarki (Ratownika) jest stwarzać chorym
możliwie najlepszy klimat psychiczny i
zaspokajać w miarę możliwości te potrzeby
chorego, które wpływają w dużym stopniu na
jego psychikę.

Potrzeby higieniczne

. Część

chorych psychicznie zatracają potrzebę
czystości i poczucie estetyki. Nie dbają o swój
wygląd zewnętrzny, o czystość ciała, są
nieuczesani, nie zawsze kompletnie ubrani.

U chorych również potrzeba odżywiania

wymaga specjalnego podejścia. Nie dość ,że
tacy ludzie mają konkretne i ścisłe wskazania
co do rodzaju pokarmu to jeszcze trzeba
umiejętnie i bezpiecznie mu go podać.



W sytuacjach nagłego zagrożenia życia trudno

domagać się aby Ratownik brał
odpowiedzialność za potrzeby pacjenta z
wyższych szczebli piramidy Maslowa.
Ratownik musi „zabezpieczyć” potrzeby
fizjologiczne, a także pomyśleć o
bezpieczeństwu psychicznym pacjenta co
także jest niezmiernie ważne. Człowiek w
stanie zagrożenia życia jest totalnie
zdezorientowany i oszołomiony. Bardzo często
także nieprzytomny. Dlatego to my
(Ratownicy) musimy w takiej sytuacji zadbać
o spełnianie tych potrzeb w sposób najlepszy
z możliwych.

Przygotował

Łukasz

Miecznikowski